Kan liefde je aangepraat worden?Relatie op het spel

[em_ma]

Op welke vlakken dan vooral? Of zijn er geen specifieke vlakken?

Zelf vind ik ze alle 4 heel belangrijk, geestelijke het allerbelangrijkst.

Ja, maar zoals Gerdien hierboven aangeeft: Het is te basaal. Bijna alles valt hieronder. Specificeren is details geven op je post.

Ok, ik zal nog specifieker zijn, dacht dat Gerdien doelde op welke pijler op no. 1 staat.
Geestelijk: samen kunnen bidden, verlangen hebben om God te dienen, je allbei thuis voelen in een bepaalde gemeente.
Lichamelijk: wel handig als je dezelfde ideeen hebt over wel of geen sex voor het huwelijk en alles wat daarmee te maken heeft.
Sociaal: lig je redelijk op 1 lijn in het onderhouden van vriendschappen/zijn ze belangrijk voor je? Klikt het goed met wederzijdse vrienden? Heb je beetje dezelfde interesses?
Emotioneel: ehhh hier verschillen mannen en vrouwen te veel om uberhaupt op 1 lijn te komen. Wat ik dan heel belangrijk vind is dat de ander je wil begrijpen en je op zn tijd een schop onder je kont geeft, maar ook troost kan bieden.

Niet dat alles wat ik hier typ meteen koek en ei moet zijn, samen er in groeien vindt natuurlijk ook plaats in je relatie.

[Gerdien B.]

Mijn vraag was eigenlijk hier op gericht. Zijn er vlakken waarop vrouwen dat specifiek doen, die het meest er uit springen?

Hm, goeie. Ik denk typische "mannenzaken" als voetballen kijken, haantjesgedrag, mannenpraat op een verjaardag met vrienden, dat soort dingen. Daar worden vrouwen in de meeste gevallen niet blij van. Maar ook dat is per relatie verschillend natuurlijk.

oke een aantal zaken vind ik wel dat je moet tolereen. Ik laat mijn vriend ook naar het voetbalstadion gaan. Ben zelfs 1 keer meegeweest om is te kijken hoe het daar is, hoe de sfeer is en dan weeje hoe hij het beleefd.
Toch vind ik niet dat wij vrouwen alles hoeven te accepteren, want dat doen de mannen andersom ook niet. Mannen klagen ook als wij humeurig zijn door ons hormoonhuishouden, bepopen over kids, kleding, make-up e.d.
Zo hebben de meeste vrouwen moeite met het haantjesgedrag (er vanuit gaande dat wij er het zelfde onder verstaan ). Dan denk ik: doe dat dan als de meiden er niet bij zijn. Veel mannen beseffen niet dat vrouwen zich er echt door gekwetst kunnen voelen. Dat vind ik wel de andere kant van het verhaal. Dan heb je toch je ruimte maar je laat haar wel in haar waarde.

[Abdijbiertje om 1:00]

*onderschrijft

Met geestelijk voorop, alhoewel ik heb geleerd dat de sociale eigenschappen ook op kunnen breken als er veel verschillen zijn. Emotionele dingen zijn idd moeilijk en (helaas) soms ook pijnlijk in een relatie.

-edit- Reactie op em_ma

[em_ma]

*onderschrijft

Met geestelijk voorop, alhoewel ik heb geleerd dat de sociale eigenschappen ook op kunnen breken als er veel verschillen zijn. Emotionele dingen zijn idd moeilijk en (helaas) soms ook pijnlijk in een relatie.

-edit- Reactie op em_ma

Klinkt heel herkenbaar...
Kun jij ook nog wat specifieker zijn als je dat niet te prive vindt?

[Gerdien B.]

met jou ben ik het verder helemaal eens em_ma

[Abdijbiertje om 1:00]

Mijn vraag was eigenlijk hier op gericht. Zijn er vlakken waarop vrouwen dat specifiek doen, die het meest er uit springen?

