Oproep van geloof en bekering

[schaapje]

"Toen"

Naar aanleiding van het topic over de Dordtse Leerregels merkte ik dat er enkelen zijn die niet van een uitverkiezing spreken, maar het geloven zien als een daad van de mens,

Ik geloof ook dat een mens deze macht heeft, maar alleen door God geschonken.

Ik zie dat inderdaad ook als God's Werk, Hij roept allen, die antwoorden op het roepen zijn uitverkoren.

Antwoord: Omdat het uw plicht is. Het is uw plicht Christus aan te nemen, zoals Hij in het Evangelie
wordt aangeboden. Het is uw plicht berouw te hebben over uw zonden en heilig te zijn in geheel uw wandel.

Dit is tegenstrijdig met je eerste alinea.

Waar ik mee zit zijn "gelovigen" die weten zondaar te zijn die geloven dat Jezus gestorven en opgestaan, die geloven dat Jezus de Zoon van God is, en toch blijven zeggen we liggen dood in zonden, we willen niet en we kunnen niet.

Hoe kan een mens weten zondaar te zijn? is dat niet God zelf in dat hart die de mens overtuigd van zonden, is God allang niet aanwezig in die harten? Hoe kan een "dode" geloven?

Ik vind het zo in en in triest, die onzekerheid waar deze in leven, want Christus aannemen, zoals jij hierboven citeert, dat wordt ze kennelijk niet geleerd, wel dat ze berouw moeten hebben over hun zonden, maar waar naar toe met hun zonden?

[Toen]

Ik heb dat boek van T. Boston ook gelezen en ik heb begrepen dat hij er het volgende mee bedoelt:De middelen van genade zijn de Bijbel, kerkgang e.d.Door de kennis die je daardoor krijgt worden veel mensen ervan weerhouden (balsemen) om in uitwendige openbare zonden uit te breken. (in zonde stinken)Maar hoewel zij uiterlijk niet zo zondig zijn als sommige anderen zijn ze toch niet wedergeboren want je wordt niet wedergeboren door netjes te leven.

Dit is inderdaad de betekenis van deze zin! We moeten niet vergeten dat taal snel veranderd en het bovendien ook een vertaald werk betreft, maar met enige fantasie lijkt mij wel dat je kunt zien wat er mee bedoelt wordt. Zelf vind ik het een mooi argument om de rijkdom van de doop te omschrijven, je wordt weerhouden van uitbrekende zonden, je kunt het zien als een tijdelijke zegening. Al is wel het gevaar om eigengerechtigheid te kunnen krijgen net als de oudste zoon in de gelijkenis over de verloren zoon.

Gravo, Je verwacht het misschien niet, maar ik ben het met je eens!
Vooral deze zin vond ik treffend:

Geloof wordt namelijk daar geboren waar alle zekerheden wegvallen. Wanneer er niets meer na te speuren of te vinden is. Met recht wordt geloof steeds in verband gebracht met een hulpeloze mens.

Precies het beeld van een (waar) gelovige;) Je ontdekt je zonde waar je in ligt, je verloren staat en vanuit een grote nood mag je je aan Jezus vastklampen als de enige Verlosser voor tijd en eeuwigheid!
Ik denk dat de dominees dat wel 'kunnen overnemen'!

In de verste verte kan ik een predikant die voor de zoveelste keer alle hoop en troost uit het hart van de tot de verdoemenis voorbestemde gemeenteleden perst niet identificeren met de mensen die tot Jezus vluchtten....en door Hem geholpen werden

Je maakt me echt benieuwd, welk soort predikanten je op het oog hebt, dat moeten wel mensen zijn die bol staan van eigengerechtigheid. En liever geen kerkgenootschappen noemen want dat klinkt zo generaliserend.
Laten we maar niet zeggen: "Des Heeren tempel is deze" (jer 7:4)
Wel heeft een predikant te wijzen op valse gronden die niet houdbaar zijn voor de eeuwigheid. Als het goed is zal een predikant alle gemoedelijke praatjes en teksten afsnijden en alleen die Weg aanwijzen die Christus heeft bereid. Alleen dat kan de enige grond van zaligheid zijn.
Dat heet separerend prediken, en dat deed Jezus ook! Hij wijst op Zichzelf en zegt: "Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven."

