handelingen 28:20

[madel]

SVV Acts 28:20 Om deze oorzaak dan heb ik u bij mij geroepen, om u te zien en aan te spreken; want vanwege de hope Israels ben ik met deze keten omvangen.

Wat is deze hoop en welke gevolgen zou deze hoop hebben? staat deze belofte nog open voor de toekomst?
Hoe denken jullie daarover?

[Wullimpie]

de hope Israels
Dat is, de hoop der eeuwige zaligheid, door den Messias aan het volk Israëls beloofd.

Deze hoop is er zeker nog, todat Hij wederkomt.

[elbert]

De hope Israels is ten diepste de God van Israel Zelf (zie bijvoorbeeld de psalmen en profetieen).
Concreter nog: de hoop van Israel is Jezus.
Zonder Jezus is er geen hoop voor Israel.
Daarom probeert Paulus de joodse rabbijnen van de vroege ochtend tot 's avonds toe te bewegen tot het geloof in Jezus (Hand. 28:23).
Vanwege Jezus zit Paulus in de boeien (vers 20).
Dat was door Jezus Zelf ook zo voorzegd: "Want ik zal hem tonen hoeveel hij moet lijden voor Mijn Naam" (Hand. 9:16). De vraag is dus niet wat de hoop van Israel is, maar Wie. Zolang Hij er is, staat die hoop dus open.

[madel]

De vraag is wel degelijk terecht om te af te vragen wat de hoop van Israel is. Dat het hier niet alleen om de Christus zelfd gaat die ook de Jood moet aanvaarden als Messias en Verlosser moge duidelijk zijn.
wat dus die hoop is van Israel kunnen we terugvinden de toespraak van Petrus in handelingen 3. daarbij dienen we met nadruk te letten op de geadresseerden tegen wie dit gezegd wordt. de geadresseerde zijn? Israel.

SVV Acts 3:12 En Petrus, dat ziende, antwoordde tot het volk: Gij Israelietische mannen, wat verwondert gij u over dit, of wat ziet gij zo sterk op ons, alsof wij door onze eigen kracht of godzaligheid dezen hadden doen wandelen ?

De doelgroep is Israel. er is geen heiden die deze boodschap vooralsnog te horen krijgt.

SVV Acts 3:13 De God Abrahams, en Izaks, en Jakobs, de God onzer vaderen, heeft Zijn Kind Jezus verheerlijkt, Welken gij overgeleverd hebt, en hebt Hem verloochend, voor het aangezicht van Pilatus, als hij oordeelde, dat men Hem zoude loslaten.

Als Jood kun je stellen dat die God de God is van onze vaderen. in zekere zin kunnen wij dat miscchien ook wel zeggen maar in genoemde tekst wordt terugverwezen naar de 3 aartsvaders. Israel dus.

SVV Acts 3:14 Maar gij hebt den Heilige en Rechtvaardige verloochend, en hebt begeerd, dat u een man, die een doodslager was, zou geschonken worden;

Joden hebben in koor staan roepen Kruist Hem, Kruist Hem. zij wilden barabbas vrij.

SVV Acts 3:15 En den Vorst des levens hebt gij gedood, Welken God opgewekt heeft uit de doden; waarvan wij getuigen zijn.

Het is de Joden aan te rekenen dat zij Die Vorst aan het kruis hebben laten nagelen. de romeinen hebben gehandeld in opdracht van de Joden hoewel er geen schuld in Hem gevonden werd.

SVV Acts 3:16 En door het geloof in Zijn Naam heeft Zijn Naam dezen gesterkt, dien gij ziet en kent; en het geloof, dat door Hem is, heeft hem deze volmaakte gezondheid gegeven, in uw aller tegenwoordigheid.

Hier wordt teruggegrepen op de genezing van de verlamde. de verlamde die men wel kende blijkbaar. Dat er hier een verlamde genezen wordt is niet zomaar een gebeurtenis. het staat in het teken van de genezing van Israel. een zelfde gebeurtenis vindt plaats in het begin van Paulus optreden. ook daar wordt een lamme genezen. hand 14:8-10. dit is niet zomaar een willekeurig wonder dat op een willekeuring tijdstip plaatsvind.

SVV Acts 3:17 En nu, broeders, ik weet, dat gij het door onwetendheid gedaan hebt, gelijk als ook uw oversten.

Ook hierin verwijst Petrus naar zijn broeders naar het vlees. de joden.

SVV Acts 3:18 Maar God heeft alzo vervuld, hetgeen Hij door den mond van al Zijn profeten te voren verkondigd had, dat de Christus lijden zou.

Ook wordt verwezen naar het OT waarin dergelijke zaken voorzegd werden.

SVV Acts 3:19 Betert u dan, en bekeert u, opdat uw zonden mogen uitgewist worden; wanneer de tijden der verkoeling zullen gekomen zijn van het aangezicht des Heeren,
NBG Acts 3:19 Komt dan tot berouw en bekering, opdat uw zonden uitgedelgd worden, opdat er tijden van verademing mogen komen van het aangezicht des Heren, 20 en Hij de Christus, die voor u tevoren bestemd was, Jezus, zende;

Hier vindt de oproep plaats aan Israel.

SVV Acts 3:20 En Hij gezonden zal hebben Jezus Christus, Die u tevoren gepredikt is;

Dat ze in de Christus dienen te geloven zoals Elbert stelt is terecht. echter, de hoop van Israel alleen te laten slaan op een persoonlijke verlosser is wat al te calvinistisch gedacht. dat komt door de vervangstheologie die er al is vanaf de eerste eeuwen en meent dat de kerk begonnen is met pinksteren.
vers 19 laat ook duidelijk zien dat God de Christus, die voor u tevoren bestemd was, zende. dit laat duidelijk zien dat aan die hoop van Israel heel wat meer vast zit dan een persoonlijk aanvaarden.

