Lichaamstaal

[Filosoof]

Met introvert bedoelde ik meer 'het achterste van de tong niet laten zien'. Ik overschreeuw mijzelf zeker niet, maar ben niet de rustigste en klets veel. Daarom denken veel mensen dat ik een open boekben, terwijl dat zeker niet zo is.

Dus ben je eigenlijk heel introvert.

[ajl]

Zo zou ik mijzelf ook niet omschrijven, omdat ik dol ben op gezelschap en 'slecht' alleen kan zijn. Het klinkt allemaal complexer dan ik ben hoor .

[mw]

Als je niets wilt zeggen, dan hou je toch gewoon je mond?

Sterk opgemerkt. Het probleem is echter dat de maatschappij anno 2011 in de illusie verkeert dat extravertheid een zegen is en introvertheid een vloek. In de jaren zestig bijvoorbeeld was de visie daarop zo ongeveer andersom.
Mensen die weinig zeggen worden bestempeld als onzeker, waardoor ze - je raadt het al - ook daadwerkelijk onzeker worden. De baas stuurt die stille administrateur op een assertiviteitscursus, het stille kind moet naar de kinderpsycholoog en die stille puber is het lelijke eendje van de klas.

Dat is eigenlijk enorm sneu. Een introvert mens kan zichzelf namelijk vermaken en haalt zijn energie uit het alleen zijn. Een extravert mens heeft daar veelal (voor de muggenzifters: niet altijd) anderen voor nodig. De één laadt zijn accu op in de 'eenzaamheid', de ander in het gezelschap. Natuurlijk is de extraverte persoon in het algemeen succesvoller op de arbeidsmarkt en in het sociale milieu, maar dat neemt niet weg dat de introverte persoon een ware overlever is wanneer de tijden eenzaam zijn.

Grappig om eens een omschrijving te lezen van hoe ik ben;)

Ik ben zo'n 'figuur' die tijdens teamvergaderingen in een hoekje kruipt, niet snel een groep instapt, zeer zeker niet het achterste van mijn tong laat zien, en ik ben een gesloten boek met een groot slot erop! Ik kan heel goed alleen zijn (kan er zelfs van genieten!). Ben niet sociaal heel sterk en zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar ik ben diegene die er het minste last van heeft.

Mijn vraag aan Klaasje is dan ook: ik krijg de indruk dat jij graag het tegenovergestelde wil zijn van wie/wat je nu bent. Als dat zo is: waarom wil je dat? En wat denk je ermee op te schieten? (oftewel: wat denk je ermee te krijgen, wat je nu niet hebt).

[Filosoof]

Zo zou ik mijzelf ook niet omschrijven, omdat ik dol ben op gezelschap en 'slecht' alleen kan zijn. Het klinkt allemaal complexer dan ik ben hoor .

Nee, ik denk juist dat jij een uiterst complex unicum vormt in dit enorme universum. Jij bent de grijze massa tussen zwart en wit. De intro-extra-verto prototypus, of zo.

[Filosoof]

Mijn vraag aan Klaasje is dan ook: ik krijg de indruk dat jij graag het tegenovergestelde wil zijn van wie/wat je nu bent. Als dat zo is: waarom wil je dat? En wat denk je ermee op te schieten? (oftewel: wat denk je ermee te krijgen, wat je nu niet hebt).

+1 voor deze vraag. Ben daar erg benieuwd naar, beste Klaasje.

[ajl]

Zo zou ik mijzelf ook niet omschrijven, omdat ik dol ben op gezelschap en 'slecht' alleen kan zijn. Het klinkt allemaal complexer dan ik ben hoor .

Nee, ik denk juist dat jij een uiterst complex unicum vormt in dit enorme universum. Jij bent de grijze massa tussen zwart en wit. De intro-extra-verto prototypus, of zo.

Leg uit! Grijze massa klinkt namelijk niet zo heel positief

In tegenstelling tot mw ben ik juist degene die tijdens vergaderingen de vragen stelt, de problemen aankaart of de vergadering leidt. Ik kan bijzonder slecht alleen zijn en vind dit ook helemaal niet fijn, kan mij eindeloos vervelen en ben sociaal best wel sterk en zeer communicatief. Aan de andere kant ben ik enorm gesloten en zijn er maar een paar mensen die mij goed kennen.

