Elk voorjaar heb ik het weer, na vaak een sombere winter, ben ik vol verbazing over al het moois
dat weer op komt uit de grond, bomen die een schitterende kleurenpracht krijgen.
Dan ben ik weer helemaal verliefd op mijn tuin en kan er maar niet genoeg van krijgen,
en ben voortdurend mijn Schepper aan het danken voor al die pracht.
Vaak denk ik, hoe zal dit alles zijn in de nieuwe wereld, want wat ik nu zie in de
natuur is nog onderhevig aan de zondeval.
En onze God is zo gul en rijk, er is zo ondenkbaar veel aan b.v. bloemenpracht, hoe bedenk
je zoveel soorten denk ik wel eens.
Ik dank mijn Vader die dit alles heeft gemaakt, onze God Schepper van hemel en aarde.
Hoe ervaren jullie dat wakker worden van de natuur uit die winterslaap?