Hm, goeie. Ik denk typische "mannenzaken" als voetballen kijken, haantjesgedrag, mannenpraat op een verjaardag met vrienden, dat soort dingen. Daar worden vrouwen in de meeste gevallen niet blij van. Maar ook dat is per relatie verschillend natuurlijk.

oke een aantal zaken vind ik wel dat je moet tolereen. Ik laat mijn vriend ook naar het voetbalstadion gaan. Ben zelfs 1 keer meegeweest om is te kijken hoe het daar is, hoe de sfeer is en dan weeje hoe hij het beleefd.
Toch vind ik niet dat wij vrouwen alles hoeven te accepteren, want dat doen de mannen andersom ook niet. Mannen klagen ook als wij humeurig zijn door ons hormoonhuishouden, bepopen over kids, kleding, make-up e.d.Zo hebben de meeste vrouwen moeite met het haantjesgedrag (er vanuit gaande dat wij er het zelfde onder verstaan ). Dan denk ik: doe dat dan als de meiden er niet bij zijn. Veel mannen beseffen niet dat vrouwen zich er echt door gekwetst kunnen voelen. Dat vind ik wel de andere kant van het verhaal. Dan heb je toch je ruimte maar je laat haar wel in haar waarde.

Indeed, maar dat zijn ook dingen die voor een man moeilijk te begrijpen zijn. Ik mag hopen dat ik niet om dat soort dingen ook ruzie ga maken later. Wat ik niet kan bevatten moet ik uit liefde tolereren.

En ik denk dat je een iets té harde gedachte hebt over "haantjesgedrag". Het lijkt mij idd niet meer dan logisch dat je niet op een lompe manier over vrouwen praat als er vrouwen bij zijn (als ze er niet zijn zou het ook niet moeten, maar ik weet beter ). Maar andersom gebeurt dat ook wel denk ik, hetzij in mindere mate.

[Abdijbiertje om 1:00]

*onderschrijft

Met geestelijk voorop, alhoewel ik heb geleerd dat de sociale eigenschappen ook op kunnen breken als er veel verschillen zijn. Emotionele dingen zijn idd moeilijk en (helaas) soms ook pijnlijk in een relatie.

-edit- Reactie op em_ma

Klinkt heel herkenbaar...
Kun jij ook nog wat specifieker zijn als je dat niet te prive vindt?

Sorry, dat is voor mij te privé

[Gerdien B.]

ga op je laatste posting hier even verder niet op in

[tante-tortel]

Over de dingen die nu genoemd worden kun je gewoon met elkaar praten om te kijken hoe het voor beide acceptabel is.
Ik vind het b.v. prima als mijn man naar voetballen wil kijken, als ik maar niet mee hoeft te kijken.
Voor zulk soort dingen kun je altijd samen wel een oplossing vinden.
Dat vind ik ook niet veranderen. Dat is meer rekening houden met de wensen van de ander. Met elkaar dus.

Veranderen is meer: (naar mijn idee) dat iemand een bepaalde karaktertrek heeft die niet te veranderen valt en wat je toch perse wilt.
Zoals mijn man die ontzettend vergeetachtig is. Net zoals een dochter van ons. Dat zijn ze gewoon. Daar kunnen ze niets aan doen.
Dan kan ik wel gaan eisen dat ze het niet zijn maar dat gaat niet lukken.
Dan kan ik ook elke keer gaan zeuren als ze weer iets vergeten zijn, maar dat gaat ook niet lukken. Dan heb je hier dus altijd ruzie over en verziekt het de sfeer en je relatie.
Ik heb hooguit wat handvaten verzonnen waardoor zij dingen beter kunnen onthouden. Of waardoor het makkelijker wordt.
B.v. altijd alles op dezelfde plek bewaren. Dingen opschrijven.

[Alphonsus]

Op welke vlakken dan vooral? Of zijn er geen specifieke vlakken?

Zelf vind ik ze alle 4 heel belangrijk, geestelijke het allerbelangrijkst.

Ja, en dat mis ik.

