euthenasie bij uitzichtloos en ondraagelijk lijden? (Betoog)

[gescheidenvischje]

Ik heb de stelling geponeerd dat de liefde kan worden verheven boven de wet en in sommige gevallen daar zelfs strijdig mee is:
(http://forum.refoweb.nl/viewtopic.php?t=17842)

Mag ik deze stelling toepassen op euthanasie? Ik denk van wel. Als iemand wordt geconfronteerd (even het uiterste genomen) met ondraaglijk en bovendien uitzichtloos lijden (Even aannemende dat deze diagnose juist is) dan vind ik dat die persoon er voor moet kunnen kiezen om euthanasie te laten plegen. Is dit in strijd met de wet? Ja, want Gij zult niet doden want euthanasie is het voortijdig, actief (in de meeste gevallen) en versneld beëindigen van een leven en valt strikt genomen onder het doden van een mens (Mening).

Je zou kunnen zeggen van God heeft ons het leven gegeven, daar mogen we niet zelf beëindigen. Hebben wij ervoor gekozen om te leven dan? Hebben wij ervoor gekozen om deze soms "hel op aarde" te doorleven? Mogen we dan alstublieft ook de vrije keuze hebben om ondraaglijk en uitzichtloos en daarmee zinloos (mening) lijden voortijdig en actief te beëindigen.

"Ja maar als christen krijg je daar niet mee te maken als je op God vertrouwd". Dit is naar mijn mening een duidelijk geval van struisvogelpolitiek. Ik zag laatst nog op TV iemand met keelkanker die zonder euthanasie een zeer langzame verstikkingdood zou sterven (Dat moet ongetwijfeld met extreme angsten gepaard gaan). Nou ga je me niet vertellen dat wij als christen gevrijwaard zijn hiervan en dat is nog maar 1 voorbeeld. Daar komt bij dat wij als christenen onze naaste lief moeten hebben als onszelf en dus zelfs al heb je de stelling dat een christen niet geconfronteerd wordt met ondraaglijk en uitzichtloos lijden, dat onze ongelovige medemens dit zeerzeker wel voor de kiezen krijgt. Is het je naaste liefhebben als jezelf dat voor die mensen te verbieden. NEE.

Tot zover een geëmotioneerd betoog voor euthanasie in geval van ondraaglijk en uitzichtloos lijden.

Brand maar los.........

[Aragorn]

Het is nog maar de vraag of euthanasie strijdig is met 'gij zult niet doden' als je bedenkt dat veel mensen zonder de huidige medische mogelijkheden om het leven bijna eindeloos te rekken allang zonder zo'n lange lijdensweg overleden zouden zijn.

Ik ben derhalve ook niet ten principale tegen euthanasie.

[gescheidenvischje]

Het is nog maar de vraag of euthanasie strijdig is met 'gij zult niet doden' als je bedenkt dat veel mensen zonder de huidige medische mogelijkheden om het leven bijna eindeloos te rekken allang zonder zo'n lange lijdensweg overleden zouden zijn.

Ik ben derhalve ook niet ten principale tegen euthanasie.

Laten we het woordenboek er even bij pakken (http://www.vandale.nl/opzoeken/woordenboek/?zoekwoord=doden)
Doden = 1 van het leven beroven => dooddoen, doodmaken, kapotmaken, vellen; <=> sparen.

Als je deze definitie hanteert dan valt euthanasie onder doden. Ik begrijp je opmerking wel in die zin dat het tijdstip van overlijden, met euthanasie en alle middelen om iemand in leven te houden, verlaat kan worden maar als we deze definitie hanteren blijft het doden = doodmaken. Even resumerend is het tijdstip van euthanasie geen criterium voor al dan niet classificeren van de euthanasie als doodmaken.

[Aragorn]

Klopt, maar ik heb daar ethisch gezien toch niet zoveel moeite mee als het de keus van de persoon zelf is.

[gescheidenvischje]

Klopt, maar ik heb daar ethisch gezien toch niet zoveel moeite mee als het de keus van de persoon zelf is.

Blij trouwens dat we het daar over eens zijn

Ik heb heel bewust gekozen voor de woorden ondraaglijk en uitzichtloos. Het gevaar is namelijk een hellend vlak moet ik toegeven. Het andere uiterste is dat mensen die even in een depressie zitten of levensmoe zijn zonder pardon euthanasie kunnen plegen. Het luistert dus heel nauw en vergt goede bewaking door ethische commissies over wanneer wel en wanneer niet euthanasie toe te passen.

[MrSokkie]

Ik heb een euthenasie van dichtbij meegemaakt en dat maakt echt wel indruk kan ik jullie vertellen. Dat je het als christen niet zelf zou willen, daar kan ik me nog wel wat bij indenken, en moet iedereen natuurlijk helemaal zelf weten. Maar als christen tegen een niet-christen vertellen dat hij/zij dan nog maar een maandje of 4 ondragelijke pijnen moet lijden voor de dood komt, dat vind ik onverteerbaar. Ik wens het uiteraard niemand toe en hoop zelf ook nooit die keuze te hoeven maken.

[dalethvav]

Wat ik een beetje mis is het volgende:

Denken we bij het innemen van een standpunt over euthanasie wel eens over de gevolgen aan de andere kant van de dood?
De meesten op dit forum zullen geloven in een hiernamaals: Iemand kan behouden zijn of verloren gaan (ik zeg het met schroom, maar de bijbel zelf leert me dat).
In een aantal gevallen kunnen wij er denk ik niet altijd even zeker van of iemand na zijn sterven behouden wordt of verloren gaat.
In het laatste geval, zou het best wel eens kunnen zijn dat iemand van het aardse lijden overgaat naar een nog erger lijden. Dat mag toch nog steeds gezegd worden neem ik aan?
Nogmaals, ik zeg e.e.a. met schroom, omdat het een gevoelig onderwerp is en blijft, maar toch zou ik de volgende vraag willen stellen.
Is het gevolg van euthanasie dan niet alleen maar dat wij hier het lijden niet meer waarnemen, maar dat het "ergens anders", buiten ons gezichtsveld, is overgegaan in een andere vorm van lijden. Een vorm waar wij ons niet echt een voorstelling van kunnen maken?
Komt zo het euthanasieprobleem niet in een geheel ander licht te staan?
En betekent dat geen worsteling rond euthanasie?