Maar even on-topic: Suggereert een oproep tot geloof en bekering dat een mens zich kan bekeren? Ik ben van mening dat het zorgt voor je gevoel van onmacht en dat je vanuit die nood tot God gaat roepen. Zoals Jeremia zelfs aan het eind van zijn leven nog deed: HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds. (klaagl 5:21)

[1a2b3c]

Maar even on-topic: Suggereert een oproep tot geloof en bekering dat een mens zich kan bekeren?

Zo staat het er, ik zie hier niets passiefs in!

Ik ben van mening dat het zorgt voor je gevoel van onmacht en dat je vanuit die nood tot God gaat roepen.

Ik ben van mening dat, wanneer het bevel niet gehoorzaamd wordt, dat allereerst gebeurd vanuit onwil en/of ongeloof
Gevoelens van onmacht worden je eerder aangepreekt dan dat die uit jezelf voortkomen, onmacht komt voort uit onwil en ongeloof.

Zoals Jeremia zelfs aan het eind van zijn leven nog deed: HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds. (klaagl 5:21)

Je vergeestelijkt deze tekst, het gaat hier niet over wedergeboorte/geloof/bekering.

Zelf vind ik het een mooi argument om de rijkdom van de doop te omschrijven, je wordt weerhouden van uitbrekende zonden, je kunt het zien als een tijdelijke zegening.

Ook dit kan ik niet met je eens zijn, de doop weerhoudt je niet voor het uitbreken in de zonden. (maar de doop is een heel andere discussie)

[learsi]

Maar even on-topic: Suggereert een oproep tot geloof en bekering dat een mens zich kan bekeren? Ik ben van mening dat het zorgt voor je gevoel van onmacht en dat je vanuit die nood tot God gaat roepen. Zoals Jeremia zelfs aan het eind van zijn leven nog deed: HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds. (klaagl 5:21)

Als je met "een mens", de natuurlijke mens bedoelt,dan geldt voor die mens dat hij zich niet kan bekeren. Ook niet als die mens onder de verkondiging van het Evangelie zit en de oproep tot bekering te horen krijgt.

M.b.t. Klaagl.5:21 denk ik dat de profeet inziet, dat het (juiste) herstel van het volk volkomen van God afhankelijk is(en niet van het volk).
Wat ik er uit leer is dat als de natuurlijke mens zich "bekeert", deze gebracht moet worden tot het punt waar hij tot de Heere zegt......"bekeer mij, dan zal ik bekeerd wezen"!

h.g. Learsi

[1a2b3c]

Als je met "een mens", de natuurlijke mens bedoelt,dan geldt voor die mens dat hij zich niet kan bekeren. Ook niet als die mens onder de verkondiging van het Evangelie zit en de oproep tot bekering te horen krijgt.

Dus is het ook zijn schuld niet als hij verloren gaat!
Toch lees ik nergens in de Bijbel dat een mens die onder het evangelie leeft verloren gaat vanwege onmacht, maar alleen vanwege onwil en ongeloof.

[schaapje]

"lears

Als je met "een mens", de natuurlijke mens bedoelt,dan geldt voor die mens dat hij zich niet kan bekeren. Ook niet als die mens onder de verkondiging van het Evangelie zit en de oproep tot bekering te horen krijgt.

