Leerstellingen 1931 (voor de gergemmers)

[kootje]

Leerstellingen 1931

1. Dat het verbond der genade staat onder de beheersing van de uitverkiezing ter zaligheid, dat het wezen des verbonds daarom alleen geldt de uitverkorenen Gods en nooit gelden kan het natuurlijke zaad. Dat aard en wezen van het verbond der verlossing en verbondder genade één zijn en niet twee. In wezen is het één verbond.
2. Dat de Heilige Schrift slechts spreekt van twee verbonden in betrekking tot des mensen eeuwige staat, namelijk het verbond der werken en het verbond der genade.
3. Dat wat het wezen des verbonds betreft, de Heilige Schrift alleen spreekt van twee Hoofden; Adam hoofd van het verbond der werken, Christus Hoofd van het verbond der genade, volgens Rom. 5:12-19; 1 Kor. 15:22, enz.
4. Dat een verbond in zijn wezen twee partijen kent; dat gelijk God met Adam, als vertegenwoordigend hoofd van al zijn zaad, het verbond der werken heeft opgericht, alzo met Christus, als het vertegenwoordigend Hoofd van al de Zijnen, het verbond der genade is opgericht, terwijl het (subjectief) wordt opgericht met de uitverkorenen, als zij door wedergeboorte en geloof in de tijd in dat verbond worden ingelijfd.
5. Dat het verbond der genade van God een bediening heeft ontvangen, een openbaringsvorm, die wisselde en die meerderen omvat dan de uitverkorenen Gods. Deze laatsten echter alleen zijn wezenlijk in het verbond begrepen.
6. Dat de verantwoordelijkheid van elk mens wortelt in de schepping. Geschapen naar Gods beeld, eist God van de gevallen mens Zijn beeld terug. En die verantwoordelijkheid is groter naarmate God met hem bemoeienissen maakt. In het bijzonder wordt de verantwoordelijkheid groter door de ernstige aanbieding van Christus en de verbondsweldaden in het Evangelie, als blijkt uit vele plaatsen, als Ez. 33:11; 2 Kor. 5:20; Matth. 23:37; Luk. 10:13-15; Joh. 3:36, 5:40; Openb. 22:17 enz.


Deze stellingen zijn in 1931 geponeerd door de ger. gem. Voornamelijk om zich af te schermen tegen de Chr. Ger. Kerk met haar drieverbondenleer. Ik heb echter nogal wat twijfels over de zesde leerstelling (door prof. dr. ir. Blaauwendraad eveneens afgekraakt). Geen van de Schriftplaatsen overtuigt echter dat de verantwoordelijkheid van de val in Adam boven de verantwoordelijkheid van het aannemen of verwerpen van het Evangelie.

Ez. 33:11
Zeg tot hen: Zo waarachtig als Ik leef, spreekt de Heere HEERE, zo Ik lust heb in den dood des goddelozen! maar daarin heb Ik lust, dat de goddeloze zich bekere van zijn weg en leve. Bekeert u, bekeert u van uw boze wegen, want waarom zoudt gij sterven, o huis Israëls?


2 Kor. 5:20
Zo zijn wij dan gezanten van Christus wege, alsof God door ons bade; wij bidden van Christus wege: laat u met God verzoenen.

Matth. 23:37
Jeruzalem, Jeruzalem! gij, die de profeten doodt, en stenigt, die tot u gezonden zijn! hoe menigmaal heb Ik uw kinderen willen bijeenvergaderen, gelijkerwijs een hen haar kiekens bijeenvergadert onder de vleugels; en gijlieden hebt niet gewild.

Luk. 10:13-15
Wee u, Chorazin, wee u, Bethsaida, want zo in Tyrus en Sidon de krachten geschied waren, die in u geschied zijn, zij zouden eertijds, in zak en as zittende, zich bekeerd hebben. Doch het zal Tyrus en Sidon verdragelijker zijn in het oordeel, dan ulieden. En gij, Kapernaum, die tot den hemel toe verhoogd zijt, gij zult tot de hel toe nedergestoten worden.

