Het tijdperk van klagen en azijn heeft nu wel lang geduurd, de herfstvakantie zal ons zeker goed doen.
Citaat van opinieredacteur H. van Zon.
Daarop kwam een ingezonden brief in het AD van gisteren:
Onze ouders en zeker ook onze grootouders, hebben in hun tijd te kampen gehad met veel grotere problemen dan de huidige. Ik noem hier de crisistijd in de jaren 30, toen de werkloosheid in ons land rond de 30% lag. Na die crisisjaren brak ook nog eens de oorlog uit.
Het lijkt wel alsof de huidige generatie amper nog het besef heeft dat zij is opgegroeid in een periode van enorme vooruitgang en grote welvaart. Veel van hen hebben de neiging bij de minste of geringste tegenslag al te gaan klagen.
Laten wij allemaal, zeker nu de economische vooruitzichten voor ons land weer wat gunstiger zijn, met wat meer optimisme naar de toekomst kijken. Dat zal het herstel van onze economie zeker ten goede komen.
Tot zover.
Hoe denken de forummers hierover? Wordt er (teveel) geklaagd en zo ja, door wie?
Of heeft het optimisme toch stand gehouden?
Ik hoop dat de stokpaarden op stal blijven. (EEG, Brussel, de schuld van dit alles, de RKK....)