33 Jaren geleden een boek gelezen als ongelovige, dat boek vermelde mij wie Jezus was, en ik als ongelovige, geloofde de woorden die ik las, ik las de oproep tot bekering en bad tot Jezus om redding.
Tja dan heb ik me zeker vergist, ik lag niet op het "erf van het verbond" ik had het "onuitwisbare teken"van de kinderdoop niet op mijn voorhoofd.....tja wat nu....ach ik zal wel een gestolen Jezus hebben.....een eigengereide godsdienst....al die kerkmensen zullen het wel beter weten dan wat er in de Bijbel staat,.... zij zullen wel precies weten hoe God in het verborgen werkt in mensenharten.
Ik had natuurlijk een lange weg moeten gaan, hoe wordt dat ook al weer genoemd...oh ja de toeleidende weg....ik ben nog steeds aan het zoeken in de Bijbel waar dat toch staat....de Here Jezus heeft deze weg nooit uitgestippeld.....maar deze kerkmensen zullen het wel beter weten.
Ik had natuurlijk een lange tijd in de voorhof moeten verblijven, voor dat ik in het Heiligdom mocht zijn....tja ondanks dat het voorhang van de Tempel scheurde en er toegang was voor een ieder die gelooft in Jezus....tja maar deze kerkmensen zullen het wel beter weten, ondanks dat de Bijbel wat anders zegt.
Toen ik die jaren terug bad om gered te worden heb ik ervaren dat ik de Heilige Geest ontvangen heb en wedergeboren ben, mijn vreselijke zonden waren vergeven een nieuw begin in een nieuw leven in vrede met God......ach.... ik zal me wel vergissen, deze kerkmensen vertellen me dat het héél anders moet.


@Toen je opent dit topic met de vraag wat anderen er van denken.
Ik heb jou vragen gesteld, maar je negeert ze, of je weet de antwoorden niet, maakt mij niet uit hoor, want ik weet ze zelf wel.

[Toen]

Je vergeestelijkt deze tekst, het gaat hier niet over wedergeboorte/geloof/bekering.

Kom nou, nu ben je ook selectief 1a2b3c, een oproep van geloof en bekering lees je wel letterlijk en deze tekst niet. Ik ben wel van mening dat deze tekst opgevat kan worden 1. de nood van het volk, een uiterlijke bekering naar de wet. 2. maar ook de nood van jeremia zelf een bekering van God tot God, daarom zegt hij ook bekeer ONS.

Ik ben van mening dat, wanneer het bevel niet gehoorzaamd wordt, dat allereerst gebeurd vanuit onwil en/of ongeloof Gevoelens van onmacht worden je eerder aangepreekt dan dat die uit jezelf voortkomen, onmacht komt voort uit onwil en ongeloof.

Deels mee eens, het gebeurt als eerste vanuit een onwil! Maar dat volk wat gewillig wordt gemaakt op de dag van des Heeren heirkracht (Ps 110:3) Dat gaat hun gemis van Christus inleven, maar ook hun onmacht om tot Gods eer te leven, en gelijkvormig te zijn aan het beeld Gods wat ze in de schepping hebben ontvangen! Dan komt zeker je onmacht openbaar, nadat je je WIL bekeren tot God. Dit wordt echt niet aangepraat, open je ogen, zie je zonden en je ziet de onmacht waarin je verloren ligt!

M.b.t. Klaagl.5:21 denk ik dat de profeet inziet, dat het (juiste) herstel van het volk volkomen van God afhankelijk is(en niet van het volk). Wat ik er uit leer is dat als de natuurlijke mens zich "bekeert", deze gebracht moet worden tot het punt waar hij tot de Heere zegt......"bekeer mij, dan zal ik bekeerd wezen"!

Dus is het ook zijn schuld niet als hij verloren gaat!Toch lees ik nergens in de Bijbel dat een mens die onder het evangelie leeft verloren gaat vanwege onmacht, maar alleen vanwege onwil en ongeloof.

Een mens gaat ook niet verloren vanwege zijn onmacht! Dat heb ik nergens geleerd! Maar wel vanwege zijn onwil. Waarom leert Jezus zijn disicipelen anders bidden: "Vader Uw wil geschiede"? Omdat ze zovaak hun eigen wil doen, en alleen vanuit de kracht van God, tot Gods eer kunnen EN willen leven!

Als je met "een mens", de natuurlijke mens bedoelt,dan geldt voor die mens dat hij zich niet kan bekeren. Ook niet als die mens onder de verkondiging van het Evangelie zit en de oproep tot bekering te horen krijgt.

