Gedrag in de kerk

[Optimatus]

In het topic "Welke kerken bezoeken jullie" is de discussie opgelaaid over het al dan niet praten (op al dan niet luidruchtige toon) in de kerk voorafgaande aan de kerkdienst.

Persoonlijk heb ik niets tegen wat gefluister of gemompel, maar als een kerkzaal verandert in een vijver vol snaterende eenden, waar een orgel loeihard als een soort oppergans doorheen speelt, dan is wat mij betreft de devotie volslagen verwoest.

Als je (doorgaans in het buitenland) een willekeurige R.-K. kerk binnenwandelt, dan is het er stil. Mensen die de kerk bezoeken, zijn stil, of spreken op gedempte toon.

Als organist van drie PKN-gemeenten en één Oud-Kath. parochie merk ik het verschil ook. In de drie PKN-gemeenten wordt soms dermate luid gesproken voor de dienst dat van een eerbiedige "ambiance" totaal geen sprake meer is - de devotie is tot ver beneden vriespunt gedaald. Mensen die willen bidden, krijgen geen kans meer.

Persoonlijk vind ik het prima dat mensen voor de dienst zachtjes even met elkaar spreken en kleine kinderen hebben op dat punt net even wat meer recht om lawaai te maken, maar ik vind wel dat een eerbiedige houding in een kerkzaal toch wel de voorkeur verdient boven het op luide toon snateren gelijk de eendjes in het park.

In de OKK, de RKK, de GGiN, de GG en de HHK die ik van binnen heb bezocht, is er voor de dienst, conform mijn waarneming, een stuk meer eerbied en devotie dan in de meeste PKN-gemeenten (de Bond incluis). Daar is doorgaans meer een geluidsgevecht tussen organist en gemeente aan de gang (wat ik als organist uiteraard win )

[MissF]

Tja, dan komen we ook meteen weer op het dilemma of de kerk Gods huis is of niet.
Voor mij dus niet.
Dus ik hoef voor mezelf ook niet eerbiedig te zijn voor en na de dienst, en kletst dus lekker met de mensen om mij heen. Voor mij hoeft dat ook absoluut niet zachtjes, omdat ik dat eerbiedige niet nodig vind. Ik bereid me ook die laatste 5 minuutjes niet voor op de dienst.
Een orgel als achtergrondmuziek vind ik prima, een keihard spelend lawaai niet.
Dus voor mijzelf zie ik het nut dus nog steeds niet om zachtjes te fluisteren of stil te zijn voor een dienst eigenlijk. Ik ben nog altijd niet overtuigd. En ik zit niet in een R-K kerk, waarbij volgens mij ook anders gedacht wordt over het hele gebouw, en over Maria en Jezus die voorin de kerk hangen.

[appelflap]

Als je doordeweeks de sintpuieter gaat bezichtigen is het daar stil, al is het er stikvol.

[Lalage]

Ik herken wel wat je zegt: als ik een RK kerk binnenloop en mensen praten daar hardop, dan denk ik: sssst! En als iemand in een hempje loopt denk ik: kleed je even behoorlijk aan.
In een modern gebouw van een PKN-gemeente of een evangelische kerk voel ik dat heel anders, daar heb je niet dat "heilige gevoel". Ik vind het altijd wel maf als iedereen tijdens de collecte keihard zit te praten, omdat dat tijdens de dienst is, maar van tevoren praat ik soms wel met iemand die naast me zit.

[LeChat]

Voor mij hoeft al dat lawaai voor de dienst ook niet. Het is helemaal storend als bijna iedereen stil is en er dan 1 persoon met een enorme keel (althans, zo klinkt dat dan) gaat zitten praten of met een heel hard "Mogguh!" binnen komt vallen...