Joh. 3:36
Die in den Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven; maar die den Zoon ongehoorzaam is, die zal het leven niet zien, maar de toorn Gods blijft op hem.

Joh. 5:40
En gij wilt tot Mij niet komen, opdat gij het leven moogt hebben.

Openb. 22:17
En de Geest en de Bruid zeggen: Kom! En die het hoort, zegge: Kom! En die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet.

Wortelt de mens zijn verantwoordelijkheid echter niet geheel in het aannemen of verwerpen van het Evangelie? Dit is volgens mij ook in overeenstemming met Rom. 1:18-21, waar wordt gezegd dat ook de heidenen niet te verontschuldigen zijn, dat zij het niet zouden geweten kunnen hebben. Dit zou niet gezegd worden als de verantwoordelijkheid in de val lag.

Rom. 1:18-21
Want de toorn Gods wordt geopenbaard van den hemel over alle goddeloosheid, en ongerechtigheid der mensen, als die de waarheid in ongerechtigheid ten onder houden.
Overmits hetgeen van God kennelijk is, in hen openbaar is; want God heeft het hun geopenbaard.
Want Zijn onzienlijke dingen worden, van de schepping der wereld aan, uit de schepselen verstaan en doorzien, beide Zijn eeuwige kracht en Goddelijkheid, opdat zij niet te verontschuldigen zouden zijn.
Omdat zij, God kennende, Hem als God niet hebben verheerlijkt of gedankt; maar zijn verijdeld geworden in hun overleggingen en hun onverstandig hart is verduisterd geworden;

Misschien kan iemand hier een zinnige reactie op geven?

Groet,
Ko

[Maarten]

ha kootje,

ik zal proberen een zinnige reactie te geven, maar dat ben je niet anders van mij gewend.

Volgens mij word er met deze zesde leerstelling vooral aangegeven dat ook wanneer een mens nooit het Evangelie gehoord heeft, hij toch zelf verantwoordelijk is voor zijn ondergang. Namelijk door het in Adam gezondigd hebben. De mens ligt verloren als gevolg van de zondeval. Als God desondanks toch nog genade aanbiedt, maakt dat de verantwoordelijkheid uiteraard alleen maar groter, dat staat niet zozeer ter discussie.

Dus: we zijn al verantwoordelijk voor onze dood, die verantwoordelijkheid kan alleen maar groter worden. Voor mensen die altijd in de kerk gezeten hebben is dat misschien wat lastig in te zien, maar ik denk wel dat het waar is.

Vraag is verder waarom je deze vraag stelt. Dat zou ik wel eens willen weten. Heeft het gevolgen voor de prediking? Gister nog gehoord dat ongeloof de grootste zonde is, maar toch uitspraak 6. is dat dan tegenstrijdig?

Benieuwd naar je reactie,

Groet,

Maarten

[kootje]

Jongerenavonden: beproeft de geesten
Fragment uit het 2de artikel in de serie, (De Saambinder)


“We stemmen van harte in met het ‘comité jongerenavonden’ dat er een onvoorwaardelijk aanbod van genade is. Dat is overigens geen ontdekking van de laatste tijd. De synode van onze gemeenten heeft reeds in 1931, in de lijn van Schrift en belijdenis, uitgesproken dat de verantwoordelijkheid van de mens in het bijzonder groter wordt door de ‘ernstige aanbieding van Christus en de verbondsweldaden in het Evangelie’. In deze laatste zin valt iets op. De synode sprak over een ‘grotere’ verantwoordelijkheid als we onder de prediking van het Evangelie verkeren. Daar is dus nog een ándere, eveneens grote verantwoordelijkheid. Die ligt, zo sprak de synode van 1931 uit, in de schepping. We citeren: ‘Geschapen naar Gods beeld, eist God van de gevallen mens zijn beeld terug.’ Het is opmerkelijk dat de sprekers tijdens de jongerenavonden deze laatste verantwoordelijkheid nauwelijks noemen. Bijna alle aandacht gaat uit naar de verantwoordelijkheid ten opzichte van het Evangelie. Is die er niet? Ja, die is groot! Maar begint onze verantwoordelijkheid daar? Nee, ze begint daar waar onze afval van God is begonnen, in het paradijs. We zijn goed en volmaakt uit Gods hand voortgekomen en door onze zonde zo diep gevallen, dat we buiten God liggen, dood in de misdaden en de zonde. En dat alles door eigen schuld.

