Eenzaam, maar niet alleen??

[Cindy12]

Een paar jaar geleden hebben mijn man en ik wat problemen gehad en helaas leer je dan je echte vrienden kennen en wij hadden er blijkbaar niet zoveel. Vol goede moed heb ik (hebben wij) toen geprobeerd om nieuwe vriendschappen op te bouwen, maar wat blijkt: het lukt niet. Wat vervolgens zorgt voor veel kopzorgen (ligt het aan mij? wat moet ik anders doen? etc.).

Die kopzorgen verdwijnen op moment dat ik even niet bezig ben vriendschappen op te bouwen. Dus het antwoord lijkt simpel: niet bezig zijn met vriendschap zoeken (want dan komt het vanzelf naar je toe?), maar als je vervolgens na een half jaar weer tot de conclusie komt dat het toch wel jammer is dat er niemand is om af en toe leuke vriendschap-dingen mee te doen, dan is dat best wel moeilijk.

In deze wereld waarin iedereen een druk (sociaal) leven heeft, voel ik me daarom erg eenzaam. Ik vraag me af, of er meer mensen zijn die zich eenzaam voelen en wat het verhaal erachter is?

[ring]

@Cindy12: Vriendschap is iets wat moet groeien, en niet iets wat er van het ene op het andere moment is. Ik weet niet hoe jij dat in het verleden hebt ervaren, en hoe je dat nu ervaart. Belangrijk is denk ik om een vriendschap de kans te geven te laten groeien en te laten kijken wat het waard is.

Over eenzaamheid: ik ben zelf niet eenzaam en voel me ook niet eenzaam. Toch reageer ik naar je omdat ik het goed van je vind dat je er open over bent. Goed om over na te denken is waar je eenzaamheid vandaan komt en wat voor middelen en wegen er zijn om hier verandering in te brengen (ook met behulp van anderen). Hier zeg je ook al iets over in je posting, ook dat je dat lastig vind. Wijsheid en sterkte gewenst!

[Cindy12]

Je hebt gelijk dat vriendschap moet groeien, het is ook niet zo dat ik er de tijd niet voor neem. Het is alweer 5 jaar geleden, dat ik eigenlijk 'actief' naar vriendschap zoek. Hoewel dat zo raar klinkt 'actief naar vriendschap zoeken' (alsof het een ding is, wat je op marktplaats kunt vinden), maar als je graag vrienden wilt, dan mag je toch ook dingen ondernemen om het te vinden?

En ik heb ook best wel wat nieuwe vriendschappen op gedaan en alles gaat goed: tot het moment dat je aangeeft een stapje verder in de vriendschap te willen gaan: een echte vriendschap proberen te ontwikkelen (serieuse onderwerpen/gevoelens bespreken). En dan merk ik, dat mensen zich meer thuisvoelen in dat 'snelle wereldje' en niet zitten te wachten op iemand die een diepere (echte) vriendschap wil.

[ring]

Je hebt gelijk dat vriendschap moet groeien, het is ook niet zo dat ik er de tijd niet voor neem. Het is alweer 5 jaar geleden, dat ik eigenlijk 'actief' naar vriendschap zoek. Hoewel dat zo raar klinkt 'actief naar vriendschap zoeken' (alsof het een ding is, wat je op marktplaats kunt vinden), maar als je graag vrienden wilt, dan mag je toch ook dingen ondernemen om het te vinden?

En ik heb ook best wel wat nieuwe vriendschappen op gedaan en alles gaat goed: tot het moment dat je aangeeft een stapje verder in de vriendschap te willen gaan: een echte vriendschap proberen te ontwikkelen (serieuse onderwerpen/gevoelens bespreken). En dan merk ik, dat mensen zich meer thuisvoelen in dat 'snelle wereldje' en niet zitten te wachten op iemand die een diepere (echte) vriendschap wil.

Nu begrijp ik je beter, denk ik. Je zoekt naar een échte, diepe vriendschap. Zijn je eerdere vriendschappen ook op dat punt 'fout' gelopen? Het lijkt me heel moeilijk voor je om te ervaren dat er mensen zijn die er voor kiezen niet verder en dieper te gaan. Wat voor mensen zijn dat? Ik moet eerlijk zeggen dat ik mooie, diepe vriendschappen heb, dus jou ervaring op deze manier niet herken. Wel heb ik ook vrienden waar ik meer mee heb dan met de ander, maar dat is ook logisch. Je kan ook weer niet met iedereen 'even goede vrienden' zijn.

