Moderator: Moderafo's
gezien de onderstaande reacties van mijzelf vraag ik mij af of ik dit niet beter kan verwijderen )Dirk schreef:Nee, dat curatorium hoeft niet te worden afgeschaft. Een dominee te weinig, betekent dat er een gemeente herderloos is. Een verkeerde dominee (niet passend binnen de GG) en het kerkgenootschap wordt verscheurd. Ziedaar de taak waar het curatorium mee worstelt.
Aangezien dit werk gebeurt in biddend opzien tot de Heere God die ons leven leidt, zal er niemand onterecht niet worden toegelaten. Het komt zeker voor dat mannen geroepen zijn om te dienen in Gods Koninkrijk, maar uiteindelijk uitkomen op een andere plaats dan zij denken. Zo zijn in het verleden een aantal GG's na afwijzing predikant geworden in de Nederlands Hervormde Kerk.
Dat wij met onze menselijk gewoontes en regels niet alles kunnen verklaren en deze keuzes mogelijk niet overeenkomen met wat wij op basis van de geloofsgrondslag en de kerkorde zouden verwachten, is een heel ander verhaal. Mogelijk dat de GG zichzelf tekort doet door een strenge selectie, maar dit staat niet los van Gods leiding.
Ik denk dat we, in plaats van hier gaan steggelen over het curatorium beter onze handen kunnen vouwen en God vragen of hij nog veel mensen toe wilt laten.
S. D. Post
Geplaatst: 4-05-2007 | 21:10
Curatorium
Curator is een ambt met oude papieren. Vroeger heetten onder anderen de toezichthouders van de Latijnse school curator. Vrijwel alle predikanten begonnen de weg naar het ambt op zo’n Latijnse school, de universitaire vooropleiding. Daar kwam de predikant in spe dus curatoren tegen, al was het maar bij de jaarlijkse prijsuitreiking voor de beste student. Het onderzoek naar de geschiktheid als predikant vond na de opleiding plaats door de classis, in een preparatoir en een peremptoir examen. Daar bemoeiden de curatoren zich niet mee.
In een aantal afgescheiden kerken is het de gewoonte dat het onderzoek naar de geschiktheid plaats vindt bij de voordeur van de opleiding. Zo vergadert binnen enkele weken het curatorium van de theologische opleiding van de Gereformeerde Gemeenten. Verschillende andere afgescheiden kerken kennen ook zo’n curatorium of een commissie van onderzoek. Wie zich met een attest van de kerkenraad meldt bij de Theologische School, krijgt een gesprek met de curatoren. Dit college van predikanten en ouderlingen beslist over de toelating, gemandateerd door de synode. Ze buigt zich over de geestelijke staat en de roeping van de kandidaat.
Daarnaast is er aan het einde van de studie, voordat de proponent zich aan een gemeente verbindt, het onderzoek door de classis.
Verwarring
Het is alleszins begrijpelijk dat de toelating tot de theologische opleiding van deze kleinere kerkelijke gemeenschappen zorgvuldig plaatsvindt. Afscheiding betekent in het algemeen versmalling. De Hervormde kerk van vroeger kende brede grenzen. Verschillende stromingen, later met eigen academische opleidingsplaatsen, pasten binnen de kerkelijke muren. In een stad of soms ook in een dorp stonden verschillende predikanten. Een klein kerkverband kent die breedte niet. Het is niet de volkskerk van vroeger. Een open instroom van predikanten zou voor veel verwarring zorgen en gemeenten verwoesten.
Dat dit onderzoek plaatsvindt aan het begin van de opleiding zal ermee te maken hebben dat het gaat om een particuliere opleiding die bekostigd wordt vanuit de gemeenten zelf, en die geheel is ingericht om predikant te worden binnen de eigen gemeenten.
De curatoren die dit onderzoek doen, zijn niet te benijden. Het is een verantwoordelijke taak. De beslissing, die bij meerderheid van stemmen genomen wordt, is niet alleen van grote betekenis voor de kandidaat, maar ook voor het kerkverband, waar vele kansels leeg staan. Het is ook een moeilijke taak. Het onderzoek richt zich op zeer persoonlijke dingen en de uitkomst laat zich niet aflezen uit een ingevulde checklist. Integendeel, alleen indringend en biddend luisteren kan aanwijzingen geven voor het stemgedrag van de individuele curator.
Gebed
Ik ken enkele predikanten die in het curatorium zitten, en ik ben ervan overtuigd dat zij net als veel gemeenteleden met hoop en verwachting naar de vergadering toeleven, overtuigd van de noodzaak dat de jongeren in het vergrijzende predikantenbestand de plaatsen van de ouderen innemen. Ze zullen dit werk doen in opzien naar boven. Dat gebed is ook nodig bij de achterban. Bid tot de Heere van de oogst dat Hij arbeiders in zijn oogst uitzendt.