Is het een accentsverschil als de verantwoordelijkheid vanuit de schepping weinig aandacht heeft? We menen van niet. Laten we over deze zaak eens wat doordenken. God eist, zo lezen we in Zondag 4 van de Heidelbergse Catechismus, Zijn beeld terug. Daarom is het nodig dat de zondaar eraan ontdekt wordt wie hij is voor God. Goed geschapen, maar diep gevallen. Dat wordt reeds de smart van een door Gods Geest overtuigde ziel. De Heere zal de Zijnen, in een weg van pijnlijke ontdekkingen, steeds dieper inleiden in de verloren staat voor God. Ze gaan leren dat ze niet alleen zonde doen, maar zonde zijn, ja in Adam hebben gezondigd. Juist onze Heidelberger spreekt, niet alleen in de Zondagen 3 en 4, maar ook in de vragen 36, 56 en 127 zo duidelijk over de vrucht van de ontdekkende bedieningen van Gods Geest.


Ander uitgangspunt
Het lijkt er sterk op dat verschillende sprekers tijdens de jongerenavonden een ander uitgangspunt kiezen. Alle aandacht gaat uit naar de prediking van het Evangelie. Het gevolg is dat er een zeer zwaar accent ligt op de schuld door het afwijzen van het Evangelie. Laten we elkaar goed verstaan: deze schuld is ook zeer groot. Hoe zullen wij ontvlieden, indien wij op zo grote zaligheid geen acht hebben gegeven? Maar het lijkt ons een eenzijdige voorstelling van zaken als alle aandacht uitgaat naar onze reactie op de prediking van het Evangelie. We leven toch ook onder de eis van een verbroken werkverbond, zo herinneren we ons vraag 9 uit de Heidelberger. Als we deze eis niet gevoelen, hoe zal er dan plaats komen voor het andere verbond, het genadeverbond dat God na de val heeft geopenbaard?

Tijdens de jongerenavonden horen we helaas zo weinig over de ontdekkende bedieningen van Gods Geest, over het plaatsmakende werk, opdat Christus een gestalte zou krijgen. We horen, enkele uitzonderingen daargelaten, weinig over de nood van ons leven, dat we gescheiden liggen van God. Alle aandacht gaat uit naar de verantwoordelijkheid ten opzichte van het Evangelie – die, nogmaals, groot is! – waarbij het lijkt alsof dat de enige vraag in het leven is: nemen wij het aanbod van genade aan of niet?”



Ds. Moerkerken past het ook toe op de prediking: onze grootste verantwoordelijkheid ligt in de val, dus moet daar in de prediking de nadruk op liggen. Hier word ik dus niet zo vrolijk van...

Ben het op zich best eens hoor met de preek van gister. Vroeg me alleen af: waarom moet je je eerst dood werken?

[Maarten]

Ha Kootje,

ik zat gister niet in dezelfde kerk als jij. Dus ik heb geen bezwaar tegen de preek die jij gister hoorde, want ik heb hem niet gehoord.

Ik denk verder dat jij de schrijver van de Saambinder artikelen (niet perse ds. Moerkerken) niet geheel juist interpreteert. Je trekt namelijk een conclusie die veel verder gaat dan uit dit stukje blijkt. Hoewel ik ook niet blij ben met de artikelen over de jongerenavonden heeft dit stukje niet de pretentie om te zeggen dat op dit feit de nadruk zou moeten liggen in de prediking. De prediking van het Evangelie is een prediking van zonde en genade. Dus van de gevolgen van de zondeval en de aanbieding van het evangelie. Juist in die volgorde krijgt het Evangelie diepgang.