SVV Acts 3:21 Welken de hemel moet ontvangen tot de tijden der wederoprichting aller dingen, die God gesproken heeft door den mond van al Zijn heilige profeten van alle eeuw.

de wederoprichting aller dingen is niet de eindeloze eeuwigheid die zal aanbreken bij de wederkomst.
SVV Acts 15:15 En hiermede stemmen overeen de woorden der profeten, gelijk geschreven is:
SVV Acts 15:16 Na dezen zal Ik wederkeren, en weder opbouwen de tabernakel van David, die vervallen is, en hetgeen daarvan verbroken is, weder opbouwen, en Ik zal denzelven weder oprichten.
SVV Acts 15:17 Opdat de overblijvende mensen den Heere zoeken, en al de heidenen, over welken Mijn Naam aangeroepen is, spreekt de Heere, Die dit alles doet.
SVV Acts 15:18 Gode zijn al Zijn werken van eeuwigheid bekend.
SVV Amos 9:11 Te dien dage zal Ik de vervallen hut van David weder oprichten, en Ik zal haar reten vertuinen, en wat aan haar is afgebroken, weder oprichten, en zal ze bouwen, als in de dagen van ouds;
er wordt verwezen naar een situatie in het verleden door God zelf.

SVV Acts 3:22 Want Mozes heeft tot de vaderen gezegd: De Heere, uw God, zal u een Profeet verwekken, uit uw broederen, gelijk mij; Dien zult gij horen, in alles, wat Hij tot u spreken zal.

Dat deze tekst nog niet volledig vervuld is moge duidelijk zijn. allereerst zou Petrus hem anders niet hoeven aan te halen. het is een vervolg op vers 21.

SVV Acts 3:23 En het zal geschieden, dat alle ziel, die dezen Profeet niet zal gehoord hebben, uitgeroeid zal worden uit den volke.

Ook dit heeft een toekomstige invulling.

SVV Acts 3:24 En ook al de profeten, van Samuel aan, en die daarna gevolgd zijn, zovelen als er hebben gesproken, die hebben ook deze dagen te voren verkondigd.

het gaat dus om deze dagen die tevoren verkondigt zijn. een goed voorbeeld daarvan is Joel. een deel daarvan is vervuld. docht een deel staat nog steeds open.
SVV Acts 3:25 Gijlieden zijt kinderen der profeten, en des verbonds, hetwelk God met onze vaderen opgericht heeft, zeggende tot Abraham: En in uw zade zullen alle geslachten der aarde gezegend worden.

Hier is wederopm het onderscheid tussen Israel en de volken.
het heil is uit de joden.

SVV Acts 3:26 God, opgewekt hebbende Zijn Kind Jezus, heeft Denzelven eerst tot u gezonden, dat Hij ulieden zegenen zou, daarin dat Hij een iegelijk van u afkere van uw boosheden.

Christus is allereerst tot Israel gezonden.

SVV Romans 15:8 En ik zeg, dat Jezus Christus een dienaar geworden is der besnijdenis, vanwege de waarheid Gods, opdat Hij bevestigen zou de beloftenissen der vaderen;
Dus eerst voor Israel.
SVV Matthew 10:5 Deze twaalf heeft Jezus uitgezonden, en hun bevel gegeven, zeggende: Gij zult niet heengaan op den weg der heidenen, en gij zult niet ingaan in enige stad der Samaritanen.

De hoop van israel is de wederkomst. een wederom komen. maar dat is niet de aanvang van een eindeloze eeuwigheid in hemel en hel. Zijn wederkomst zal o.a. de inlossing zijn van de hope israels. dan zal Israel aan de spits der natieen staan. dan zal Christus als een banier voor de heidenen.


De hope Israels kunnen we ook terugvinden in Jesaja. in een notedop wordt hier de hoop omschreven betreffende allereerst Israel en daarn de heidenen.
SVV Isaiah 11:1 Want er zal een Rijsje voortkomen uit den afgehouwen tronk van Isai, en een Scheut uit zijn wortelen zal Vrucht voortbrengen.
SVV Isaiah 11:2 En op Hem zal de Geest des HEEREN rusten, de Geest der wijsheid en des verstands, de Geest des raads en der sterkte, de Geest der kennis en der vreze des HEEREN.
SVV Isaiah 11:3 En Zijn rieken zal zijn in de vreze des HEEREN; en Hij zal naar het gezicht Zijner ogen niet richten; Hij zal ook naar het gehoor Zijner oren niet bestraffen.
SVV Isaiah 11:4 Maar Hij zal de armen met gerechtigheid richten, en de zachtmoedigen des lands met rechtmatigheid bestraffen; doch Hij zal de aarde slaan met de roede Zijns monds, en met den adem Zijner lippen zal Hij den goddeloze doden.
SVV Isaiah 11:5 Want gerechtigheid zal de gordel Zijner lendenen zijn; ook zal de waarheid de gordel Zijner lendenen zijn.
SVV Isaiah 11:6 En de wolf zal met het lam verkeren, en de luipaard bij den geitenbok nederliggen; en het kalf, en de jonge leeuw, en het mestvee te zamen, en een klein jongske zal ze drijven.
SVV Isaiah 11:7 De koe en de berin zullen te zamen weiden, haar jongen zullen te zamen nederliggen, en de leeuw zal stro eten, gelijk de os.
SVV Isaiah 11:8 En een zoogkind zal zich vermaken over het hol van een adder; en een gespeend kind zal zijn hand uitsteken in de kuil van den basilisk.
SVV Isaiah 11:9 Men zal nergens leed doen noch verderven op den gansen berg Mijner heiligheid; want de aarde zal vol van kennis des HEEREN zijn, gelijk de wateren den bodem der zee bedekken.
SVV Isaiah 11:10 Want het zal geschieden ten zelven dage, dat de heidenen naar den Wortel van Isai, Die staan zal tot een banier der volken, zullen vragen, en Zijn rust zal heerlijk zijn.
VV Isaiah 11:11 Want het zal geschieden te dien dage, dat de Heere ten anderen male Zijn hand aanleggen zal om weder te verwerven het overblijfsel Zijns volks, hetwelk overgebleven zal zijn van Assyrie, en van Egypte, en van Pathros, en van Morenland, en van Elam, en van Sinear, en van Hamath, en van de eilanden der zee.
SVV Isaiah 11:12 En Hij zal een banier oprichten onder de heidenen, en Hij zal de verdrevenen van Israel verzamelen, en de verstrooiden uit Juda vergaderen, van de vier eilanden des aardrijks.
SVV Isaiah 11:13 En de nijd van Efraim zal wegwijken, en de tegenpartijders van Juda zullen uitgeroeid worden; Efraim zal Juda niet benijden, en Juda zal Efraim niet benauwen.
SVV Isaiah 11:14 Maar zij zullen den Filistijnen op den schouder vliegen tegen het westen, en zij zullen te zamen die van het oosten beroven; aan Edom en Moab zullen zij hun handen slaan, en de kinderen Ammons zullen hun gehoorzaam zijn.
SVV Isaiah 11:15 Ook zal de HEERE den inham der zee van Egypte verbannen, en Hij zal Zijn hand bewegen tegen de rivier, door de sterkte Zijns winds; en Hij zal dezelve slaan in de zeven stromen, en Hij zal maken, dat men met schoenen daardoor zal gaan.
SVV Isaiah 11:16 En er zal een gebaande weg zijn voor het overblijfsel Zijns volks, dat overgebleven zal zijn van Assur, gelijk als Israel geschiedde ten dage, toen het uit Egypteland optoog.


