Donald Duck

[Mortlach]

DuckTales was ook zo'n geweldige tekenfilm waarin het kwade altijd werd verslagen. Wat heb ik daarvan genoten als kind.

Geweldige intro ook. Ik kan hem nog zo meezingen...

Maar het antwoord komt op mij over alsof men zich helemaal wil afzonderen van de wereld. Dan vraag ik mij af wanneer de eerste reformatorische communes worden opgebouwd. Gewoon ergens op de Veluwe een klein dorp bouwen, helemaal zelfvoorzienend en afgesloten van de buitenwereld en vooral geen moderne fratsen zoals internet waardoor de boze buitenwereld de huiskamer binnenkomt. Ongeveer zoals de Amish.

Ik dacht dat die dorpen allang bestonden

[maaarten]

Ik verbaas mij er een beetje over dat dit antwoord van drs. Muilwijk zoveel commotie oproept.

Ik denk ook niet dat af en toe een donald duck lezen een kind schaadt, maar dat reformatorische ouders liever een kerkgeschiedenis, of dat boek van Bunyan of iets dergelijks voorlezen aan hun kinderen dan een sprookje of een donald duck is niet echt nieuws toch?

Overigens denk ik wel dat een kerkgeschiedenis meer goeds doet voor een kindje dan de Donald Duck, maar misschien is zulke lectuur niet voor iedereen op zeer jonge leeftijd weggelegd.

[Mortlach]

Ik verbaas mij er een beetje over dat dit antwoord van drs. Muilwijk zoveel commotie oproept.

Tja, dat krijg je als de 'wereld' er lucht van krijgt. Dat is misschien wel te verklaren. Christenen zijn zo graag 'niet van de wereld', want de wereld is iets slechts. Verder zou iedereen eigenlijk christen moeten worden en dus moeten breken met de wereld. Het is niet meer dan logisch dat de wereld wat kribbig reageert op pogingen een wig te drijven tussen hun deelnemers. Als je steeds maar tegen de wereld schopt, moet je niet verbaasd staan als de wereld een keer terugschopt. Maar goed, dat is misschien allemaal wat ver doorgedacht.

Feit is ook dat verhalen hoe dan ook een belangrijk deel uitmaken van onze cultuur. Het is daarom -in mijn ogen- belangrijk dat kinderen worden blootgesteld aan allerlei verhalen, hun thema's en hun structuren. Dat is nodig om later meer begrip te hebben van de cultuur waar je hoe dan ook deel van uitmaakt. Bij voorbaat allerlei beperkingen opleggen lijkt mij geen goede zaak, vooral niet als de onderbouwing nogal gezocht is.

Het is natuurlijk nooit met zekerheid te zeggen, maar ik denk dat een groot gedeelte van wie ik ben (mede) is vormgegeven door de verhalen die ik toen ik jong was las en beluisterde. Het heeft me een fantasie gegeven waar ik nog dagelijks van geniet. Als ik die fantasie niet had, zou ik dat toch echt als een gemis ervaren.

[Juliah]

Behoorlijk overdreven allemaal zeg. In mijn kindertijd heb ik ook veel duckies gelezen en daarnaast waren in mijn basisschoolperiode de boeken van Paul van Loon (Griezelbus, deel 1,2,3) populair. Ook niet echt lectuur dat ik nu graag lees, haha. Mijn ouders hebben het mij ook nooit verboden. Wel keken ze eens vreemd op als wij TV kijken en er was 'Villa Achterwerk' op, dat kwam altijd voor het Klokhuis. Villa achterwerk zond bijvoorbeeld de tekenfilmserie 'purno de purno' uit, dat ging over een mannetje in een paars pakje. Deze serie bevatte veel dubbelzinnigheden en seksueel getinte opmerken. Afleveringen heetten dan ook: 'Het homomuseum,' 'de grote blote vrouw.' Achteraf verbaas ik me er dan ook over dat dit in een kinderprogramma werd uitgezonden, al hadden wij als kinderen niet door dat het over gekke dingen ging en begrepen ook niet waarom de TV uit moest.

Volgens mij brengt het lezen van lectuur zoals de Donald Duck een kind juist creativiteit bij, iets wat ik wel eens mis binnen de reformatorische gezindte: originaliteit, creativiteit en 'vindingrijkheid.' Zoals ik laatst bij mijn a.s. schoonouders een duckie las, daar stond een strip in over 'de ontdekking van de zemel' van Harrie Muesli. Geweldig toch!

[Mortlach]

Wel keken ze eens vreemd op als wij TV kijken en er was 'Villa Achterwerk' op, dat kwam altijd voor het Klokhuis. Villa achterwerk zond bijvoorbeeld de tekenfilmserie 'purno de purno' uit, dat ging over een mannetje in een paars pakje. Deze serie bevatte veel dubbelzinnigheden en seksueel getinte opmerken. Afleveringen heetten dan ook: 'Het homomuseum,' 'de grote blote vrouw.' Achteraf verbaas ik me er dan ook over dat dit in een kinderprogramma werd uitgezonden, al hadden wij als kinderen niet door dat het over gekke dingen ging en begrepen ook niet waarom de TV uit moest.