Maarten

[kootje]

Ik denk verder dat jij de schrijver van de Saambinder artikelen (niet perse ds. Moerkerken) niet geheel juist interpreteert. Je trekt namelijk een conclusie die veel verder gaat dan uit dit stukje blijkt. Hoewel ik ook niet blij ben met de artikelen over de jongerenavonden heeft dit stukje niet de pretentie om te zeggen dat op dit feit de nadruk zou moeten liggen in de prediking. De prediking van het Evangelie is een prediking van zonde en genade. Dus van de gevolgen van de zondeval en de aanbieding van het evangelie. Juist in die volgorde krijgt het Evangelie diepgang.

Ik moet idd niet al te kritisch lezen...

Volgens mij word er met deze zesde leerstelling vooral aangegeven dat ook wanneer een mens nooit het Evangelie gehoord heeft, hij toch zelf verantwoordelijk is voor zijn ondergang. Namelijk door het in Adam gezondigd hebben. De mens ligt verloren als gevolg van de zondeval. Als God desondanks toch nog genade aanbiedt, maakt dat de verantwoordelijkheid uiteraard alleen maar groter, dat staat niet zozeer ter discussie.

Volgens mij zeg je nu iets anders dan Paulus. Paulus zegt immers dat ze het kunnen weten, dus de verantwoordelijkheid ligt daar.
Maar nu de mens die onder de prediking van het Evangelie leeft. Volgens mij ben je wel bekend met het voorbeeld uit het Merg waar de prediking van het Evangelie vergeleken wordt met een koning die rebellen genade aanbied. Als nu de rebellen niet komen, is dat dus omdat ze niet op dat aanbod ingingen! En niet vanwege hun rebelse praktijken! Dus klopt de zesde leerstelling hier niet!?

[Maarten]

Volgens mij zeg je nu iets anders dan Paulus. Paulus zegt immers dat ze het kunnen weten, dus de verantwoordelijkheid ligt daar.

Maar wat kunnen de mensen weten? De kennis van God uit de natuur is niet zaligmakend. Het Woord is onmisbaar. Rom.1 heeft het over de het bestaan van God en het geweten. Juist omdat ze weten dat ze zondigen en desondanks zich niet bekeren (of ze het Evangelie nu horen of niet) zijn ze niet te verontschuldigen. Maar misschien kan jij voor me samen vatten wat Paulus zegt?

Maar nu de mens die onder de prediking van het Evangelie leeft. Volgens mij ben je wel bekend met het voorbeeld uit het Merg waar de prediking van het Evangelie vergeleken wordt met een koning die rebellen genade aanbied. Als nu de rebellen niet komen, is dat dus omdat ze niet op dat aanbod ingingen! En niet vanwege hun rebelse praktijken! Dus klopt de zesde leerstelling hier niet!?

Ja, maar als ze de genade niet aanbieden, als ze de koning niet geloven zullen ze als nog geoordeeld worden. Ten eerste vanwege hun rebelse daden, daarbij komt nog (daarin gaat het voorbeeld in het Merg een beetje mank) de afwijzing van de genade.

[kootje]

Maar wat kunnen de mensen weten? De kennis van God uit de natuur is niet zaligmakend. Het Woord is onmisbaar. Rom.1 heeft het over de het bestaan van God en het geweten. Juist omdat ze weten dat ze zondigen en desondanks zich niet bekeren (of ze het Evangelie nu horen of niet) zijn ze niet te verontschuldigen. Maar misschien kan jij voor me samen vatten wat Paulus zegt?

