Renee schreef:Heb over dit onderwerp al eerder gepost:
http://forum.refoweb.nl/viewtopic.php?t ... c&start=15maar nu iets nieuws toe te voegen:
Ongelovige collega van mijn zoon is met een vriend meegeweest naar een evangelische dienst en daar in 'de Geest gevallen' terwijl hij nix met het geloof of met God heeft... en nu ook nog steeds niet...
Wat wil je zeggen?
Hoe dat kan?
Of vind je het niks? of onzin?
Als het van God was, dan zou hij dat op zn minst zo ervaren moeten hebben.
Als het niet van God was, kan het ook iets anders (iets lichamelijks of demonisch- demonen kunnen gods liefde niet handelen. ze zijn bang, en gaan soms ook manifesteren in Gods bijzijn.)zijn geweest, en dan is het niet gek dat ie God niet zo ervaren heeft toen.
er is gewoon meer in deze wereld dan het zichtbare.
En het is soms vind ik jammer dat dingen gelijk als slecht worden afgeschreven, alleen maar omdat je het niet kent. niet perse door jou hoor renee, maar daarmee doel ik gewoon op iedereen hier die er wat negatief tegenover staat. in de geest vallen, of lachen in de geest of shaken, whatever, hoeft toch niet gelijk een egotrip te zijn?? Er werd gezegd, je moet God en je naaste lief hebben. Maar God heeft ons ook lief. En als Hij dat laat zien op manieren die je vreemd voortkomen, zegt het niet gelijk dat het slecht is toch?
God past niet in een hokje.
niet in een evangelisch hokje, maar ook niet in een gereformeerd hokje.
Hij is een beetje van alles, en veel meer.