Refowebkids deel 16

[schelpje3]

Voor de duidelijkheid: ik hou ook superveel van de jongste hoor. Maar, hoe graag ik ook alles voor hem wel doen, mij voor 100% in wil zetten... ik trek het gewoon niet meer, alle reserves raken ook op...

Een h.a. is er natuurlijk ook meer voor de zieke kindjes, dus als een kindje geen ziekteverschijnselen heeft, maar gewoon huilt, kan hij er niet zo veel mee.
Als een kind echt heel veel huilt, wil een meedenkende kinderarts het wel eens een opnemen "op sociale indicatie". Wordt het nagekeken op bepaalde afwijkingen en kunnen de ouders even tot rust komen.
Soms wordt er toch iets gevonden.
Is het niet af te leiden vaak na een traumatische bevalling?

[Evelien]

Een HA kan je verwijzen naar een KA. Wat ik al eerder aangaf. Iemand bij ons uit de kerk werkt op de kinderpoli en daar nemen ze vaak huilkindjes op ter observatie.

[schelpje3]

Maar vind je dat al nodig Evelien? Want dat is wel een stap natuurlijk. Als hij snachts nog goed slaapt, zul je voor de dagen af en toe iets moeten bedenken om afstand te kunnen nemen?
Als je maar serieus genomen wordt, een luisterend oor vind, dat is al de helft van de oplossing denk ik.

[LauraC]

Ik denk dat je het idd meer los moet laten en ze hebben het soms ook een tijdje nodig om te piepen en te huilen voor ze bedenken dat ze moeten spelen. Het wordt vaak gewenning als ze veel aandacht krijgen. Ik ben idd ook van het maar een tijdje alleen laten en ze moeten toch echt leren zelf te spelen. Je kan een baby toch niet de hele dag gaan entertainen.. heb ook m'n eigen dingen die door moeten gaan. En sowieso bij meerdere kinderen, heb je die tijd echt niet om de hele dag met een baby te ziten. Ik denk dat ze idd veel gebaat zijn bij een ritme en ook tijd voor zichzelf, ze moeten echt leren spelen..

Blompje, je hebt helemaal gelijk! Ik heb zovaak gewenst dat iemand mij dit vertelde toen M met 5 mnd bij ons kwam wonen. Nu heb ik een kindje dat zichzelf niet kan vermaken en mij constant achterna loopt

[NdW]

Wat erg al die huilkindjes. Ik voel me bijna schuldig dat E. zo rustig is. H. daarentegen is verschrikkelijk vervelend, zal de leeftijd wel zijn en het feit dat ze nu een zusje heeft. Ik laat haar soms ook gewoon maar krijsen. Als er visite is dan is ze ineens het liefste meisje van de hele wereld

Hebben jullie ervaring met buikslapers? E. ligt het liefst op haar buik. In de box vind ze het wel even goed op haar rug, maar dat is al snel over. Slapen doet ze eigenlijk alleen op haar buik. Maarja volgens iedereen is het super gevaarlijk. maar wat doe je als je kind alleen zo slaapt? ze kan wel goed haar hoofdje optillen en naar de andere kant draaien.

N. slaapt hier ook vanaf het begin op haar buik. Als ze sterk genoeg zijn in hun nek, lijkt me dat echt geen probleem. Wij hebben haar 2 weken overdag op haar buik in de box laten slapen, om te kijken hoe ze dat deed. Ze ging gewoon van de ene naar de andere kant met haar hoofd en sliep als een roosje. Ik zie het probleem niet echt. Ik heb 1x gehad dat ze op haar rug lag en bijna stikte in haar spuug, dat vond ik pas eng.

[654321]

[/quote].Een h.a. is er natuurlijk ook meer voor de zieke kindjes, dus als een kindje geen ziekteverschijnselen heeft, maar gewoon huilt, kan hij er niet zo veel mee. Als een kind echt heel veel huilt, wil een meedenkende kinderarts het wel eens een opnemen "op sociale indicatie". Wordt het nagekeken op bepaalde afwijkingen en kunnen de ouders even tot rust komen.
Soms wordt er toch iets gevonden.
Is het niet af te leiden vaak na een traumatische bevalling?[/quote].