18 Want de toorn Gods wordt36) geopenbaard van den hemel over alle goddeloosheid,37) en ongerechtigheid der mensen,38) als die de waarheid39) in ongerechtigheid40) ten onder houden.41)
19 Overmits hetgeen van God kennelijk is,42) in hen openbaar is;43) want God heeft het hun geopenbaard.44)
20 Want Zijn onzienlijke dingen worden45), van de schepping der wereld aan, uit de schepselen verstaan46) en doorzien, beide Zijn eeuwige kracht47) en Goddelijkheid,48) opdat zij niet te verontschuldigen zouden zijn.49)
21 Omdat zij, God kennende,50) Hem als God niet hebben verheerlijkt of gedankt;51) maar zijn verijdeld geworden52) in hun overleggingen en hun onverstandig hart is verduisterd geworden;


De kanttekening geeft daarbij aan:
42) hetgeen van God kennelijk is,
Namelijk zoveel als een mens zonder Gods Woord uit de natuur van God weten kan.

43) hen openbaar is;
Dat is, in het binnenste van hun gemoed; of onder hen; dat is, onder hunne wijzen en geleerden, die hiervan zeer vele klare en wijze spreuken en redenen in hunne schriften hebben nagelaten, hoewel zij zelf daartegen gedaan hebben.

44) heeft het hun geopenbaard.
Namelijk eensdeels door de wet der natuur, in hunne conscientiën, Joh. 1:9; anderdeels door het aanschouwen der schepselen Gods, waardoor Zijne eigenschappen gelijk als getast worden; Ps. 19:2, en Ps. 148:4,5,6; Hand. 14:15; en Hand. 17:24, enz.

45) onzienlijke dingen worden
Dat is, goddelijke eigenschappen.

46) schepselen verstaan
Grieks maakselen, of gemaakte dingen.

47) Zijn eeuwige kracht
Waardoor verstaan wordt de eigenschap Gods, waardoor alle dingen zijn geschapen en hun begin hebben, welke daarom, gelijk ook Zijn wezen, eeuwig moet zijn, omdat zij voor alle dingen is en ene oorzaak van alles.

48) Goddelijkheid,
Hierdoor verstaat hij de andere eigenschappen der majesteit Gods, welker voetstappen en beeltenissen in Gods schepselen blijkbaar zijn, als Zijne goedheid, wijsheid, gerechtigheid, enz.

49) niet te verontschuldigen zouden zijn.
Grieks onverontschuldigd, of alzo dat zij niet te verontschuldigen zijn; namelijk voor Gods rechtvaardig oordeel, alsof zij niet geweten hadden wat zij schuldig waren te doen.

50) God kennende,
Namelijk op zulke wijze als tevoren verklaard is.

51) als God niet hebben verheerlijkt of gedankt;
Dat is, gelijk het Zijn goddelijke majesteit toebehoorde, zelfs naar de kennis, die zij van Hem hadden.

52) verijdeld geworden
Dat is, zij zijn door hunne overleggingen vervallen tot ijdele bedenkingen van God en van Zijn dienst, en hebben die gericht, niet naar de kennis, die zij van God hadden, maar naar de genegenheid van hun verdorven zinnen, in het uitvinden van ijdele godsdiensten, en in het verzinnen van vele fabuleuze en ijdele goden, waardoor de kennis van God meer en meer onder hen is verduisterd.


Volgens Paulus hadden de heidenen dus wel zalig kunnen worden? Vind ik een beetje moeilijk...


Ja, maar als ze de genade niet aanbieden, als ze de koning niet geloven zullen ze als nog geoordeeld worden. Ten eerste vanwege hun rebelse daden, daarbij komt nog (daarin gaat het voorbeeld in het Merg een beetje mank) de afwijzing van de genade.