Klokhuis is/was soms ook behoorlijk 'risquee'. Het blijkt maar weer dat we allemaal toch redelijk goed zijn terechtgekomen ondanks blootstelling (haha) aan dat programma. Kinderen zien dingen toch wat anders dan volwassenen.

Volgens mij brengt het lezen van lectuur zoals de Donald Duck een kind juist creativiteit bij, iets wat ik wel eens mis binnen de reformatorische gezindte: originaliteit, creativiteit en 'vindingrijkheid.' Zoals ik laatst bij mijn a.s. schoonouders een duckie las, daar stond een strip in over 'de ontdekking van de zemel' van Harrie Muesli. Geweldig toch!

Inderdaad, ook al moet je het kind misschien uitleggen wat het betekent - of niet, want het maakt ook niet uit. Maar goed, dat is dus mijn grote probleem, die 'vijandigheid' tegen creativiteit, vindingrijkheid en fantasie. Het is wel te verwachten, natuurlijk, binnen een oerconservatieve stroming worden nieuwe ideeën niet bepaald met open armen ontvangen. Want waarom iets nieuws verzinnen als je wéét dat alle oude ideeën alles geven wat je nodig hebt...

[Kate Spade]

Villa achterwerk zond bijvoorbeeld de tekenfilmserie 'purno de purno' uit, dat ging over een mannetje in een paars pakje. Deze serie bevatte veel dubbelzinnigheden en seksueel getinte opmerken. Afleveringen heetten dan ook: 'Het homomuseum,' 'de grote blote vrouw.' Achteraf verbaas ik me er dan ook over dat dit in een kinderprogramma werd uitgezonden, al hadden wij als kinderen niet door dat het over gekke dingen ging en begrepen ook niet waarom de TV uit moest.

Als kind kijk je toch anders naar dingen. Maar de vpro heeft/had ook wel een beetje een recalcitrant karakter.

Ik las in voorgaande posts ook iets over de smurfen. Als ik daar naar keek, raakte mijn vader altijd geirriteerd. Maar nu zie ik bepaalde elementen; zingen en dansen rond een vuurtje, grote smurf is de opperbevelhebber en smurfin heeft blonde haren. De smurfen houden van de natuur, de dieren en van zichzelf. Hiermee zou je kunnen denken dat het nationaal socialistisch gedachtengoed verspreid wordt.

Of weer iets heel anders, een andere eend, Alfred Jodokus Kwak. Voor kinderen een spannende serie, maar als je dieper kijkt kun je historische thema's zien zoals het rassenonderscheid in Zuid Afrika.

[schelpje3]

Het kwaad zit niet in elke DD, het zijn bepaalde thema's en verhalen waar je verre van moet blijven, ook je kind! Als kind was ik dol op Billie Turf en Kuifje. Mijn kinderen vonden zelf gebeurtenissen in de DD waar ze duidelijk het spotten in lazen. En die gooiden we dan meteen bij het oud papier.
Ik keur dus niet elk nummer af, er zitten best hele grappige verhalen bij, maar je moet m.i. wel kritisch blijven. Maar dat moet je in de bieb net zo goed.
Maar ook bij het kijken naar kinderprogramma's. De programma's die hier in dit topic genoemd werden, keken onze kinderen echt niet naar. Dat wilden ze zelf niet eens.

[boer]

*verwijderd i.v.m. off topic*

[Mortlach]

Ik las in voorgaande posts ook iets over de smurfen. Als ik daar naar keek, raakte mijn vader altijd geirriteerd. Maar nu zie ik bepaalde elementen; zingen en dansen rond een vuurtje, grote smurf is de opperbevelhebber en smurfin heeft blonde haren. De smurfen houden van de natuur, de dieren en van zichzelf. Hiermee zou je kunnen denken dat het nationaal socialistisch gedachtengoed verspreid wordt.

Serieus? Dat had ik er nou nooit achter gezocht. Niet alleen is het sowieso al vergezocht, maar er zijn ook nog eens zoveel meer dingen die er niets mee te maken hebben.

Of weer iets heel anders, een andere eend, Alfred Jodokus Kwak. Voor kinderen een spannende serie, maar als je dieper kijkt kun je historische thema's zien zoals het rassenonderscheid in Zuid Afrika.

Dat is het mooie van dit soort kunstuitingen. Je kunt er heel veel in zien en allerlei verbanden leggen. Helaas slaan sommigen daarin wat door.

[Mortlach]

Het kwaad zit niet in elke DD, het zijn bepaalde thema's en verhalen waar je verre van moet blijven, ook je kind!

