De doop: volwassendoop of kinderdoop

[Race406]

Gaat het er niet om dat wij die drinkbeker drinken en Hem vervolgens volgen?

Ja, en of je nu als kind gedoopt bent of als volwassene: Daar komt het op aan: Ben je geborgen in het Bloed van Christus? Dan is het goed.
Maar Boer: Wat doe je als je straks Boven aanligt met iemand die als kind is gedoopt door besprenkeling? Ga je dan melden dat je het daar niet mee eens bent?
Toen je klein was ben je gedoopt. Je hebt daar geen boodschap aan want het ging niet door onderdompeling en het gebeurde ook nog eens toen je nog kind was.
Maar toch is de Naam van de Drieëenheid over jouw jonge leven uitgeroepen. Daar heb je geen boodschap aan?
Ook hiervan zal je gevraagd worden hoe dat nu toch zit...
En daarbij: waarom werden de kinderen in het OT besneden en niet pas op volwassen leeftijd als ze er zelf voor konden kiezen?
Zou God in de nieuwe bedeling opeens anders zijn?

[Toen]

Beste boer, als jij je beroept op de bijbel geef ik je nog wel een kans om te bewijzen dat de volwassendoop de goede is. maar nu loop je jezelf echt hopeloos vast te praten.
Ik kijk alleen even naar deze pagina al:
1. Je doet een beroep op de NGB die absoluut niet voor de wederdopers is omdat Guido de Brés zich daarvan distantieërde, juist omdat wederdopers tegen dienstplicht waren en de regering daar een hekel aan had. Hij wilde bewijzen dat hij een voluit Bijbelse leer voorstond die niet gevaarlijk behoefde te zijn voor de regering, omdat de regering als Gods dienares, geaccepteerd werd/wordt door de gereformeerden.
2. Je citeert een artikel waarin staat

Zo heeft Hij dan bevolen te dopen al degenen die de Zijnen zijn, in den Naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Geestes, alleen met rein water; ons daarmede te verstaan gevende, dat, gelijk het water de vuiligheid des lichaams afwast, wanneer wij daarmede begoten worden, hetwelk op het lichaam desgenen, die den Doop ontvangt gezien wordt, en hem besprengt, alzo het bloed van Christus hetzelfde van binnen in de ziel doet, door den Heiligen Geest, haar besprengende en ZUIVERENDE VAN HAAR ZONDEN, en ons wederbarende uit kinderen des toorns tot kinderen Gods.

3. En een reactie verderop zeg je:

Ik ben zeker geen wederdoper, want een besprenkeling is geen doop

4. Je beroept je op oudvaders die nooit een volwassendoop hebben voorgestaan zoals jij dat doet, met je geestdrijverij. Lees eens Johannes 3: één ding is u nodig, namelijk dat gij wederomgeboren wordt! Met een kinderdoop of volwassendoop heb je echt geen recht op de hemel!

Verder lees ik in de Bijbel dat de doop een bede om een goed geweten is. En niet zoiets als, kijk mij eens gerechtvaardigd zijn, ik laat me even overdopen, dat is arrogantie ten top en hiermee stel je je gelijk aan een Farizeër.

Ik heb 5 pagina's terug een zeer ter zake doende tekst aangehaald, waar vervolgens niet op gereageerd wordt. Nog maar eens: En ik wil niet, broeders, dat gij onwetende zijt, dat onze vaders allen onder de wolk waren, en allen door de zee doorgegaan zijn; En allen in Mozes gedoopt zijn in de wolk en in de zee; En allen dezelfde geestelijke spijs gegeten hebben; En allen denzelfden geestelijken drank gedronken hebben; want zij dronken uit de geestelijke steenrots, die volgde; en de steenrots was Christus. Maar in het meerder deel van hen heeft God geen welgevallen gehad; want zij zijn in de woestijn ter nedergeslagen, 1 Kor. 10:1-5.

Ik zei: Zie hier een beeld van de kerk, alleen gedoopt, maar in het meerder deel heeft God geen welgevallen gehad, zij waren namelijk niet IN Christus, ze zagen niet op de koperen slang in de woestijn, omdat ze het zelf allemaal zo goed wisten.

Verder heb ik nog een tekst aangehaald uit Efeze: één geloof, één doop, één Heere.
Hier reageer je verder niet op, maar je haalt even iets vaag aan over een geestelijke doop, terwijl ik het toch duidelijk een bewijs tegen overdopen vind.