Waarbij ik het voorbeeld in het Merg beter vind dan de zesde leerstelling. Dus de zesde leerstelling is een beetje mank.
Ze worden geoordeeld omdat ze ten eerste de genade niet aannemen en in de koning geloven. En ten tweede door hun rebellie.
Vergelijk de gelijkenis van de koninklijke bruiloft.
(Matth. 22:1-14)

1 En Jezus, antwoordende, sprak tot hen wederom door gelijkenissen, zeggende:
2 Het Koninkrijk der hemelen is gelijk een zeker koning, die zijn zoon een bruiloft bereid had;
3 En zond zijn dienstknechten uit, om de genoden ter bruiloft te roepen; en zij wilden niet komen.
4 Wederom zond hij andere dienstknechten uit, zeggende: Zegt den genoden: Ziet, ik heb mijn middagmaal bereid; mijn ossen, en de gemeste beesten zijn geslacht, en alle dingen zijn gereed; komt tot de bruiloft.
5 Maar zij, zulks niet achtende, zijn heengegaan, deze tot zijn akker, gene tot zijn koopmanschap.
6 En de anderen grepen zijn dienstknechten, deden hun smaadheid aan, en doodden hen.
7 Als nu de koning dat hoorde, werd hij toornig, en zijn krijgsheiren zendende, heeft die doodslagers vernield, en hun stad in brand gestoken.
8 Toen zeide hij tot zijn dienstknechten: De bruiloft is wel bereid, doch de genoden waren het niet waardig.
9 Daarom gaat op de uitgangen der wegen, en zovelen als gij er zult vinden, roept ze tot de bruiloft.
10 En dezelve dienstknechten, uitgaande op de wegen, vergaderden allen, die zij vonden, beiden kwaden en goeden; en de bruiloft werd vervuld met aanzittende gasten.
11 En als de koning ingegaan was, om de aanzittende gasten te overzien, zag hij aldaar een mens, niet gekleed zijnde met een bruiloftskleed;
12 En zeide tot hem: Vriend! hoe zijt gij hier ingekomen, geen bruiloftskleed aan hebbende? En hij verstomde.
13 Toen zeide de koning tot de dienaars: Bindt zijn handen en voeten, neemt hem weg, en werpt hem uit in de buitenste duisternis; daar zal zijn wening en knersing der tanden.
14 Want velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren.

[Maarten]

18 Want de toorn Gods wordt36) geopenbaard van den hemel over alle goddeloosheid,37) en ongerechtigheid der mensen,38) als die de waarheid39) in ongerechtigheid40) ten onder houden.41)
19 Overmits hetgeen van God kennelijk is,42) in hen openbaar is;43) want God heeft het hun geopenbaard.44)
20 Want Zijn onzienlijke dingen worden45), van de schepping der wereld aan, uit de schepselen verstaan46) en doorzien, beide Zijn eeuwige kracht47) en Goddelijkheid,48) opdat zij niet te verontschuldigen zouden zijn.49)
21 Omdat zij, God kennende,50) Hem als God niet hebben verheerlijkt of gedankt;51) maar zijn verijdeld geworden52) in hun overleggingen en hun onverstandig hart is verduisterd geworden;


Volgens Paulus hadden de heidenen dus wel zalig kunnen worden? Vind ik een beetje moeilijk...

Ja, de heidenen kunnen wel zalig worden, maar niet zonder de kennis uit het Woord. Paulus zegt dat het geloof uit het gehoor van het gepredikte Woord is. Zie over dit punt ook de Nederlandse Geloofsbelijdenis in één van de eerste artikelen. Ik heb in de aangehaalde woorden van Paulus wat geaccentueerd als het gaat om wat de natuurlijke mens kan weten over God. Overigens is dit een wel erg moeilijk punt. (Wat de natuurlijke mens, zonder het geschreven Woord kan weten over God)

Waarbij ik het voorbeeld in het Merg beter vind dan de zesde leerstelling. Dus de zesde leerstelling is een beetje mank.
Ze worden geoordeeld omdat ze ten eerste de genade niet aannemen en in de koning geloven. En ten tweede door hun rebellie.
Vergelijk de gelijkenis van de koninklijke bruiloft.
(Matth. 22:1-14)

Je vergeet dat juist aan de rebellen genade aangeboden wordt. Omdat ze rebel zijn. Het begint dus bij het rebel zijn, waarvan ze verlost kunnen worden door de genade die de koning aanbiedt. Het rebel zijn is hun toestand, waarom ze verloren zouden gaan als God ze de genade niet aanbood.

