Kinderwens deel 2

[Daphne]

Hm, vervelende ervaring. Maar is het niet beter om (indien mogelijk) wat feitelijker te reageren ipv vanuit emotie en gewoon te zeggen: We willen wel, maar het lukt niet? Ik denk dat je dan wel kans hebt om in plaats van een reactie als "ja, je moet er wel wat voor doen" iets te krijgen als "oh, dat wist ik niet". Nu had je het over "het is niet vanzelfsprekend" maar daarmee weet ze nog niet dat dat bij jullie zo is. Ze had het uit de context allicht kunnen opmaken maar zit blijkbaar zo met het idee in het hoofd dat jullie er bewust mee wachten dat dat blijkbaar niet zo doordringt.

Sterkte anyhow!

Zoiets kan je zéker opmaken uit de context. Het is gewoon een belachelijke reactie van die vrouw.

[Marnix]

Hm, vervelende ervaring. Maar is het niet beter om (indien mogelijk) wat feitelijker te reageren ipv vanuit emotie en gewoon te zeggen: We willen wel, maar het lukt niet? Ik denk dat je dan wel kans hebt om in plaats van een reactie als "ja, je moet er wel wat voor doen" iets te krijgen als "oh, dat wist ik niet". Nu had je het over "het is niet vanzelfsprekend" maar daarmee weet ze nog niet dat dat bij jullie zo is. Ze had het uit de context allicht kunnen opmaken maar zit blijkbaar zo met het idee in het hoofd dat jullie er bewust mee wachten dat dat blijkbaar niet zo doordringt.

Sterkte anyhow!

Lijkt mij dat iedereen wel weet dat er binnen een huwelijk 'wel wat gedaan wordt'.

Uiteraard. Alleen is het in deze tijd ook heel normaal om zwangerschap te voorkomen, uit te stellen etc. Ze dacht blijkbaar alleen aan die mogelijkheid en niet aan de optie van wel proberen, niet lukken. Ze reageert inderdaad nogal lomp maar mijn punt is dat je daar wel op 2 manieren mee om kan gaan. Vanuit de emotie, wat doorgaans geen positief resultaat heeft, of vanuit feiten. We willen wel maar het lukt (nog) niet. Communicatief gezien is dan de kans groter dat de boodschap overkomt en je ook nog op een goede manier uit elkaar gaat.

[Daphne]

Uiteraard is het handiger om vanuit feiten te reageren, maar als je op zo'n moment behoorlijk gekwetst wordt, is dat erg lastig en reageer je al snel vanuit je emotie.

[Tuinfluiter]

Als iemand zoiets tegen ons zou zeggen antw wij met: we willen wel, maar helaas heeft het nog niet zo mogen zijn.
Dat zet mensen wel tot denken.
Toch kunnen sommige mensen je opeens zo overvallen door hele ondoordachte opmerkingen, dat je gewoon verbluft staat en je emoties omhoog voelt komen en van daaruit dan ook reageert.
Een mens ik ook niet elke dag sterk in zoiets.

Las van de week in een boekje waar allerlei tips in staan hoe om te gaan met een onvervulde kinderwens.
Daar stond in dat het heel belangrijk voor die stellen om altijd duidelijk aan te geven aan anderen dat het krijgen van kinderen absoluut geen vanzelfsprekendheid is.

[Marnix]

Precies, dat bedoeldeik, en omdat ik snap dat dat lastig is zei ik ook "indien mogelijk"

[Galateia]

Tja, hoe het met ons is...
Sinds een maand of drie is het net of mijn kinderwens helemaal weg is... Waardoor het komt? Geen idee... Ik weet niet helemaal wat ik ermee aan moet.
Ik heb de laatste tijd wel geleerd om echt te genieten van alles wat we samen hebben en kunnen doen met z'n tweeën en dat mijn geluk niet afhangt van een kind.
Ik had al, vanwege bovenstaande, expres niet meer gereageerd in dit topic.

@Evelien: Knap, dat je gemaild hebt, zeg! Ik hoop dat je veel fijne reacties mag krijgen!

Wat je ermee aan moet? Gewoon, lekker genieten van het leven dat je met je man leidt. Zo simpel is het. En je geen zorgen maken: moet een kinderwens dan altijd steeds maar aanwezig zijn?

Ok, niet te vergelijken, maar toch een 'ervaring'. Ons adoptieproces heeft 3 jaar geduurd. Nu heeft iedereen die het adoptietopic heeft gevolgd echt wel gemerkt, dat ik naar mijn kindje heb verlangd. Maar soms ook maanden niet, hoor. Pas toen het dichterbij kwam. Soms was het er gewoon niet, dan had ik gewoon mijn leven, mijn ding, was ik gewoon happy mijn leven aan het leven.