[*Annette*]

Ik herken wel wat van je verhaal... Echte vrienden heb ik niet, en met die enkeling waar ik een oppervlakige vriendschap mee heb... sja... Er zijn genoeg mensen die om mij heen staan, de deur voor mij open hebben staan... Maar toch een vriendschap mis ik... al is het er maar één... Vaak zoek ik de oorzaak hiervan ook bij mezelf, het ligt aan mij, ik ben stom, ik ben raar ed.

Als klein meisje had ik op de lagere school m'n vriendinnetjes, later ben ik wel eens wat gepest, in groep 8 ben ik flink gepest. En waarom?? Op het vmbo ook, vanaf de 3e klas ging het wat beterder al voelde ik me er niet bijhoren. In de klas ging het prima, en werd er vaak genoeg 'misbruik' van me gemaakt. Enja nog altijd blijft het gevoel, me achterna lopen; ik hoor er niet bij, ben anders dan anderen...

Actief naar vriendschappen ben ik niet opzoek, al verlang ik er wel naar, afgelopen zomer ben ik wel met een groepsreis op vakantie geweest, ook om over m'n angst voor groepen heen te komen, ik heb dan ook een hoopje om een vrienschap op te duiken, maar helaas... en ik was erg blij naar huis tekunnen. Achteraf was het niet verstandig, magoed...

Ik heb nu wel een leuke meid leren kennen... enja wie weet wat wij in de toekomst nog eens aan elkaar mogen hebben.

Tips heb ik niet voor je, al wil ik je wel heel veel sterkte toewensen. Ik weet hoe moeilijk het soms kan wezen .

Dit topic gaat (ook) over vriendschappen; viewtopic.php?f=5&t=22682&start=0

[Cindy12]

Echte vriendschap heb ik wel gehad, maar doordat mijn man en ik een moeilijke periode hebben gehad (jaren geleden) en onze vrienden de keuzes die wij toen maakten niet accepteerden, zijn die vriendschappen stukgelopen. Dat heeft me veel verdriet gedaan, want vrienden behoren elkaar te accepteren en zo schrikbarend waren onze keuzes nu ook weer niet, vooral niet als je het juiste tracht te doen.

Ik herken wel wat van je verhaal... Echte vrienden heb ik niet, en met die enkeling waar ik een oppervlakige vriendschap mee heb... sja... Er zijn genoeg mensen die om mij heen staan, de deur voor mij open hebben staan... Maar toch een vriendschap mis ik... al is het er maar één... Vaak zoek ik de oorzaak hiervan ook bij mezelf, het ligt aan mij, ik ben stom, ik ben raar ed.

Als klein meisje had ik op de lagere school m'n vriendinnetjes, later ben ik wel eens wat gepest, in groep 8 ben ik flink gepest. En waarom?? Op het vmbo ook, vanaf de 3e klas ging het wat beterder al voelde ik me er niet bijhoren. In de klas ging het prima, en werd er vaak genoeg 'misbruik' van me gemaakt. Enja nog altijd blijft het gevoel, me achterna lopen; ik hoor er niet bij, ben anders dan anderen...

Actief naar vriendschappen ben ik niet opzoek, al verlang ik er wel naar, afgelopen zomer ben ik wel met een groepsreis op vakantie geweest, ook om over m'n angst voor groepen heen te komen, ik heb dan ook een hoopje om een vrienschap op te duiken, maar helaas... en ik was erg blij naar huis tekunnen. Achteraf was het niet verstandig, magoed...

Ik heb nu wel een leuke meid leren kennen... enja wie weet wat wij in de toekomst nog eens aan elkaar mogen hebben.

Tips heb ik niet voor je, al wil ik je wel heel veel sterkte toewensen. Ik weet hoe moeilijk het soms kan wezen .

Dit topic gaat (ook) over vriendschappen; viewtopic.php?f=5&t=22682&start=0

Bovenstaande klinkt heel erg bekend, ook ik ben vroeger gepest. En ik zoek ook vaak de oorzaak bij mezelf. Daarnaast vind ik dat ik op sommige punten best wel tekort schiet (dus ik probeer wel realistisch te blijven), maar als ik alles bekijk, dan is een ander vaak ook niet perfect. Dus op dit moment ben ik het echt even 'zoek', want ik heb de afgelopen jaren wel op mijn tekortkomingen gelet.