Boer: Ik zou je willen oproepen om hier inhoudelijk op te reageren, en ik hoop dat je hiermee volwassen om kunt gaan en een ter zake doende exegese van de schrift kan houden, in plaats van het 'veel geschreeuw, maar weinig wol' waarmee je heel dit topic al vult!

[benefietdiner]

Mag ik ook antwoord geven op je opmerking aan boer Race 406.
Ja God is in de Nieuwe Bedeling veranderd met betrekking tot de uiterlijke tekenen, dingen zoals offerdiensten en ook de besnijdenis.
Als je de Bijbel vooringenomen lees, dus met dogmatische achtergronden en belijdenis geschriften kan je tot de slotsom komen dat de doop inderdaad in de plaats van de besnijdenis gekomen is. Als je de Bijbel onbevangen lees voornamelijk het Nieuwe Testament dan zie je dat Christus zelf de volwassendoop heeft ingesteld ondanks dat Hij zelf besneden was (de verandering in de Nieuwe Bedeling).
In onze tijd kom je na bestudering van de Bijbel altijd uit tot een patstelling m.b.t. de doop.
Die patstelling komt door de achter ons liggende geschiedenis en vooral de dogma’s c.q. belijdenis geschriften die er uit de geschiedenis ontstaan zijn.

[1a2b3c]

En daarbij: waarom werden de kinderen in het OT besneden en niet pas op volwassen leeftijd als ze er zelf voor konden kiezen?
Zou God in de nieuwe bedeling opeens anders zijn?

Het verbond van God met Abraham hield in: 1 God zou hem tot een groot volk maken, 2 Hij zou hem het land Kanaän geven, 3 Hij zou hem tot een God zijn en zijn nakomelingen. Gen.17.
Als teken daarvan heeft God de besnijdenis ingesteld. En met Izak zou God zijn verbond voorzetten, uit hem zou de Messias geboren worden. (zie ook Gal.4)

De doop betekent iets heel anders: Rom.6: 3 Of weet u niet dat wij allen die in Christus Jezus gedoopt zijn, in Zijn dood gedoopt zijn? 4 Wij zijn dan met Hem begraven door de doop in de dood, opdat evenals Christus uit de doden is opgewekt tot de heerlijkheid van de Vader, zo ook wij in een nieuw leven zouden wandelen. 5 Want als wij met Hem één plant zijn geworden, gelijkgemaakt aan Hem in Zijn dood, dan zullen wij ook aan Hem gelijk zijn in Zijn opstanding. 6 Dit weten wij toch, dat onze oude mens met Hem gekruisigd is, opdat het lichaam van de zonde tenietgedaan zou worden en wij niet meer als slaaf de zonde zouden dienen.

Dit kan nooit over een baby gaan, die zijn zich nog nergens van bewust en kunnen niet gelovig en ook niet ongelovig zijn.
De doop symboliseert de wedergeboorte, met Christus begraven zijn en uit het watergraf opstaan in een nieuw leven.

Ja, en of je nu als kind gedoopt bent of als volwassene: Daar komt het op aan: Ben je geborgen in het Bloed van Christus? Dan is het goed.

Dat is helemaal waar, maar hier gaat het om de discussie 'kinderdoop versus geloofsdoop', dat sluit bovenstaande niet uit, alleen daar gaat het even niet over.
------------------------------------------------------
Verder heb ik nog steeds geen antwoord gekregen op de vraag over Hand 2: Zijn Gods beloften meer waard of betrouwbaarder als er gedoopt wordt, of minder 'echt' als er niet gedoopt wordt?
Voor de heiden tot wie het evangelie komt zijn de beloften net zo waar als voor ons, want ze komen nl. van God die niet liegen kan. (wij zijn trouwens ook heidenen al leven we onder het evangelie)

[marin]

Het is voor een aantal heel erg moeilijk om een omslag van denken te volgen het aanvaarden “dat alleen door het geloof van en in Christus rechtvaardigheid is te ontvangen” te vinden in Gods Woord en daarna te leven naar Gods wil.

Dat door de eeuwen heen de geloofszekerheden zijn aangepast aan menselijke structuren en maatstaven en oude riten zijn ingevoerd om ‘het geloof’ voor een ieder aannemelijk te maken.

