Sex voor het huwelijk...waar ligt de grens?

[kwebbel]

Iedereen mag toch zelf weten welke eisen ze willen stellen voordat ze trouwen? Wat voor de één acceptabel is, is voor de ander ondenkbaar.

ja maar ik denk dat de topicstarter ook benieuwd was met hoe het in de Bijbel stond? (als het zo is, excuus dan...!) en zelfs wat er in de Bijbel staat kan door iedereen ander geïnterpreteerd worden.

[Marnix]

Iedereen mag toch zelf weten welke eisen ze willen stellen voordat ze trouwen? Wat voor de één acceptabel is, is voor de ander ondenkbaar.

Dat klopt.
Alleen was het bij hen strijdig omdat ze er zelf i.v.m. hun christen-zijn niet een heel goed gevoel bij het samenwonen hadden. Daarbij kwam het samenwonen ook nog eens niet overeen met de uitgangspunten van het kerkgenootschap waar ze bij aangesloten waren.

Ook speelt je omgeving een rol. Die kan een sterke sociale druk op je leggen wat betreft deze eisen. Er word zo een lastige situatie gecreëerd waarbij men vaak enerzijds niet voor seks voor het huwelijk wil, maar anderzijds wel wil voldoen aan het totaalplaatje van een ideaal huwelijk waardoor een lange relatie onvermijdelijk is.

Het moeten trouwen omdat er een kind word verwacht komt maar al te vaak voor en ik denk dat het dan goed is om je af te vragen waardoor dit nu komt. Lange relaties die o.a. ontstaan door hoge materiële eisen te stellen aan een huwelijk zijn daar volgens mij mede oorzaak van (naast onbezonnenheid).

Daarom is die betaling van de bruiloft door de ouders niet eens zo'n gek idee Alleen voor veel mensen wel een probleem, omdat financiele afhankelijkheid doorgaans als niet zo prettig wordt ervaren. Het zou wel fijn zijn als het wat gewoner zou worden dat hieraan wordt bijgedragen, of voorgeschoten. Dat een stel naar hun ouders gaat en zegt: We zijn op alle vlakken klaar voor het huwelijk, behalve op financieel vlak. Dan denk ik dat er vaak best wat mogelijk is... een bijdrage, evt een gedeelte renteloos lenen en later terugbetalen. Het is zo jammer als geld het enige is wat je er van weerhoudt om te trouwen. Ik denk dat we op dat vlak wel behulpzamer naar elkaar mogen zijn.

[Mortlach]

Dan denk ik dat er vaak best wat mogelijk is... een bijdrage, evt een gedeelte renteloos lenen en later terugbetalen.

Ook als je 8 kinderen hebt?

[Jozo]

Dan moet je op bezoek gaan bij je suikeroompje

Je kunt het ook anders aanpakken: Zeggen dat je gaat trouwen, maar dat je een pak maar onzin vind. Moet je eens opletten hoe snel je ouders met geld over de brug komen voor een pak

[Loucom]

Als je dan toch eigenlijk wilt trouwen omdat je verder wilt met elkaar op alle vlakken. En het om het geld gaat, kun je ook op de maandag trouwen. En dan later nog een keer groot feest geven als je wel geld hebt.

[T.A.F.]

Hoewel sommige mensen wel wat overdrijven (meteen koophuis, feest van duizenden euro's etc)
Kan ik me voorstellen dat je op de gebeurtenis van je leven toch niet wilt besparen...

En zelfs een eenvoudige bruiloft kost je al snel 3000 euro (als je bijna overal op bespaard en toch de normale dingen als een jurk, ringen, kerkelijk huwelijk en een eenvoudige receptie wenst in de meest uitgeklede vorm)

En sja een huurhuisje kost soms jaren op de wachtlijst.. nog los van hoe groot is het dan.. mijn huisje bvb zou prima een partner bij kunnen wonen, maar een kind erbij kan dan al weer niet... en ik HEB al een huurhuis, jongere personen die dat niet hebben... moeten dan toch zowiezo wachten.

Hoewel men inderdaad minder hoge eisen moet gaan stellen, is het voor veel mensen nog steeds erg lastig, ik denk dan ook dat het faciliteren vanuit kerk/ouders voor een deel zeker zou helpen.

En toch kan het wel :
Een vriend van me was net als ik altijd beetje aanklungelen, maar 8 maanden na verkering krijgen was hij getrouwd. in die tijd had hij een huurhuis geregeld, een baan men een studie eraan gekoppeld (niet meteen een vetpot maar iig zou ie dan na 4 jaar hbo afgestudeerd zijn en al meteen geld hebben)
Hun ouders hebben inderdaad fors bijgelapt bij de bruiloft, zij had al wat gespaard, en ze vroegen aan veel gasten een financiele bijdrage ipv trouwcadeau's.
wel letten ze erop die eerste jaren nog geen kids te krijgen...
idd dat mooie koophuis kwam pas 7 jaren later

[Evelien]

Uhmm.

Het scheelt wel of je al jaren werkt. Als je net afgestudeerd ben dan is het ook een ander verhaal.

Wij hadden al jaren gewerkt en mijn man heeft een huis gekocht toen hij z'n 1e baan had. Hij wilde graag het huis uit en verdiende toen goed om een huis te komen. Waarom zou je dat niet doen?

Wij zijn pas na ons trouwen het huis waarin we nu wonen aan het opknappen, puur omdat je nu niet met dubbele lasten zit. En nu makkelijker te financieren is.