[Mortlach]

Soms is het gewoon 10 centimeter stinkende modder

Wat moet jij teleurgesteld zijn

Nee hoor, het was geen uitspraak uit eigen ervaring. Gelukkig niet.

[schelpje3]

Zo zou ik mijzelf ook niet omschrijven, omdat ik dol ben op gezelschap en 'slecht' alleen kan zijn. Het klinkt allemaal complexer dan ik ben hoor .

Ha ha, ik ben precies andersom
Ik kan juist heel goed alleen zijn. Ik heb wel eens gelezen dat je eerst goed gezelschap voor jezelf moet zijn, eer je dat voor een ander kunt zijn.
Als je de ander nodig hebt voor een gevoel van welbehagen, zul je vroeg of laat teleurgesteld worden, de ander kan nl nooit volledig aan jouw wensen voldoen.

[Mortlach]

Het is eigenlijk heel simpel, als je wilt worden gehoord, zul je je klep moeten opentrekken. Als je niet wilt worden gehoord, dan niet.

Nou is introvert of extravert allebei geen probleem. Enige is dat werk vaak een sociale bezigheid is, en sociaal zijn betekent communiceren. Vergeet niet dat je als introvert iemand behoorlijk 'lastig' kunt zijn voor je collega's. Als extreem extravert type trouwens ook. Er is wenselijk gedrag en het is prettig als je daar binnen kunt vallen zonder al te veel tegen je natuur in te gaan.

Extreem geval, dus neem dit niet als algemeen geldend: Ik heb een paar maanden naast een collega gezeten die NIETS zei, geen goedemorgen, geen antwoorden op vragen geven, tijdens de gezamelijke lunch niets. Eerst betrok ik dat op mezelf, nu vind ik het eigenlijk gewoon een beetje asociaal. Maar ik ben sowieso opgehouden met aan dat dode paard te trekken. Misschien is het een geweldige persoon van binnen, maar op deze manier zal dat wel altijd een geheim blijven. Die vergelijking met ingepakte cadeautjes is wel aardig, maar dit 'cadeautje' is in gewapend beton gegoten.

[schelpje3]

Ik zag daar iets leuks van. Als je wilt dat mensen ergens ja op zeggen, moet je ze eerst in de JA-stand zien te krijgen. In een snackbar werd een proef gedaan. Ze wilden de mensen die een broodje kroket bestelden, een veget kroket laten eten. Dus werd begonnen met: vindt u het milieu ook zo belangrijk ? JA We zouden allemaal ons steentje moeten bijdragen ? JA Misschien door op een andere manier te eten ? aarzelend J - A ?
Zou je eens een gezond broodje willen eten ? JA Ik heb hier een veget kroket, mwah ja
En het lukte vrijwel altijd.
Dus Mortlach, doe je voordeel ermee

[Filosoof]

Leg uit! Grijze massa klinkt namelijk niet zo heel positief

Zwart = introvert.
Wit = extravert.
Grijs = jij. Oftewel, een beetje van beiden.

[ajl]

O zo, ik dacht dat grijs meestal de gemene deler was, oftewel iedereen met een enkele uitschieter naar zwart of wit

[schelpje3]

Nee, als je zegt: iemand is een grijze muis, dan is het een saai nietszeggend figuur.
Maar als iemand het zwart/wit ziet, is dat eigenlijk ook niet positief

[Filosoof]

Ik doelde er gewoon op dat er aanvankelijk twee kampen waren: introvert en extravert.
En dat ajl een derde kamp bezette: introextravert.

[klaasje]

Mijn vraag aan Klaasje is dan ook: ik krijg de indruk dat jij graag het tegenovergestelde wil zijn van wie/wat je nu bent. Als dat zo is: waarom wil je dat? En wat denk je ermee op te schieten? (oftewel: wat denk je ermee te krijgen, wat je nu niet hebt).

+1 voor deze vraag. Ben daar erg benieuwd naar, beste Klaasje.

Nee, dat zal ik nooit worden!! Zou wel graag opener naar anderen willen zijn. En daar probeer ik m'n best voor te doen.
Het lijkt me wel makkelijker om extravert te zijn dan introvert.