Daarin verschillen we dan van mening. Ik vind dat er geen enkel thema of verhaal is waar je je kinderen tegen moet 'beschermen'. Hooguit zijn er wat thema's die op jongere leeftijd nog ongeschikt zijn, maar in principe is er niets taboe.

Als kind was ik dol op Billie Turf en Kuifje. Mijn kinderen vonden zelf gebeurtenissen in de DD waar ze duidelijk het spotten in lazen. En die gooiden we dan meteen bij het oud papier.

Zonde

Ik keur dus niet elk nummer af, er zitten best hele grappige verhalen bij, maar je moet m.i. wel kritisch blijven. Maar dat moet je in de bieb net zo goed.
Maar ook bij het kijken naar kinderprogramma's. De programma's die hier in dit topic genoemd werden, keken onze kinderen echt niet naar. Dat wilden ze zelf niet eens.

Hmm, dan zijn je kinderen erg goed in sociaal wenselijk gedrag vertonen.

[schelpje3]

Hmm, dan zijn je kinderen erg goed in sociaal wenselijk gedrag vertonen.

Dacht je nu echt dat ik zo naief zou zijn?
Als ik ergens een hekel aan heb is het achterbaksheid, stiekem gedoe en dat soort dingen. Mijn kinderen weten dat dus zullen nooit doen alsof (en in dit geval dus de DD weer uit het oud papier vissen).
Niet zo invullen Mortlach, als je iemand niet goed kent!
Je zou het hooguit kunnen vragen, maar niet stellen dat!

[Mortlach]

Dacht je nu echt dat ik zo naief zou zijn?
Als ik ergens een hekel aan heb is het achterbaksheid, stiekem gedoe en dat soort dingen. Mijn kinderen weten dat dus zullen nooit doen alsof (en in dit geval dus de DD weer uit het oud papier vissen).
Niet zo invullen Mortlach, als je iemand niet goed kent!
Je zou het hooguit kunnen vragen, maar niet stellen dat!

O, nee, zo bedoelde ik het helemaal niet. Ik bedoelde dat ze de opvoeding dus blijkbaar goed hebben 'geïnternaliseerd'. Ze wéten dat papa en mama niet willen dat [vul in], dat word geïnternaliseerd en dan willen ze het zélf ook niet. Dat heeft (als de internalisatie is voltooid) niets met 'net doen alsof' te maken.

[schelpje3]

Nee Mortlach, zo zit het ook niet in elkaar. Ik leerde hen niet alles, ze hebben zelf ook inzichten, hun geweten. Het verbaasde mij wel eens dat ze soms al heel jong wisten wat goed of fout was. Als opvoeder probeer je hen dingen bij te brengen, maar als het er niet in zit, krijg je het er ook niet in!
Als je begrijpt wat ik bedoel. Een kind dient wel zelf een bepaalde "basis" te hebben. Dan kun je hooguit aansturen, begeleiden, maar nooit kneden. (naar jouw inzicht of verlangen)

[Mortlach]

Nee Mortlach, zo zit het ook niet in elkaar. Ik leerde hen niet alles, ze hebben zelf ook inzichten, hun geweten. Het verbaasde mij wel eens dat ze soms al heel jong wisten wat goed of fout was. Als opvoeder probeer je hen dingen bij te brengen, maar als het er niet in zit, krijg je het er ook niet in!
Als je begrijpt wat ik bedoel. Een kind dient wel zelf een bepaalde "basis" te hebben. Dan kun je hooguit aansturen, begeleiden, maar nooit kneden. (naar jouw inzicht of verlangen)

Hmm, dat weet ik zo net nog niet. Een kind wordt niet met een geweten geboren, dus alles wat dat geweten doet (zeker als kind), is een verlengstuk van de normen van de ouders. Maar goed, we dwalen af. Terug naar de DD en waarom die precies verkeerd zou zijn...

[maaarten]

Daarin verschillen we dan van mening. Ik vind dat er geen enkel thema of verhaal is waar je je kinderen tegen moet 'beschermen'. Hooguit zijn er wat thema's die op jongere leeftijd nog ongeschikt zijn, maar in principe is er niets taboe.

Hierin lijkt mij toch een balans wenselijk.

Je kan toch niet serieus menen dat jij je kinderen verhalen mee zou geven waar bijvoorbeeld geweld verheerlijkt wordt? Dan hebben we het natuurlijk niet meer over de Donald Duck - maar tot op een bepaalde leeftijd lijkt het mij wel wenselijk om je kinderen toch in ieder geval een klein beetje te beschermen. Er zijn genoeg films en verhalen waarin bepaalde beelden geschetst worden, en bepaalde zaken verheerlijkt worden, die dat absoluut niet zijn. Daar wil ik zelf al niet eens naar kijken omdat ik bang ben dat dat me zou kunnen beïnvloeden, laat staan dat ik daar mijn kinderen naar zou laten kijken/luisteren/lezen.