Belijdenis

[bloemp]

Waarom doe je eigenlijk belijdenis? En wat houd het precies in?

[MissF]

Ik heb belijdenis gedaan om in het openbaar te belijden dat ik geloof dat God bestaat, dat Hij ook voor mijn zonden gestorven is, en Hij voor mij zorgt.
Met mijn belijdenis heb ik dat gezegd, + dat ik beloof dat ik me in ga zetten voor de gemeente waar ik aan verbonden ben (of aan de Christelijke gemeente in het algemeen).

[Wullimpie]

In de refo-kerken is het in het algemeen zo dat je belijdenis moet doen om een kerkelijk recht tot de avondmaal tafel te krijgen, en om als man in de ambten te dienen.

In de wat zwaardere refo-kerken doe je belijdenis van de waarheid, in de wat lichtere komt ook het persoonlijk geloof nog om de hoek kijken.
Ds. den Ouden zegt hier lezenswaardige dingen over.

Inderdaad geldt in de HHK meer dan in de Ger. Gem. dat er belijdenis gedaan wordt van het geloof. Terwijl men binnen de Ger. Gem. over het algemeen gesproken belijdenis meer ziet als een verantwoordelijkheid nemen voor het gemeenteleven (en belijdenis des geloofs als nadrukkelijke voorwaarde stelt voor huwelijk en doop) geldt over het algemeen bij HHK en PKN dat er gesteld wordt dat het is van een persoonlijk geloof door Gods Geest in het hart gewerkt. Als jij echter dat geloof niet bezit, is het echter evenmin een begaanbare weg om dan maar van belijdenis doen af te zien. Het is ook niet goed dan toch maar wel belijdenis te doen. Het moet je in de nood brengen voor de Heere. Er is geen begaanbare weg om onbekeerd te blijven. Je moet niet proberen onder het “heden indien gij Zijn stem hoort” uit te komen. Het huwelijksformulier gaat er trouwens ook vanuit dat je de Heere kent “als die mede-erfgenamen de genade des levens zijt…” Dus je kunt ook niet trouwen als je niet bekeerd bent. Dan maar geen huwelijk? Nee. Maar bekeer u met uw ganse hart tot de Heere!

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/ant ... n9994.html

Er zijn ook al een heleboel boekjes over geschreven.
Bijvoorbeeld: "Mag ik belijdenis doen" door Ds. W van Vlastuin.
http://www.postorderboekhandel.nl/object/9789071272134/

[Jo'tje]

In de refo-kerken is het in het algemeen zo dat je belijdenis moet doen om een kerkelijk recht tot de avondmaal tafel te krijgen, en om als man in de ambten te dienen.

Ik mag toch hopen dat dit niet de motivatie is waarmee mensen belijdenis doen! (Ja het hoort erbij, maar in de omschrijving van MissF kan ik me toch echt beter vinden..)

[egbert]

Ik heb het altijd zo gezien:

Als kind wordt je door je ouders aan de hand meegenomen naar de kerk.
Je snapt er in het begin nog niet veel van maar dat groeit en groeit....
Totdat er een moment komt dat je zelf de verantwoording neemt voor je daden en je geloof.
Niet langer aan de hand van je ouders, maar zelf zeggen: Ja Heer, Ik wil U volgen, deel uitmaken van Uw Gemeente, en mijzelf stellen onder het opzicht van de Kerkraad.
Een soort antwoord op de doop dus waar bij God de allereerste keer dat je in de kerk kwam verklaarde...: Jij bent van Mij....

[christien]

Mooi verwoord Egbert

[Jo'tje]

Gelukkig mag je ook belijdenis doen als je als kind géén gelovige ouders hebt gehad.

[Wullimpie]

In de refo-kerken is het in het algemeen zo dat je belijdenis moet doen om een kerkelijk recht tot de avondmaal tafel te krijgen, en om als man in de ambten te dienen.

Ik mag toch hopen dat dit niet de motivatie is waarmee mensen belijdenis doen! (Ja het hoort erbij, maar in de omschrijving van MissF kan ik me toch echt beter vinden..)

Ik ben bang dat het voor sommige niet meer is dan een goede gewoonte.

[jaccootje85]

In de refo-kerken is het in het algemeen zo dat je belijdenis moet doen om een kerkelijk recht tot de avondmaal tafel te krijgen, en om als man in de ambten te dienen.

Ik mag toch hopen dat dit niet de motivatie is waarmee mensen belijdenis doen! (Ja het hoort erbij, maar in de omschrijving van MissF kan ik me toch echt beter vinden..)

Ik ben bang dat het voor sommige niet meer is dan een goede gewoonte.

