LauraC schreef:Zal ik ook eens de knuppel in het hoenderhok gooien
? Las een paar maanden geleden op een Amerikaanse blog dat de schrijfster van mening is dat moeders Bijbels gezien geen recht hebben op 'me-time/eigen tijd'. Volgens haar zou je dag helemaal gevuld zijn als je volgens Bijbels principe te werk gaat en dat dat ook zo hoort. Discussieer.... (ik ben het daar overigens niet helemaal mee eensch hoor, maar ben benieuwd wat anderen vinden)
Ik heb hier de afgelopen paar dagen nog eens over na lopen denken en ik kan het er niet mee eens. Ik heb er niet zozeer een probleem mee dat voor mannen en vrouwen misschien andere taken zijn weggelegd in het leven maar wel met het idee dat je niet zou mogen ontspannen. Ik weet natuurlijk niet wat er in het originele artikel staat, maar zoals jij het nu vertelt komt het erg op mij over alsof je helemaal geen vrije tijd mag hebben. Dat lijkt mij geen bijbelse opdracht. In de bijbel lees ik duidelijk dat er tijden zijn om te werken (en om met je gezin bezig te zijn) maar ook om van je werk te genieten. Dat heeft God al zo in de scheppingsorde gelegd door de zevende dag de rustdag te maken, en in andere bijbelboeken komt dat ook duidelijk naar voren (Prediker bijv.).
Ik heb hier vorig jaar eens over gepraat met onze priester in een gesprek dat over zonden ging. Ik vertelde toen dat ik me vaak heel schuldig voel als ik voor mijn gevoel niet genoeg werk heb gedaan, en hij reageerde daar toen op door te zeggen dat God helemaal niet van ons vraagt dat we altijd aan het werk zijn en altijd nuttig bezig zijn. Hij haalde toen ook psalm 104 aan, waarin staat dat God de Leviathan heeft gemaakt om te spelen, en niet voor een of andere belangrijke functie.
Dus, samenvattend, ik ben het er niet mee eens dat je als moeder geen tijd voor jezelf mag hebben. Het enige wat dit soort teksten voor mijn gevoel doen is vrouwen met een gezin een schuldgevoel opzadelen.
Zo, ik heb gezegd. En nu ga ik weer verder met mijn wasje opvouwen
.