Annette, ik vind het wel heel erg goed dat je met een groepsreis bent meegegaan. Ook al ging dat niet zoals je verwacht had, ik ben van mening dat je overal wat van leert en dat elke ervaring in meer-of-mindere mate belangrijk is. Zelf zit ik sinds 2 jaar bij een vereniging, ik ben door iemand (waarmee de vriendschap dus oppervlakkig blijft) geïntroduceerd daar en dat is misschien tevens mijn belemmering. Het is nu heel moeilijk om op die vereniging contacten te leggen, omdat ik nu eenmaal bij die vriendin hoor (waar het contact oppervlakkig mee is). Toch vind ik het wel belangrijk om te blijven gaan, wie-weet dat er toch ooit wat uit komt, of dat ik zelf een keer in m'n eentje naar een andere vereniging ga: dan heb ik wel kunnen leren van deze periode.

[Josepha]

Wat belachelijk dat mensen vriendschappen laten afhangen van keuzes die iemand maakt! Echt heel jammer.

Ik geloof trouwens dat je met de oorzaak bij jezelf leggen niet zover komt, Cindy. Zeker niet als je jezelf nog steeds als dat gepeste meisje ziet. Want als ik het goed begrijp ben je nu een getrouwde vrouw en ligt dat gepeste meisje in de realiteit vèr achter je! Maar ze dwaalt nog ergens in jouw hoofd rond en da's niet gezond. Probeer te bedenken wie je nu bent en stel er op z'n minst evenveel positieve punten tegenover als dat je negatieve punten van jezelf noemt. Probeer puur vanuit jezelf en God te kijken. Hoe je je voelt, zo profileer je je ook vaak. Als jij dat gepeste meisje binnenin voelt, dan is de kans groot dat je inderdaad weer in dat hoekje gaat kruipen, of je in de rol gaat verplaatsen zoals je destijds ook deed.
Als je denkt 'ik ben een leuke vrouw die wat te vertellen heeft en/of die een luisterend oor heeft' (en als dat ook ècht landt in je hart) dan bèn je dat ook.

Ik zeg niet dat dit 100% oorzaak of gevolg is, maar denk wel dat je hier ook op kan letten.
En helaas en tegelijkertijd gelukkig, vriendschappen groeien vaak heel onverwacht.

[Antoinette]

Jezus en Jezus alleen!!
Dat is het enige wat ik je wil zeggen voor nu, Cindy jij hebt Jezus nodig!
Ik weet niet welke plaats Jezus in je leven heeft nu? Heeft gehad? Of welke plaats dat je zou willen die Hij in je leven zou hebben?
Ik heb geleerd in mij jonge nog korte leven (ik ben nu 28) dat ik voor elk ding in mijn leven Jezus nodig heb.
Ik kan het gewoon onmogelijk alleen, ik heb al zoveel mensen in mijn levengehad die me verschrikkelijk pijn hebben gedaan door de dingen die ze tegen me gezegd hebben.
Daarentegen ben ik in Jezus nog nooit teleurgesteld geraakt, Hij heeft me altijds iets goeds en iets positiefs te vertellen!
ALTIJD!
Er is niemand op deze wereld die zich beter in kan leven in jouw situati dan Jezus, Hij heeft je immers zelf gemaakt!
Al voor de grondlegging der wereld er was wist onze drieeenheid dat jij ter wereld zou komen.
Niets maar dan ook niets van de pijn, verdriet en teleurstelling in jou leven is de Vader ontgaan.
Hij weet alles, en Hij voelt met jou mee.
Jezus weet wat het is en hoe het voelt als "mensen" je niet zien zitten, maar Hij is blij met jou!
Jij bent Zijn kostbare parel!
Ik kan nog wel even doorgaan... maar dat doe ik niet, ik heb geleerd in mijn leven om op Jezus te vertrouwen.
Hij en Hij alleen!
En dat is ook wat ik tegen jou wil zeggen: "Je hebt Jezus nodig".
Er is een periode in mijn leven geweest dat ik niet wist hoe ik al mijn pijn bij Hem kon brengen.
ik kon het wel uitschreeuwen: "HOE DOE IK DAT"????
Toch ben ik gewoon telkens naar de troon der genade gegaan en ik heb geleerd wie ik ben in Christus!
En Hij heeft me hele lieve broers en zussen gegeven die ook Zijn liefde kennen en zodoende heb ik nu een koningkrijk vol met lieve mensen om me heen, maar Hij blijft altijd nog mijn Grootste en liefste en meest kostbare vriend!!!

