De ‘betekenis’ van berouw.

[marin]

Hoe kan een mens rechtvaardig zijn bij God?

Hoe kan een zondaar “gerechtvaardigd” worden?

We kunnen alleen door Christus in harmonie met God komen.

Maar hoe komen we tot Christus?

Petrus antwoordde was: “Bekeert u”. Handelingen 2: 37, 28.
En een andere keer, kort daarna, zei hij: “Komt dan tot berouw en bekering, opdat uw zonden
uitgedelgd worden . . .” Handelingen 3: 19.

Velen hebben spijt , dat ze verkeerde dingen deden en brengen zelfs een uitwendige
hervorming aan, omdat ze bang zijn, dat ze door hun verkeerde daden onheil over zichzelf zullen brengen.

Maar is dat berouw in de bijbelse betekenis van het woord.

Of houdt berouw in dat men spijt heeft van de zonde en de zonde de rug toekeert. We keren ons niet van de zonde af, als we de zondigheid er niet van inzien. Er vindt geen verandering in ons leven plaats, als wij ons niet van harte van de zonde afwenden.

De Bijbel leert niet dat de zondaar eerst berouw moet tonen, voordat hij de uitnodiging van Christus aan kan nemen: “Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven”. Matteüs 11: 28.
Het is de genade van Christus, die leidt tot echt berouw.

We kunnen, zonder dat de Geest van Christus ons geweten wakker schudt, evenmin tot berouw komen, als zonder Christus vergeving ontvangen.

Hoe zondig de zonde werkelijk is, kan men alleen ontdekken in het licht van het kruis.

Christus staat klaar om ons van zonde te bevrijden, maar Hij dwingt ons niet.
En wanneer door voortdurende overtreding de wil helemaal in de richting van het kwade is omgebogen en we niet verlangen om bevrijd te worden en Zijn genade niet willen aanvaarden, wat kan Hij dan nog doen?

“De mens toch ziet aan wat voor ogen is, maar de Here ziet het hart aan”, (1 Samuël 16: 7)

[Ewan]

Dit zegt de HC:
Vr.2. Hoeveel stukken zijn u nodig te weten, opdat gij in dezen troost zaliglijk leven en sterven moogt?

Antw: Drie stukken
a. Ten eerste: hoe groot mijn zonden en ellende zijn b. Ten andere: hoe ik van al mijn zonden en ellende verlost worde c. En ten derde: hoe ik Gode voor zulke verlossing zal dankbaar zijn.


Het is ‘nodig te weten hoe groot mijn zonden en ellende zijn’, zeggen de opstellers van de HC.
Aan die voorwaarde voldoet echter geen enkel mens. Niemand kent zijn zonden en ellende ten volle, niet voor en evenmin na zijn bekering!

[schelpje3]

De echte berouw komt pas nadat van iemand van godswege "stilgezet" is. Petrus wist dat hij fout was, maar toen de Heere Jezus hem aankeek, besefte hij pas ten diepste en weende bitterlijk.
Ik zou eerder spreken van spijt. Een mens heeft van nature geen berouw over zijn zonden. Wel kun je t.o.v. een ander mens berouw tonen vanwege een voorval.

[Targetses]

Berouw tonen, spijt bekennen?

En dan? Vergeven worden? Door wie vergeven worden? Door je slachtoffer? Door een tand om een tand of door een oog om een oog principe?

Moeilijk onderwerp hoor. Zomaar een paar gedachten hierover.

Je steekt het huis van je vijand in de brand, en vervolgens steekt je vijand mijn huis in de brand. Daarna komt het berouw van beiden en val je elkaar in de armen. Op die manier?

Maar dan. Je slaat je vijand dood. Dan gaat het niet op. Want mijn vijand kan mij niet meer doodslaan. Dan heeft berouw of spijt betonen geen zin meer.

Of bedoel je dat je ten alle tijden na het tonen van spijt of berouw vergeven zal worden door God?

Daar kan je wel eens ongelijk aan hebben. Want neem nou Kaïn. Die vermoorde zijn broer Abel. In dat verhaal lees je nota bene niet eens dat Kaïn spijt heeft. Wel dat hij bang is. En wat gebeurt er? God beloont de angst met de belofte dat Hij Kaïn zijn leven lang zou beschermen.

Wat kan ik dan hiervan leren? Niet berouw, en ook niet de spijt doet het hem, maar angst tonen voor de gevolgen en je bent gered.

[schelpje3]

Je denkt nu alleen in berouw t.o.v. andere mensen, maar er is ook berouw t.o.v. God.
En dat gaat vele malen dieper. Dat gebeurt ook niet zomaar.

Want de droefheid naar God werkt een onberouwelijke bekering tot zaligheid; maar de droefheid der wereld werkt den dood.