Bij ons in de kerk (gergem) wordt er heel vaak belijdenis gedaan om van catechesatie af te zijn, om te kunnen trouwen (hoewel je ook kunt trouwen voordat je belijdenis doet), om je kinderen te kunnen laten dopen. Het wordt idd een gewoonte, nog niet eens altijd een goede...
Er is niet vaak meer de overtuiging te zien zoals het eigenlijk hoort bij een GELOOFSbelijdenis. Verder wordt er heel vaak naar je leeftijd gekeken. Ik volg nu ook de belijdeniscatechesatie en heb de dominee gevraagd waarom je altijd raar aangekeken wordt als je op je 30e nog geen belijdenis gedaan hebt. Ook ik werd regelmatig gevraagd wanneer ik belijdenis ging doen. De dominee zei het volgende: in het dagelijks leven wordt je zelfstandiger, je gaat op jezelf wonen. Dan blijf je niet steeds alles aan je ouders vragen. Zo moet t eigenlijk ook gezien worden in t geestelijk leven, aldus de dominee (t wil namelijk niet zeggen dat iedereen t hiermee eens is). Dat je ook als lid van de kerk niet steeds onder t gezag van je ouders kan blijven staan.
Daar zit volgens mij wel iets in...

[MissF]

Tijdens mijn belijdeniscath werd door de dominee gezegd:' Je doet belijdenis, met het doel om straks aan het Avondmaal te gaan. Dat je daaraan gaat is geen vanzelfsprekendheid. maar als je niet gaat, moet je je wel af gaan vragen: wil ik wel belijdenis doen?

De dominee vertelde het verhaal van Luther of Calvijn. Na het Avondmaal ging een van die mannen, de huizen langs van mensen die niet geweest waren, om te vragen wat er tussen de mensen en god in stond.

In plaats van andersom, wat in verschillende rechtsere kerken gebeurt

[Rolf]

Het kan zijn, dat je belijdenis doet om van de catechesatie af te zijn.
Maar dat je daarna inwendig nazegt: "Heere God, U hebt de hemel en de aarde geschapen, en onderhoud die. En de mens, man en vrouw, en zorgt voor hen. U wil ik niet loslaten."
En ook daarna voorin de kerk je ja-woord geeft.
De één zegt dat mogelijk heel voorzichtig, een ander misschien makkelijker.

Maar daar mag je dan denk ik niet gering over denken.
Het is een belofte, voor de Heere God en de gemeente.
Iets wat je ontvangen hebt, en waar je gehoor aan geeft.
Enerzijds met alle onvolkomenheden die er mogelijk aankleven.
Anderzijds mag je er dan ook op vertrouwen dat Hij je vasthoudt,
en er in de Heere Jezus volkomen verzoening is.

[GKN'er]

Ik ben bang dat het voor sommige niet meer is dan een goede gewoonte.

Afgaand op het verhaal van Jaccootje, doen de doopsgezinden/remonstranten het in dit geval dus "beter" dan GerGemmers? Want genoemde groepen doen alleen belijdenis als zij daadwerkelijk tot geloof gekomen zijn. Belijdenis "uit gewoonte" zul je bij de doopsgezinden/remonstranten in ieder geval niet aantreffen.

Dat belijdenis "uit gewoonte" vaak voorkomt (ook nu nog), is sinds de jaren zestig wel gebleken. Met honderdduizenden hebben belijdende leden de afgelopen veertig jaren de Kerk de rug toegekeerd.

[Cahier]

In de Vrijgemaakte Kerken is denk ik ook steeds meer een belijdenis vanuit gewoonte gangbaar. Men is namelijk steeds meer vanuit boekjes gaan werken en dan als je 18 bent geweest ben je door de "ik geloof" boekjes heen en doen de meesten belijdenis. Die paar die zich nog niet klaar voelen voor die stap komen dan in het volgende probleem terecht dat ze ieder jaar onder nog jongere guppies terecht komen, met herhaling van dezelfde lessen; dus de enige uitweg: belijdenis.

[Marnix]

Klopt in sommige gevallen... hoewel je het moeilijk algemeen kan benaderen... alsof het overal zo gaat.... Maar je ziet wel eens dat men uit gewoonte belijdenis doet... en je ziet ook nog wel eens dat men daarna pas in een gat valt, er meer bewust mee bezig gaat en er over gaat nadenken.

je moet gewoon uitkijken voor automatisme, op welke manier dan ook. Zelfs schaapjes van de Goede Herder moeten geen kuddegedrag gaan vertonen.

[GKN'er]

Zelfs schaapjes van de Goede Herder moeten geen kuddegedrag gaan vertonen.

Zelfs niet de vrijgemaakte schaapjes in Gods "Ene, Ware Kerk"?