Dus is het ook zijn schuld niet als hij verloren gaat!Toch lees ik nergens in de Bijbel dat een mens die onder het evangelie leeft verloren gaat vanwege onmacht, maar alleen vanwege onwil en ongeloof.[/quote]

33 Jaren geleden een boek gelezen als ongelovige, dat boek vermelde mij wie Jezus was, en ik als ongelovige, geloofde de woorden die ik las, ik las de oproep tot bekering en bad tot Jezus om redding.Tja dan heb ik me zeker vergist, ik lag niet op het "erf van het verbond" ik had het "onuitwisbare teken"van de kinderdoop niet op mijn voorhoofd.....tja wat nu....ach ik zal wel een gestolen Jezus hebben.....een eigengereide godsdienst....al die kerkmensen zullen het wel beter weten dan wat er in de Bijbel staat,.... zij zullen wel precies weten hoe God in het verborgen werkt in mensenharten.Ik had natuurlijk een lange weg moeten gaan, hoe wordt dat ook al weer genoemd...oh ja de toeleidende weg....ik ben nog steeds aan het zoeken in de Bijbel waar dat toch staat....de Here Jezus heeft deze weg nooit uitgestippeld.....maar deze kerkmensen zullen het wel beter weten.Ik had natuurlijk een lange tijd in de voorhof moeten verblijven, voor dat ik in het Heiligdom mocht zijn....tja ondanks dat het voorhang van de Tempel scheurde en er toegang was voor een ieder die gelooft in Jezus....tja maar deze kerkmensen zullen het wel beter weten, ondanks dat de Bijbel wat anders zegt.Toen ik die jaren terug bad om gered te worden heb ik ervaren dat ik de Heilige Geest ontvangen heb en wedergeboren ben, mijn vreselijke zonden waren vergeven een nieuw begin in een nieuw leven in vrede met God......ach.... ik zal me wel vergissen, deze kerkmensen vertellen me dat het héél anders moet.

Hoi schaapje, om even helder te zijn ik heb je nooit ergens beschuldigt van 'een gestolen Jezus'. Wel zie ik in je verhaal terugkomen dat je een hoop negatieve (voor)oordelen van andere mensen over je heen hebt gekregen!
Als een mens in Christus is, is hij een nieuw schepsel! En dan leren we vanaf onze wedergeboorte een afsterven van alles wat geen God en Christus is! Ook leren we deze wereld verzaken, we kunnen er eigenlijk geen vrede meer in vinden, behalve wanneer onze ziel zich mag verlustigen in de Heere!(Jes 58:14) We leren dan dat het hier op aarde niet is! Omdat we net als Jakob een beter Vaderland verwachten! En ook leren we met Paulus: "Indien wij alleenlijk in dit leven op Christus zijn hopende, zo zijn wij de ellendigste van alle mensen."(1 Kor 15:19) (ps: zijn nu je vragen ook min of meer beantwoord?)

[schaapje]

"Toen" Deels mee eens, het gebeurt als eerste vanuit een onwil! Maar dat volk wat gewillig wordt gemaakt op de dag van des Heeren heirkracht (Ps 110:3) Dat gaat hun gemis van Christus inleven, maar ook hun onmacht om tot Gods eer te leven, en gelijkvormig te zijn aan het beeld Gods wat ze in de schepping hebben ontvangen!

Ja dat is nu het werk wat Jezus heeft gedaan, Hij heeft dat volmaakte leven vóór ons geleefd, door Zijn leven en Zijn kruisdood is de zondemacht verbroken.

Dan komt zeker je onmacht openbaar, nadat je je WIL bekeren tot God. Dit wordt echt niet aangepraat, open je ogen, zie je zonden en je ziet de onmacht waarin je verloren ligt!

Als je ziet door God,s Woorden wat ik hierboven heb geschreven, dan heb je je zonden in al hun volheid al gezien, en weet je dat je niet uit eigen kracht kan leven zoals God zegt, als wij dat konden wat Hij ons opdraagt, dan was het Lijden van Jezus niet nodig.
We zijn dus totaal onmachtig in ons vlees om te gehoorzamen aan God's geboden, daarom is de wedergeboorte nodig, zodat wij verandert worden naar het beeld van Hem.

