Harm-J schreef:Dat schreef ik dus niet. Ik schreef: is er sprake van een situatie dat het beter is dat een kind of kinderen tijdelijk of voorgoed uit huis geplaatst zouden kunnen of moeten worden?
Nee, er is alleen sprake van een kind dat in openlijke grote zonde leeft (volgens de ouders). Mogen ouders dat puur op basis van grote zonden doen? (Ik bedoel dus eigenlijk volwassenen die nog thuis wonen. v.a. 18 jaar ongeveer)
Zijn ouders van thuiswonende kinderen verantwoordelijk? deels? in hoeverre?
Ik kan me voorstellen dat ze zich verantwoordelijk voelen, tot het kind belijdenis heeft gedaan, waarmee het de doop-verantwoordelijkheid overneemt.
Harm-J schreef:Dan is er ook nog de scheiding tussen een vrijwillige of justitiële (uithuisplaatsing). Men kan niet zomaar een kind (wettelijk gezien) de deur wijzen. Het gebeurt daarin tegen wel, maar dit blijft niet zonder gevolgen.
Oh dat wist ik niet! maar het lijkt me toch niet dat een kind volgens de wet tot zijn 40e thuis mag blijven wonen als hij dat wil?
Maargoed, dan wil ik mijn vraag beperken tot de religieuze motieven, onafhankelijk van de justitiele mogelijkheden.