Er is maar één weg tot God, zie
Handelingen 4:
12. Dus dan vraag ik mij een beetje af wat het aangaat om het te hebben over de weg van de ene, en de weg van de andere. Dat gaat dan hooguit op als je je radicaal beperkt tot het subjectieve.
En ja, er wordt in de islam inderdaad ook vriendelijk gesproken over het christelijke geloof.
Toch zie ik de islam als een duivelse pervertering van het geloof in God, als het antwoord van satan op de groei van het christelijke geloof. Want de islam ontkent bewust en met kracht de leer aangaande Christus.
En dat de duivel dan niet altijd zo onvriendelijk zich presenteert, dat past geheel in zijn strategie. Want laten we eerlijk zijn: dat verkoopt natuurlijk niet altijd. Je moet een slimmere strategie voeren, eentje waarin je ook gebruik maakt van vriendelijkheid. Lekker veinzen, en niet al te duidelijk doen, want anders ben je te gemakkelijk te doorzien.
Daarmee zeg ik dus niet dat die door jou genoemde moslims veizen. Nee, als zij als mensen een onjuiste leer aanhangen, dan kunnen zij dat prima goed bedoelen. Zij zijn de duivel niet zelf.
Wel lijkt het erop alsof de islam hoe langer hoe duidelijker zijn duivelse karakter aan de dag legt, wat mij weer doet denken aan
Openbaring 20:
7-9. Met een steeds sterker en agressiever optredende islam moet ik daar wel eens aan denken.
En verder: ook mensen die zich christenen noemen kunnen een instrument van de duivel zijn, en in werkelijkheid God helemaal niet dienen. Daar heeft Jezus zelf al op gewezen.
)