En die maanden waren het leukst. Dalijk in een tweede procedure (nu al een beetje) word ik weer gekweld door dat verlangen naar een tweede kindje. Nou, soms ben ik blij, dat ik dat een dag even niet heb. Geen gepieker, enzo. Betekent dat, dat ik op al die momenten geen kinderwens heb gehad? O, vast wel... maar het was/is er dan gewoon even niet zo.

Het is juist knap als je het kennelijk heel goed een plekje gegeven hebt.

En ach, misschien komt het weer, misschien niet. Maakt toch niet uit?

[Daphne]

Bedankt, Galateia!
Je hebt gelijk, de kinderwens hoeft niet altijd aanwezig te zijn. En ik geniet zeker van het leven dat ik nu leid.
Het zou best kunnen, dat mijn kinderwens weer terug gaat komen, maar daar ga ik me nu helemaal niet druk om maken (althans, dat probeer ik).

[liefie]

Soms zeggen mensen dingen die je ook verkeerd op kan vatten of kwetsend (heb het over mezelf)

Gisteren kwam ik een collega tegen die ik al een tijd niet gezien had en die vroeg hoe het met me ging na mijn miskraam en toen zei ze ineens was het wel gewenst en ik dacht eerst even oke dat vraag je toch niet (zou ik nooit doen) maar het was puur uit belangstelling.
Ik heb ook gewoon geantwoord ja het was super gewenst want we zijn er al een tijd mee bezig.

Ook mijn schoonmoeder heeft voor mij een hele rot opmerking gemaakt terwijl ze dat niet zo bedoelde maar ze zei ja vroeger zeiden ze altijd eerst een missertje en dan een treffertje
Dat zei ze door de telefoon toen wij in de auto zaten (stond op luidspreker dus ik kon alles volgen) ik had echt de neiging om hem weg te drukken maar niet gedaan.
Toen mijn man erop gelegd heeft ben ik echt in janken uitgebarsten voor mij kwam het echt over of het over een voetbal ging.
Volgende dag is mijn man zijn zusje echt flink tegen haar moeder uitgevallen over wat ze allemaal wel niet tegen ons gezegd had (was meer voorgevallen in het gesprek) en die avond zijn mijn s-ouders ook gekomen om hun excuus aan te bieden.
(heb het ze ook echt vergeven) maar wel gezegd dat ze deze opmerking echt NOOIT meer tegen iemand moet zeggen want al bedoel je het niet zo dat doet echt heel veel PIJN.
Die opmerking heeft ook dagen door mijn hoofd gespookt.

Voor de rest gaat het hier super gaan we maandag heerlijk op vakantie voor een dag of 13 en ik hoop daar niet ongesteld te worden maar zwanger terug te komen

@Daphne Ik denk ook absoluut niet altijd van nu wil ik snel een kindje... Maar na de miskraam is het wel heviger geworden al heb ik gelukkig geen moeite met andere zwangere of vrienden/familie die een kindje hebben.

@Tuinfluiter heel veel suc6 met het gesprek maar is het nog wel mogelijk dat jullie behandelingen krijgen? Krijg je maar een aantal behandelingen of hoe werkt dat precies?
@Nita zulke gesprekken doen echt veel pijn mensen kunnen zo onhandig zijn met gevoelige onderwerpen.

[Daatje123]

Sterkte meiden!

[Bumba]

Toch vind ik het eigenlijk een rare vraag of het gewenst is........

[liefie]

Toch vind ik het eigenlijk een rare vraag of het gewenst is........

Het is ook wel een rare vraag maar ik denk dat ze meer bedoelde van is het ''gepland'' een hele normale vraag in een onchristelijke omgeving.
En ik vond het niet erg dat ze het vroeg heb er gewoon eerlijk antwoord opgegeven.

[Marnix]

In christelijke omgeving is die vraag ook niet zo abnormaal. Mits je vruchtbaar bent is er wel degelijk te plannen, zonder dat je je daarmee onafhankelijk van God weet.

[ajl]

Die vraag werd mij ook meerdere malen gesteld toen ik zwanger werd van de tweede (Ik was nl. na 8 mnd weer zwanger). Het was wel 'gepland', maar toch wat sneller dan wij verwacht hadden. Al met al vind ik het een vreemde vraag.

[Lalage]

Toch vind ik het eigenlijk een rare vraag of het gewenst is........

Het is niet alleen raar, het is gewoon erg onbeleefd.

[Jo'tje]

Ik zou dat ook nooit zomaar aan iemand vragen!
Al scheelt het wel wie het is. Een collega staat gewoon niet zo dichtbij.
Maar als ik denk aan vriendinnen van me, dan weet ik echt wel hoe ze daar over denken.
Als 1 van die meiden nu zwanger zou raken, zou ik dat ook rustig kunnen vragen hoor. Maar dat ligt dus meer aan de band die ik met ze heb