Niet het bestaan van het curatorium zou ik hier ter discussie willen stellen. Zeker niet de intentie van de curatoren. Wel de praktische werkwijze.
Voor zover ik op de hoogte ben, is de werkwijze dat de kandidaat verslag doet van zijn bekering en van de roeping tot het ambt. Na eventueel een enkele vraag beantwoord te hebben, verlaat de kandidaat vervolgens de zaal en hoort enkele ogenblikken later de uitslag. Is dit een goede werkwijze?
Voor de ene kandidaat zal dit een prettige werkwijze zijn. Hij kan het hele verhaal thuis voorbereiden. Voor de ander zal het ongemakkelijk zijn om zo gedachten, ervaringen en gevoelens te presenteren. Niet ondenkbaar dat mensen zich heel onzeker gaan voelen of zelfs ’dichtslaan’. Zonder het gesprek bij het curatorium te willen gelijkstellen met een sollicitatiegesprek, zou het een optie zijn om die werkwijze te kiezen. In een gesprek zullen veel mensen beter tot hun recht komen en meer van zichzelf prijsgeven. Het zou de curatoren ook veel meer opleveren als ze met open vragen de kandidaat zouden uitlokken om iets te vertellen, als ze zouden doorvragen waar het hun niet helder is of waar ze twijfels hebben.
Voorgesprek
De procedure zou mijns inziens verder aan zorgvuldigheid winnen als er door een kleine commissie in een informelere sfeer al vast een voorgesprek zou plaatsvinden, zodat in ieder geval enkele curatoren de persoon in kwestie beter leren kennen. Natuurlijk is dat een hele tijdsinvestering, maar dat zou dubbel en dwars terugverdiend worden als er hierdoor meer predikanten zouden komen, of als predikanten eerder zouden worden toegelaten.
Er wordt in dit verband nogal eens gezegd: Als iemand predikant moet worden, dan wordt hij dat. Dan kan de werkwijze van het curatorium dat niet verhinderen. Hierop past maar één antwoord. Deuteronomium 29:29. De verborgen dingen zijn voor de Heere.
Als iemand naar Leeuwarden wil, moet hij niet in de trein naar Maastricht stappen. Zeker, als de Heere wil dat iemand in Leeuwarden komt, zal niets dat verhinderen. Maar wij hebben onze verantwoordelijkheid om ons uiterste best te doen om te bereiken wat goed is.
Het is iedere keer een wonder als een student wordt aangenomen. Niet: een wonder ondanks de werkvorm. Integendeel, laten deputaten blijven zoeken naar een optimale manier van onderzoek. Wel: een wonder omdat de Heere, ondanks verdeeldheid, geesteloosheid en wereldsgezindheid, wil denken aan de gemeenten. Nieuwe predikanten vormen het bewijs dat de Heere nog goedertieren gedachten heeft. Hij stuurt arbeiders, er is dus oogst. Nieuwe studenten vormen een teken van hoop.
Aragorn schreef:Dirk schreef:Aangezien dit werk gebeurt in biddend opzien tot de Heere God die ons leven leidt, zal er niemand onterecht niet worden toegelaten.
Hoe kom je bij die gevolgtrekking? Ik vind dat nogal dubieus.
Aragorn schreef:Tsja, een beetje een dubieuze instelling is het natuurlijk wel als ze meent met goddelijk gezag te kunnen spreken.
parsifal schreef:Is het niet genoeg dat een kerkenraad iemand voordraagt? Nu gaat een kandidaat met een positieve getuigbrief van de kerkenraad (mensen die hem al tijden kennen) naar het curatorium en worden daar een paar uur ondervraagt, op grond waarvan een oordeel wordt geleverd. Dit vind ik ietwat krom.
Dat kan, maar er is nog altijd een kerkenraad die de aanbeveling meegeeft, die krijg je niet zomaar.1) in een bepaalde gemeente kan een dwaling ontstaan.
Dat klopt, maar ook de 'linkse' gemeentes hebben recht op 'linkse' predikanten. Ik weet niet hoe ik er over denk, aan de ene kant is het misschien wel goed het houdt de kerk samen, aan de andere kant sluit het wel heel veel dingen uit, waar soms over nagedacht zou moeten worden.2) de ene gemeente is de andere niet: wat de een te links vindt, vindt de ander te rechts.
Raido schreef:Dat kan, maar er is nog altijd een kerkenraad die de aanbeveling meegeeft, die krijg je niet zomaar.1) in een bepaalde gemeente kan een dwaling ontstaan.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 9 gasten
