ja leuk een foto
Jurian ging gister pas half 10 naar bed, omdat we naar mijn moeders verjaardag waren. Vanmorgen moest mijn man hem al om 7 uur wakker maken voor het kdv, en op het kdv hebben ze hem om 4 uur ook wakker moeten maken toen ik hem op kwam halen.
Dus sinds we thuis waren drama, alleen maar huilen, jammeren, op schoot zitten enzo. Tijdens het eten alleen maar jammeren. Dus had mijn man hem maar op bed gelegd om 6 uur. Omdat wij ook vermoedden dat hij doodmoe zou zijn. Haha, maar nee hoor, na anderhalf uur nog steeds feest. Dus nog maar even een kwartiertje laten spelen
En dat werkte, want nu slaapt hij heerlijk gelukkig
Soms helpt het gewoon hoor, om ze er weer even uit te plukken
Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...