Vlila voor de armen en stof voor ieder reptiel - Deel -2

[Collateral]

Toen was op een kwade dag de plamuur op. 'Verdorie, schoon leeg,' zuchtte Sammie - want zo heette de nog altijd zwetende bouwvakker. Zo veel gaten te vullen en zo weinig plamuur, dacht hij, hijgend maar niettemin kwaadschiks.

[[S]]

Het regende echter nog steeds. Hoe donker de nacht ook was daar buiten, ook van binnenuit van de trein was de regen duidelijk zichtbaar. Dat alles, het veranderde niets aan de feiten. De feiten bleven zoals ze waren. Daar waren het feiten voor, hoe jammer ook.

[T. Lindeman]

Zwijgend zaten ze bij elkaar. De bever was de eerste die de stilte verbrak; ‘Wat vind jij nu van Draadstaal?’ De krokodil keek hem meewarig aan. ‘Draadstaal?’ vroeg hij. ‘Ja, van de TV.’ Ook dát zei de krokodil niets. ‘Eigenlijk ben jij best achterlijk he?’ begon de bever weer. ‘Ik kan zingen’ was het enige wat de krokodil antwoordde. Vervolgens zong hij het Ave Maria. Halverwege veranderde zijn zang door het naar binnen stromende water in een woest gorgelen, maar dat deerde niet. Hij deed het immers met passie.

[leclerc]

Gezeten in de diepste krochten van het opvangcentrum voor weggelopen hobbits wat Rose Boterwater (die verwarrend genoeg een hobbit van mannelijke kunne was) verzonken in een idee dat hem dichter bij de vervolmaking van zijn "personal goal" moest brengen. Het mooist uitgewerkte spreadsheetbestand met circels en tot de verbeelding sprekende staafdiagrammen.
Hij kreeg een visioen van een zwetende activist die zich moest conformeren aan de verwurging van de bureaucratie.
Hij ondertekende zijn emails dan ook standaard met: "Milde groetjes van uw Rose Beul".

[HarmenV]

"O nee", riep de oude zuster uit terwijl zij de kamer in ging, "niet de gordijnen!" Maar helaas zat hij er al in. Nadat hij op de kast was gejaagd was hij er in gesprongen. De afstand overbruggend met zijn oude kromme poten. Door het gordijn keek hij naar buiten. "De wereld wordt wordt ouder en vierkant", zo sprak hij terwijl hij naar beneden gleed. "Vrijheden en beperkingen zijn zo relatief", dacht hij terwijl hij uit het gesticht ontsnapte.

en de zuster miste de kat

[[S]]

Er zat niets anders op. Buiten bleek er echter niets te zijn toen hij door het raam was gesprongen. Niks was er buiten. Geen licht en geen donker, geen straat, geen weg, geen laan. Er was niets daar buiten. Hij voelde wel de glasscherven prikken in zijn armen. Het rode bloed vloeide rijkelijk. Het niets werd roder en roder tot al het niets geheel rood was geworden.

[Stefanus]

De haas zette zijn tanden in de grond en probeerde te spreken. 'Hoekohwekherweehuiw?'

[scape]

In tegenstelling tot een kraakpand is een cirkel volmaakt. Wiskundige principes staan dan ook te dringen om iets toe te voegen in de Beta versie van het socialisme in de 21ste eeuw. Echter, het partijlidmaatschap wordt hen onthouden. Gesloten deuren.
De pratijbonzen met hippe brillen en zwart geverfde haren spreken tot diep in de nacht.
Na afloop drinken ze hun glas sojamelk leeg en kerenhuiswaarts. Daar kan Meindert nog een puntje aan zuigen.

[leclerc]

De beleidsambtenare van de gemeente Joetreg ging onvermoeibaar door met het trekken aan de touwtjes die vreemd genoeg allemaal uitkwamen in het kastje met de titel "Placebo-effect".
Haar katertjes daarentegen keerden zich tegen haar over de top dresscode en joegen haar in de gordijnen.
Onder de gordijnen kabbelde de soja zee rustig door.

[DesertRose]

De vleermuizen werden achterna gezeten door de vliegende katten, en die op hun beurt door vliegende honden. Niet alleen in de boven dreigde gevaar, ook zeekatten en zeehonden beloerden elkaar.
Gelukkig deed de liefde ook een duit in het zakje, zojuist redde de zeemeermin weer eens een prins

[Liarose]

Wanneer de duinen bezwijken en het water komt, moet alles wijken.

[scape]

Placebo-ND-girl keek verschrikt op. waar is bep? Die zat daarnet nog in de vensterbank?

[Gershwin]

Hij likte luidruchtig de laatste restjes shag uit zijn snorharen en fluimde nog eens flink. Het leven was lange tijd niet zo zeeïg geweest als vandaag.

[[S]]

Eerlijk en oneerlijk
Waarheid en onwaarheid
Tevreden en ontevreden

Slaap en onslaap
Verwijderd en onverwijderd
Offline en onoffline

Blijheid en onblijheid
Wel en onwel
Zin en onzin

[FV]

De tegenstellingen vierden weer de boventoon. En hoe! Steeds hoger en hoger ging het, tot de spiegel in diggelen sprong om mee te zingen. En de diggelen spiegelden zichzelf en werden gek.