Het blijkt alleen al op dit forum dat een ‘kerkgeloof’ de boven toon voert en verdedigt wordt met hand en tand en koude harten, zekerheden gebaseerd op uitspraken en formuleringen van kerkleiders en menen hierin God een dienst te bewijzen.

Als het nu gaat om de doop volwassen/kinderdoop of sabbat/zondag of wat maar ook voor onderwerpen er wordt steeds weer gegraven in de traditie van kerkelijke opvattingen die aangepast zijn door menselijk denken, terwijl God vraagt om Hem te geloven en Hem trouw te zijn in alle dingen.

Wij kunnen geen beroep doen bij God, ik ben bij die en die kerk of gemeente geweest, Jezus zou kunnen zeggen “ik ken u niet, je hebt Mijn Verzoening niet aanvaart”, Hij heeft gezegd: Ik ben de weg, de Waarheid en Het Leven.

Het lichaam van Christus als gemeente is een volk die door Hem gevormd willen worden door de Here Jezus, ieder mens is persoonlijk verantwoordelijk in een relatie met Hem, Hij wil je vervolmaken door de Geest van de Here Jezus om de Verzoening tot stand te brengen en daardoor zekerheid en overzicht in het geloof te ontvangen.

Daarom is persoonlijk onderzoek voor ieder mens noodzakelijk om de rijkdom van Zijn genade en Het Leven van Jezus te aanvaarden.

Hij heeft u vrij gemaakt door in een persoonlijke keuze geleid te worden door Gods Geest, daar kan natuurlijk de gemeente een middel toe zijn maar niet de hoofdzaak.

[boer]

@Toen.
Allereerst ben ik het eens met de laatste 3 sprekers voor mij.
Duidelijk staat er dat het oude verbond NIET ONBERISPELIJK was.
Inderdaad EEN doop (maar 2 verschillende formulieren ??)
Wat de NGB betreft, daar doe ik zeker geen beroep op.
het schijnt maar niet door te dringen dat er mensen zijn die hun beprenkeling toen zij een baby waren, niet zien als doop.(en terecht)
Want de doop is een besnijdenis des harten, die niet met handen geschied.
En om die besnijdenis/ommekeer/doop gaat het bij de wedergeboorte.
Deze allergrootste gebeurtenis in een mensenleven, zijn bekering, heeft geen enkel symbolisch teken meer.
Vind je dat niet onwaarschijnlijk?

[Janvanverweg]

ik ben als baby op verzoek van mijn ouders gedoopt n later heb ik mij opnieuw laten dopen.
ik schrijf dit omdat ik de discussie over het woord 'besprenkelen' weinig terzake vind. het verhit de discussie alleen maar omdat het verkleint wat door andere just veel respect gegeven wordt.

de kern van de discussie is waar de doop voor staat. als daar overeenstemming voor komt, dan volgt vanzelf de praktijk.
de ene groep ziet de doop als christelijke variant van de besnijdenis, de andere groep ziet het als een respons op gevonden geloof in Christus als Heer.

de eerste groep beroept zich op indirecte interpretaties van bijbelgedeelten; de tweede groep houdt vast aan directe instructie van niet mis te verstane bijbelgedeelten.
de eerste groep heeft een eeuwenlange traditie aan haar kant, de tweede groep is wereldwijd de steeds meer normgevend aan het worden.
volwassen gedoopten hebben zelden gedachten dat ze misschien toch hun babies moeten dopen; andersom lopen aardig wat als baby gedoopten met de vraag rond of ze niet als nog gedoopt moeten worden omdat ze tot een levend geloof gekomen zijn.

voor mij is alleen de eerste tegenstelling relevant. er zijn eeuwenoude tradities die grof fout zijn (b.v. in de akha cultuur het doden van tweeleingen als die geboren worden) maar ook hedendaagse wijdverbreide opvattingen kunnen grof fout zijn. (b.v. doden van ongeboren leven)
de laatste tegenstelling is m.i. een gevolg van de eerste tegenstelling. het is moeilijk voor een gelovige om directe instructies uit de bijbel te negeren.

de bijbel kent een doop. toch waren er andere dopen. Paulus doopte opnieuw (hand 19) als de doop niet met de juiste interpretatie gedaan was. (let wel, de discipelen van Johannes hadden deze mensen ook door onderdompeling gedoopt!, de handeling en misschien de woorden waren correct, maar de motivatie voor de doop was foutief!)
Daarom is het goed om te onderzoeken of de doop nu werkelijk gaat over ingevoegd worden in de voorhof van een verbond of dat het is zoals het in het NT uitgelegd wordt een reactie op gevonden geloof dat het afleggen van de oude gestorven mens en het begin van de nieuwe mens in Christus aanduid.

