Berichtdoor jnien » 14 jan 2008 17:48
Ik schrok even verschrikkelijk..
Vraag me het hele weekend al af hoe het met haar gaat, en had er een gek gevoel over..
Vrijdagavond, rond 20:00 heb ik met een vreemd gevoel nog dit gedicht geschreven, voor haar. Helaas kon ik later niet meer achter de computer, maar het had dus ook nooit aan kunnen komen.. :
Lieve Cisca.
Gister het bericht gehoord,
dat het niet zo goed met je gaat,
dat blijkt al een tijdje zo te zijn,
maar ik hoorde het een beetje laat..
Ik schrok ervan ik weet het niet,
het dwaalt nu steeds in mijn hoofd,
ik bid voor je want baal ervan
dat je nog niet als ons in God gelooft..
Ik kende je niet goed,
maar je was lief en zo begaan
Lieve Cisca alsjeblieft,
we kunnen je zo toch niet laten gaan?!
Wat zal je "huisje" leeg zijn,
de mijne trouwens ook,
nooit meer jij die een knuffel komt brengen,
dat vind ik niet zo fijn..
Ik weet niet waarom je zo bijzonder bent,
en waarom dit in mijn hoofd zo dwaalt,
hoe je het voor elkaar hebt weet ik niet,
maar je hebt een plek in mijn hart behaalt..
Nogmaals bedankt voor toen je boekje en je kaart,
ik zal het koesteren als een schat,
en later doorgeven met het verhaal,
over de sterke vrouw van wie ik het heb gehad!
Gods zegen..
Ik zal een kaarsje voor je branden..
Familie & alle mensen dichtbij haar gecondoleerd & veel sterkte!
Liefs, Jnien