Je bedoeling met de aanhaling van Matth. 22:1-14 begrijp ik niet zo. Kan je dat toelichten?

[TheKeimpe]

Ja, de heidenen kunnen wel zalig worden, maar niet zonder de kennis uit het Woord. Paulus zegt dat het geloof uit het gehoor van het gepredikte Woord is.

Maarten, zoek de tekst is op in je Bijbel en schrap dat woord: gepredikte. Dat staat er NIET! Foutje van mensen dat dat in de uitdrukking geslopen is.

[Maarten]

dank je TK voor het meedenken. Bijbellezen hoort daar voor mij ook bij, maar als je zo letterlijk wilt zijn. Er staat dat het geloof is door het gehoor van het Woord. Dus bijbellezen zou daar niet bij horen. Het gaat erom dat je het Woord van God hoort. Dat kan door bijbellezen, en ook door luisteren naar het Woord van God of een bijbelse prediking. Ik vind dat een beetje muggezifterij.

Maarten

[TheKeimpe]

dank je TK voor het meedenken. Bijbellezen hoort daar voor mij ook bij, maar als je zo letterlijk wilt zijn. Er staat dat het geloof is door het gehoor van het Woord. Dus bijbellezen zou daar niet bij horen. Het gaat erom dat je het Woord van God hoort. Dat kan door bijbellezen, en ook door luisteren naar het Woord van God of een bijbelse prediking. Ik vind dat een beetje muggezifterij.

Maarten

Hoi Maarten, het is niet mijn bedoeling muggezifterig te zijn. Maar het gaat om een wezenlijk verschil. Je kan ook luisteren naar iemand door zijn woorden te lezen. Als jij de Bijbel leest luister je ook naar het Woord! Maar stel dat er wel gepredikt stond. Dan had zelf lezen geen zin, maar je moest naar de dominee luisteren... Deze dwaalleer heb ik wel gehoord, en daarom ben ik zo fel op dit gebied. Vandaar...

[kootje]

Ja, de heidenen kunnen wel zalig worden, maar niet zonder de kennis uit het Woord. Paulus zegt dat het geloof uit het gehoor van het gepredikte Woord is. Zie over dit punt ook de Nederlandse Geloofsbelijdenis in één van de eerste artikelen. Ik heb in de aangehaalde woorden van Paulus wat geaccentueerd als het gaat om wat de natuurlijke mens kan weten over God. Overigens is dit een wel erg moeilijk punt. (Wat de natuurlijke mens, zonder het geschreven Woord kan weten over God)

Dit is eigenlijk weer een discussie op zich. Heel moeilijk vind ik de gedachte dat mensen, zonder het Evangelie ooit gehoord te hebben, verloren gaan. Maar dan ga je voorbij aan de val... Het komt bij mij altijd een beetje hard over, is God in dezen niet onrechtvaardig. In hoeverre hebben zij schuld aan wat Adam heeft gedaan? Zij waren hier toch passief in betrokken en niet actief? Kan God hen dan zo straffen? Toch spreekt de Bijbel zo...

Je vergeet dat juist aan de rebellen genade aangeboden wordt. Omdat ze rebel zijn. Het begint dus bij het rebel zijn, waarvan ze verlost kunnen worden door de genade die de koning aanbiedt. Het rebel zijn is hun toestand, waarom ze verloren zouden gaan als God ze de genade niet aanbood.

Stel dat een rebel verloren gaat. Ik vraag aan jou: 'Wat is de oorzaak?' Toch niet anders dan zelfmoord door het aanbod niet aan te nemen?

Je bedoeling met de aanhaling van Matth. 22:1-14 begrijp ik niet zo. Kan je dat toelichten?

Het is zo ontiechelijk simpel: Kom tot de bruiloft!

