Groeihormonen

[*Annet*]

Zijn er hier mensen die ervaring hebben met groeihormonen? Bij jezelf of iemand in je omgeving?

Bij een van onze kinderen is de hoeveelheid groeihormoon in het bloed laag. De handfoto klopt wel met haar leeftijd (nu 5 jaar). We zijn in goed kontakt met de kinderarts hierover. Ze laat het helemaal aan ons over of wij het willen. De verwachting is dat ze 1,55 wordt. Niet echt groot vind ik.

[schaapje]

quote="*Annet*"Zijn er hier mensen die ervaring hebben met groeihormonen? Bij jezelf of iemand in je omgeving?

Bij een van onze kinderen is de hoeveelheid groeihormoon in het bloed laag. De handfoto klopt wel met haar leeftijd (nu 5 jaar). We zijn in goed kontakt met de kinderarts hierover. Ze laat het helemaal aan ons over of wij het willen. De verwachting is dat ze 1,55 wordt. Niet echt groot vind ik.

Ja ben bekent met groeihormonen, één van mijn pleegkinderen is al jaren aan het spuiten, de verwachting toen hij 7 was, dat hij ook zoiets van 1,55 mtr zou worden nu is hij 16 en is 1,73 mtr.
Hij moet waarschijnlijk nog één jaar prikken.
De hele behandeling (groeistichting) is een beetje lastig, elke 3 maanden controle in het ziekenhuis, vaak bloedprikken, en regelmatig naar Rotterdam voor een body-scan.
Maar verder heeft hij nooit enige bijverschijnselen gehad.
Het spuiten gaat met een naald zoals geprikt wordt voor suiker, zeer dun en pijnloos.
groetjes

[nita]

ik ken alleen iemand een broertje van een vriendin waarbij het geslachtsdeel niet meegroeide, daar zijn ze ook met groeihormonen aan de slag gegaan een zalf, en dat is helemaal goed gekomen.

zelf ben ik 1,58, en de wereld is soms te groot voor mij maar dat komt ook wel omdat mijn schoonzusje allemaal minstens 25 cm groter dan mij zijn, terwijl ik wel jaren ouder ben. Ook heb ik vergeleken met hun kleine handen, en smalle vingers. Maar nooit een link gelegd dat het misschien aan groeihormoon kan liggen.
ik heb opzich niet echt een hele grote vader, en moeder, en mijn opa en oma`s waren ook niet heel lang. Mijn zus dan weer wel, die is een stuk groter dan mijn vader. Dus denk dat het bij mij de erfelijkheid is.

hoe moet ik dat zien met die hormonen, moet ze die slikken dan jaren? of gaat dat over maanden?

[*Annet*]

Ik weet het ook nog niet allemaal hoe het in zijn werk zal gaan. We moeten er nu over nadenken of we het eventueel zouden willen. Ze moet dan nog een dagopname om te kijken of ze er daadwerkelijk voor in aanmerking komt. Dat gaat met een infuus en wordt er regelmatig bloed afgenomen (ook door dat infuus). Persoonlijk vind ik het heel wat voor zo'n klein ding.

Vind jij jouw lengte vervelend, Nita?

@Schaapje: moet er elke dag gespoten worden??

[schaapje]

@ Annet,

Ja er moet elke dag geprikt worden met het groeihormoon, er is een hele goede kontrole op alles, vandaar dat je elke 3 maand in het ziekenhuis zal zitten, de bleodkontrole is overigens niet elke drie maanden.

Dat prikken valt enorm mee, mijn pleegzoon deed het altijd op hetzelfde tijdstip vlak voor het naar bedgaan. (hij is sinds een maand verhuisd woont nu met begeleiding naar zelfstandigheid, wegens mijn gezondheids-problemen, maar ik heb er nog twee hoor zolang het nog kan )

Het kost trouwens heel erg duur, en er moet een machtiging van de zorgverzekeraar zijn.
Maar ik kan wel alles vertellen, als het door gaat zal je eerste bezoek in Rotterdam zijn en daar nemen ze echt de tijd om alles goed uit te leggen

[meribel]

Zijn er hier mensen die ervaring hebben met groeihormonen? Bij jezelf of iemand in je omgeving?