[marin]

@Jan, natuurlijk is het zo dat ouders in oprechtheid hun kinderen in de traditie en gewoonte laten ‘dopen’, daar mag men niet aan twijfelen.
Maar in een discussie over de doop mag je toch Bijbelse en historische gegevens aandragen daar is naar mijn mening toch niets mis mee.

Persoonlijk sta ik versteld van het gemak van ‘geloofszaken’ die historisch geïntroduceerd zijn maar met en voor een ander doel, gelukkig kunnen we geschriften en zienswijzen die bepalend zijn voor het geloofsleven in die traditie natrekken en begrijpen.

Nu is het zo dat ‘ervaring is de beste leermeester’ dat geldt ook hier bij, dat voor de doop door onderdompeling gaat een wel overwogen besluit om Jezus te volgen en om door Zijn Verzoening aan kruis en opstanding deel te hebben door uit het watergraf op te staan en een nieuw leven met Hem te leven.

[learsi]

De doop is hoe dan ook, in eerste instantie een belofte(zie een van mijn laatste berichten in dit topic, waar ik geen ontkennende reacties op gehad heb).Vanuit het "Ik zal" van het OT. Petrus zegt niet voor niets, dat het een bede(een vraag) is. Die gedoopt wordt, bidt dus tot God. Wat bidt hij dan? Dat hij mag krijgen wat in de doop uitgebeeld wordt. Daarom alleen al is de doop voor het geloof(!), een belofte en een zegel, omdat de Heere, wat de doop uitbeeldt, zal doen bij/in de gelovige. Wat dat betreft kunnen geloof en doop niet los van elkaar gemaakt worden. De dopeling wacht dus actief(!)(dat is gelovende) Gods beloften, "verpakt'' in de doop in. En met de Psalmist leer ik zeggen, dat Zijn beloften mij levend gemaakt hebben.....

De doop is zichtbare Woordbediening. Waarom nu heeft de Heere naast Zijn Woord, ook de doop gegeven? Niet om het geloof van de mens te markeren. Maar om Zijn werk, Zijn beloften te markeren. Het gaat er om waar het geloof zich op richt, het richt zich op de belofte in de doop uitgebeeld. Waarom iets zichtbaars? Om ons te helpen. Wij mensen, hebben deze zichtbare hulp nodig, tot onderwijs, dat, wat de Heere wil en zal gaan doen, aanschouwelijk gemaakt wordt(wat Hij voor en na de doop met ons doet).


Daarom is de doop in een aantal onderdelen te bezien:.......

1..... Dopen is verdrinken, kopje ondergaan in het doopwater, dus een overgave(!) aan deze verdrinking, die God wil, in die zin wordt de mens, Gode zij dank, een zelfmoordenaar die zichzelf doodt, opdat hij het leven zal ontvangen. Maar kan de natuurlijke mens zichzelf doden? Nee, dat kan hij niet, hij is natuurlijk, gebonden aan een natuur die zichzelf wil handhaven (vlees als hij is) Dus wordt die mens door God Zelf naar dat punt gebracht. Lees wat Jesaja zegt in Jes.57:15. Waarom begint Jezus in het Math. Evang. anders met de wet, dan om de Zijnen te onderwijzen, dat de wet iets eist wat de mens niet kan geven? Je hoort ze zeggen:....."Wie kan dan zalig worden?" De Heere doet dus een werk(door Woord en Geest), zodat die mens zich over kan/wil geven. Doop en wedergeboorte kunnen ook niet los van elkaar gezien worden.
Christus heeft het in Joh.3 niet voor niets over geboren worden uit water en Geest. Zo de wedergeboorte en de doop en het geloof op elkaar betrekkend.

2......Hij zal ons dus ons leven(het vleselijke leven) af gaan nemen. Bij de doop zeg ik dan:..... Door Woord en Geest hebt U mij geleerd, dat ik mijn leven af moet leggen, hier ben ik Heere, U krijgt het van mij, ....maak mij zalig, ik kan mezelf niet zalig maken, daar is Uw Zoon voor gekomen, Hij heet toch Jezus(dat is .....zaligmaker van zonden).
Daar waar ik mij laat dopen, heb ik dus, niet uit mijzelf, maar van Hem onderwezen kijk gekregen op mijn zonden.(zonder besef van zonde is er geen juist begrip van de doop!)

