*ZUCHT* ons buurjongentje. Misschien hebben jullie tips.
Eerst maar een kenmerkende situatie:
Vanmiddag tijdens het eten was het weer zover, de bel ging. Het buurjongentje(ongeveer 6) stond aan de deur, of hij met onze oudste kon spelen. Mijn reactie: "We zijn nog aan het eten, straks komen de oudste twee (net 4 en bijna 3) voor spelen en dan kunnen jullie samen spelen." Toen kwam er een verhaal over dat hij niet op het gras mocht spelen etc. Ik snapte er niet veel van maar zoiets was het, dus ik had zoiets van: "dan ga je maar op de stoep spelen."
Een paar minuten later, de bel gaat, het buurjongentje staat voor de deur: "Ik mag niet voor spelen van mijn papa en mama." *ZUCHT* van mijn kant, wat nu? Toch maar weer goedvinden dat hij in de achtertuin komt spelen? Dat echt niet, dan betekent het dat wij een hele middag contine de tuin in de gaten moeten houden, want anders is de boel staks afgebroken. Ik had een teleurstellend bericht voor hem: "Onze jongens gaan straks toch echt voor spelen en daar kun je met ze spelen."
Wat extra informatie:
- Mijn vrouw en ik hebben onze handjes (erg) vol aan ons eigen gezin.
- Eigenlijk vinden we het leeftijdsverschil tussen het buurjongentje en onze oudste best groot.
- Als buurjongentje in de achtertuin komt spelen, moet je maar afwachten wat er kapot gaat. Het golfplatendak van het berghok? Mijn schroevendraaierskist (ik was aan het klussen in de schuur)? De planken van het berghok? Het speelgoed van de kinderen? Buurjongentje is nogal erg onbesuisd.
- In bovenstaand verhaal kwam al naar voren dat hij gerust aan blijft bellen als je aangeeft dat hij moet wachten, of dat de jongens zo wel buiten komen.
- Buurjongentje woont sinds de zomervakantie naast ons.
- De sfeer bij buurjongentje thuis is niet echt fantastisch, door de muur hoor je wel eens wat en dat is niet altijd vleiend.
En verder:
- Wij vinden het ontzettend vreemd dat een jochie van 6 niet voor op de stoel mag spelen met mooi weer. Er rijden geen auto's, je kunt over de stoep naar een speeltuintje.
- Wij vinden het eveneens heel vreemd dat buurjongentje alleen met onze kinderen speelt. Werkelijk, we hebben hem nog nooit met een ander kind gezien.
Wat nu?
Inmiddels zijn wij op een punt aangekomen dat wij liever niet meer hebben dat hij in onze achtertuin speelt, zeker niet op zaterdagmiddag, zo af en toe een uurtje van 4 tot 5 is op zich nog niet zo'n heel groot probleem, hoewel wij VEEL liever hebben dat ze voor het huis spelen. Onze jongste (ruim 1,5) speelt ook in de achtertuin en loopt best een groot gevaar als buurjongentje er is (er liggen wat houten planken/balken in de tuin...)
Maar goed, anderzijds vinden we het ook zo wat om het ventje te verbieden om met onze kinderen om te gaan, en daar komt het feitelijk op neer als hij niet meer bij ons mag komen en van zijn ouders (waar wij vrijwel geen contact mee hebben*) niet voor mag spelen.
*Ze zijn nogal wisselend in hun houding, ze hebben zich nooit voorgesteld toen ze naast ons kwamen wonen, en soms kan er een praatje af, maar op andere dagen amper een groet.
Al met al vinden we het maar een lastige situatie, misschien hebben jullie tips?
[EDIT: Titel aan het correct Nederlands aangepast, Lalage bedankt!]