[Riska]

Ik heb kortgeleden een aantal kerken bezocht in het kader van 'kerken kijken in Utrecht'. Het lijkt wel of het protestantisme bang is voor de stilte.
In de Ste Gertrudiskathedraal van de OKK, in de RK Catharinakathedraal was het stil. Je kon daar rustig rondkijken, zonder dat er gesproken werd of dat er muziek was. We waren in de protestantse Geertekerk, in de protestantse schuilkerk aan de Oude Gracht - de stilte werd verdreven door orgelmuziek. Was dat nou nog live - zoals in de Nicolaikerk waar een orgelconcert werd gegeven - dan is dat niet erg. Maar een bandje, gewoon om de stilte te verdrijven, dat begrijp ik dus niet.

In onze kerk (voorheen GKN) wordt voor de dienst ook gepraat. Onze organist is eens een keer weggegaan zodat er geen orgel was voor de dienst aan. Hielp wel een tijd en ook dat hij eens in het kerkblad een stuk schreef.

Meestal groet ik de mensen om mij heen en kijk alvast welke liederen er worden gezongen. Dat geeft een goede voorbereiding op de dienst en je proeft een beetje welke kant het zal uitgaan.
Alleen vrees ik dat het gebruik van een beamer dat in de weg zal staan: gisteren was er op de borden niks te zien...

[Evelien]

het hoeft voor mij niet stil te zijn. Bij ons oefent de band nog even voordat de dienst begint. Er druppelen dan nog wat mensen binnen en we beginnen dan met zingen. Tijdens de collecte wordt er altijd muziek gemaakt waar je wel lekker naar kan luisteren. Maar muis stil voor de dienst? hihi nee bij ons rennen er ook wel kinderen door de zaal.

[Jo'tje]

Voor de dienst wordt er altijd lekker gekletst. Niet storend hard als je het mij vraagt, maar dat kan per persoon verschillen natuurlijk.
Als er tijdens de collecte echt iets wordt voorgespeeld of gezongen is het stiller dan wanneer het orgel 'gewoon' speelt.
Wat mij betreft mag er gewoon gezongen worden tijdens de collecte, dan kun je ondertussen ook die zak wel ff doorgeven toch?

Vervelender vind ik veel heen en weer lopende kinderen (het zijn áltijd dezelfde die iedere dienst weer naar de wc 'moeten'), kids die gewoon nog lekker naar de crèche hadden moeten gaan en gepraat als het orgel speelt tijdens het avondmaal. Dat vind ik wel oneerbiedig eigenlijk. Op zo'n moment stoor ik me daar echt aan en ben ik uit m'n concentratie.
Dat gebeurt alleen af en toe als het avondmaal door de banken is trouwens.

Tsja, iedereen beleeft dat weer anders.
In mijn vorige kerk waren ook mensen die het praten tijdens de collecte erg storend vonden. De dominee heeft een keer gevraagd om op fluistertoon te spreken als dat nodig was. Dat hielp prima!
Maak het gewoon bespreekbaar. Stel jezelf ook een beetje flexibel op, je bent tenslotte met een hele gemeente. Maar niets zeggen en ondertussen boos worden is natuurlijk niet handig

[Zareb]

Tja, dan komen we ook meteen weer op het dilemma of de kerk Gods huis is of niet.

Ik denk niet dat het daar om gaat. Of het nu gaat om een kathedrale kerk, een kerkzaal, een zaaltje in een school, in een tent of in het open veld telkens gaat het om de ontmoeting met God. Waar 2 of 3 in Mijn naam bijeen zijn daar zal Ik zijn. En waar laat Hij zich kennen? De Bijbel geeft genoeg voorbeelden dat dit telkens weer in de stilte is. En dat is niet om klokslag 10 uur als de dominee / pastor binnen komt.

Ik denk even aan de openluchtdiensten in Taizé waar honderden jongeren in volstrekte stilte wachten op het begin van de viering. Echt heerlijk om je leeg te kunnen maken en je te kunnen openstellen voor de viering.

[Marnix]

In het topic "Welke kerken bezoeken jullie" is de discussie opgelaaid over het al dan niet praten (op al dan niet luidruchtige toon) in de kerk voorafgaande aan de kerkdienst.

Persoonlijk heb ik niets tegen wat gefluister of gemompel, maar als een kerkzaal verandert in een vijver vol snaterende eenden, waar een orgel loeihard als een soort oppergans doorheen speelt, dan is wat mij betreft de devotie volslagen verwoest.