[Wilsophie]

Ik weet niet waar dit over gaat.
Ik heb nog nooit berouw gehad over iets, in de zin waar het hier om gaat.
Ik heb al heel jong het verlangen gehad om de Here Jezus lief te hebben en in mijn hartje toe te laten, ik was pas 7 jaar en ik weet het nog heel goed, waar het was.
En dat had niets met berouw te maken maar alles met de weg die mij als jong kind geleerd werd dat als ik die weg met de Heiland zou gaan, dan was ik altijd geborgen in Zijn Hand.
Woorden die ik nu gebruik,maar toen niet aan de orde waren.
Verder heb ik mijn latere leven gezien, hoe mijn ouders mij voorleefde in die weg.
En berouw? Ik weet het niet, mij werd geleerd dat de Here Jezus voor al mijn zonden gestorven was en dat ik nieuw leven in Hem kon ontvangen.
En misschien via de boekjes die ik kreeg op de zondagsschool van W.G. v.d. Hulst leerde ik wat goed en kwaad was, dat weet ik niet meer.

Later in mijn leven heb ik wel eens spijt gehad van gedane zaken die geen keer namen, maar ik wist dat God mij aanzag in Christus Jezus en dat HIj mij dat niet toerekende.
Eh, ik zal je vertellen dat dat echt een vrijheid is, die diep van binnen zit.

[Wilsophie]

Want de droefheid naar God werkt een onberouwelijke bekering tot zaligheid; maar de droefheid der wereld werkt den dood.

Hier heb je weer zo een cliché van Schelpje waarvan droefheid naar God werkt tot bekering.
Waar staat dit toch weer in hemelsnaam in de Bijbel en wat betekent het dan?

[schelpje3]

Hier heb je weer zo een cliché van Schelpje waarvan droefheid naar God werkt tot bekering.
Waar staat dit toch weer in hemelsnaam in de Bijbel en wat betekent het dan?

2 Kor. 7 vers 10. Zo slecht ken jij dus de Bijbel!
En het is dus geen cliché, maar een tekst uit Gods Woord.
Ga de Bijbel eens lezen, ipv brochures van religieuzen, want die bedriegen je voor de eeuwigheid.

[marin]

Uit deze paar reacties blijkt al dat er heel verschillend wordt gedacht en beleeft over ‘berouw naar God’ in welke toestand de mens zich bevindt.

Petrus zei : “Komt dan tot berouw en bekering, opdat uw zonden uitgedelgd worden . . .” Handelingen 3: 19.

Als de Here Jezus de mens heeft verlost van de macht van de zonde die in elk mens aanwezig was voor zijn bekering, wil Hij dat we strijd leveren tegen het leven van voor de bekering en onze verkeerde gewoonten laten.

Petrus zei: “opdat uw zonden uitgedelgd worden . . .” Handelingen 3: 19.

Wat is de betekenis van dit gedeelte van de tekst?

[schaapje]

quote="marin"

Als de Here Jezus de mens heeft verlost van de macht van de zonde die in elk mens aanwezig was voor zijn bekering, wil Hij dat we strijd leveren tegen het leven van voor de bekering en onze verkeerde gewoonten laten.

Petrus zei: “opdat uw zonden uitgedelgd worden . . .” Handelingen 3: 19.

Het heeft alles te maken met het leven in de Geest, opdat de eis der wet vervuld worde in ons Rom 8:4
De dood van Jezus en de overwinning betekent dat die zondemácht is overwonnen.

Het bloed reinigt ons van onze zondeN Hebr.9:16-18

De eis der wet, is de dood, daarom moet dit nog vervuld worden IN ons door het werk van de HG zijn wij in staat de zondeN te overwinnen.

Rom.8: ...indien gij door de Geest de werkingen des lichaams doodt, zult gij leven.
Dus het is een leugen als men zegt dat een wederomgeboren mens nooit meer zal zondigen, en dat de onbewuste en bewuste zonden geen rol meer spelen voor een kind van God.

[marin]

Volledig met je eens schaapje.

De Here Jezus heeft de mens daarvan bevrijdt en de Heilige Geest wil in ons wonen om het werk van Hem in de mens bevestigen.

Velen menen dat zij een deel van het werk zelf moeten doen.
Zij hebben Christus vertrouwd wat de vergeving van hun zonden betreft, maar nu proberen zij in eigen kracht op de juiste manier te leven. Zulke pogingen lopen op niets uit. Jezus zegt: “Zonder Mij kunt u niets doen”. Onze groei in genade, onze vreugde en onze bruikbaarheid, zijn allemaal afhankelijk van onze verbinding met Christus. Alleen door omgang met Hem, dagelijks en zelfs ieder uur door in Hem te blijven kunnen wij in genade toenemen.
Hij is niet alleen de Oorsprong van ons geloof, maar ook de Voleinder.

[Wilsophie]

Ga de Bijbel eens lezen, ipv brochures van religieuzen, want die bedriegen je voor de eeuwigheid.

