De tranen van Ezau

[schelpje3]

Wat een indringende vraag staat er vandaag in de vragenrubriek:
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/207 ... w--harinck

Zijn er forummers die dit herkennen?
Het is een voorbeeld hoe tranen ook bedrieglijk kunnen zijn!

[mealybug]

Wat een indringende vraag staat er vandaag in de vragenrubriek:
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/207 ... w--harinck

Zijn er forummers die dit herkennen?
Het is een voorbeeld hoe tranen ook bedrieglijk kunnen zijn!

De tranen van Ezau en Saul hadden NIETS te maken met hun bekering.
Volgend onderwerp.

[benefietdiner]

Wat een indringende vraag staat er vandaag in de vragenrubriek:
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/207 ... w--harinck

Zijn er forummers die dit herkennen?
Het is een voorbeeld hoe tranen ook bedrieglijk kunnen zijn!

Is het misschien bij Schelpje3 ook zo als bij de vraagsteller, grote moedeloosheid in je hart omdat je vreest de ware droefheid naar God te missen? De Ds. wijst de juist weg aan hoor, de Weg in Zijn lieve Zoon, de Heere Jezus Christus. Niet naar binnen kijken maar naar buiten. Dat is de enige en de goede Weg. Niet naar tranen kijken want die kunnen ook van blijdschap komen. Maar bijna niemand is zonder emotie.

[schaapje]

Ik vind het verschrikkelijk om te lezen dat iemand zo wanhopig is over haar zonden, en maar steeds weer de vraag heeft ....is dit wel voor mij ....is genade en vergeving wel voor mij ....bedrieg ik mezelf niet. Dan zou ik de vraag kunnen stellen hoe weet deze persoon dat ze een zondaar is???

Dat krijg je met het gegeven van het grote vraagstuk over de uitverkiezing, en hoe de weg tot de Here Jezus precies wordt uitgestippeld door leraren die precies weten "hoe" God werkt.

[1a2b3c]

Er zit wat in het antwoord van de ds. (http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/207) wat een dergelijke vraag juist in de hand werkt:

- ... De genoemde voorbeelden laten zien dat er allerlei emoties kunnen zijn die toch niet voortkomen uit een zaligmakende overtuiging van zonde..
Een overtuiging van zonden kan nooit zaligmaken, en emoties ook niet. Het gaat erom dat je naar Jezus gaat zoals je bent, je hart aan Hem geeft zoals het is.

- ... Nu begrijp ik dat er grote moedeloosheid in je hart is omdat je vreest deze ware droefheid naar God te missen...
Iets dergelijks heb ik vaak gehoord m.b.t. de rechtvaardiging van de goddeloze. Er wordt dan verwezen naar 2 Kor.7: 9 Nu verblijd ik mij, niet omdat u bedroefd bent geweest, maar omdat u bedroefd bent geweest tot bekering. Want u bent bedroefd geweest overeenkomstig de wil van God, zodat u in geen enkel opzicht door ons schade hebt geleden. 10 Want de droefheid die overeenkomstig de wil van God is, brengt een onberouwelijke bekering tot zaligheid teweeg, maar de droefheid van de wereld brengt de dood teweeg.

Het lijkt er dan op dat het hier gaat over een ongelovige die tot bekering en geloof komt, maar de brief is gericht aan de Gemeente Gods die te Korinthe is, geheiligden in Christus Jezus, de geroepen heiligen met allen die de Naam van onzen Heere Jezus Christus aanroepen in alle plaats...
Er gebeurde in die gemeente veel verkeerde dingen waar ze zich nog van moesten bekeren, dat is waar Paulus het hier over heeft.

- Je vraagt: wat moet ik doen? Zit ik op de goede weg? Mis ik iets? Uit al de vragen die je stelt merk ik dat je veel op jezelf ziet (te veel?). Het is goed en nodig om jezelf te onderzoeken of er smart is over de zonde, een zoeken naar de Heere, een verlangen om Hem te dienen...
Ik ben het met de ds. eens dat de vraagsteller op zichzelf ziet, maar ik vind het wel jammer dat hij vervolgens zegt dat het goed en nodig is in jezelf te zoeken naar smart over de zonden enz. Hier komen dergelijke vragen juist vandaan, en zo wordt je weer op jezelf teruggeworpen.
Waarom niet eenvoudig Jezus naspreken: wie tot Mij komt zal ik beslist niet uitwerpen. Of zoals in Opb.22 staat: die wil die kome en neme van het water des levens om niet.