SVV Psalm 89:34 Ik zal Mijn verbond niet ontheiligen, en hetgeen uit Mijn lippen gegaan is, zal Ik niet veranderen.
Daarom staat de hope Israels nog steeds te wachten op een toekomstige vervulling.

Daarij gaat het steeds om een verbondssluiting. die 2 zullen 1vlees zijn.
het geheimenis na israels terzijdezetting (uitstel van Israels hoop) is geen verbondssluiting en heeft een hemelse roeping. Israels hoop betreft een aardse hoop en toekomstverwachting. dat blijkt uit alles.

de hoop van Israel alleen betrekken op een persoonlijke verlossing is een gevolg van vergeestelijking van de bijbel. wie de positie van Israel niet verstaat en of vergeestelijkt en of beschouwd als afgedaan maakt van Gods woorden een holle klank.
Israels hoop en toekomst (en die van de wereld) staat uitgebreid omschreven. helaas kunnen velen dat niet aanvaarden en doen dat dan af als 'valse dispentationele leringen die nergens toe leiden of deugen.

uit bovenstaande uitleg mag blijken dat men de bijbel gewoon kan lezen zoals het er staat. niets meer en ook niets minder.

[Klaas]

uit bovenstaande uitleg mag blijken dat men de bijbel gewoon kan lezen zoals het er staat. niets meer en ook niets minder.

Gaaaaap..... Jammer dat je alleen tot die conclusie kunt komen door een bril op te zetten die het zicht op de bijbel vertroebelt i.p.v. verbetert....

[reform]

Gaaaaap..... Jammer dat je alleen tot die conclusie kunt komen door een bril op te zetten die het zicht op de bijbel vertroebelt i.p.v. verbetert....

Flauwe reactie hoor. Dat je tegen het dispensationalisme bent, weten we inmiddels wel.

[Klaas]

Flauwe reactie hoor. Dat je tegen het dispensationalisme bent, weten we inmiddels wel.

Als een dispensationalist (of een aanhanger van een andere theologische lijn) in gesprek wil gaan met andersdenken vind ik dat lovenswaardig en zal (als het onderwerp me aanspreekt) ik me er graag tegenaan bemoeien. Als er echter sprake is van het eenzijdig poneren van enorme lappen tekst dan denk ik: "daar gaan we weer.....".

Daar komt bij dat Madel in dit geval een belangrijk deel van de achtergrond van de vraag 'waar de hoop van Israel op duidt' achterwege laat. Op die manier ga je de echte vragen uit de weg.

[Klaas]

Een wat meer inhoudelijke reactie dan maar.

Dat Paulus Jezus verkondigd heeft is evident. Paulus zegt in 1 Kor.2:2 zelfs niets anders verkondigd te hebben dan 'Jezus Christus en Dien gekruisigd'. Het lijkt me dan ook dat je 'de hoop van Israel' niet los kunt zien van die prediking. En ik geloof ook niet dat Madel dat zal ontkennen.

Van de andere kant stelt Madel dat de 'hoop van Israel' ook zeker te maken heeft met het heil dat door de profeten aan Israel is verkondigd (zie de diverse citaten). Ik zal de laatste zijn die dat zal ontkennen en ik denk dat er maar weinigen zullen zijn die zeggen dat de hoop van Israel niks te maken zou hebben met die profetieën.

We kunnen dus concluderend stellen dat de 'hoop van Israel' zowel met Christus als met de OT heilsprofetieën te maken hebben. Grote vraag is dan echter hoe die twee zich tot elkaar verhouden. Madels uiteenzetting laat al een paar kijkrichtingen zien, maar geeft m.i. nog te weinig beeld op het hele plaatje om dat plaatje goed te kunnen beoordelen. In ieder geval stelt of suggereert Madel 2 dingen: allereerst gaat het in de OT-profetieën om heil dat specifiek aan de Joden gericht is en ten tweede dat die profetieën letterlijk genomen moeten worden. Dat geeft al voldoende discussiestof, maar daarmee heb je, zoals gezegd, het dispensationalistische plaatje nog niet compleet.

Want waarom is het zo belangrijk te veronderstellen dat Paulus zijn publiek een letterlijke vervulling van de profetieën voorhield? Wat is de achtergrond van de vraag naar de betekenis van de hoop van Israel? Om dat te kunnen begrijpen is het van belang te weten dat Rom.28 volgens de dispensationalisten een belangrijk scharnierpunt is in de heilsgeschiedenis. Handelingen 28 zou nl. een overgang van de ene naar de andere bedeling laten zien. Over de vraag om welke bedelingen het gaat verschillen de gedachten meen ik een beetje. De ene dispensationalist is van mening dat de bedeling van de wet hier overgaat in de bedeling van de gemeente terwijl een andere dispensationalist een aparte bedeling ziet tussen deze twee in. Hoe het ook zij: het bijzondere van de tijd voorafgaand aan Hand. 28 zou zijn dat dit een periode was waarin de Joden zich (als volk) zouden kunnen bekeren waarop de genoemde OT-profetieën in vervulling zouden gaan. Paulus' prediking zou dus ongeveer als volgt geklonken moeten hebben: "Bekeer je en geloof in Jezus Christus zodat God zijn Koninkrijk (heilrijk) op aarde zal verstigen". DAT is de veronderstelling. De vraag is natuurlijk of die veronderstelling juist is. Om dat te onderzoeken zou ik wat kritische vragen willen stellen:

- is uit Handelingen 28 zelf af te leiden dat het hier om een scharnierpunt gaat? Geeft de tekst zelf daarvoor aanleiding?
- we hebben verschillende beschrijvingen van Paulus prediking. Als Paulus de bekering van de Joden verbond aan een aards vrederijk, waar vinden we dat dan in die beschrijvingen terug?
- kun je uit de gegevens die we hebben afleiden dat er een wezenlijk verschil is tussen de prediking van Paulus voor en na Handelingen 28? (let op, het gaat hier niet om het verleggen van wat accenten, maar om een ingrijpend veranderde prediking). Verwijst Paulus zelf ooit naar zo'n overgang?
- als Paulus het geloof in Jezus zo sterk verbond met een aards vrederijk, waarom is dit dan door de Joden niet aangegrepen als aanklacht tegen hem? In het geval van Jezus was toch gebleken dat de Romeinen hier wel gevoelig voor waren. We lezen in Hand. echter niets van dat soort beschuldigingen.