3....... Ik ga onder en sterf. Zo neemt de Heere in de doop mij mijn natuurlijke leven af, en ik stem dit werk toe, ik geef mijn leven uit handen. Hij brengt mij aan een eind, en wel zo, dat dat uiteindelijk ook mijn geloofservaring wordt......bij mij wordt dit niet gevonden, maar Hij is machtig te doen wat Hij belooft.......Zo wordt het duidelijk,dat de Heere Zelf met Woord en Geest dat in mij werkt, wat in de doop betekend wordt, wat ik mezelf niet kan geven. Wat Hij schenkt uit souvereine genade, het komt alles van Zijn kant en ik volg, want Hij riep mij tot de doop. Dat deed Johannes de Doper ook, gestuurd door de Heere om een volk toe te bereiden, en die door hem gedoopt werden beleden hun zonden tijdens het gedoopt worden. Elia, de voorganger van de Doper drenkte het altaar tot driemaal toe met 4 kruiken water, om zo te tonen, dat het vuur(!) dat uit de hemel neerdaalde zelfs dit doornatte hout kon doen ontvlammen, in het hout kon niets meer gevonden worden waardoor het zou gaan branden, zo leren Woord en Geest ons, natgemaakt door de wet, dat het alles Zijn werk is. Wat onmogelijk is bij de mens is mogelijk bij God. Zo is de mens doornat van de zonde en kan enkel het vuur van de Heere die mens tot Zijn dienst doen ontvlammen.

4...... En dan kom ik boven en leef, in Hem, en Hij in mij, die het leven is en die het leven meedeelt. Opdat Hij leeft in mij en ik weet, dat ik zonder Hem niets kan doen.

5 De doop en Christus sterven hebben alles met elkaar te maken, wat ik ontvang(betekend door de doop) is Zijn gerechtigheid om niet. Wie in Hem gelooft heeft het eeuwige leven, Hij sterft de dood die ik moest sterven, zo wordt het oordeel over Hem, het oordeel over mijn leven(Luther noemt het een zalige ruil) en zo redt Hij mij van het oordeel Gods, en leef ik, dat is niet ik ,maar Christus leeft in mij.

Bij de doop gaat het niet om mij, maar om Christus, die gekomen is om zondaren te roepen tot bekering, tot Zijn doop.

h.g. Learsi

[learsi]

"Want wij zijn de besnijdenis, die God in de Geest dienen, en in Christus Jezus roemen, en en niet in het vlees betrouwen"

Besnijdenis en doop hebben alles met elkaar te maken. De doop betekent de besnijdenis van het hart(NT beeld van de besnijdenis).
h.g. Learsi

[boer]

hallo Learsi, ondanks dat ik het eens ben met je meeste stellingen, kan ik niet vinden dat de doop een belofte is.Waar in de bijbel vind je dit?
Ik lees dat de doop een bede is van een goed geweten.(1Pet 3:21)
Een geweten dus wat mag weten dat de zonden vergeven zijn, een nieuw mens, die zich aan Christus heeft overgegeven.
Hoeveel persoonlijker kan een bede zijn dan van een geweten.
Waarom werd er zo aangedrongen op Paulus dat hij zich moest laten dopen?
Was dat niet om te getuigen van zijn ommekeer en overgave ?
Hg,
Boer

[1a2b3c]

De doop is hoe dan ook, in eerste instantie een belofte

De doop is een opdracht/bevel, dat is echt iets anders dan een belofte.
- De belofte is: Joh.3:16 opdat een ieder die in Hem gelooft niet verloren zal gaan...., en als die belofte gelooft wordt hoort er gedoopt te worden: Hand.8:37 ... Als u met heel uw hart gelooft, is het geoorloofd...
- De opdracht is: Mat.28:19 Ga dan heen, onderwijs al de volken, hen dopend in de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest ....

De doop is dus geen belofte maar een symbool, dat wat er met Hem gebeurd is, ons wordt toegerekend omdat we door het geloof één zijn met Hem.
Zijn sterven (onderdompelen: in Zijn dood gedoopt worden en met Hem begraven in het watergraf) en Zijn opstanding (opkomen uit het water, om voortaan het nieuwe leven te leven). Rom.6.

