Misschien moeten we beginnen met ons af te vragen wat überhaupt de zin van het leven is. Volgens mij is de mens geschapen tot eer van God. De mens is geschapen omwille van God. Hij heeft de heerschappij. Hij is Koning en Hem moeten we gehoorzamen.
De bedoeling die God heeft met mensen kan voor ons verborgen zijn. Zoals dat vaker met het lijden van een mens zo is. De uitspraak dat een bepaald leven geen zin meer heeft komt ons als mensen dan ook in het geheel niet toe.
De meer pragamatische visie die in deze discussie genoemd wordt:
Surfer schreef:Maar inderdaad kan het ook zo zijn dat andere mensen hun zorg kunnen geven en dat het daardoor betekenis krijgt.
deel ik niet direct, in een tijd waarin te kort is aan personeel in de verzorging kunnen de verzorgenden zich toch wel nuttig maken. Ik vind het eigenlijk onzin om een dergelijke uitspraak te doen.
De opmerking van Joris snijdt al helemaal geen hout in ieder geval niet in deze discussie.
Joris schreef:Begin eens met God te danken voor deze mensen. Voor alles wat Hij in hen aan jullie en hun familie gegeven heeft. Eens kijken wat er dan gebeurt!
De zin van het leven nu hangt dat af van de betekenis die de desbetreffende persoon eerder voor ons heeft gehad? De gedachte in deze opmerking waar ik het wel mee eens kan zijn, maar ik twijfel of dat de gedachte van joris was bij het neerschrijven van zijn zin, is dat we iemand niet als een gebruiksvoorwerp zien, dat we weg kunnen gooien als het naar onze zin niet meer voldoet aan zijn bestemming. Deze gedachte is trouwens eigenlijk een gevolg van mijn allereerste opmerking.
The one thing you can give and still keep is your word.