[madel]

Klaas, wel eens gehoord van het jaar 70. waarschijnlijk puur toeval dat dat heeft plaatsgehad? theeft plaatsgehad zonder oorzaak? als we het hebben over een scharnierpuntje in israels heilsgeschiedenis is dit er wel een. israel wordt hier volledig door aan de kant geschoven. De Here Jezus had dat al voorzegd.

SVV Matthew 22:2 Het Koninkrijk der hemelen is gelijk een zeker koning, die zijn zoon een bruiloft bereid had;
SVV Matthew 22:3 En zond zijn dienstknechten uit, om de genoden ter bruiloft te roepen; en zij wilden niet kome
SVV Matthew 22:4 Wederom zond hij andere dienstknechten uit, zeggende: Zegt den genoden: Ziet, ik heb mijn middagmaal bereid; mijn ossen, en de gemeste beesten zijn geslacht, en alle dingen zijn gereed; komt tot de bruiloft.
SVV Matthew 22:5 Maar zij, zulks niet achtende, zijn heengegaan, deze tot zijn akker, gene tot zijn koopmanschap.
SVV Matthew 22:6 En de anderen grepen zijn dienstknechten, deden hun smaadheid aan, en doodden hen.SVV Matthew 22:7 Als nu de koning dat hoorde, werd hij toornig, en zijn krijgsheiren zendende, heeft die doodslagers vernield, en hun stad in brand gestoken.
SVV Matthew 22:8 Toen zeide hij tot zijn dienstknechten: De bruiloft is wel bereid, doch de genoden waren het niet waardig.

het is heil is nu niet meer uit de joden. dat zal in de toekomst weer veranderen. nu is er geen hoop van Israel.

en dat deze hoop zeer reeel is, is ook wat we terugzien in andere brieven van Paulus. deze hoopte zelfs niet eens te sterven maar ging er vanuit bij zijn leven levend het koninkrijk in te kunnen gaan zonder te sterven. hoe reeel wil je het allemaal hebben. zegt Paulus ook niet ergens dat toen de nacht al ver gevorderd is. en ook petrus en jacobus zeggen dergelijke zaken. betreffende israel.
De hoop van israel kunnen we gewoon letterlijk nemen. niets mis mee.
de bijbel staat er vol van.

Waarom is Paulus druk bezig om takken van Israel af te breken en er heidenloten op in te enten? heeft dit met normaal geloof in Christus te maken? dat had toch ook gekund buiten de wet, israel om? in heel de handelingen is israel de context. dat is namelijk de hope israels.
dit was een maatregel met maar 1 te wensen uitslag. dat de boom tot leven zou komen. welke boom zou hier nu tot leven moeten komen?
en welk voordeel had dat dan voor de heiden. zij waren een middel om die boom tot leven te wekken. Israel moest nog steeds tot berouw en bekering komen want........... en dat is niet gebeurd. israel heeft uitgebreid de gelegenheid gehad. en God werkte mee dmv krachten en wonderen en tekenen.
totdat.................
voorlopige terzijdezetting van israel. landje uit. stadje weg. tempel weg. verstrooid over de wereld.
had God niet al zoiets gezegd ergens in exodus? als jullie (israel) niet.....dan zal Ik....
Maar God zal zijn hand wederom aanleggen. aan Israel.
wat hebben we toch een heerlijke bijbel. ik hoef gelukkig niet zo te tobben of ik wel of niet iets letterlijk mag/moet nemen. kunnen we uren over discusieren ja. ik denk dat ik de bijbel daardoor wel iets beter begrijp op deze wijze. God bedoellt wat Hij zegt. gewoon lezen wat er staat. de rest wijst zich vanzelf. de kerk is al eeuwen druk met dergelijke zaken en twist wat af wat wel en niet letterlijk genomen moet worden.
blij daar van verlost te zijn.

[Klaas]

Klaas, wel eens gehoord van het jaar 70. waarschijnlijk puur toeval dat dat heeft plaatsgehad? theeft plaatsgehad zonder oorzaak? als we het hebben over een scharnierpuntje in israels heilsgeschiedenis is dit er wel een. israel wordt hier volledig door aan de kant geschoven. De Here Jezus had dat al voorzegd.

Het jaar 70 is nog altijd ca. 10 jaar na Handelingen 28 dus zo direct kun je dit niet zien als oorzaak en gevolg. Maar de gebeurtenissen uit het jaar 70 komen niet uit de lucht vallen. Deze zijn m.i. idd terug te voeren op de verwerping van Christus door de Joden. Dat gebeurde echter niet in Hand. 28, maar bij de daadwerkelijke verwerping van Christus. In plaats van 10 jaar verschil hebben we het dan over 40 jaar verschil. Dat is een verschil, maar geen principieel verschil. Ik zie geen enkele aanleiding om het scharnierpunt in Hand. 28 te leggen. Integendeel. Hand. 28 beschrijft zo ongeveer wat Paulus zijn hele bekeerde leven al meemaakte.

het is heil is nu niet meer uit de joden. dat zal in de toekomst weer veranderen. nu is er geen hoop van Israel.

Het heil is histoisch gezien nog steeds uit de Joden. Meer specifiek zelfs uit 1 bepaalde Jood.
En ook vandaag is er hoop voor Israel. Als ze zich bekeren tot hun Messias zullen ze zalig worden. Samen met de gelovigen uit het oude en nieuwe testament.

en dat deze hoop zeer reeel is, is ook wat we terugzien in andere brieven van Paulus. deze hoopte zelfs niet eens te sterven maar ging er vanuit bij zijn leven levend het koninkrijk in te kunnen gaan zonder te sterven. hoe reeel wil je het allemaal hebben. zegt Paulus ook niet ergens dat toen de nacht al ver gevorderd is.

