zelfbevrediging

[Marnix]

Na de zondeval zagen Adam en Eva dat zij naakt waren, en zij schaamden zich Het is dus heel "normaal" dat je je op een bepaalde manier schaamt.
Niet preuts, dat is wat anders. Maar jezelf niet voor jan en allemaal uitkleedt.
Maar we dwalen weer af mensen

Het feit dat ze zich voor elkaar schaamden was helemaal niet normaal (het was juist het gevolg van hun zonde). Wat je even vergeet is dat Adam en Eva man en vrouw waren. Adam was niet "jan" en Eva was niet "alleman". Het geeft juist aan er iets totaal verwrongen was want als man en vrouw schaam je je als het goed is helemaal niet voor elkaars naaktheid.

[meribel]

hoe kwamen we van zelfbevrediging naar spelen in pornofilm naar adam en eva?
En mag je nu als christen aan zelfbevrediging doen, bijv. als vrijgezelle 30-jarige man?

[esli]

Ook nog een punt wat wellicht belangrijk is in deze discussie, dat veel vrouwen geen orgasme kunnen krijgen als ze nooit gemasturbeerd hebben. Masturbatie is dus ook heel belangrijk voor vrouwen om hun eigen lichaam goed te leren kennen (pas gelezen in een boekje van een seksuologe). En het is al eerder genoemd, maar het lijkt me dus geen gekke voorbereiding op het huwelijk.

[Marnix]

off topique-smile

hoe kwamen we van zelfbevrediging naar spelen in pornofilm naar adam en eva?
En mag je nu als christen aan zelfbevrediging doen, bijv. als vrijgezelle 30-jarige man?

Volgens mij mag dat wel, maar zit het probleem hem in waar die vrijgezellen 30-jarige man aan denkt als hij dat doet. En dan vraag ik me af of dat Bijbels gezien goed is.

[meribel]

off topique-smile

hoe kwamen we van zelfbevrediging naar spelen in pornofilm naar adam en eva?
En mag je nu als christen aan zelfbevrediging doen, bijv. als vrijgezelle 30-jarige man?

Volgens mij mag dat wel, maar zit het probleem hem in waar die vrijgezellen 30-jarige man aan denkt als hij dat doet. En dan vraag ik me af of dat Bijbels gezien goed is.

dus dan mag het toch niet?

[Mortlach]

dus dan mag het toch niet?

Misschien is het nuttiger om niet te praten in mag wel/mag niet, maar in termen als 'het is beter als'.

Maar het is allemaal wat vaag en neigt naar wetticisme: als je denkt aan iemand bestaands mag het niet; als je denkt aan iemand die alleen in jouw hoofd bestaat, mag het wel... hoe voegt dat onderscheid iets toe?

[meribel]

dus dan mag het toch niet?

Misschien is het nuttiger om niet te praten in mag wel/mag niet, maar in termen als 'het is beter als'.

Maar het is allemaal wat vaag en neigt naar wetticisme: als je denkt aan iemand bestaands mag het niet; als je denkt aan iemand die alleen in jouw hoofd bestaat, mag het wel... hoe voegt dat onderscheid iets toe?

dus is dát het onderscheid, of je denkt aan een bestaand of niet-bestaand iemand? Want ik begrijp tot nu toe de tweedeling niet.

[Misael]

dus dan mag het toch niet?

Misschien is het nuttiger om niet te praten in mag wel/mag niet, maar in termen als 'het is beter als'.

Maar het is allemaal wat vaag en neigt naar wetticisme: als je denkt aan iemand bestaands mag het niet; als je denkt aan iemand die alleen in jouw hoofd bestaat, mag het wel... hoe voegt dat onderscheid iets toe?

dus is dát het onderscheid, of je denkt aan een bestaand of niet-bestaand iemand? Want ik begrijp tot nu toe de tweedeling niet.

mja, ergens vaag snap ik de redenatie, maar ik mis inderdaad de onderbouwing dan een beetje..
(ik heb het makkelijk: mij is altijd geleerd dat het niet mag, ik ben nog harstikke jong en ik heb er ook 0,0 behoefte aan:P)

[nette]

(ik heb het makkelijk: mij is altijd geleerd dat het niet mag, ik ben nog harstikke jong en ik heb er ook 0,0 behoefte aan:P)

ik ben net zo jong, en mij is dat ook altijd geleerd, maar ik had het helaas ontdekt, voor dat ik wist wat het was. toen begreep ik eigenlijk niks van, en dacht dat het heel raar was.

[TheKeimpe]

ik ben net zo jong, en mij is dat ook altijd geleerd, maar ik had het helaas ontdekt, voor dat ik wist wat het was. toen begreep ik eigenlijk niks van, en dacht dat het heel raar was.