Is een huisarts er alleen voor echt zichtbare zieke kindjes?? Is dat zo??

Na een heerlijke baby en peutertijd met de oudste hebben we met veel liefde uitgekeken naar de geboorte van de jongste en deze is na een voorspoedige bevalling geboren. Daarna begonnen de zorgen hier in huis. Dus geen traumatische bevalling.

Mij doet het ook zo'n ontzettende pijn dat mijn kind zo 'ongelukkig' is...! Een kind van 2 jaar mag wel ondeugend zijn, uitproberen enz. maar moet ook vrolijk zijn! Toch? Ik wil gewoon dat mijn kind gelukkig is, dan ben ik het ook. En dan mag hij gerust 2 keer per nacht wakker zijn, hoor .

Ik vind op laten nemen ook een héééééle grote stap.........!
Ik moet al huilen als ik er aan denk (ben een beetje labiel momenteel )
Hij is ook vreselijk uit zn doen na een dagje oppas, als oppas hem komt halen moet hij in de houtgreep meegenomen worden en na een nachtje uit logeren doet hij de rest van de week geen oog dicht en dat terwijl ik hele lieve en vertrouwde oppassen heb!
Maar soms heb je denk ik geen keus? En misschien mag je er bij blijven?

[Evelien]

Maar vind je dat al nodig Evelien? Want dat is wel een stap natuurlijk. Als hij snachts nog goed slaapt, zul je voor de dagen af en toe iets moeten bedenken om afstand te kunnen nemen?
Als je maar serieus genomen wordt, een luisterend oor vind, dat is al de helft van de oplossing denk ik.

Uhm de twee oudste kinderen van mijn zus hebben het KISS syndroom, zij werd door de HA niet gehoord en hebben 6 maanden met hun oudste kind rondgelopen, 's nachts sliep ze wel. Overdag was het huilen en weinig slapen.
Uiteindelijk werden ze wel serieus genomen door den manuele therapeut. Zo zijn ze bij de 2e vrij snel naar de manuele therapeut gegaan.

[654321]

Uhm de twee oudste kinderen van mijn zus hebben het KISS syndroom, zij werd door de HA niet gehoord en hebben 6 maanden met hun oudste kind rondgelopen, 's nachts sliep ze wel. Overdag was het huilen en weinig slapen.
Uiteindelijk werden ze wel serieus genomen door den manuele therapeut. Zo zijn ze bij de 2e vrij snel naar de manuele therapeut gegaan.

Ben je al bij een chiropractor geweest dan Evelien?
Of bij een osteopaat?
Even na laten kijken lijkt mij goed. Doen hoor! Geeft rust in je hoofd.
Hoe oud is jouw kindje ongeveer?

[liefie]

Heftig die huil kindjes...

@Evelien Heb je de Osteopaat al eens geprobeerd? Je hoort vaak dat dat ook helpt... Voor de rest geen tips maar wil je wel veel sterkte wensen.

@654321 Jullie ook heel veel sterkte! Heftig hoor...

@jpc Nina slaapt op haar buikje sinds ze 3 weken oud is. Ze was vaak onrustig in haar slaap en werd wakker van rond wapperende handjes. Op een avond was ik dat zat en heb ik haar ledikantje haar kamertje in gesleept en opgemaakt. Nina op haar buik in bed (wij hebben een aerosleep gaf ons een goed gevoel) en ze heeft gelijk een hele nacht op haar buikje geslapen. Ze was wel vanaf haar geboorte heel sterk in haar nek en verlegde haar hoofdje ook.
Ik zou het gewoon proberen wat NDW ook zegt ik vind op de rug heel eng kindje van mijn vriendin is zo bijna gestikt zei draaide haar hoofdje niet opzij.

