Berichtdoor MissF » 09 apr 2010 17:57
Tjonge, uhm...
Wel leuk:
de fruithapjes die ze voor mijn man en mij maakte toen mijn man nog vrij was
het brood dat ze klaarmaakte voor ons samen, zodat we lekker samen boven konden eten
niet leuk:
ik kwam net uit het ziekenhuis thuis, heerlijk op de bank. Helemaal blij in ons eigen huisje. Komt zij binnen, kennisgemaakt, waarna ze zegt: zo, hup, naar je bed jij.
Daar had ik echt helemaal geen zin in. Laat me toch lekker! Net als dat ik amper iets mocht. Nu was het heus wel zo dat ik best veel bloed was verloren en gewoon zwak was, maar ik kan echt wel zelf uitmaken of ik wel of niet beneden eet hoor.
Ook vond ik het niet zo fijn dat ze naar mijn idee toch wel weinig ons bed verschoonde. Heeft ze 1 x gedaan, als ik ziek op bed lig, de hele dag, doe ik het elke dag (niet dat dat perse hoeft hoor, maar ik had 2 x in die tijd toch wel fijn gevonden, maar dat heb ik zelf ook niet gevraagd)
En ach, het klikte gewoon niet helemaal. Ik hou sowieso al niet van een onbekende in mijn huis, en dan ook nog eens iemand die zelf geen kinderen heeft, nog maar pas kraamverzorgster was (ze was wel 50 ofzo), rookte in onze garage (mocht van mijn man), nee, dat was niet helemaal mijn ding. Ik had het heel fijn gevonden als ze eens had kunnen zeggen: joh, meid, ik heb ook zo'n hummeltje gehad en dat hoort erbij, of 'ik heb zelf ervaren dat...'
Een eventuele volgende keer hoop ik heel erg dat we of een ander krijgen, of dat er niemand komt, en dat mijn moeder en zusje het gaan doen.
Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...