Daarbij kwam wel zo dat wij niet zulke feestvierders zijn en onze bruiloft een besloten feest was voor familie en vrienden.
De eis van onze bruiloft was wel de trouwdienst die eruit zou moeten springen (en dat is redelijke/goed gelukt).

Het is voor ieder stelletje weer anders.

[Marnix]

Als je dan toch eigenlijk wilt trouwen omdat je verder wilt met elkaar op alle vlakken. En het om het geld gaat, kun je ook op de maandag trouwen. En dan later nog een keer groot feest geven als je wel geld hebt.

Klopt. En dat willen sommigen inderdaad weer niet, omdat een feest bij je bruiloft hoort, omdat je woonruimte nodig hebt samen enz. Vanwege die reden blijft men vaak ongetrouwd en wordt, zekers als geld de enige drempel is, geen seks voor het huwelijk een lastig verhaal. Wat op zich begrijpelijk is, het is ook niet gezond om een heleboel jaren samen te zijn en daarin niet naar elkaar toe te groeien. Je hoort dan tegenwoordig ook vaker de redenering: "We zijn wettelijk nog niet getrouwd, we willen wel maar dat kunnen we nog niet betalen, maar voor God zijn we al wel getrouwd. Lijkt me niet de juiste volgorde maar nogmaals, het is wel begrijpelijk als je zo lang samen bent. Vandaar mijn suggestie dat ouders betalen of voorschieten, de beste oplossing lijkt me om geen jaren en jaren te wachten met trouwen.

[J.A.]

Luistertip: Jef de Vriese via Kijkdaar!

Hij geeft goede uitleg en is recht door zee!

[ajl]

Als je dan toch eigenlijk wilt trouwen omdat je verder wilt met elkaar op alle vlakken. En het om het geld gaat, kun je ook op de maandag trouwen. En dan later nog een keer groot feest geven als je wel geld hebt.

Klopt. En dat willen sommigen inderdaad weer niet, omdat een feest bij je bruiloft hoort, omdat je woonruimte nodig hebt samen enz. Vanwege die reden blijft men vaak ongetrouwd en wordt, zekers als geld de enige drempel is, geen seks voor het huwelijk een lastig verhaal. Wat op zich begrijpelijk is, het is ook niet gezond om een heleboel jaren samen te zijn en daarin niet naar elkaar toe te groeien. Je hoort dan tegenwoordig ook vaker de redenering: "We zijn wettelijk nog niet getrouwd, we willen wel maar dat kunnen we nog niet betalen, maar voor God zijn we al wel getrouwd. Lijkt me niet de juiste volgorde maar nogmaals, het is wel begrijpelijk als je zo lang samen bent. Vandaar mijn suggestie dat ouders betalen of voorschieten, de beste oplossing lijkt me om geen jaren en jaren te wachten met trouwen.

Dan ga je er wel heel makkelijk van uit dat ouders het kunnen en willen betalen. Mijn schoonouders hadden het echt niet voorgeschoten. Die zijn principieel niet tegen samenwonen en sex voor het huwelijk vinden zij eerder normaal. Mijn man woonde tijdens zijn studie al bij zijn ouders, omdat hij geen geld had en geen stufi meer kreeg. Hij had er toen al moeite genoeg mee dat hij op zn 30e nog bij zn ouders 'moest'wonen. Dat was voor ons een reden waarom het toch nog wel bijna 4 jaar geduurd heeft voordat wij getrouwd zijn. Als wij wel het geld hadden, waren wij zeker ruim 2 jaar eerder getrouwd.

[Marnix]

Met die laatste opmerking bevestig je inderdaad het probleem dat ik noemde. De oplossing gaat inderdaad niet altijd op, de ouders moeten het geld wel hebben en willen betalen of voorschieten. Bij christelijke ouders zal die wil denk ik groter zijn, als het geld er dan ook is is het denk ik wel een mogelijkheid die regelmatig een oplossing voor het probleem is. In jullie situatie lag dat inderdaad anders.

[elvira (gast)]

... tenzij je ouders natuurlijk van mening zijn dat je pas 'mag'/'kunt' trouwen, als je een zelfstandig bestaan kunt opbouwen en evt. kinderen kunt onderhouden...
(dan hadden manlief en ik pas afgelopen jaar kunnen trouwen i.p.v. 5 jaar eerder, vrees ik)

[Marnix]

Tja, moet je toch niet aan denken?

Je kan er natuurlijk op wijzen dat dit in tijd van de Bijbel ook heel gewoon was.... en dat het beter is om te trouwen dan van begeerte te branden. Komt misschien wat raar over, maar komt het daar vaak ook niet op neer?

[elvira (gast)]

@Marnix: in ons geval reageerde de familie (of beter gezegd: mijn familie wel zo), maar stond emigratie en vervolgstudie duidelijk op het programma. Het was duidelijk dat we het financieel nooit met aparte woningen zouden redden, maar van samenwonen wilde mijn familie dan ook weer niet horen. Tja.
Uiteindelijk dus toch toestemming en her en der wat geld gekregen om te trouwen... Maar een leuke voorbereidings/verlovingstijd was het de eerste maanden niet, dat kan ik je wel vertellen.

[schelpje3]

Wij zijn geheel vrijwillig zeer eenvoudig getrouwd. Wij zijn niet van die feestgangers, zouden het zonde van ons geld vinden. We waren beiden wel mooi gekleed, ik een echte bruidsjurk, dat wel, met boeket etc. Gewoon een dineetje met familie en vrienden.