Over geduld hebben ik heb dat ook niet altijd hoor... Gisteren was Nina ook heel de tijd een beetje aan het mekkeren werd er echt gefrustreerd van maar wat bleek ze was moe terwijl ze gewoon geslapen had rond 16.00 op bed gelegd en rond 18.00 werd ze pas wakker.
Waar ik wel heel blij mee ben is mijn werk ik zou er echt niet aan moeten denken om hele dagen thuis te zijn En dan werk ik niet eens veel maar het is zo FIJN....

Afgelopen vrijdag heb ik mijn nieuwe fiets binnen gekregen met stoeltje voor Nina ze vind het helemaal geweldig mee op de fiets.

[schelpje3]

.Een h.a. is er natuurlijk ook meer voor de zieke kindjes, dus als een kindje geen ziekteverschijnselen heeft, maar gewoon huilt, kan hij er niet zo veel mee. Als een kind echt heel veel huilt, wil een meedenkende kinderarts het wel eens een opnemen "op sociale indicatie". Wordt het nagekeken op bepaalde afwijkingen en kunnen de ouders even tot rust komen.
Soms wordt er toch iets gevonden.
Is het niet af te leiden vaak na een traumatische bevalling?[/quote].

Is een huisarts er alleen voor echt zichtbare zieke kindjes?? Is dat zo??

Na een heerlijke baby en peutertijd met de oudste hebben we met veel liefde uitgekeken naar de geboorte van de jongste en deze is na een voorspoedige bevalling geboren. Daarna begonnen de zorgen hier in huis. Dus geen traumatische bevalling.

Mij doet het ook zo'n ontzettende pijn dat mijn kind zo 'ongelukkig' is...! Een kind van 2 jaar mag wel ondeugend zijn, uitproberen enz. maar moet ook vrolijk zijn! Toch? Ik wil gewoon dat mijn kind gelukkig is, dan ben ik het ook. En dan mag hij gerust 2 keer per nacht wakker zijn, hoor .

Ik vind op laten nemen ook een héééééle grote stap.........!
Ik moet al huilen als ik er aan denk (ben een beetje labiel momenteel )
Hij is ook vreselijk uit zn doen na een dagje oppas, als oppas hem komt halen moet hij in de houtgreep meegenomen worden en na een nachtje uit logeren doet hij de rest van de week geen oog dicht en dat terwijl ik hele lieve en vertrouwde oppassen heb!
Maar soms heb je denk ik geen keus? En misschien mag je er bij blijven?[/quote]


Dat is mijn ervaring (en van vele anderen ook).
Als er helemaal geen tekenen van ziekte zijn, wat moet hij dan? Een kinderarts heeft meer ervaring en kijkt verder. Bij latere problemen zal er altijd worden bevraagd naar de zwangerschap en bevalling.
Misschien heeft jouw kind wel moeite met omschakelen of een andere omgeving en voelt het zich prettiger gewoon bij mamma thuis?

[654321]

Blompje, je hebt helemaal gelijk! Ik heb zovaak gewenst dat iemand mij dit vertelde toen M met 5 mnd bij ons kwam wonen. Nu heb ik een kindje dat zichzelf niet kan vermaken en mij constant achterna loopt

Haha, ik moet soms wel eens lachen om jou en M. Vooral zaterdag met die 2 oppassen op 1 jongetje, prachtig vind ik dat.
Krijgt hij straks op school ook 2 op 1...? . Moet hij al bijna naar school?

[654321]

Misschien heeft jouw kind wel moeite met omschakelen of een andere omgeving en voelt het zich prettiger gewoon bij mamma thuis?

Maar is het normaal dat een kind van 2 jaar niet even weggebracht kan worden naar een vertrouwde oppas?
Is dat niet zorgelijk als een kindje dat niet aankan?

[Evelien]

Ben je al bij een chiropractor geweest dan Evelien?
Of bij een osteopaat?
Even na laten kijken lijkt mij goed. Doen hoor! Geeft rust in je hoofd.
Hoe oud is jouw kindje ongeveer?

