Durf jij te geloven?

[lizzz]

Als ik zo de reacties hier lees, denk ik, zijn we soms bang om te geloven? En dan met name Ikke21, en reformatorisch opgegroeide forummers. Als we een beetje blij zijn met ons geloof, blij met God, blij met Jezus' lijden voor ons, is het al gauw: 'geloof is niet alleen maar juichen en springen'. Nee? Wat dan? Ok, geloof begint met zonde- en schuldbesef. Maar, betekent dat dat we in onze ellende moeten blijven hangen? Nee!! Jezus heeft toch voor de oplossing gezorgd, de brug tussen ons en de Vader?

En kijk nou eens naar de catechismus, van de 52 zondagen gaan er slechts drie over de ellende. Al begint de catechismus er wel mee, dat zegt misschien wel iets over de basis van ons geloof. Maar we moeten er niet in blijven.

Doen we Jezus niet te kort, als we niet gewoon blij kunnen geloven? Waarvoor heeft Hij nou geleden? Om ons te laten lijden?

Wat ik nou wil zeggen, durf gewoon te geloven! Jezus laat je nooit bedrogen uitkomen! Hij is er voor ons, geloven is zo iets moois en zekers!

[Willemina]

Ik kan ook heel verdrietig worden als ik sommige reacties lees hier op het forum. Lijdzaamheid speelt bij velen een hele grote rol. Terwijl het Woord van God bij wijze van spreken op iedere bladzijde oproep doet tot bekering. Ik denk dat velen niet beseffen dat dit een manier is om jezelf maar niet volledig te hoeven overgeven aan Hem, om maar bij het oude leventje te blijven. Nee inderdaad, niemand vraagt uit zichzelf naar God en we kunnen het niet uit onszelf! Maar daar mogen we niet in blijven hangen!! Jezus' lijden aan het kruis is genoeg geweest voor alle mensen, dus het kan voor IEDEREEN! Maar als je blijft volharden in ongeloof dan komt er een dag waarop het te laat zal zijn. Ik mis zovaak in preken het jaloers maken op het leven met God. Als je iedere zondag hoort dat je nauwelijks zalig kan worden, dan denk je op een gegeven moment ook: dus voor mij is het niet! Mensen, haast je om je leven over te geven aan God, je zal er NOOIT spijt van krijgen!

[anna]

In de psalmen kom je het tegen. Zoals in Psalm 43 heel mooi.

1 Doe mij recht, o God! en twist Gij mijn twistzaak; bevrijd mij van het ongoedertieren volk, van den man des bedrogs en des onrechts.
2 Want Gij zijt de God mijner sterkte; waarom verstoot Gij mij [dan]? Waarom ga ik steeds in het zwart, vanwege des vijands onderdrukking?
3 Zend Uw licht en Uw waarheid, dat die mij leiden; dat zij mij brengen tot den berg Uwer heiligheid, en tot Uw woningen;
4 En dat ik inga tot Gods altaar, tot den God der blijdschap mijner verheuging, en U met de harp love, o God, mijn God!5 Wat buigt gij u neder, o mijn ziel! en wat zijt gij onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem nog loven; Hij is de menigvuldige Verlossing mijns aangezichts, en mijn God.

Zo zijn er nog vele mooie psalmen en bijbelgedeeltes waar je Hem mag loven. Maar ook mag geloven dat God er voor jouw en mij is. En dat we niet alleen maar denken aan de zonde en alleen maar met die gedachten rond blijven lopen. Maar dat we ook Hem mogen loven en prijzen met heel ons hart.

[joris]

amen, sisters!!!!

[Toriso]

Eerst even een paar stukjes over Hét Koninkrijk. Ter voorbereiding!

Mattheüs 7: 21 Niet een iegelijk, die tot Mij zegt: Heere, Heere! zal ingaan in het Koninkrijk der hemelen, maar die daar doet den wil Mijns Vaders, Die in de hemelen is.
22 Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Heere, Heere! hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam duivelen uitgeworpen, en in Uw Naam vele krachten gedaan?
23 En dan zal Ik hun openlijk aanzeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij, die de ongerechtigheid werkt!

