xsidd schreef:Aan alle mensen hier op Refoweb.
Ik ben Cees. Ik ben geboren in Boskoop, en opgegroeid daar tot mijn 14de levensjaar. De Gereformeerde Gemeente in Boskoop was de kerk waar ik heen ging. Na mijn 14de levensjaar ben ik verhuisd naar Veenendaal, en woon daar op dit moment ook.
Wat is mijn levensverhaal in het kort.
Zoals ik al eerder benoemde ben opgegroeid in Boskoop, en daarna naar verhuisd naar Veenendaal. Tot mijn 15de levensjaar mee gegaan naar de kerk, en daarna wilde ik niet meer mee. Ik ging niet meer mee. Ja, af en toe om mijn lieve ouders, die kinderen van God zijn, en die mijn hele leven voor mij hebben gebeden, en er verdriet van hadden dat ik niets meer van de kerk ging en Jezus Christus niet kende, en mijn eigen leven leefde. Mijn ouders bleven echter bidden voor me. Vooral mijn moeder.
Ik brak los, en ging de wereld in. Ik begon bier te drinken, en dan heb ik het niet over 1 flesje maar een rugtas vol. Ook begon ik met blowen. Op het eerste trance feest nam ik een half pilletje xtc. Dat ging door, en werd ook andere drugs. Ik werd op een gegeven moment drugsdealer. Dat heeft echter heel kort geduurd gelukkig van God stak daar een Stok voor. Ik ging naar Houseparty's toe. Ik leefde in de wereld. Toen ik na 4 maanden in Lorret Da Mar in Spanje als medewerker had gewerkt kwam ik terug in Nederland, en mocht bij mijn ouders wonen.
Toen stond de kar van mijn leven stil. En de Genadige Vader van Heere Jezus Christus liet mij mijn zonden zien, wat ik gedaan had. Ik werd bang, en dacht bij mijzelf : Wat als nu als ik sterven ga? Dan zal ik voor een Rechtvaardige Rechter staan, en wie zal er dan instaan voor dat wat ik gedaan heb in mijn leven?
Ik wist niets anders te doen, dan elke keer als ik ontdekt werd aan een zonde, op mijn knieen te gaan en God te vragen om vergeving voor die zonde. Dit ging maanden achter elkaar door. Het werd steeds donkerder en duisterder in mijn ziel.
Op een dag, was de druk zo groot geworden, en ik stond in de keuken. Iemand zei wat, en ik ervoer dat als een steek in mijn hart. Ik voelde een enorme boosheid opkomen en pakte een stoel omdat ik mijn boosheid niet wilde uiten op diegene.
De stoel ging aan stukken, en daarna gaf ik ik een lange luide schreeuw. Toen ik wat zei daarna tegen mijn broertje, klonk mijn stem helemaal verwrongen. Als een aangeschoten stuk wild dat in doodsnood is. Mijn hart was gebroken.
Ik ben naar boven gerend, en begon te huilen. Ik smeekte Jezus in mijn leven te komen.
Die dag zelf, of de dag erop voelde ik zoveel liefde. Ja zuivere liefde. Liefde van Jezus Christus. Ik dacht, dit was HET waar ik heel mijn leven naar heb gezocht in alles wat niet goed was. Ik wist dat al mijn zonden me vergeven waren. Ook mocht ik weten dat als ik zou sterven dat ik naar God mocht gaan. Het was geen hoop, maar zekerheid geworden.
Wie Jezus Christus persoonlijk voor mij is door genade alleen?
Hij is mijn Hoop, Rots, Behoud, Heiland, Heer, Zaligmaker uit genade alleen. Hij is de grond van mijn bestaan uit genade alleen. Hij is Hoogverheven en heeft alle Macht in de Hemel en op Aarde.
Aan alle ouders hier die hun kind zien verdwalen in de wereld.
U ziet wat de Heere heeft op het gebed van mijn ouders. Mijn ouders hielden vast, en na de Heere ben ik ze enorm dankbaar daarvoor.
Hartelijke groet,
Cees
Indrukwekkend verhaal Cees!