Riska schreef:Voor het gemak heb ik je vragen genummerd.
1. Als je het hele topic doorleest weet je dat ik fel tegen ALLE slaan ben, maar zeker met stok, riem of ander 'hulpmateriaal'. Je kunt het nl. ook anders bekijken: Als jij je kind met je hand een pak slaag verkoopt, doet het jou - lichamelijk - ook zeer. Je voelt er zelf iets van. Nu kun je wel zeggen - wat ik vaak hoor - het doet pijn als ik mijn kind moet slaan(hoezo moeten) maar dat is flauwekul, zeker vanuit het kind gezien.
Je verschuilt je min of meer achter het typetje dat opvliegerig is, dat is lekker makkelijk, gaat de aandacht van jou af...
Er is nog iets: als jij, als vader, je kind slaat, zou het kunnen zijn dat je de Vader uit het kind slaat, als je begrijpt wat ik bedoel...
2. IK heb je al gezegd dat er meerdere vormen van kindermishandeling zijn. Maar dit topic heeft als titel: "het geven van een pedagogische tik", dus ligt het accent op slaan. Laat er geen misverstand over bestaan, ELKE vorm van kindermishandeling verafschuw ik.
3. Een kind terechtwijzen kan op verschillende manieren. Stelen? Ik ben met mijn kind naar de winkel gegaan en heb het hem laten terugbrengen. Niet even terugleggen, stiekem, nee, aan iemand van de winkel teruggeven. Hij heeft het nevernooit meer gedaan, dat verzeker ik je.
Er zijn dingen waarin je je kind treft, zonder dat er sprake is van welke mishandeling dan ook. Wees daarin eens wat creatief zou ik zeggen.
En als het echt niet lukt, een kind ondanks alles de verkeerde kant uit gaat: wees zo groots om hulp te zoeken. Er zijn ondersteunende mogelijkheden, dus waarom dat niet geprobeerd?
1. Blij dat je die zaken (ook) verafschuwd! En dat met de hand slaan heb ik teveel ellende van gezien en verschuil mij dan inderdaad achter het opvliegerige typ want dat ben ik namelijk ook
2. Kindermishandeling is in mijn optiek een structureel slaan of met woorden de grond in boren van een kind en niet het beschermen van het vallen in het ravijn is wat anders (maar daar verschillen we van mening en dat mag toch?)
3. Zoals ik al zij dit is voor mij de laatste stap.. Ik ga zeker als eerst op zoek naar creatieve oplossingen, en zal deze tip van jou zeker onthouden
. Maar daar waar een gesprek of creatieve oplossing niet helpt, dan zou ik mijn 7 jarige kind niet zomaar naar een hulpverleningsinstantie sturen.