Mattheüs 21:28 Maar wat dunkt u? Een mens had twee zonen, en gaande tot den eersten, zeide: Zoon! ga heen, werk heden in mijn wijngaard.
29 Doch hij antwoordde en zeide: Ik wil niet; en daarna berouw hebbende, ging hij heen.
30 En gaande tot den tweeden, zeide desgelijks, en deze antwoordde en zeide: Ik ga, heer! en hij ging niet.
31 Wie van deze twee heeft den wil des vaders gedaan? Zij zeiden tot Hem: De eerste. Jezus zeide tot hen: Voorwaar, Ik zeg u, dat de tollenaars en de hoeren u voorgaan in het Koninkrijk Gods.

Lijdzaamheid is zeer aan te bevelen! (Ik neem aan dat Willemina zich vergist en lijdelijkheid bedoelt). Lijdelijkheid is afkeurenswaardig, evenals oppervlakkig geschreeuw.

[Willemina]

Lijdzaamheid is zeer aan te bevelen! (Ik neem aan dat Willemina zich vergist en lijdelijkheid bedoelt). Lijdelijkheid is afkeurenswaardig, evenals oppervlakkig geschreeuw.

oeps, ja inderdaad. Ik bedoel natuurlijk lijdelijkheid...

[Zeeg]

Zoals bij alles, is éénzijdigheid nooit goed.
Zo ook wat betreft "ellende" en "blijdschap".

Het kan niet zo zijn dat mensen alleen blij zijn in het geloof. Dat is de mens ook niet eigen denk ik. Iedereen heeft zijn moeilijke tijden in het leven, iedereen kan zich soms wat meer het leed van de wereld aantrekken enz...
Ook in het geloof kunnen er momenten van droefheid zijn. Droefheid bijvoorbeeld in de zin van "morgen doe ik het beter", teleurstelling in je zelf of anderen.

Om in zowel het ene of het andere te blijven hangen, al dan niet kunstmatig, is niet goed.

Ook in de bv de psalmen komen we allebei de facetten duidelijk tegen.

[Chloë]

Doen we Jezus niet te kort, als we niet gewoon blij kunnen geloven? Waarvoor heeft Hij nou geleden? Om ons te laten lijden?

Laten we ook niet te gauw over dat 'zware' heenstappen, sommige mensen hebben nu eenmaal een meer zwaarmoedig karakter. Begrijp me niet verkeerd, je verblijden in de Heere is goed en in zekere zin ook je plicht als gelovige, maar je hoeft ook niet altijd blij te zijn in Hem. Je mag ook als depri mensje in Christus zijn.
Ik heb zelf ook zo'n zwaarmoedig karakter, kan dagen met mezelf overhoop liggen om stomme dingetjes.. en toch ben ik in Christus. Gaaf hè!! Word helemaal blij als ik daaraan denk.
Ik las gisteren in Ezechiël echt een supermooi bijbelvers, over dat er veel verschillende soorten vissen zijn in de netten van de Heere. (Ez 47:10, lees het hele hoofdstuk maar eens!) Daar zitten vissen bij die de hele dag door met een hallelujahsmile op hun gezicht blubben, maar er zitten ook vissen bij die zo af en toe best wel eens een traantje zullen laten.. valt toch niet op in de watermassa.
Snap je, waar ik heen wil? Je verblijden is helemaal top, maar niet iedereen kan dat!

Met de rest van je betoog ben ik het overigens helemaal eens.
Voor alle onbekeerden wil ik zeggen: Het is God die door mij heen een oproep doet. Ik smeek jullie door Christus: LAAT je met God verzoenen!!!
En als dit wat te actief of arminiaans klinkt: 2 Kor 5:20 'Zo zijn wij dan gezanten van Christus wege, alsof God door ons bade; wij bidden van Christus wege: LAAT u met God verzoenen.'

Groetjes Chloë

[Toriso]

Ter aanvulling;

Mattheüs 13: 47 Wederom is het Koninkrijk der hemelen gelijk aan een net, geworpen in de zee, en dat allerlei soorten van vissen samenbrengt;
48 Hetwelk, wanneer het vol geworden is, de vissers aan den oever optrekken, en nederzittende, lezen het goede uit in hun vaten, maar het kwade werpen zij weg.
49 Alzo zal het in de voleinding der eeuwen wezen; de engelen zullen uitgaan, en de bozen uit het midden der rechtvaardigen afscheiden;
50 En zullen dezelve in den vurigen oven werpen; daar zal zijn wening en knersing der tanden.