Bij een van onze kinderen is de hoeveelheid groeihormoon in het bloed laag. De handfoto klopt wel met haar leeftijd (nu 5 jaar). We zijn in goed kontakt met de kinderarts hierover. Ze laat het helemaal aan ons over of wij het willen. De verwachting is dat ze 1,55 wordt. Niet echt groot vind ik.

zelf vind ik 1.55 voor een meisje ook niet absurd klein. De gemiddelde nederlandse vrouw is 1.67 dus dat is 'slechts' 12 cm korter....Ik ken ook wel meisjes van die lengte, ze hebben er volgens mij geen problemen mee ( althans een hele goede vriendin van me is 1.57 vond het nooit erg )
Misschien een idee om het aan korte vrouwen te vragen of ze het zelf hadden gewild, mensen die ná hun puberteit zijn want dat vertekent het beeld ook wel weer denk ik? ( of is dat heel gek? )

Verder vind ik 1.55 voor een jongen toch wel weer wat anders..( of is dat ouderwets? ) dan zou ik persoonlijk sneller geneigd zijn hormonen te geven.

[schaapje]

Denk ook dat de vraag aan het kind gesteld moet worden en dat het antwoord de doorslag moet geven.

Inderdaad is het voor jongens heel anders als die te klein zijn, mijn pleegkind werd op 4 jaar geschat, terwijl hij al 7 jaar was. Hij gaf ook duidelijk aan dat hij heel graag groter wilde zijn.

[schaapje]

Meribel weet je het zeker dat de gemiddelde lengte van meisjes 1,67 mtr is je hebt het over de vrouw
ik ben n.l. 1,67 mtr ...en je weet mijn leeftijd
Ik zie dat de meeste meisjes alleen maar boven bij uit torenen

[Mortlach]

Denk ook dat de vraag aan het kind gesteld moet worden en dat het antwoord de doorslag moet geven.

Echt? natuurlijk heeft het kind wel inspraak, maar het lijkt me op die leeftijd nog te jong om medische beslissingen te nemen waarvan hij de gevolgen niet kan overzien. Die last komt in mijn ogen alleen neer op de schouders van de ouders.

Inderdaad is het voor jongens heel anders als die te klein zijn, mijn pleegkind werd op 4 jaar geschat, terwijl hij al 7 jaar was. Hij gaf ook duidelijk aan dat hij heel graag groter wilde zijn.

Vergeet alle praktische dingen niet: rugpijn vanwege het te hoge aanrechtblad, lastig aan leuke kleren kunnen komen bovenop de 'last' in sociale situaties.

Ik kan er verder niets over zeggen aangezien ik er geen ervaring mee heb, Sterkte!

[meribel]

ja zeker hoor!
http://www.cbs.nl/nl-NL/menu/themas/gez ... 367-wm.htm


een bron, de gemiddelde ned. vrouw is bijna 1.68 ( dus 1.67 (

ik ben zelf ook 1.67 hoor, we zijn gewoon ontzettend gemiddeld!

[Mortlach]

Ik weet het ook nog niet allemaal hoe het in zijn werk zal gaan. We moeten er nu over nadenken of we het eventueel zouden willen. Ze moet dan nog een dagopname om te kijken of ze er daadwerkelijk voor in aanmerking komt. Dat gaat met een infuus en wordt er regelmatig bloed afgenomen (ook door dat infuus). Persoonlijk vind ik het heel wat voor zo'n klein ding.

Dat kan ik me voorstellen, de vraag is alleen wat zwaarder moet wegen, een tijdelijke ingreep of een leven lang 'last' van de gemiste centimeters.

Je kunt je kind ongetwijfeld goed sturen in de ervaring van die ingreep. Ik bedoel, als je zegt dat het allemaal niet zo veel voorstelt, dan zal het kind het waarschijnlijk zo ervaren. Als je doet alsof het een groot drama is, dan zal het dat zo ervaren.

Daarbij, als zo'n infuus eenmaal zit, is er niets meer aan de hand, toch. Dat er dan zo nu en dan iemand een buisje bloed komt aftappen, ach.