Een reele hoop is wat anders dan een letterlijk aards koninkrijk. Ik verwacht met Paulus elk moment de komst van mijn Heer.

en ook petrus en jacobus zeggen dergelijke zaken. betreffende israel.

De brieven van Petrus en Jakobus dateren, naar alle waarschijnlijkheid, van na Hand. 28. Of veronderstel je dat de Handelingentijd zich uitstrekte tot de dood van Paulus? Een wezenlijke overgang zou dan plaats gevonden hebben terwijl de bijbel er niets over vermeld?

De hoop van israel kunnen we gewoon letterlijk nemen. niets mis mee.de bijbel staat er vol van.

Als de bijbel er dan zo vol mee staat wijs dan eens een aantal schriftplaatsen aan waarin de apostelen een aards koninkrijk in het vooruitzicht stellen. (Dat was trouwens ook 1 van mijn vragen die je met een half antwoord probeert te ontwijken).

[reform]

Als de bijbel er dan zo vol mee staat wijs dan eens een aantal schriftplaatsen aan waarin de apostelen een aards koninkrijk in het vooruitzicht stellen. (Dat was trouwens ook 1 van mijn vragen die je met een half antwoord probeert te ontwijken).

Handelingen 1:6
6 Zij dan, die samengekomen waren, vraagden Hem, zeggende: Heere, zult Gij in dezen tijd aan Israël het Koninkrijk wederoprichten?
7 En Hij zeide tot hen: Het komt u niet toe, te weten de tijden of gelegenheden, die de Vader in Zijn eigen macht gesteld heeft;
8 Maar gij zult ontvangen de kracht des Heiligen Geestes, Die over u komen zal; en gij zult Mijn getuigen zijn, zo te Jeruzalem, als in geheel Judea en Samaria, en tot aan het uiterste der aarde.

Handelingen 3: 19-21
19 Betert u dan, en bekeert u, opdat uw zonden mogen uitgewist worden; wanneer de tijden der verkoeling zullen gekomen zijn van het aangezicht des Heeren,
20 En Hij gezonden zal hebben Jezus Christus, Die u tevoren gepredikt is;
21 Welken de hemel moet ontvangen tot de tijden der wederoprichting aller dingen, die God gesproken heeft door den mond van al Zijn heilige profeten van alle eeuw.

Handelingen 15: 14-17
14 Simeon heeft verhaald hoe God eerst de heidenen heeft bezocht, om uit hen een volk aan te nemen door Zijn Naam.
15 En hiermede stemmen overeen de woorden der profeten, gelijk geschreven is:
16 Na dezen zal Ik wederkeren, en weder opbouwen de tabernakel van David, die vervallen is, en hetgeen daarvan verbroken is, weder opbouwen, en Ik zal denzelven weder oprichten.
17 Opdat de overblijvende mensen den Heere zoeken, en al de heidenen, over welken Mijn Naam aangeroepen is, spreekt de Heere, Die dit alles doet.

De dood van Stefanus is het keerpunt, toen werd de Apostel Paulus geroepen. Apostel Paulus is daarna bekeerd en moest daarna het evangelie vertellen aan de heidenen. Handelingen 7 is m.i het keerpunt.

[elbert]

De vraag is wel degelijk terecht om te af te vragen wat de hoop van Israel is. Dat het hier niet alleen om de Christus zelfd gaat die ook de Jood moet aanvaarden als Messias en Verlosser moge duidelijk zijn.
wat dus die hoop is van Israel kunnen we terugvinden de toespraak van Petrus in handelingen 3. daarbij dienen we met nadruk te letten op de geadresseerden tegen wie dit gezegd wordt. de geadresseerde zijn? Israel.

Het staat buiten kijf dat de toehoorders van Petrus in Handelingen 3 joden zijn, maar het staat niet buiten kijf dat de hoop van Israel waar Paulus het over heeft in Handelingen 28, in de eerste plaats getypeerd kan worden als een aardse hoop. Hooguit kun je zeggen dat een aardse hoop gelinkt is aan het belangrijkste van alle hoop, nl. God Zelf. Het is ook zeker zo dat dit inclusief de hoop van de opstanding is, maar Paulus zegt het hier toch wat massiever: "de hoop van Israel". Dus hij bedoelt hier niet alleen de opstanding mee; in dat geval had hij kunnen volstaan met naar de hoop van de opstanding te verwijzen, zoals hij in Hand. 23:6 en 24:15 onomwonden doet. Als Paulus het dus heeft over "de hoop van Israel", dan heeft hij het over iets dat daar bovenuit stijgt. Daar komt nog eens bij, dat de toehoorders van Paulus, waarschijnlijk niet allemaal in de opstanding geloofden (Sadduceeen). Dus de hoop van Israel is nog iets anders dan de hoop van de Israelieten. Waar Paulus zich bij zijn verdediging tegen de joden op beroept, is op waar alle joden, ongeacht hun onderlinge verschillen, zich in kunnen herkennen: de hoop van Israel.
De hoop van Israel is de God van Israel Zelf, vervat in het bekende Sjema Israel (Mark. 12:29 "Hoor, Israël! de Heere, onze God, is een enig Heere."). Je kunt over de details lang en breed twisten (en dat doen joden ook onderling), maar in de kern draait het hier voor elke jood om: het kennen van en het hopen op de God van Israel.
Er zijn een hele rits bijbelteksten die over die kernhoop gaan, bijvoorbeeld in de psalmen, evenals bijvoorbeeld Jeremia 17:7 (in de Septuagint staat hier voor vertrouwen dezelfde griekse uitdrukking als in Hand. 28:20, nl. elpis), Spreuken 3:26 (dat kun je vertalen met "De Heere zal u tot hoop wezen") Jeremia 14:13 ("Israels verwachting") en Jeremia 17:18 (idem).

In elk geval komt Paulus zijn broeders naar het vlees vertellen dat de heilswerkelijkheid van die hoop, te vinden is in Jezus, want dat is zijn voornaamste gespreksonderwerp. In 1 Timotheus 1:1 gaat het over "den Heere Jezus Christus, Die onze Hope is". Bij die hoop hoort uiteraard ook de opstanding, want Jezus is de Opgestane, sterker nog, Hij is de Opstanding en het Leven. Dat is exact hetzelfde als wat hij de joodse Romeinen in Hand. 28 komt vertellen.