[Maarten]

Hoi Maarten, het is niet mijn bedoeling muggezifterig te zijn. Maar het gaat om een wezenlijk verschil. Je kan ook luisteren naar iemand door zijn woorden te lezen. Als jij de Bijbel leest luister je ook naar het Woord! Maar stel dat er wel gepredikt stond. Dan had zelf lezen geen zin, maar je moest naar de dominee luisteren... Deze dwaalleer heb ik wel gehoord, en daarom ben ik zo fel op dit gebied. Vandaar...

Daar ben ik blij om, ik had ook niet anders van je verwacht. In ieder geval was deze dwaling niet de achtergrond van mijn schrijven. Maar ik hoop dat jij dat niet va mij had verwacht.

[Maarten]

Stel dat een rebel verloren gaat. Ik vraag aan jou: 'Wat is de oorzaak?' Toch niet anders dan zelfmoord door het aanbod niet aan te nemen?

Uiteindelijk is de oorzaak dat hij verloren gaat het simpele feit dat hij een rebel is. Dat heeft hij zelf gewild. Daarbij komt nog dat hij de Koning heeft veracht.

Het wezenlijke verschil gaat om de vraag waarom iemand genade aangeboden krijgt. Stel: jij bent mij niets schuldig. Ik zeg: kootje, ik vergeef je alles wat je me schuldig bent. Dan kan jij met recht mijn aanbod verachten. Simpelweg omdat je bij mij geen schuld hebt. Het begint bij de schuld die er is, daarna komt de misdaad van het weigeren van de aangeboden genade. Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik de Saambinder gelijk moet geven, alhoewel ik er in de eerste plaats ook wat moeite mee had.

Ook wil ik bij wijze van hoge uitzondering mezelf eens citeren:

Vraag is verder waarom je deze vraag stelt. Dat zou ik wel eens willen weten. Heeft het gevolgen voor de prediking? Gister nog gehoord dat ongeloof de grootste zonde is, maar toch uitspraak 6. is dat dan tegenstrijdig?

Die vraag heb je volgens mij nog niet volledig beantwoord.

Je bedoeling met de aanhaling van Matth. 22:1-14 begrijp ik niet zo. Kan je dat toelichten?

Het is zo ontiechelijk simpel: Kom tot de bruiloft!

Ik begrijp het, maar dit zegt niets over de verhouding van de verschillende verantwoordelijkheden.

[kootje]

kootje schreef:

Stel dat een rebel verloren gaat. Ik vraag aan jou: 'Wat is de oorzaak?' Toch niet anders dan zelfmoord door het aanbod niet aan te nemen?


Uiteindelijk is de oorzaak dat hij verloren gaat het simpele feit dat hij een rebel is. Dat heeft hij zelf gewild. Daarbij komt nog dat hij de Koning heeft veracht.

Het wezenlijke verschil gaat om de vraag waarom iemand genade aangeboden krijgt. Stel: jij bent mij niets schuldig. Ik zeg: kootje, ik vergeef je alles wat je me schuldig bent. Dan kan jij met recht mijn aanbod verachten. Simpelweg omdat je bij mij geen schuld hebt. Het begint bij de schuld die er is, daarna komt de misdaad van het weigeren van de aangeboden genade. Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik de Saambinder gelijk moet geven, alhoewel ik er in de eerste plaats ook wat moeite mee had.

Zeg ik dat je over de schuld moet heenfietsen? Ik zeg alleen dat de verantwoordelijkheid van het aannemen of verwerpen groter is dan de verantwoordelijkheid van de val. Anders kan ook het ongeloof niet de grootste zonde genoemd worden!
Maar bij dit alles kom ik misschien een beetje eenzijdig over omdat ik het 'anderzijdige' bestrijd.
Dus: de schuld moet niet verzwegen worden! Het moet echter wel als stok gebruikt worden om mensen naar Jezus te slaan.

Ik begrijp het, maar dit zegt niets over de verhouding van de verschillende verantwoordelijkheden.

Ik vind het anders een behoorlijk eenzijdige gelijkenis, evenals de gelijkenis van de parel van grote waarde.