[henkie]

Als we een beetje blij zijn met ons geloof, blij met God, blij met Jezus' lijden voor ons, is het al gauw: 'geloof is niet alleen maar juichen en springen'.

Als ik op zoiets reageer dan erger ik me aan de eenzijdigheid van dat geloof. Op zich is blijdschap erg mooi maar als er nooit over de andere zijde wordt gesproken, vind ik dat dubieus. Ik kan dat niet rijmen met bijbelteksten als 'moe en der dagen zat, stierf hij' en de term 'aards tranendal'. (zo zijn er nogal wat)

En kijk nou eens naar de catechismus, van de 52 zondagen gaan er slechts drie over de ellende. Al begint de catechismus er wel mee, dat zegt misschien wel iets over de basis van ons geloof. Maar we moeten er niet in blijven.

Ik denk dat het juist goed is als je hier constant bij bepaald wordt. Zo wordt je iedere keer herinnerd aan het feit dat je eigenlijk niets verdiend hebt. Alles wordt namelijk zo vanzelfsprekend.

Doen we Jezus niet te kort, als we niet gewoon blij kunnen geloven? Waarvoor heeft Hij nou geleden? Om ons te laten lijden?

Hij is niet gestorven om ons het lijden hier te besparen.

Wat ik nou wil zeggen, durf gewoon te geloven!

Dat klinkt prima. Maar zo simpel ligt het helaas niet. Ook grote geloofshelden (zoals David bij Gath) hadden daar moeite mee. Je wordt zo snel afgeleid door de negatieve omstandigheden.

[anna]

Quote:
En kijk nou eens naar de catechismus, van de 52 zondagen gaan er slechts drie over de ellende. Al begint de catechismus er wel mee, dat zegt misschien wel iets over de basis van ons geloof. Maar we moeten er niet in blijven.

Ik denk dat het juist goed is als je hier constant bij bepaald wordt. Zo wordt je iedere keer herinnerd aan het feit dat je eigenlijk niets verdiend hebt. Alles wordt namelijk zo vanzelfsprekend.

Dat is zeker goed om er elke keer weer bij bepaald wordt, maar vergeet dan ook niet de andere (mooie) kant wat God ons gegeven heeft.

[henkie]

Dat is zeker goed om er elke keer weer bij bepaald wordt, maar vergeet dan ook niet de andere (mooie) kant wat God ons gegeven heeft.

Zeker. Als je iets krijgt wat onverwacht en onverdiend is, dan wordt het nog veel mooier.

[joris]

Henkie zei:

Op zich is blijdschap erg mooi maar als er nooit over de andere zijde wordt gesproken, vind ik dat dubieus

kijk hier staat weer het woordje nooit. en dat zeggen we helemaal niet. We hebben het niet over nooit.
De vraag wsa: durf je het te geloven! En dan gaan wij het hebben over dat hwe toch wel naar de zwarte kanten moetne kijken en naar dd blijde kanten. Nee, de vraag is: durf je het te geloven!

[henkie]

kijk hier staat weer het woordje nooit. en dat zeggen we helemaal niet. We hebben het niet over nooit.
De vraag wsa: durf je het te geloven! En dan gaan wij het hebben over dat hwe toch wel naar de zwarte kanten moetne kijken en naar dd blijde kanten. Nee, de vraag is: durf je het te geloven!

Dit onderwerp staat natuurlijk niet op zichzelf. Er zijn diverse soortgelijke topics gestart en ik mis dan wel eens het evenwicht.

Ik weet dat niet direct op de titel slaat, maar er wordt in de post toch ook verwezen naar 'geloof is niet alleen maar juichen en springen'. Nee? Wat dan?. Daarom reageerde ik. In 'ik ben christen!' (om maar wat te noemen) zou dat bijvoorbeeld niet passen.

[hijwel]

Ik denk juist dat je blijdschap en liefde uit moet stralen naar de wereld.
De bijbel zegt: er zullen stromen van levend water uit u voort komen!
De wereld mag het zien: de ware liefde is te vinden bij Hem!

Tuurlijk moet je je elende steeds meer leren kennen om te groeien in het geloof! Maar laten we het niet bij elende kennis houden!

Probeer te Geloven.. Zet al je vertouwen op hem.

Wie heeft lust de Heer te vrezen?
't allerhoogst en eeuwig goed?
God zal zelf je Leidsman wezen!
leren hoe hij wand'len moet.