Berichtdoor Abdijbiertje om 1:00 » 05 mei 2008 22:57
Erwin dacht er het zijne van. Hij ijsbeerde en ijsbeerde. Maar eigenlijk hield hij niet van ijsberen. Nee, Erwin was meer jongen die zich bezighield met zeeleeuwen. Hij mocht ze ook graag imiteren. Maar daar had hij niks aan. Hij zat opgescheept met een ijsbeer. En je kunt veel van ijsberen zeggen, maar dat het geen zeeleeuwen zijn staat als een paal boven water. "Een zeeleeuw boven water!!", snauwde Erwin, "een zeeleeuw!". De ijsbeer was het zat en gooide een teil soepgroente over Erwin heen, gevolgd door de magische woorden: "Discrimineer niet, Dolfinariumfetisjist!". Maar er viel niet te discrimineren, alleen maar te ijsberen over ijsberen en zeeleeuwen, zodat het verhaal eindigde zoals het begon.
Ceterum censeo Amstelodamum esse delendum