Met slot ben ik het van harte eens: Maar drijft je hopelijk uit tot God en om met Job te zeggen: “Ik zal mijn Rechter om genade bidden.”
Bedenk dat de Heere spreekt door Zijn Woord. Elke keer als je je Bijbeltje open doet, onder het Woord komt, wijst de Heere de Weg in Zijn lieve Zoon, de Heere Jezus Christus. Dat is de enige en de goede Weg. Laat je strijd veel meer zijn “hoe krijg ik deel aan Hem” dan “is mijn overtuiging diep genoeg” enz. Je weet immers pas of die echt en diep genoeg waren wanneer het je aan Zijn voeten heeft gebracht. Kom, er is ruimte van ontferming bij de Heere in het grote offer van Zijn Zoon.

[schelpje3]

Is het misschien bij Schelpje3 ook zo als bij de vraagsteller, grote moedeloosheid in je hart omdat je vreest de ware droefheid naar God te missen? De Ds. wijst de juist weg aan hoor, de Weg in Zijn lieve Zoon, de Heere Jezus Christus. Niet naar binnen kijken maar naar buiten. Dat is de enige en de goede Weg. Niet naar tranen kijken want die kunnen ook van blijdschap komen. Maar bijna niemand is zonder emotie.

Iemand kan je de weg wijzen, maar het kan dan toch voorkomen dat je van het padje af raakt, in de greppel terecht komt, een afslag mist....
Dus dat is het probleem niet.
In het gewone leven is het ook zo. Je kunt iemand op een leugen betrappen en vervolgens gaat deze persoon tranen met tuiten huilen, maar het zijn krokedillentranen. Je draait je even om en de persoon lacht alweer.
Oprecht berouw over je zonden is iets anders dan in een emotie even huilen.
Er wordt op dit forum over het algemeen nogal luchtig gedaan. Ik weet wel hoe dat komt, omdat deze indringende boodschap niet meer zo vaak van de kansel wordt gehoord.
De Heere Jezus is aan het kruis gestorven, klaar.
De Heere vraagt van ons geen eeuwigdurende droefheid, maar iemand die door genade zichzelf echt leert kennen, wordt bedroefd, vanwege de zonden die bedreven zijn en nog steeds worden gedaan.
De droefheid naar God werkt een onberouwlijke bekering tot zaligheid.

Laat dit dan op ons niet van toepassing worden:
Want het hart dezes volks is dik geworden, en zij hebben met de oren zwaarlijk
gehoord, en hun ogen hebben zij toegedaan, opdat zij niet te eniger tijd met de ogen
zouden zien en met de oren horen, en met de harten verstaan, en zich bekeren, en ik
hen genezen. Matthéüs 13 vers 15.

[Rozijn]

Ik heb het antwoord met grote instemming gelezen.

Er is niets mis met een blik naar binnen. Als de ellende die je daar aantreft je maar mag uitdrijven naar Christus. Anders krijg je inderdaad Kaïnsgedachten, dat je zonde groter is dan dat ze vergeven zouden worden.

[Bambi]

=

[Teus]

Wat mij altijd weer verbijsterd is dat er Bijbelteksten aangewend worden die er niets mee te maken hebben. De gebeurtenis met Job heeft totaal niets te maken met het dit verhaal. Job was al een kind van God en hoefde de Genade niet te verdienen met het slecht zijn. Zo hoor je het ook vaak met het verhaal van de "verloren zoon", het heeft niets met wedergeboorte te maken. Op deze manieren wordt er op gruwelijk wijze handvatten gecreëerd om het bedenksel ellende, verlossing en dankbaarheid gestalte te geven. Wordt er onderhand verdrietig van hoe Gods Woord verkracht wordt om een eigen interpretatie op de voorgrond te krijgen.