Hoi schaapje, om even helder te zijn ik heb je nooit ergens beschuldigt van 'een gestolen Jezus'. Wel zie ik in je verhaal terugkomen dat je een hoop negatieve (voor)oordelen van andere mensen over je heen hebt gekregen!

Nee van jou niet Toen, en zeker niet van alle "kerkmensen" maar wat lees ik deze veroordelen vaak zeg, zonder nadenken wordt er wel eventjes uitgemaakt hoe God's werk is in harten van mensen en vaak wordt daar de meetlat van eigen bevinding naast gelegd, het zijn juist diegenen die geen zekerheid hebben in Christus te zijn, die het hards roepen, we willen niet,...wij kunnen niet...wij liggen dood in zonden....wij haten God, ook zo typisch altijd hebben ze het generaliserende woordje WIJ, nooit een persoonlijke noot, of dat ze openlijk belijden verlangen te hebben naar de zekerheid, of vragen hoe die weg te gaan tot Jezus.
Toch geloven zij in God geloven zij in de opstanding van Jezus, geloven zij dat ze zondaar zijn?
Maar er blijft toch maar één WEG tot God....en die DOOR Jezus
Waar gaan deze met hun zonden naar toe?

Dus je hebt op mijn vragen nog geen antwoord gegeven.

En ook leren we met Paulus: "Indien wij alleenlijk in dit leven op Christus zijn hopende, zo zijn wij de ellendigste van alle mensen."(1 Kor 15:19) (ps: zijn nu je vragen ook min of meer beantwoord?

Jij weet heel goed dat deze tekst over de opstanding gaat en geen antwoord op mijn vragen.
In dit leven moeten wij zeker wel gered zijn door geloof in Jezus, of denk jij dat het noch na onze dood kan.

[Atro]

@1a2b3c:

Je vergeestelijkt deze tekst, het gaat hier niet over wedergeboorte/geloof/bekering.

Het gaat hierom Klaagliederen 5:21 voor alle duidelijkheid. Om geen scheven gezichten te trekken zal ik de tekst hier ook nog even aanhalen ...

Heere, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als vanouds.

Jeremia heeft, in zijn dienst van de Heere, elke keer gewezen op die enige noodzaak: Bekeert U tot de Levende God! En nu roept het volk tot de Heere: "bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn" .. ik lees hier toch echt een "roep om behoud". Een noodgeschrei van een volk dat God verlaten had. Dat leunde op eigen kracht en eigengerechtigheden. Dat verdrukt geweest is, waarom? Omdat ze de Heere niet dienden.

Zie vers 7: "Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden". Het volk Israël weet van hun schuld tegenover God ... deze tekst getuigt er van .. maar lees nu eens vers 16: "De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben" ... het is hun nood ... ze hebben gezondigd: o wee nu onzer.

Maar ... Jeramia's prediking geeft vrucht ... Heere, bekeer ons tot U! Ze verwachten het niet meer van hun zelf. De zonden is hun voor ogen gesteld ... de schuld kunnen ze alleen niet betalen .. maar nu roept het volk in de nood tot God. En dan komt erbij mij op: "Wie Hem aanroept in de nood vind Zijn Gunst oneindig groot". En als de Heere bekering schenkt in het buigen voor Hem ... dan is het een vernieuwing van het hart: "vernieuw onze dagen als van ouds" ... laat ons terugkeren tot de Heere .. tot U, o God!

Zit hier geen geestelijke les voor ons in? Een volk dat roept om bekering tot God? Ja, een roep om bekering! Niks geen vergeestelijking .. maar een roep om behoud wordt hier geroepen door een onderdrukt volk! En een roep tot een terugkeer tot God .. ja .. maar ze zouden ook zelf terug kunnen keren tot God ... nee, een onsterk volk zijn ze! Alleen door het geloof, het vertrouwen op God alleen, kan er door de Kracht van Boven geschonken een terugkeer komen tot God.