[gescheidenvischje]

Wat je je eigenlijk afvraagt is straft God mensen voor euthsanasie. Ik heb daar wel argumenten voor gegeven daarvoor. Zoals het mogen verheffen van de liefde boven de wet (zelfs als deze strijdig is met de wet)zodat we op grond daarvan niet veroordeeld worden en tevens merk ik op dat het niet onze keus is om te leven maar dat dat ons is opgelegd.

Vind je dit geen goede argumenten?

[dalethvav]

Wat je je eigenlijk afvraagt is straft God mensen voor euthsanasie. Ik heb daar wel argumenten voor gegeven daarvoor. Zoals het mogen verheffen van de liefde boven de wet (zelfs als deze strijdig is met de wet)zodat we op grond daarvan niet veroordeeld worden en tevens merk ik op dat het niet onze keus is om te leven maar dat dat ons is opgelegd.

Vind je dit geen goede argumenten?

Ik vraag me beslist niet af of God mensen straft voor euthanasie.
Wat ik me afvraag of er sprake kan zijn van werkelijke liefde als we niet zeker weten hoe iemand z'n situatie is na euthanasie. Of is er dan meer sprake van eigen liefde, omdat wij het lijden niet meer aan hoeven te zien, terwijl iemand na euthanasie misschien wel slechter af is. Alleen nemen wij dit dan niet meer waar, en is voor ons het (zichtbare) lijden beëindigd.
M.a.w., kijken wij, met het nemen van een beslissing over euthanasie daarbij over de grenzen van de dood heen?

[Aragorn]

Hm, je gaat er nu dus vanuit dat anderen over de euthanasie beslissen en deze toepassen? Die verantwoordelijkheid zou ik niet snel op me willen nemen..
Het is toch in eerste instantie de keuze van de patient zelf lijkt me en ik kan me idd voorstellen dat die niet zo snel voor euthanasie zal kiezen als hij denkt daarna naar de hel te gaan.

[dalethvav]

Hm, je gaat er nu dus vanuit dat anderen over de euthanasie beslissen en deze toepassen? Die verantwoordelijkheid zou ik niet snel op me willen nemen..

Dat zou wel zo moeten zijn ja. Wie de berichtgeving hierover echter een beetje bijhoudt kan weten dat de praktijk ook hier helaas weer eens weerbarstiger dan de theorie.
Dat jij die verantwoordelijkheid (terecht denk ik) niet op je wilt nemen is jouw principe, maar niet iedereen zal er hetzelfde principe op na houden.

[Aragorn]

Maar in dat geval is er dus wel min of meer sprake van moord.. alhoewel er misschien ook wel een grijs gebied ligt als de betreffende persoon niet meer bij bewustzijn of toerekeningsvatbaar is en wel ooit een euthanasieverklaring heeft afgegeven.

[Machiavelli]

Hm, je gaat er nu dus vanuit dat anderen over de euthanasie beslissen en deze toepassen? Die verantwoordelijkheid zou ik niet snel op me willen nemen..
Het is toch in eerste instantie de keuze van de patient zelf lijkt me en ik kan me idd voorstellen dat die niet zo snel voor euthanasie zal kiezen als hij denkt daarna naar de hel te gaan.

Ik vind het vrij naïef te veronderstellen dat de omgeving hier geen invloed op heeft. Helaas is het niet na te gaan in hoeverre een keuze voor euthenasie ook daadwerkelijk de keuze van de patient is en in hoeverre de keuze van de omgeving.

[dalethvav]

Maar in dat geval is er dus wel min of meer sprake van moord.. alhoewel er misschien ook wel een grijs gebied ligt als de betreffende persoon niet meer bij bewustzijn of toerekeningsvatbaar is en wel ooit een euthanasieverklaring heeft afgegeven.

Juist, en dat is nu net een groot probleem in zowel de abortus-discussie als in de euthanasie-discussie. Voorstanders van zowel abortus als euthanasie blijven proberen (o.a.) wetgeving ruimer te krijgen, door cases die aanvankelijk niet maatschappelijk geaccepteerd zijn (zwarte gebied), via het grijze gebied naat het "witte" gebied te slepen.
De geschiedenis leert ons dat dat steeds weer blijkt te werken op de een of andere manier. Verschillende EO-uitzendingen b.v. hebben dit ook keihard aangetoond.

[gescheidenvischje]

Ik vraag me beslist niet af of God mensen straft voor euthanasie.
Wat ik me afvraag of er sprake kan zijn van werkelijke liefde als we niet zeker weten hoe iemand z'n situatie is na euthanasie. Of is er dan meer sprake van eigen liefde, omdat wij het lijden niet meer aan hoeven te zien, terwijl iemand na euthanasie misschien wel slechter af is. Alleen nemen wij dit dan niet meer waar, en is voor ons het (zichtbare) lijden beëindigd.
M.a.w., kijken wij, met het nemen van een beslissing over euthanasie daarbij over de grenzen van de dood heen?

Je maakt hier toch een redenatiefout mijnsinziens want als je het ermee eens bent dat God niet straft voor euthenasie dan zal alles wat erachter ligt niet veranderen door euthenasie.