Dat ze in de Christus dienen te geloven zoals Elbert stelt is terecht. echter, de hoop van Israel alleen te laten slaan op een persoonlijke verlosser is wat al te calvinistisch gedacht. dat komt door de vervangstheologie die er al is vanaf de eerste eeuwen en meent dat de kerk begonnen is met pinksteren.

De meerderheid van de theologen die een vorm van bedelingenleer aanhangen, gelooft dat de kerk begonnen is met Pinksteren.
Ik begrijp trouwens niet wat mijn opmerking, die ten diepste over het Sjema Israel gaat en waar de christelijke kerk ook (dikke streep onder ook ) in gelooft, met de vervangingstheologie van doen heeft. Dat lijkt me een dooddoener waar de gereformeerde theologie niet zoveel mee heeft uit te staan. Ook is de gereformeerde theologie niet beperkt tot persoonlijke verlossing. Dat was ook niet de strekking van mijn post.

De hoop van israel is de wederkomst. een wederom komen. maar dat is niet de aanvang van een eindeloze eeuwigheid in hemel en hel. Zijn wederkomst zal o.a. de inlossing zijn van de hope israels. dan zal Israel aan de spits der natieen staan. dan zal Christus als een banier voor de heidenen.

Als ik je goed begrijp is Christus nu niet een banier voor de heidenen?
Het is van belang hoe je Jesaja 11 uitlegt. Het probleem daarbij is namelijk, dat er al een Rijsje voortgekomen is uit de afgehouwen tronk van Isai (nl. de geboorte van Jezus Christus) en dat een niet onaardig deel van de heidenen al in Hem gelooft. Want het voortkomen uit die afgehouwen tronk, is geen zaak van wederkomst, maar van eerste komst, het Woord dat vlees is geworden. Het is ook niet voor niets dat de Bijbel ons vertelt, dat Jezus de Zoon van David is (Matth. 1:1!) en dat Hij in de stad van David geboren is.
Ik zeg overigens niet dat heel Jesaja 11 al in vervulling is gegaan. Ik zie het eerder zo, als dat dit een voortgaande zaak is.

de hoop van Israel alleen betrekken op een persoonlijke verlossing is een gevolg van vergeestelijking van de bijbel. wie de positie van Israel niet verstaat en of vergeestelijkt en of beschouwd als afgedaan maakt van Gods woorden een holle klank.
Israels hoop en toekomst (en die van de wereld) staat uitgebreid omschreven. helaas kunnen velen dat niet aanvaarden en doen dat dan af als 'valse dispentationele leringen die nergens toe leiden of deugen.

uit bovenstaande uitleg mag blijken dat men de bijbel gewoon kan lezen zoals het er staat. niets meer en ook niets minder.

We moeten de Bijbel ook lezen zoals het er staat, maar dan wel volgens de Bijbelse spelregels. Dat wil dus zeggen dat ook een a priori onderscheid (wat uiteindelijk niet beperkt blijft tot een onderscheid, maar ook een wezenlijke scheiding betreft) tussen Israel en Gemeente als vooronderstelling kritisch bevraagd mag worden.

- is uit Handelingen 28 zelf af te leiden dat het hier om een scharnierpunt gaat? Geeft de tekst zelf daarvoor aanleiding?
- we hebben verschillende beschrijvingen van Paulus prediking. Als Paulus de bekering van de Joden verbond aan een aards vrederijk, waar vinden we dat dan in die beschrijvingen terug?
- kun je uit de gegevens die we hebben afleiden dat er een wezenlijk verschil is tussen de prediking van Paulus voor en na Handelingen 28? (let op, het gaat hier niet om het verleggen van wat accenten, maar om een ingrijpend veranderde prediking). Verwijst Paulus zelf ooit naar zo'n overgang?
- als Paulus het geloof in Jezus zo sterk verbond met een aards vrederijk, waarom is dit dan door de Joden niet aangegrepen als aanklacht tegen hem? In het geval van Jezus was toch gebleken dat de Romeinen hier wel gevoelig voor waren. We lezen in Hand. echter niets van dat soort beschuldigingen.

Ik wil er nog een paar vragen aan toevoegen:
- welke bewijzen hebben we, dat de gevangenschapsbrieven van Paulus, allemaal na Hand. 28 geschreven zijn? Paulus heeft immers blijkens de Handelingen meerdere keren gevangen gezeten, waaronder lange tijd in Caesarea.
- welke bewijzen hebben we dat de brieven van de andere apostelen hetzij voorafgaand aan die brieven geschreven zijn, danwel beperkt zijn tot alleen joodse gelovigen?
- als bovenstaande vragen geen eensluidend antwoord opleveren, wat moeten we dan met de opmerking van Petrus in 2 Petr. 3:15-16, dat ze (degenen aan wie hij schrijft) alle zendbrieven van Paulus ter harte moeten nemen?
- wat is de aard van de Gemeente die Paulus vervolgde (Fil. 3:6)? Is die anders van aard dan de Gemeente die hij in zijn gevangenschapsbrieven noemt? Of is het eerder zo dat het zelfverstaan van diezelfde Gemeente(n) door nadere openbaring verdiept is? (n.b. dat laatste geloof ik eerder)
- wat is het begin van het Evangelie voor de Gemeente van de Filippenzen in Filippenzen 4:15 (hint: Hand. 16:12 e.v.)?
- waarom geeft Paulus in 1 Timotheus 1:3 aan Timotheus dezelfde vermaning om in dezelfde leer te blijven als toen hij Efeze verliet en naar Macedonie vertrok (wat beschreven staat in Handelingen 20:1)? Waar nuanceert hij in deze brief deze vermaning met een opmerking dat er sindsdien wel wat veranderd is?
- wat moeten we met de vermaning van Paulus in 1 Tim. 6:3, waar hij veroordelend spreekt over degenen die niet leren overeenkomstig de gezonde woorden van onze Heere Jezus Christus? Bedoelt hij daar alle woorden van Jezus mee, of alleen die woorden die Paulus na Hand. 28 op Schrift heeft gesteld? Een heel fundamentele vraag, lijkt me.
- wat deden Petrus in Rome (hij is daar gekruisigd) en Johannes op Patmos, als hun voornaamste doel toch alleen was om joden te bekeren? Het is zeker zo dat ze verstrooid zijn vanwege de vervolging in Jeruzalem, maar waarom moet Johannes dan brieven schrijven (Openbaring) aan gemeenten in Klein-Azie (waaronder die te Efeze), als hij toch uitsluitend apostel voor de joden was? En het is vrij zeker dat de Openbaring na de dood van Paulus te boek is gesteld.