Zij riepen ook: " O God wees mij zondaar genadig".

[schaapje]

quote="Wilsophie"
Ik heb nog nooit berouw gehad over iets, in de zin waar het hier om gaat.

Nog nooit gezien,.... je eigen oude mens geboren in de staat van de zondige Adam ?
Waarom dan roepen, oh zondaar wees mij genadig,..... als je geen berouw kent?

[mike]

De Bijbel leert niet dat de zondaar eerst berouw moet tonen, voordat hij de uitnodiging van Christus aan kan nemen: “Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven”. Matteüs 11: 28.
Het is de genade van Christus, die leidt tot echt berouw.

Christus geneest ook voordat iemand zijn zonden vergeven zijn en zend hen dan heen onder het mom "Gaat heen en zondigt niet meer". Zie je dat dan ook als vorm van berouw dan wel vergeving?

[marin]

@mike zegt:

Christus geneest ook voordat iemand zijn zonden vergeven zijn en zend hen dan heen onder het mom "Gaat heen en zondigt niet meer". Zie je dat dan ook als vorm van berouw dan wel vergeving?



Jezus zag wel het hart aan, welke motieven vooraf, zijn er om weer gezond te worden : "Here, indien Gij wilt, kunt Gij mij reinigen." (Matth.8:2)

Neem het voorbeeld van de melaatse
Onder de Joden werd ze beschouwd als een oordeel voor een bepaalde zonde, en daarom werd ze genoemd: "de plaag", "de vinger Gods".
Melaatsen werden dan ook verbannen uit de samenleving.

Welke moeite de zieke wel deed om in de nabijheid van Jezus te komen en Jezus wist dat en gebruikte vaak genezingen voor getuigenissen, Jezus zag wel het hart aan, welke motieven vooraf, zijn er om weer gezond te worden : "Here, indien Gij wilt, kunt Gij mij reinigen." (Matth.8:2)
Jezus antwoordde : "Ik wil het, word rein" (Matth.8:3), en legde Zijn hand op hem.

Met dit voorbeeld heeft zich vooraf al veel afgespeeld ook van de leiders van het volk i.v.m de wet van reinigen en Hij zeide tot hem: Zie toe, dat gij niemand iets zegt, maar ga heen, toon u aan de priester, en offer voor uw reiniging hetgeen Mozes heeft voorgeschreven, hun tot een getuigenis." (Marc.1:43,44)

Het werk dat Christus deed door de melaatse te reinigen van zijn verschrikkelijke ziekte, is een illustratie van Zijn werk om de ziel te reinigen van de zonde. De man die tot Jezus kwam, was "vol melaatsheid." (Luc.5:12
Het dodelijk gif ervan had het gehele lichaam doortrokken. De discipelen trachtten hun Meester ervan te weerhouden hem aan te raken, want hij die een melaatse aanraakte, werd zelf onrein. Maar door Zijn hand op de melaatse te leggen werd Jezus niet bezoedeld. Zijn aanraking deelde levengevende kracht mee. De melaatsheid werd weggenomen.
Zo is het met de melaatsheid der zonde, diepgeworteld, dodelijk, en onmogelijk om gereinigd te worden door menselijke kracht. "Het gehele hoofd is ziek, het gehele hart vol krankheid.

Een ieder die in de nabijheid van Jezus komt, terwijl hij in het geloof zegt : "Here, indien Gij wilt, kunt Gij mij reinigen", zal het antwoord horen: "Ik wil, word rein." (Matth.8:2,3)

Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid." (1 Joh.1:9)

Zo zijn meer voorbeelden van zieken genezingen die getuigenissen waren om ook innerlijk gezond te worden.

De verlamde die zelfs door het dak bij Jezus moest komen en lieten hem neer aan de voeten van Jezus, de Heiland keek naar de verlamde man en zag hoe de ogen op Hem gericht waren. Hij 'begreep zijn nood’ Hij had die verwarde en twijfelende geest tot Zich getrokken. Terwijl de verlamde nog thuis was, had de Heiland zijn geweten overtuigd. Toen hij berouw gevoelde over zijn zonden en geloofde in de kracht van Jezus om hem beter te maken, hadden eerst de levengevende genadegaven van de Heiland zijn verlangend hart gezegend met woorden die als liefdevol klonken in de oren van de lijdende, zei de Heiland: "Houd moed, Mijn kind, uw zonden worden vergeven." (Matth.9:2). De van schuldbewuste zondaar heeft vergeving ontvangen!
In eenvoudig geloof nam hij de woorden van Jezus aan als de gave van een nieuw leven.

En de zieke vrouw die Jezus volgde om Hem aan te raken, toen Jezus zei: “er is kracht van Mij uitgegaan”, wat een prachtig voorbeeld, als ik maar de slip van Zijn kleed zal kunnen aanraken zal ik genezen, wat een geloof had die vrouw.