[Teus]

Voor mij geen gewoonte, (misschien hoor ik er dan ook een beetje bij) maar bij dezen een aantal Bijbelteksten.
Een greep uit Gods Woord waarin Hij zegt dat we van onze zonde af moeten zien en juist niet naar om moeten kijken.


Jer 23
Maar bij de profeten van Jeruzalem heb Ik iets afschuwelijks gezien: zij plegen overspel, met leugen gaan zij hun weg zij bemoedigen de kwaaddoeners, zodat niemand zich bekeert van zijn slechtheid. Zij allen zijn voor Mij als Sodom, en zijn inwoners als Gomorra.


Ez 13
Omdat u het hart van de rechtvaardige bedroeft met leugen, terwijl Ik hem Zelf geen smart heb aangedaan, en omdat u de goddeloze aangemoedigd hebt, zodat hij zich niet bekeert van zijn kwade weg, zodat Ik hem in het leven behoud,

Ez 18
Maar wanneer de goddeloze zich bekeert van al zijn zonden die hij gedaan heeft, al Mijn verordeningen in acht neemt en recht en gerechtigheid doet, zal hij zeker in leven blijven, hij zal niet sterven.

2 Kron 6
Als de hemel gesloten is en er geen regen komt, omdat zij tegen U gezondigd hebben, en zij op deze plaats bidden, Uw Naam belijden en zich van hun zonde bekeren, omdat U hen vernederde,

Gods eis is zo duidelijk als het maar wezen kan, Bekeer je van je zonden...... tot God.

Wist je dat God helemaal niet wil dat we ons zondig of schuldig voelen, dat we, ja ongelooflijk, het zelfs pushen om zondig te zijn? Echt erg.

[coby]

2 Korintiërs 7:9-11
thans verblijdt het mij, niet, dat gij bedroefd zijt geworden, maar dat de droefheid u tot inkeer heeft gebracht; want gij zijt bedroefd geworden naar Gods wil, zodat gij generlei nadeel van ons hebt geleden. 10 Want de droefheid naar Gods wil brengt onberouwelijke inkeer tot heil, maar de droefheid der wereld brengt de dood.

[schelpje3]

Wat mij altijd weer verbijsterd is dat er Bijbelteksten aangewend worden die er niets mee te maken hebben. De gebeurtenis met Job heeft totaal niets te maken met het dit verhaal. Job was al een kind van God en hoefde de Genade niet te verdienen met het slecht zijn. Zo hoor je het ook vaak met het verhaal van de "verloren zoon", het heeft niets met wedergeboorte te maken. Op deze manieren wordt er op gruwelijk wijze handvatten gecreëerd om het bedenksel ellende, verlossing en dankbaarheid gestalte te geven. Wordt er onderhand verdrietig van hoe Gods Woord verkracht wordt om een eigen interpretatie op de voorgrond te krijgen.

Er wordt in de kerk niet verteld dat Job de genade zou moeten verdienen. Integendeel! Het is genade dat Job niet in opstand kwam, terwijl de satan hem ziftte als de tarwe, prees en loofde hij God!
Wat zouden wij doen, als wij onze man of vrouw naar het graf moeten brengen, vervolgens al onze kinderen, ons huis in vlammen opgaat?
Welt er dan een vloek op in ons hart en kunnen wij de Heere loven?

[Wilsophie]

*verwijderd i.v.m. off topic*

[Teus]

Er wordt in de kerk niet verteld dat Job de genade zou moeten verdienen. Integendeel! Het is genade dat Job niet in opstand kwam, terwijl de satan hem ziftte als de tarwe, prees en loofde hij God!
Wat zouden wij doen, als wij onze man of vrouw naar het graf moeten brengen, vervolgens al onze kinderen, ons huis in vlammen opgaat?
Welt er dan een vloek op in ons hart en kunnen wij de Heere loven?

O.. je was er ook bij? Grijp ik zomaar iets uit de lucht of doel je te zeggen dat ik lieg?
En je wil me even uitleggen wat het wel betekend. Je antwoord slaat de plank mis.

[Bambi]

=