[Hippieblijhoofd]

Mijn vraag was eigenlijk hier op gericht. Zijn er vlakken waarop vrouwen dat specifiek doen, die het meest er uit springen?

Hm, goeie. Ik denk typische "mannenzaken" als voetballen kijken, haantjesgedrag, mannenpraat op een verjaardag met vrienden, dat soort dingen. Daar worden vrouwen in de meeste gevallen niet blij van. Maar ook dat is per relatie verschillend natuurlijk.

Zo hebben de meeste vrouwen moeite met het haantjesgedrag (er vanuit gaande dat wij er het zelfde onder verstaan ). Dan denk ik: doe dat dan als de meiden er niet bij zijn. Veel mannen beseffen niet dat vrouwen zich er echt door gekwetst kunnen voelen. Dat vind ik wel de andere kant van het verhaal. Dan heb je toch je ruimte maar je laat haar wel in haar waarde.

Ik vind het toch raar wanneer een man zich heel anders gedraagt wanneer zijn vrouw/vriendin er niet bij is. Ik zie het vaak genoeg om me heen en ik hoop van harte dat dit mij/ons nooit overkomt. Nu ben ik ook niet zo moeilijk in dat soort dingen; dat scheelt.

Ik snap overigens best wel dat je je een beetje aan elkaar aanpast hoor, het is zelfs noodzakelijk. Alhoewel ik er tot nu toe nog niet zoveel van gemerkt heb; bij mijn weten hoeven wij ons niet heel erg aan te passen als we bij elkaar zijn

[jamillah]

Op welke vlakken dan vooral? Of zijn er geen specifieke vlakken?

Zelf vind ik ze alle 4 heel belangrijk, geestelijke het allerbelangrijkst.

Ja, en dat mis ik.

In je eigen relatie?

[Hippieblijhoofd]

Over de dingen die nu genoemd worden kun je gewoon met elkaar praten om te kijken hoe het voor beide acceptabel is.
Ik vind het b.v. prima als mijn man naar voetballen wil kijken, als ik maar niet mee hoeft te kijken.
Voor zulk soort dingen kun je altijd samen wel een oplossing vinden.
Dat vind ik ook niet veranderen. Dat is meer rekening houden met de wensen van de ander. Met elkaar dus.

Veranderen is meer: (naar mijn idee) dat iemand een bepaalde karaktertrek heeft die niet te veranderen valt en wat je toch perse wilt.
Zoals mijn man die ontzettend vergeetachtig is. Net zoals een dochter van ons. Dat zijn ze gewoon. Daar kunnen ze niets aan doen.
Dan kan ik wel gaan eisen dat ze het niet zijn maar dat gaat niet lukken.
Dan kan ik ook elke keer gaan zeuren als ze weer iets vergeten zijn, maar dat gaat ook niet lukken. Dan heb je hier dus altijd ruzie over en verziekt het de sfeer en je relatie.
Ik heb hooguit wat handvaten verzonnen waardoor zij dingen beter kunnen onthouden. Of waardoor het makkelijker wordt.
B.v. altijd alles op dezelfde plek bewaren. Dingen opschrijven.

En wat verander je dan wel?

[Sabra]

Ook al denk je anders over geestelijke zaken dan gaat ook dat prima, als je de opvattingen van jezelf maar niet aan de ander probeert op te dringen.

[jamillah]

Toch kunnen er zaken veranderen zonder dat je daar zelf een hand in hebt. Mn man bijvoorbeeld. Die is sinds een paar weken veel meer dan voorheen met het geloof bezig. En omdat hij heel anders is opgevoed dan ik en nu in de gergem zit snapt hij van veel dingen weinig. Het kan dus staan te gebeuren dat je ineens dogmatische gesprekken hebt aan tafel. Een interessante ontwikkeling overigens. Hij heeft zich zelfs aangemeld bij refoforum
Maargoed, dat is even offtopic.

Wat ik wil zeggen is dat je kan veranderen in een relatie en je ineens toch weer anders met elkaar om gaat.