Stom vind ik het vooral omdat je ergens wel hunkert naar een relatie, maar door je eigen blokkade/angst deze op afstand houd. Verder kun je je ook ontwikkelen in een relatie. Ik ben er niet de type naar om iedere maand een andere relatie te hebben, maar ik zie wel bepaalde voordelen er van in.
Ik waan me op dit forum toch anoniem dus ik kan de reden ook wel vertellen. Zelf heb ik een aantal jaren geworsteld met homofiele gevoelens. Dat had eigenlijk vooral psychologische oorzaken en merk ik dat nu de oorzaken verdwijnen deze gevoelens minder worden en meer ruimte is voor hetrofiele gevoelens. Daarbij zijn de homofiele gevoelens niet totaal verdwenen. In het verleden heb ik een paar keer gehad dat een meisje verliefd op me was. Ook zelf heb ben ik wel ns vlinders in mn buik gehad bij n meisje. Toch heb ik het idee dat als ik dit onderwerp ter sprake zou brenden, dat men dan niet weet hoe men moet reageren.
Bovenstaande zeg ik niet om n discussie te starten over homofilie (daar is al n ander topic voor
) en ik ontken ook niet dat sommige personen echt homo zijn (ik ken er genoeg), en daarnaast ben ik niet van mening dat ik van mezelf bepaalde gevoelens verdring. Maar wel omdat ik merk dat heel veel reformatorische jongeren niet echt homofiele vrienden (tenminste ze weten het van hun vrienden niet) hebben en daardoor met n mond vol tanden staan als je het vertel. Eigenlijk heb ik het dus nooit aangedurft om dat te vertellen tegen personen die op mij verliefd zijn of ik op hen, uit angst voor een kater. Daarom ms een vraagje, hoe reageer jij als de persoon waarmee je een relatie heb, verteld dat hij/zij naast de hetrofiele gevoelens ook homofiele gevoelens heeft?