IVF/ICSI wel of niet doen?

[flower83]

Hoi allemaal,

Op het forum http://forum.refoweb.nl/viewtopic.php?f=50&t=24308&start=765 heb ik mij (ons) voorgesteld.

Er zijn veel mogelijkheden als zwangerschap uitblijft op de natuurlijke manier.
Mijn man en ik hebben over IVF/ICSI gehad. Het is prachtig hoeveel medische kennis er is. Maar tot hoever mag je er gebruik van maken?
Iemand die een pacemaker, prothese of hoortoestellen etc. heeft, is dankzij de medische kennis die er is. Het leven wordt er kwalitatief verbeterd door deze hulpmiddelen (ik zelf draag hoortoestel/implantaat om beter te horen en de kwaliteit van mijn leven is verbeterd).
IVF/ICSI is ook een hulpmiddel, maar mijn inziens is er wel een verschil: hier gaat het om een kans op een nieuw leven, een kindje.
Wat vind God hiervan? Hoe denken jullie hierover?

(er is ook een onderwerp in dit topic 'IVF/ICSI', echter daar ging het een stapje verder: over resten eitjes/embryo's. Daarom zet ik mijn vraag hier)

[Evelien]

Tsja.. lastig en is denk ik ook heel erg persoonlijk.

Wij, mijn man en ik, hebben er ook over gehad mocht het toch niet lukken om via de natuurlijke wens zwanger te raken. Gaan we dan de mm in? Voor ons was het vrij snel duidelijk dat we het niet zouden doen. Aangezien er vrij veel bij komt kijken (incl. de medicatie).

[meribel]

@Flower,
ik denk niet dat iemand dat antwoord voor jou en je man kan geven.
Het is een weg die je samen biddend moet gaan.
Dan zal je weten of je die richting op moet gaan of God iets anders voor je in het verschiet heeft.

[coby]

Ik weet niet precies hoe het werkt, als ze gewoon 1 zo'n cel bevruchten en terugplaatsen is het geen probleem, maar het lijkt me niet wat als ik dit lees:
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/148 ... handeling/
Ik bid wel voor je. De broer van m'n zwager kon ook geen kinderen krijgen, we hebben gebeden en nu heeft hij er twee. Ik kon ze eerst ook niet krijgen, weet niet waarom, heb het nooit laten onderzoeken. God zei toen dat we een kind zouden krijgen, kreeg de eerste op m'n 36ste.

[flower83]

Dat had ik al vermoeden dat er niet echt ergens een antwoord staat in de bijbel hoe God hierover zou denken en dat het meer op gevoel is.

@meribel: dat zijn goede woorden: communiceer met God. We hopen dat wij hierdoor meer rust kunnen krijgen en dat God ons de weg gaat wijzen.

@evelien: ik vind het heel knap dat je er voor kiest om niet in de MM te gaan, in de wetenschap dat misschien om iets kleins gaat wat de zwangerschap uit blijft en daarnaast dat via MM de kansen kan vergroten op zwangerschap. (nb: ik weet niets over jullie medische achtergrond)

@coby: bedankt voor de link. Ook dank je wel voor dat je voor ons wilt bidden. Wat prachtig dat de broer van je zwager toch kinderen heeft gekregen.
Vraagje: heb je er nooit aan getwijfeld nadat God tegen jullie hebben gezegd dat jullie een kind zouden krijgen? Dat het een valse boodschap kan zijn of dat je zelf gedroomd hebt? Hoe lang hebben jullie gewacht vanaf het moment van de boodschap?
Ik heb zelf een 'ingeving' gehad (zie m'n verhaal via link in mijn 1e bericht van hier) dat wij ons kind een bepaald naam moesten geven. Ik vind het moeilijk hiermee om te gaan.