[madel]

In de handelingen zien we steeds dat israel de sleutel is tot het verstaan van de handelingen.
Israel is nog niet verworpen ondanks dat zij de Messias aan het kruis hebben laten nagelen. Integendeel, het evangelie wordt wederom aan Israel aangeboden. met maar 1 doel voor ogen en dat is dat Israel alsnog tot bekering zou komen. De woorden van de Here Jezus aan het kruis klinken na in de handelingen. Vader, vergeef het hun want zij weten niet wat zij doen. En het is ze vergeven. Petrus haalt het ook aan en zegt dat ze in ontwetendheid gehandeld hebben. Maar….kom dan nu tot berouw en bekering zodat er……..
God handelt nog steeds met Israel. Israel heeft nog niet afgedaan. Sterker nog, de boodschap aan dit volk wordt bevestigd door krachten en wonderen en tekenen.
Maar het wil niet vlotten. Israel verzet zich en bekeert zich niet. dan gaat God een laatste middel inzetten om alsnog Israel tot bekering te brengen. er worden heidenen ingebracht in de boom Israel. Wederom om Israel tot bekering te brenegen. De heidenen delen in de saprijke wortel van Israel. Maar ook dat werkt niet. de boom brengt geen vruchten voort van bekering waardig. En dan stopt God met israel. Staat dat er letterlijk? Nee, niet in handelingen. Wel in de thorah, de 5 boeken van Mozes. Daar staat wel degelijk wat de gevolgen zouden zijn van Israels handelen. En we zien in vervulling gaan wat daarin wordt voorzegd en in de gelijkenis van de koninklijke bruiloft. God rekent flink af met Zijn ongelovig en wederspannig volk.en laten we wel wezen. We zitten op dat moment rond het jaar 60 en ik meen al zelfs iets verder in de tijd. En binnen 10 jaar (ruim genomen) gerekend vanaf het jaar 60 gaat israel door de versnipperaar. Stad en land en tempel worden verwoest in het jaar 70. Dit was het gevolg van de afwijzing van Israel. Heel de Handelingen laat zien hoe getracht wordt van Godswege Israels alsnog tot bekering te brengen. maar zij hebben niet gewild. Het gevolg daarvan is tot op de huidige dag zichtbaar.
Dientengevolge vloeien er ook geen zegeningen voort uit Israel. Het heil kan nu niet uit de joden zijn zoals de heidenen in de handelingtijd zagen en ondervonden. Zij deelden in de zegeningen die voortvloeiden uit Israel. Momenteel kan dat helemaal niet. maar Heeft God Israel dan verstoten? Dat zij verre…….God zal in de toekomst de draad met israel weer oppakken. De handelingenperiode is opgeschort tot een nader tijdstip van Godswege. Alsdan zal ‘geheel’ israel zalig worden. Dan zullen de zegeningen uit Israel weer voortvloeien naar de heidenen. Vanaf pakembeet rond 70 zijn Jood en heiden 1 gemaakt. In de handelingen was het eerst de jood en dan de griek dat was nog niet geopenbaar. De jood had vele voorrechten in de handelingentijd. Vanf rond 70 niet meer. Nu is er geen onderscheid. En God openbaarde iets nieuws. Iets zonder Israel. Maar in Zijn Zoon, het Lichaam. Straks, als dat Lichaam tot een volkomen Man zal zijn geworden en God zich zijn eden en verbonden herinnert aan Israel zal Hij zich ontfermen over Zijn vrouw Israel die hij weggezonden heeft wegens geestelijk overspel. Daarom wordt Israel ook voorgesteld als een hoer. Israel heeft geestelijk overspel bedreven door allerlei heidense Godsdiensten na te wandelen. Hem nie te aanvaarden als de Messias. Nu zitten zij in de ‘geestelijke’ gevangenis.maar nioet voor altijd. De gevangenis zal van Jacob gewend worden. En zij zullen bevende komen tot de Hier hun God.

Hier is niets aan verzonnen en staat gewoon in de bijbel. dat mensen zich er niet in kunnen vinden is mij wel duidelijk. Hopelijk is wel duidelijk dat ik nergens aan inlegkunde hoeft te doen of wat dan ook. Dat ik gewoon kan lezen wat er staat.
Men kan aankomen met: maar het staat er toch niet letterlijk dat er een verandering gekomen is? Dan moeten we gewoon op de feiten letten die hebben plaatsgevonden. En dan blijkt dat als je dispenationeel kijkt naar de bijbel alles gewoon klopt. Wij hoeven niets te vergeestelijken.
De doop is de plaats van de besnijdenis gekomen en daarom worden er in een aantal kerken zuigelingen gedoopt. Het staat er gewoon niet in. maar met een theologie is alles wel kloppend te maken. En dat heeft men helaas met israel ook gedaan.
Laten we wel wezen, hoewel gereformeerden, hebben vroeger niet gepredikt van de kansel dat Israel heeft afgedaan en dat er voor Israel geen hoop meer is? Wijlen ds. Kersten uit de gergem bijv. en tal van andere vooraanstaande theologen. Denk aan luther en sonsorten. Totdat……….israel opeens weer terug was in het land.
Mensen uit vroeger tijden (ver voor de staat israel in 1948) die deze visie aanhingen zijn erom verketterd als zij zeiden te geloven in een toekomstige staat Israel. Men werd uitgekotst en weggehoond. Onmogelijk. Dwaalleer.
De tijd heeft geleerd dat de zaken anders liggen. Menig kerkverband heeft zich moeten bezinnen op Israels situatie. Hoe kan dat nu? We hadden toch geleerd dat…….
En wat zien we nu? Ja, we zien misschien wel hier en daar een toekomst weggelegd ja. Maar ja, het staat allemaal niet zo duidelijk in de bijbel hoor. We weten er niet goed raad mee. De tijd zal het leren.
Als er dan mensen opstaan die de bijbel gewoon waar mogelijk letterlijk interpreteren en de bijbel zichzelf laten uitleggen wordt men ook vandaag de dag bespot en gehoond. Je moet eens zeggen in de kerk dat je alleen gelooft in de bijbel van genesis tot openbaring en dat je niet de 3 formulieren van (on)enigheid aanvaard. De spreekwoordelijke hel wordt over je uitgestort. En waarom?…..
De bijbel laat zichzichzelf uitleggen. De mensen hebben er zelf een sluier over heen gelegd door israel af te schrijven. En op die basis zijn tal van theologien gebouwd. Helaas. De bijbel is er niet duidelijk op geworden en heeft gezorgd voor talrijke twisten over nutteloze zaken en zaken die niet deugen.
Als je ook hedentendage stelt de bijbel waar mogelijk letterlijk te nemen wordt je van alles aangerekend. Behalve het positieve. Jammer maar helaas.
De hoop van Israel is wel degelijk een zeer reeele en voor de toekomst een actuele hoop. Woord voor woord zal vervuld worden. Omdat het het Woord van God is.