[schaapje]

"Atro"

Zit hier geen geestelijke les voor ons in? Een volk dat roept om bekering tot God? Ja, een roep om bekering! Niks geen vergeestelijking .. maar een roep om behoud wordt hier geroepen door een onderdrukt volk! En een roep tot een terugkeer tot God .. ja .. maar ze zouden ook zelf terug kunnen keren tot God ... nee, een onsterk volk zijn ze!

Hoe je het ook zegt Atro, toch is het een volk dat zich keert en roept tot God! Hoe onsterk, zoals jij dat noemt, het volk ook is.

Alleen door het geloof, het vertrouwen op God alleen, kan er door de Kracht van Boven geschonken een terugkeer komen tot God.

Dat staat inderdaad vele, vele, vele malen in het NT....geloof God, geloof Zijn Woord, en vertrouw op Hem, en de Kracht van boven zal geschonken worden.

Wat voor antwoord heb jij Atro, voor de mensen die wel geloven weten een zondaar te zijn, de Bijbel kennen als Gods Woord, en toch in duisternis leven omtrent hun behoudenis?

Mijn vraag, zij zeggen van zichzelf dood te liggen in zonden en leren dat zij vijanden van God zijn en Hem haten, .....wat voor een antwoord heb jij voor deze?
Hoe is het mogelijk dat ze wel geloven als ze zeggen dood te zijn?

[1a2b3c]

Jeremia heeft, in zijn dienst van de Heere, elke keer gewezen op die enige noodzaak: Bekeert U tot de Levende God! En nu roept het volk tot de Heere: "bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn" .. ik lees hier toch echt een "roep om behoud". Een noodgeschrei van een volk dat God verlaten had. Dat leunde op eigen kracht en eigengerechtigheden. Dat verdrukt geweest is, waarom? Omdat ze de Heere niet dienden.

Zie vers 7: "Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden". Het volk Israël weet van hun schuld tegenover God ... deze tekst getuigt er van .. maar lees nu eens vers 16: "De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben" ... het is hun nood ... ze hebben gezondigd: o wee nu onzer.

Maar ... Jeramia's prediking geeft vrucht ... Heere, bekeer ons tot U! Ze verwachten het niet meer van hun zelf. De zonden is hun voor ogen gesteld ... de schuld kunnen ze alleen niet betalen .. maar nu roept het volk in de nood tot God. En dan komt erbij mij op: "Wie Hem aanroept in de nood vind Zijn Gunst oneindig groot". En als de Heere bekering schenkt in het buigen voor Hem ... dan is het een vernieuwing van het hart: "vernieuw onze dagen als van ouds" ... laat ons terugkeren tot de Heere .. tot U, o God!

Zit hier geen geestelijke les voor ons in? Een volk dat roept om bekering tot God? Ja, een roep om bekering! Niks geen vergeestelijking .. maar een roep om behoud wordt hier geroepen door een onderdrukt volk! En een roep tot een terugkeer tot God .. ja .. maar ze zouden ook zelf terug kunnen keren tot God ... nee, een onsterk volk zijn ze! Alleen door het geloof, het vertrouwen op God alleen, kan er door de Kracht van Boven geschonken een terugkeer komen tot God.

Jeremia rouwt om de verwoestingen en het leed die door de Chaldeeën over Israël gebracht zijn door hun zonden.
Hij bidt dat Sions bestraffing mag worden weggenomen in de bekering en het herstel van het volk.
In dat verband bidt hij collectief "Heere bekeer ons zo zullen wij bekeerd zijn".
Om deze tekst nu te vergeestelijken i.v.m. de particuliere oproep tot geloof/bekering/wedergeboorte is naar mijn mening absoluut niet terecht.
De honderden oproepen tot geloof en bekering zijn niet in overeenstemming met het lijdelijke 'bekeerd worden'.

[learsi]

Dus is het ook zijn schuld niet als hij verloren gaat!
Toch lees ik nergens in de Bijbel dat een mens die onder het evangelie leeft verloren gaat vanwege onmacht, maar alleen vanwege onwil en ongeloof.

In Joh.6:44 staat:....."niemand kan tot mij komen , tenzij de Vader Die Mij gezonden heeft , hem trekke; en Ik zal hem opwekken ten uiterste dage"......