[benefietdiner]

------- De besnijdenis is een symboliek van de belofte ---------
--------De doop is een symboliek van de belofte ---------

Waar zit de vergissing ?

[1a2b3c]

------- De besnijdenis is een symboliek van de belofte ---------
--------De doop is een symboliek van de belofte ---------

Waar zit de vergissing ?

De besnijdenis van het vlees is geen symbool van de wedergeboorte maar is ingesteld als teken dat God Abraham tot een groot volk zou maken, dat Hij het land Kanaän aan hem zou geven, en Hij hem tot een God zou zijn.
De doop is wel een symbool van de wedergeboorte.
De besnijdenis van het hart hoort bij het nieuwe verbond en is een heel andere belofte dan de besnijdenis van het vlees die bij het oude verbond hoort.

[marin]

Jezus gaf aan Zijn discipelen het volgende zendingsbevel: “Gaat heen in de gehele wereld, verkondigt het Evangelie aan de ganse schepping. Wie gelooft en zich laat dopen, zal behouden worden, maar wie niet gelooft, zal veroordeeld worden.” Marc.16:15-16.

Weet u wat de ware betekenis is van de doop?
De doop is een symbool voor: de kruisiging van de oude zondige mens, het begraven daarvan, waarna men dan als een nieuwgeborene opstaat.
De doop weerspiegelt tevens het kruisigen, het begraven en de opstanding van Christus. Door de doop is de mens dan ook met Christus mede gekruisigd.
Hij heeft daarmee de oude mens afgelegd, en de nieuwe aangedaan. Zo moet hij dan gestorven zijn voor wat de zonde betreft, en als herboren verder leven naar de wil van God. (Rom.6:1-14; 2 Cor.5:14-21; Gal.2:15-21; 3:26-29; Efez.4:17-24).

Wanneer kan men zich nu laten dopen?
Dat is dus wanneer men tot het besef gekomen is dat men een zondaar is en men berouw heeft van de zouden, en tevens dat men de liefde en de genade van God nodig zal hebben om een andere weg te kunnen bewandelen.
Dus in deze volgorde: zonde, berouw en bekering.

En als bevestiging van de bekering volgt de doop, het bad der wedergeboorte. Door de doop is de mens weer met God verbonden.

Door de doop is hij een verbond aangegaan met God.
Door de doop heeft hij symbolisch zijn oude zondige leven gekruisigd, zijn zonden begraven, welke hij achtergelaten heeft in het waterbad, en daaruit weer als een nieuwgeborene is opgestaan.
En om dit alles duidelijk te maken, geschiedt de doop daarom ook altijd door onderdompeling. (Luc.3:3; Joh.3:22-23; Hand.2:36-42; 8:36-38; Efez.4:1-6; Marc.1:4-5,9-10).
Dopen betekent dan ook letterlijk onderdompelen.


God zou Abrahams nageslacht dus ook als Zijn volk gaan aannemen; niet op grond van de besnijdenis, maar op grond van Zijn belofte aan Abraham, omdat Abraham God in alles getrouw was geweest. (Gen.26:1-5).

Vanaf het moment dus dat God Zijn verbond had gesloten met Abraham, Was zijn nageslacht, hoewel toen nog niet geboren, toen dus reeds bestemd om Gods uitverkoren volk te zijn.

De besnijdenis kon daar dan ook niets meer aan veranderen.
De besnijdenis was er dan ook niet op gericht dat zij Gods volk zouden worden, maar juist daarop dat zij Gods volk reeds waren, en de besnijdenis diende daarbij dan ook als belofteteken. Maar het zou aan de levenswandel van het volk Israël zelf liggen of zij Gods volk ook zouden blijven. (Ex.19:5; Deut.7:11-l2 8:19-20; 28: 1,9).

Hoe geheel anders is het gesteld met de doop.
De bekeerlingen laten zich niet dopen omdat zij Gods volk reeds zijn, maar juist omdat zij het niet zijn, naar het door de doop juist zullen worden.
Het betreft hier dus, door de doop, een toetreding tot Zijn verbond. (Titus 3:4-7; Rom.2:25-29; 1 Cor.12:12,13,27).


bron: http://www.agp-internet.com