[schaapje]

Echt? natuurlijk heeft het kind wel inspraak, maar het lijkt me op die leeftijd nog te jong om medische beslissingen te nemen waarvan hij de gevolgen niet kan overzien. Die last komt in mijn ogen alleen neer op de schouders van de ouders.

Nou laten we het dan inspraak noemen Mortlach, als zo'n kind het helemaal niet zou willen en er ook niet mee zit dat het klein is, dan moet je er niet aan beginnen, want ze moeten wel zo'n 10 jaren prikken.

Mijn tweede pleegzoon was ook wat kleine aan de kant, en vroeg'; kan ik ook geen groeihormonen krijgen ik heb hem laten zien dat hij op zijn leeftijd veel groter was dan zijn oudere pleegbroer en ook uitgelegt dat hij wel een groeispurt zal krijgen, en inderdaad hij gaat als een speer op dit moment.
Trouwens zoals ik al zei, het is behoorlijk kostbaar je krijgt niet zo maar deze behandeling.

[Mortlach]

Nou laten we het dan inspraak noemen Mortlach, als zo'n kind het helemaal niet zou willen en er ook niet mee zit dat het klein is, dan moet je er niet aan beginnen, want ze moeten wel zo'n 10 jaren prikken.

Zoiets kan een kind nog helemaal niet beslissen, lijkt me. Er zijn wel meer dingen die kinderen helemaal niet willen, maar waar de ouders wel gewoon beslissingen doordrukken. Niet dat dat de situatie is waarop je hier wilt aansturen, maar me dunkt dat je zo'n beslissing niet aan een 7-jarige kunt overlaten.

Mijn tweede pleegzoon was ook wat kleine aan de kant, en vroeg'; kan ik ook geen groeihormonen krijgen ik heb hem laten zien dat hij op zijn leeftijd veel groter was dan zijn oudere pleegbroer en ook uitgelegt dat hij wel een groeispurt zal krijgen, en inderdaad hij gaat als een speer op dit moment.

Tja, ik neem aan de de dokteren er niet voor niets over beginnen. Dan zal er wel wat meer zijn dan 'aan de kleine kant zijn'

Trouwens zoals ik al zei, het is behoorlijk kostbaar je krijgt niet zo maar deze behandeling.

Nee, maar dat is niet echt relevant, toch. Je krijgt het inderdaad niet zo maar, dus als je er wél voor in aanmerking komt, is er wel reden voor.

[*Annet*]

Vooralsnog zijn we niet echt enthousiast. Ook het vooruitzicht dat ze dus jarenlang elke dag zou moeten prikken. Ze is vrij snel zenuwachtig als er iets spannends staat te gebeuren.

Zou het liever doen vanaf haar 10e ofzo. Ze is het afgelopen half jaar redelijk hard gegroeid, er zijn zelfs kleren aan de kleine kant.

[Galateia]

Natuurlijk zie je op tegen zo'n behandeling, maar dat wat nu heel groots lijkt, is dalijk heel gewoon een onderdeel van jullie en haar leven. Wanneer je 10 jaar lang moet behandelen, dan raken jullie daar allemaal gewoon aan gewend. Dat is simpelweg een drempel waar je echt overheen moet stappen.

Je kunt het gesprek met de artsen altijd aan gaan. 1.55m is niet echt groot, het is eigenlijk gewoon erg klein. Prima, als jullie dat lang genoeg vinden, maar welke marge heeft die voorspelling? Wat als ze er 5 centimeters naast zitten? Naar beneden of naar boven? En welke invloed hebben de groeihormonen op de hormoonhuishouding later? Vragen die echt alleen artsen met ervaring voor jullie kunnen beantwoorden.

Persoonlijk zou ik het gesprek wel aangaan, omdat ik die dingen eerst zou willen weten, voordat er een beslissing genomen wordt. Dat soort behandelingen worden meestal door een team uitgevoerd, daar zit vaak meer begeleiding achter dan slechts een arts die de behandeling voorschrijft. Ga overal eens aan snuffelen. Dat maakt het makkelijker om een weloverwogen beslissing te maken.