Rick1974 schreef: Je kind te kort doen omdat je het niet alles kunt geven lijkt me ook zonde.
Dat zou ik graag genuanceerd willen zien.
Een kind groeit liever op in (betrekkelijke) armoede, maar met een liefdevolle moeder en fijne vader, die aandacht heeft, begeleidt, troost, bemoedigt.
Dan een egocentrische vader en moeder, beiden met een fulltime baan, zodat het financieel allemaal van een leien dakje gaat, maar slechts quality time voor hun kind hebben.
Ik ben ook niet opgegroeid in weelde en ik heb daar niets van overgehouden.
Het heeft waarschijnlijk gemaakt dat ik betrekkelijk ontspannen in deze crisis sta.
Gewoon een stap, of twee, drie, minder, nou en?