Als je het "ontdekt", zoals je dat noemt, zou ik me er ook niet schuldig over voelen. Je was niet op zoek naar iets wat je eigenlijk niet goed vond, maar het "overkwam" je.
Nu je er een negatief gevoel bij heb, zou ik het niet meer doen. Maar ga alsjeblieft niet met een schuldcomplex lopen dat je het ontdekt heb.

En ervaar je het als zondig dat je het gedaan hebt, weet: "wie zijn zonde belijdt, en laat, zal barmhartigheid geschieden."

[schelpje3]

Seksualiteit is niet voor iedereen hetzelfde. De 1 ziet het graag als intieme "omhelzing", de ander meer als het bevredigen van lichamelijke gevoelens.
Door allerlei artikelen wordt een beeld geschapen dat het op een bepaalde manier zou moeten, zo vaak per week, anders ben je niet helemaal normaal.
Maar alles is normaal ! wat dat betreft, heb ik onlangs gelezen in een art van een seksuologe. Er zijn mannen die de hele dag aan seks denken, en er zijn mannen die 1 of 2 per jaar de limit vinden.
Je moet je nooit aanpassen aan de anderen.
Dus als je bepaalde gevoelens niet hebt, is dat ook "normaal".
Ik denk dat te veel eerder een probleem wordt, dan te weinig.
Vroeger noemden de artsen een vrouw die veelvuldig aan seks dacht EN bedreef: hysterisch !

[martien]

Maar alles is normaal ! wat dat betreft, heb ik onlangs gelezen in een art van een seksuologe. Er zijn mannen die de hele dag aan seks denken, en er zijn mannen die 1 of 2 per jaar de limit vinden.
Je moet je nooit aanpassen aan de anderen.
Dus als je bepaalde gevoelens niet hebt, is dat ook "normaal".

Een pleidooi voor het normaal vinden van welke gevoelens dan ook.
Voor mij een goed startpunt.

Ik denk dat te veel eerder een probleem wordt, dan te weinig.

En dat staat daar dan weer haaks op
Het lijkt er nu op of "te veel" toch weer een probleem zou kunnen vormen. En iets wat een "probleem" is valt buiten "normaal".

Je hinkelt een beetje op twee gedachten.

[Marnix]

off topique-smile

hoe kwamen we van zelfbevrediging naar spelen in pornofilm naar adam en eva?
En mag je nu als christen aan zelfbevrediging doen, bijv. als vrijgezelle 30-jarige man?

Volgens mij mag dat wel, maar zit het probleem hem in waar die vrijgezellen 30-jarige man aan denkt als hij dat doet. En dan vraag ik me af of dat Bijbels gezien goed is.

dus dan mag het toch niet?

Als iets Bijbels gezien niet goed is, is er vast een goede reden waarom dat niet goed is.

dus dan mag het toch niet?

Misschien is het nuttiger om niet te praten in mag wel/mag niet, maar in termen als 'het is beter als'.

Maar het is allemaal wat vaag en neigt naar wetticisme: als je denkt aan iemand bestaands mag het niet; als je denkt aan iemand die alleen in jouw hoofd bestaat, mag het wel... hoe voegt dat onderscheid iets toe?

dus is dát het onderscheid, of je denkt aan een bestaand of niet-bestaand iemand? Want ik begrijp tot nu toe de tweedeling niet.

Volgens mij zit daar achter dat je in het ene geval aan een echt iemand denkt, die niet van jou is, de vrouw van een ander, of de toekomstige vrouw van een ander... in het andere geval denk je niet aan een bestaand iemand dus kan je ook geen overspel plegen ofzo.

[Mortlach]

Volgens mij zit daar achter dat je in het ene geval aan een echt iemand denkt, die niet van jou is, de vrouw van een ander, of de toekomstige vrouw van een ander... in het andere geval denk je niet aan een bestaand iemand dus kan je ook geen overspel plegen ofzo.

Hmm, maar het verschil in effect op zowel de buitenwereld als op jezelf is 0.

Het wordt allemaal zo'n haarkloverij, wat mag wel, wat mag niet? Hoeveel moet/mag ik een bestaand iemand aanpassen (andere haarkleur, ander aantal ledematen) voordat de verandering groot genoeg is zodat het geen overspel meer beslaat?

[nette]

Volgens mij zit daar achter dat je in het ene geval aan een echt iemand denkt, die niet van jou is, de vrouw van een ander, of de toekomstige vrouw van een ander... in het andere geval denk je niet aan een bestaand iemand dus kan je ook geen overspel plegen ofzo.

Hmm, maar het verschil in effect op zowel de buitenwereld als op jezelf is 0.

Het wordt allemaal zo'n haarkloverij, wat mag wel, wat mag niet? Hoeveel moet/mag ik een bestaand iemand aanpassen (andere haarkleur, ander aantal ledematen) voordat de verandering groot genoeg is zodat het geen overspel meer beslaat?

het gaat hier ook niet om het effect, maar of het zonde is, en elk overspel begint in het hart, dus het kan wel op langer termijn effect hebben op de buitenwereld,