Mijn zoon is 5,5 maand.

Wij zijn in het begin bij een osteopaat geweest (2 behandelingen gehad).

[parkiet]

654321, een psycholoog of pedagoog lijkt mij het overwegen waard. Hoe je daar komt? Verwijzing van je HA, CB heeft vaak ook wel een orthopedagoog ergens in dienst ofzo.

Dippie, als je niet gehoord wordt zou ik ook niet weten waar je hulp moet zoeken!? HA en HAP doen niks. Dus ik zou niet weten hoe ik bij de KA terecht kom. En als je al tig keer bent weg gestuurd bij de HA... wat dan?

Evelien, de HA heeft ons met de oudste ook nooit kunnen helpen... Ik kreeg dan van die reacties als 'gaat vanzelf wel over als ze zo of zo oud is' en 'mijn kind huilde/spuugde ook wel eens wat'. Wij hadden ook fysio, zij had wel door dat E een huilbaby had. Het is echt een vreselijk gevoel om je niet gehoord te voelen, ik ken het helaas.
Een kindje wat lekker in zijn vel zit, huilt gewoon niet of nauwelijks. Misschien even als ze in slaap vallen (hier doet M dat niet trouwens), als ze wakker worden (maar ja, dat is ook de manier waarop je dat merkt doorgaans), als ze zich vervelen tijdens het spelen, als ze zich gestoten hebben, honger, dat soort dingen. Als je kindje meerdere keren per dag langere achter elkaar huilt en je komt er niet uit, dan is dat gewoon abnormaal en dat mag een huisarts niet afdoen met 'gaat wel oveŕ'. Dat is gewoon onzin! Wat jouw ventje doet, is geen normaal babygedrag, er zit hem wat dwars en dat hoort een HA of CB te kunnen signaleren. Oftewel: volgens mij mag je daar gewoon aankloppen met de boodschap dat je kindje abnormaal veel huilt en dat je wilt hebben dat er wordt uitgezocht waarom. Een huilbaby hebben is heel vermoeiend en slopend en je kunt er haast aan onderdoor gaan (t is voor mij haast een trauma ofzo, toen mijn tweede af en toe wat huilde toen ze er net was, kwam het hele gebeuren met de oudste zo weer boven, het raakte mij meteen ontzettend, had het gewoon nog niet verwerkt). En waar moet je dan heen? Ik denk echt naar een kinderarts, die kan eens kijken of er toch reflux is bijv. En anders een manueel therapeut eens laten kijken?

En verder: in de kerk en familie aangeven dat het moeilijk gaat thuis en de verplichtingen afzeggen (leuke dingen wel blijven doen hoor!). Misschien is er iemand die eens een uurtje wil oppassen (als je dat ziet zitten?)? Dan kun jij even slapen of shoppen of wat dan ook. Misschien eens een draagdoek (geen rekbare doen, is ie al aan de grote kant voor) of ergonomische drager lenen of aanschaffen? Dan kun je hem makkelijker bij je houden als hij huilt en veel kindjes kunnen daar ook erg lekker in slapen. Laten huilen zou niet mijn advies zijn, ik denk dat dat niet goed is voor kindjes, maar ik begrijp dat je volledig aan je grens kunt komen en je gewoon geen andere weg meer kunt vinden (hoevaak ik niet met mijn hoofd onder t kussen gelegen heb :S)

En neem de vrijheid om lekker van je af te 'zeuren', hier of stuur gewoon een pb. Ik wens je heel veel sterkte, het is zo'n intensieve en moeilijke periode, ik hoop dat t heel gauw beter gaat!

[AikonGirl]

Sterkte Evelien en 6t/m1...!

Hier ook een buikslaper. Op haar rug in haar bed slaapt ze niet.
Ik vind het niet eng ofzo.
Als ze verkouden zijn en slijm ophoesten, is het juist fijn dat ze niet op haar rug slaapt.