Wij zijn gelukkig nu niet zo ver (en we hopen natuurlijk dat het ook niet zo ver komt) dat wij een keuze moeten maken of we wel of niet IVF/ICSI willen/gaan doen. Eind oktober hebben we gesprek met de gynaecoloog. Wij hebben dan een half jaar geprobeerd met hormonenkuur. Wonderbaarlijk werkt de hormonenkuur erg goed bij mij waardoor alles 'normaal' is zeg maar. Helaas blijft de zwangerschap uit. Ik denk dat de gyn. een IUI zal gaan voorstellen. Met de IUI hebben we geen moeite mee. Omdat ik nu niet weet hoeveel rondes we voor de IUI krijgen zijn we nu alvast over de ICSI/IVF gaan nadenken (we hopen natuurlijk dat we nooit deze traject hoeven passeren). Hierover ga je niet 1 nachtje slapen....

[Evelien]

Wij zijn de medische molen niet in geslagen. Wij hadden wel met elkaar afgesproken dat we ons nog een half jaar zouden geven om wel te onderzoeken waarom het nog niet lukte. Ik had een normale cyclus etc.
Juist in die periode van rust zijn we zwanger geraakt en hebben we nu een mooie zoon gekregen.

Dit onderwerp vind ik zelf heel persoonlijk en het is ook een heel teer onderwerp.

Een vriendin van mij is via IUI twee keer zwanger geraakt (allebei bij de 2e poging).

[coby]

@coby: bedankt voor de link. Ook dank je wel voor dat je voor ons wilt bidden. Wat prachtig dat de broer van je zwager toch kinderen heeft gekregen.
Vraagje: heb je er nooit aan getwijfeld nadat God tegen jullie hebben gezegd dat jullie een kind zouden krijgen? Dat het een valse boodschap kan zijn of dat je zelf gedroomd hebt? Hoe lang hebben jullie gewacht vanaf het moment van de boodschap?
Ik heb zelf een 'ingeving' gehad (zie m'n verhaal via link in mijn 1e bericht van hier) dat wij ons kind een bepaald naam moesten geven. Ik vind het moeilijk hiermee om te gaan.

Ja ik zag het. Eerst kregen we een profetisch woord van iemand, maar toen duurde het geloof ik nog 3 jaar, maar ik hoefde niet zo nodig een kind, dus ik zat er niet mee. Maar op een gegeven moment wil je het ook en ik kreeg een droom en dan gebeurt er maar niks, heb toen bijna een jaar gewacht en was het echt zo compleet zat op een gegeven moment. Je bidt maar en probeert maar en ik werd elke maand vet depressief omdat ik PMS had. God antwoordde maar niet en ik was het zat, dus ik zei zo in de kerk: de groeten. Ik ga weer aan de pil, gewoon altijd doorslikken zonder stopweek, word je niet ongesteld en heb je geen PMS en antidepressiva had ik ervoor, dus die wilde ik ook slikken (zat toen net in m'n gezellige weekje). En een meisje uit de kerk kreeg toen een droom van God voor me en ze zei: Niet doen!! Ik heb net gedroomd dat je zwanger was. Een maand later was ik toen zwanger.

[Liesien]

*weggehaald*
Vragen mogen altijd via pb

[Marnix]

Ik weet het ook niet precies. Ik denk dat we wel binnen bepaalde kaders gebruik mogen maken van medische mogelijkheden. Hebben jullie ook adoptie overwogen? Ik denk dat als wij geen kinderen kunnen krijgen, we dat wel serieus zouden doen.

[meribel]

Ik weet het ook niet precies. Ik denk dat we wel binnen bepaalde kaders gebruik mogen maken van medische mogelijkheden. Hebben jullie ook adoptie overwogen? Ik denk dat als wij geen kinderen kunnen krijgen, we dat wel serieus zouden doen.

Adoptie ' doe' je niet altijd gewoon. Daar zitten veel voorwaarden en haken en ogen aan.