In het Grieks staat er bij het woordje "kunnen" het woord "dunamai". Het zelfstandig naamwoord is in het Grieks "dunamis". Dit woord "dunamis" betekent:.......kracht....macht.....sterkte......vermo-
gen. Het werkwoord betekent dus:.......kracht bezitten......krachtig zijn.....sterk zijn......vermogen bezitten om....in staat zijn te.....

Dan is de vertaling van Joh.6:44 dus:..niemand is in staat tot Mij te Komen(te geloven), tenzij....niemand bezit de macht/kracht/sterkte om tot Mij te komen, tenzij.....

h.g. Learsi

[Toen]

Atro met je eens! Er zal ook een roepen in ons leven geboren moeten worden, mochten we dat allemaal eens beseffen dat zal God ook ons zeker aanzien in Zijn Zoon Christus, die onze Hoop is.

@ Schaapje: De hoop van de apostel is Christus. Mensen die overtuigd zijn van zonden zullen ook in hun leven de toevlucht mogen en moeten nemen tot Christus en die Weg wordt ook in de prediking aangewezen. Alleen dat volk kan het toch niet geloven omdat ze vaak op hun eigen zonde zien. Daarom zijn ze ook de ellendigste van alle mensen ze zijn hier op aarde niet thuis

[1a2b3c]

1a2b3c: Dus is het ook zijn schuld niet als hij verloren gaat!
Toch lees ik nergens in de Bijbel dat een mens die onder het evangelie leeft verloren gaat vanwege onmacht, maar alleen vanwege onwil en ongeloof.

In Joh.6:44 staat:....."niemand kan tot mij komen , tenzij de Vader Die Mij gezonden heeft , hem trekke; en Ik zal hem opwekken ten uiterste dage"......

In het Grieks staat er bij het woordje "kunnen" het woord "dunamai". Het zelfstandig naamwoord is in het Grieks "dunamis". Dit woord "dunamis" betekent:.......kracht....macht.....sterkte......vermo-
gen. Het werkwoord betekent dus:.......kracht bezitten......krachtig zijn.....sterk zijn......vermogen bezitten om....in staat zijn te.....

Dan is de vertaling van Joh.6:44 dus:..niemand is in staat tot Mij te Komen(te geloven), tenzij....niemand bezit de macht/kracht/sterkte om tot Mij te komen, tenzij.....

Dat niemand tot Hem komen kan (komen = geloven) is niet omdat een mens niet geloven kan want hij gelooft elke dag zoveel andere mensen en dingen wel.
Dat hij dood is in zonden en misdaden Ef.2 houdt niet in dat hij niets kan maar omdat hij zijn lust en leven in de zonden vind, waaruit zijn onwil blijkt.

Dus uit Joh.6 blijkt dat zijn onmacht voorkomt uit onwil en ongeloof, lees het hele hoofdstuk. Voor Jezus dit zei hebben hebben de Joden Hem in ongeloof verworpen.

Onmacht heeft een vader en een moeder nl: onwil en ongeloof!

(overigens snap ik best wat het woord 'kan' betekent, ik weet niet waarom je daar de Griekse taal bij moet halen)

Mvg.

[schaapje]

"Toen"

@ Schaapje: De hoop van de apostel is Christus. Mensen die overtuigd zijn van zonden zullen ook in hun leven de toevlucht mogen en moeten nemen tot Christus en die Weg wordt ook in de prediking aangewezen. Alleen dat volk kan het toch niet geloven omdat ze vaak op hun eigen zonde zien. Daarom zijn ze ook de ellendigste van alle mensen ze zijn hier op aarde niet thuis

En dat vind ik zo vreemd Toen, hoe kan een onbekeerde zien op eigen zonde ?
Het is de Heilige Geest die een mens overtuigd van zonde.
Ik had niet zo'n last van mijn zonden, voor dat ik opnieuw geboren werd, daarna waren ze me een kwelling.

Of deze mensen zijn op een valse vrome manier en met gewilde nederigheid bezig, maar dat kan ik ook moeilijk geloven, hoe houden ze het uit,.... zovele jaren onder het Woord?