[Napoleon]

3 eetlepels Jezus tegen elke kwaal?

Sorry dat ik misschien een beetje sceptisch over kom, maar TS zoekt gewoon een vriend/vriendin, iets wat heel normaal menselijk is. Bovendien is het niet zo dat als je maar gelooft dat al je problemen dan met een vingerknip opgelost zijn.

[Daphne]

Hehe, iets in die trant dacht ik ook.

Het wil echt niet zeggen, dat je nooit meer eenzaam, verdrietig, down, etc. bent als je Jezus mag kennen.

[Nina87]

Nee, dat lijkt me ook niet. Natuurlijk is het heel goed om te beseffen dat je er niet alleen voorstaat! Maar ik vind het een beetje kort door de bocht om zo te reageren, want als je graag een leuke vriendschap wilt hebben mag je daar ook naar verlangen. Het is niet zo dat jij als je dat graag wilt ondankbaar bent tegen God.

[Antoinette]

3 eetlepels Jezus tegen elke kwaal?

Sorry dat ik misschien een beetje sceptisch over kom, maar TS zoekt gewoon een vriend/vriendin, iets wat heel normaal menselijk is. Bovendien is het niet zo dat als je maar gelooft dat al je problemen dan met een vingerknip opgelost zijn.

Jezus heeft nog nooit iemand teleur gesteld! Dus ik denk altijd nog dat Jezus de beste plek is...
Zoek eerst het Koninkrijk van God en AL HET ANDERE ZAL je gegeven worden.
Als je weet dat je bij God geaccepteerd bent, maakt het niet meer uit wat mensen van je vinden.
Mensen stellen nou eenmaal vaak teleur, helaas.
Vrienden komen dan op een gegeven moment van zelf.. God geeft al het andere erbij!
Cindy is teleur gesteld geraakt in mensen en ik begrijp heel goed wat ze daarmee bedoeld.
Wij moeten die ander niet willen veranderen, maar eerst zelf willen veranderen.
Het beste is dat ze al haar teleurstellingen eerst bij het kruis brengt, ik ben nog nooit iemand tegen gekomen die alles bij het kruis heeft gebracht, het daar heeft gelaten en er niet van is opgeknapt dus...
Als wij een aanraking krijgen met de liefde van de levende God, zullen we niet onveranderd blijven en ik geloof dat ze dat nodig heeft...

[*Annette*]

Ik vind het allemaal een beetje gemakkelijk gezegd... Ik snap heel veel dingen niet van het geloof, ik begrijp het niet, kan me aandacht niet houden bij de preken enz. enz. en dan denk ik wel eens hoe dan toch ooit Hem leren kennen en bekeerd worden. Ik weet dat ik op Hem moet vertrouwen... Maar jou verhaal komt op mij een beetje over van als je Jezus kent dan is alles over...

Al vind ik je reactie Napoleon wel een beetje raar overkomen, zoek gewoon een vriend/vriendin... Je koopt ze niet in de supermarkt! Zelf heb ik ontzettend moeite met vriendschappen, en het kan mij zo ontzettend veel pijn doen dat ik ze niet heb. Vanavond wou ik ontzettend graag na een concert toe, ik had wel een broertje die mee wou, maar dan nog... ik voelde me even zo alleen . Waarom kan ik nu niet met een vriend/vriendin naar dat concert? En dan kan me zoveel pijn doen... Uiteindelijk ben ik maar thuis gebleven...

[Napoleon]

Ik geloof dat je me een beetje verkeerd begrijpt, ik bedoel dat de topicstarter een vriendin zoekt, en dat het gewoon is dat iemand een vriendin zoekt. Ik wil niet zeggen dat zoiets gemakkelijk is.

[Lalage]

Kan je op websites als FunkyFish enzo ook niet terecht om 'gewone' vrienden te zoeken? Ik zou zeggen: surf eens wat rond en sla aan het internetdaten...