[Marnix]

Dat klopt. Vandaar mijn vraag

[flower83]

@Coby: Wat een bijzondere gebeurtenis zeg. Dat moet wel een God's wonder zijn.

@Liesien: Gefeliciteerd met je zwangerschap!

@Liesien/Evelien: het is inderdaad een heel persoonlijk en een teer onderwerp. Maar omdat het een taboe is om erover te praten, vind ik zelf via een christelijke forum zoals hier erg fijn dat je toch met elkaar over kunt 'praten' zonder dat je bekend bent, zeg maar. Wij praten er niet over met onze dominee omdat wij dat te dichtbij vinden.

@Marnix: Adoptie-> wij hebben van dichtbij gezien hoe dat gaat (zeg maar: begin adoptieprocedure tot en met het adoptiekindje thuis. Het is lange proces, vele papieren, veel nadenken en vele gesprekken etc. Kortom: er komt heel veel bij kijken...). Erg leuk voor het stel die nu een adoptiekind hebben en ze genieten erg van. Maar wij voelen er zelf niet veel voor. Je herkent niets van jezelf in het adoptiekind en het is uitzoeken hoe de karakter is van het adoptiekind. Wij zullen het 'iets van jezelf herkennen in je kind' missen, is onze mening.

[Stip]

Eerlijk gezegd vraag ik me af of adoptie ter bevrediging van je eigen kinderwens wel eerlijk is, maar goed dat is een heel andere discussie.

Sterkte voor wie met de medische molen te maken heeft op dit vlak. Lijkt me erg moeilijk.

[Marnix]

Dat kan ik me voorstellen. Het is mooi als je in kinderen kenmerken van jezelf en je partner ontdekt. Ik ben het er helemaal mee eens dat dat de ideale situatie is. Maar het gaat nu over wat te doen als die ideale situatie niet opgaat. Dan moet je kiezen uit andere mogelijkheden. Adoptie is dan misschien inderdaad niet ideaal, het is een lang proces met haken en ogen. Aan de andere kant, er zijn zoveel kinderen die geen toekomst hebben en ze zo wel kunnen krijgen. Ik ken ook geadopteerde kinderen en ook al zien ze er niet uit als hun ouders, door opvoeding gaan ze ook dingen van hen overnemen.... en de ouders zien hen volledig als hun kind en vice versa. Die denken echt niet: Tja, het is wel een surrogaat voor echte kinderen maar goed, we hadden geen keus.

Alternatief is bijvoorbeeld de medische molen.... maar dat is ook een slopend en zwaar proces denk ik, waarvan je niet weet wat het resultaat uiteindelijk zal zijn, of resultaat oplevert enz.

Sowieso, veel sterke, zegen, liefde en vooral vertrouwen op Hem gewenst mocht je de medische molen ingaan.

[flower83]

Alternatief is bijvoorbeeld de medische molen.... maar dat is ook een slopend en zwaar proces denk ik, waarvan je niet weet wat het resultaat uiteindelijk zal zijn, of resultaat oplevert enz..

Adoptieprocedure en MM zijn beiden zware processen die van jouw geestelijkheid erg veel vraagt. Als je de keus hebt gemaakt dat je hoe dan ook graag kindergeluiden in je huis wilt horen, dan ga je een zwaar proces in welk proces het ook mag zijn: MM, adoptie, pleegkinderen of een ander mogelijkheid. Wij zijn al in de MM, echter wij hebben nog geen keus gemaakt tot hoe ver we willen gaan.

Sowieso, veel sterke, zegen, liefde en vooral vertrouwen op Hem gewenst mocht je de medische molen ingaan.

Dank je. Wij allemaal kunnen niet zonder God's kracht en Zijn hand die ons leidt. We zullen er op moeten vertrouwen dat Hij het beste voor ons allemaal heeft. We mogen verwachten dat het alles goed komt op Zijn tijd en op Zijn manier, hoe moeilijk dit het ook is.