Als je (doorgaans in het buitenland) een willekeurige R.-K. kerk binnenwandelt, dan is het er stil. Mensen die de kerk bezoeken, zijn stil, of spreken op gedempte toon.

Als organist van drie PKN-gemeenten en één Oud-Kath. parochie merk ik het verschil ook. In de drie PKN-gemeenten wordt soms dermate luid gesproken voor de dienst dat van een eerbiedige "ambiance" totaal geen sprake meer is - de devotie is tot ver beneden vriespunt gedaald. Mensen die willen bidden, krijgen geen kans meer.

Persoonlijk vind ik het prima dat mensen voor de dienst zachtjes even met elkaar spreken en kleine kinderen hebben op dat punt net even wat meer recht om lawaai te maken, maar ik vind wel dat een eerbiedige houding in een kerkzaal toch wel de voorkeur verdient boven het op luide toon snateren gelijk de eendjes in het park.

In de OKK, de RKK, de GGiN, de GG en de HHK die ik van binnen heb bezocht, is er voor de dienst, conform mijn waarneming, een stuk meer eerbied en devotie dan in de meeste PKN-gemeenten (de Bond incluis). Daar is doorgaans meer een geluidsgevecht tussen organist en gemeente aan de gang (wat ik als organist uiteraard win )

Er zit denk ik wel een verschil tussen snateren en praten. Van mij hoeft het geen fluisteren te zijn maar een beetje rustig mag het ook wel weer zijn

[Jo'tje]

Tja, dan komen we ook meteen weer op het dilemma of de kerk Gods huis is of niet.

Ik denk niet dat het daar om gaat. Of het nu gaat om een kathedrale kerk, een kerkzaal, een zaaltje in een school, in een tent of in het open veld telkens gaat het om de ontmoeting met God. Waar 2 of 3 in Mijn naam bijeen zijn daar zal Ik zijn. En waar laat Hij zich kennen? De Bijbel geeft genoeg voorbeelden dat dit telkens weer in de stilte is. En dat is niet om klokslag 10 uur als de dominee / pastor binnen komt.

Ik denk even aan de openluchtdiensten in Taizé waar honderden jongeren in volstrekte stilte wachten op het begin van de viering. Echt heerlijk om je leeg te kunnen maken en je te kunnen openstellen voor de viering.

Dat ís ook mooi.
Maar God laat zich ook horen in de wind, in onweer, door mensen door muziek. Het is niet alleen de stilte waar God zich laat vinden.

[Saskia]

Ik vind al dat onrustige voor (en tijdens!) de dienst ook heel vervelend. Het haalt me uit m'n concentratie, ik kan me minder goed voorbereiden op de dienst die gaat komen.
Voor de dienst is wel minder storend als tijdens de dienst, dan is het bij ons ook nog een heen en weer geloop van moeders met kleine kinderen die beginnen te huilen enz. Okee, het is dan wel weer prettig dat ze er gelijk mee de kerk uit gaan en niet blijven zitten en wachten tot het over is.

Maar goed, bij ons gebeurt er altijd wel wat, tot borstvoeding geven in de kerkbanken aan toe

[Tijn]

Van mij persoonlijk hoeft het echt niet stil te zijn voor de dienst begint. Ik vind het altijd juist fijn om mensen te ontmoeten voor de dienst. Bij ons word de dienst ook altijd begonnen met een welkomstwoord, zodat iedereen weet dat de dienst gaat beginnen.

Aan de ene kant kan ik het wel begrijpen dat het fijn is om je in stilte op een dienst voor te bereiden, maar ik denk dat daar altijd wel een manier voor te vinden is.

[Layna]

dubbel

[Layna]

Ik kan me er niet aan storen als er mensen voor de dienst praten.

Overigens vind ik de stilte die er is in katholieke kerken als je overdag binnenloopt (op vakantie in het buitenland bijvoorbeeld) heel erg fijn. Ik ervaar dan Gods aanwezigheid heel erg.

Zijn katholieke kerken in Nederland overdag ook altijd open?