[Klaas]

Handelingen 1:6
6 Zij dan, die samengekomen waren, vraagden Hem, zeggende: Heere, zult Gij in dezen tijd aan Israël het Koninkrijk wederoprichten?
7 En Hij zeide tot hen: Het komt u niet toe, te weten de tijden of gelegenheden, die de Vader in Zijn eigen macht gesteld heeft;
8 Maar gij zult ontvangen de kracht des Heiligen Geestes, Die over u komen zal; en gij zult Mijn getuigen zijn, zo te Jeruzalem, als in geheel Judea en Samaria, en tot aan het uiterste der aarde.

Het gaat hierover een vraag van de discipelen aan Jezus. Een vraag waar Jezus een ontwijkend antwoord op geeft. De vraag is een indicatie van wat de discipelen bezig hield, maar toont allerminst aan dat de discipelen van mening waren dat ze in een tijdperk leefden waarin de Joden een soort van tweede kans kregen en er een aards vrederijk zou komen als ze zich en masse zouden bekeren.

Handelingen 3: 19-21
19 Betert u dan, en bekeert u, opdat uw zonden mogen uitgewist worden; wanneer de tijden der verkoeling zullen gekomen zijn van het aangezicht des Heeren,
20 En Hij gezonden zal hebben Jezus Christus, Die u tevoren gepredikt is;
21 Welken de hemel moet ontvangen tot de tijden der wederoprichting aller dingen, die God gesproken heeft door den mond van al Zijn heilige profeten van alle eeuw.

Petrus duidt hier het heil dat Christus brengt aan in OT termen (geen wonder aangezien hij tot Joden spreekt). De vraag was nu echter net of die OT termen op een aards koninkrijk duiden of niet. Je kunt een tekst die de vraag daarnaar oproept niet gebruiken om diezelfde vraag te beantwoorden.

Handelingen 15: 14-17
14 Simeon heeft verhaald hoe God eerst de heidenen heeft bezocht, om uit hen een volk aan te nemen door Zijn Naam.
15 En hiermede stemmen overeen de woorden der profeten, gelijk geschreven is:
16 Na dezen zal Ik wederkeren, en weder opbouwen de tabernakel van David, die vervallen is, en hetgeen daarvan verbroken is, weder opbouwen, en Ik zal denzelven weder oprichten.
17 Opdat de overblijvende mensen den Heere zoeken, en al de heidenen, over welken Mijn Naam aangeroepen is, spreekt de Heere, Die dit alles doet.

Hiervoor geldt hetzelfde als voor bovenstaande tekst.

Naar mijn mening toch een tegenvallende oogst als het gaat om iets waar de bijbel van vol zou staan. Wat ik helemaal mis is het aspect dat er hier sprake zou zijn van een aparte bedeling waarin de Joden nog een kans krijgen en wanneer ze deze kans niet grijpen het evangelie naar de heidenen gaat.

De dood van Stefanus is het keerpunt, toen werd de Apostel Paulus geroepen. Apostel Paulus is daarna bekeerd en moest daarna het evangelie vertellen aan de heidenen. Handelingen 7 is m.i het keerpunt.

Laat ik vooropstellen dat ik het aanwijzen van Hand. 7 op zich wat minder problematisch vindt dan Hand. 28. Als je het breekpunt zo vroeg in de geschiedenis legt behoef ik me in ieder geval niet bij elke brief af te vragen in welke bedeling deze geschreven is en of ze wel aan mij gericht is.

Van de andere kant zie ik echter geen enkele aanleiding in de schrift zelf om in Handelingen een soort van breekpunt te zien. In het hoofdstuk zelf lees ik er niets van en er wordt bij mijn weten ook nooit terug gewezen naar dit moment. Dat is toch opmerkelijk als het zo'n belangrijk breekpunt zou zijn. Je kunt misschien Paulus' woorden nog zo lezen dat hij zijn roeping ziet als gevolg van het ongeloof van de Joden, maar nergens noemt hij een specifiek punt waar zogezegd de maat voor God vol was.

Daar komt bij dat Jezus zelf al meermalen gewezen heeft op het feit dat de apostelen de wereld in moeten (zendingsbevel). Het is toch erg moeilijk in die opdracht iets te lezen over een periode die daaraan vooraf zou gaan en zelfs die hele prediking aan alle volken een soort van voorwaardelijk karakter geeft.

[Klaas]

Hier is niets aan verzonnen en staat gewoon in de bijbel.

als dat zo is zou je eenvoudig antwoord moeten kunnen geven op de vragen die ik je stelde. Volgens mij waren dat helemaal geen moeilijke vragen. In die zin in ieder geval dat ik je niet vroeg om een hele theologie te onderbouwen. Het ging om een heel specifiek onderdeel van die theologie en ik vraag enkel een onderbouwing van dat deel. Je reactie is echter tekenend en wellicht dat dat wel 1 van de grootste bezwaren is die ik tegen het dispensationalisme heb. Telkens als er gevraagd wordt naar de exegese van een tekst in z'n context wijst een dispensationalist op het grote plaatje. Blijkbaar bepaald het grote plaatje de uitleg van een tekst. Ik ga uit van een tegenovergesteld principe: de tekst van de bijbel bepaalt het grote plaatje. Zo zou het m.i. moeten zijn en niet andersom.

Vervolgens begin je een heel verhaal over de toekomst van Israel. Volgens mij was dat echter niet aan de orde. De vraag die ik stelde was of je kon aantonen dat er ergens in Handelingen een breekpunt geweest is waarbij de apostelen voor dat breekpunt een aards vrederijk aan de Joden beloofden en waarbij na dat breekpunt sprake zou zijn van een andere prediking.