Beeld van God <-> Persoonlijke relatie met God

[Jozz]

Gisteravond op de After Alpha (een soort vervolg op de Youth Alpha, www.alpha-cursus.nl ) hadden we het over je beeld van God en je persoonlijke relatie met God en of je beeld van God die relatie in de weg kon staan of stond.

Mijn beeld van God is een liefhebbende Vader, die ook rechtvaardig is, en iemand waar je naar toe kan met je vragen. Ook denk ik dat Hij niet degene is die je bijvoorbeeld allerlei negatieve dingen in je leven geeft. Wel denk ik dat hij dat soms toelaat.

Wat ik weleens hoor van mensen in de wat strengere gezindten(ben zelf Ned. Hervormd) dat ze een beeld hebben van God als soort van rechter. Je moet volgens allerlei regeltjes leven. Vaak met betrekking op allerlei uiterlijke zaken. En als je genoeg oudvaders hebt gelezen en je hebt genoeg zondenkennis en zondenbesef. Dan is er misschien een kans, soort van lot uit de loterij dat je bent uitverkoren en dat je je kan bekeren.

Ik denk dat het niet gaat om al die uiterlijke dingen en regeltjes. Het belangrijkste is denk ik dat je een persoonlijke relatie hebt met God. Dit kan door je leven volledig in Zijn handen te leggen en niet zelf de touwtjes in handen willen houden. Ik vind dat soms zelf ook best moeilijk, ik denk iedereen eigenlijk wel. Hier mag je natuurlijk voor bidden.

Ik denk dat je als gelovige al bij de kruisiging bent uitverkoren. God wil eigenlijk iedereen er wel bij hebben, maar veel mensen willen dat zelf niet. Nee, zeggen ze, ik kan nooit bij God horen, eerst moet ik nog zoveel zondenkennis hebben en zoveel zondenbesef...
Ik denk dat satan dat influisterd, om zo mensen van God weg te houden en mensen zo'n negatief zelfbeeld te geven zodat ze denken dat God hen niet bij zich wil hebben.

Het offer wat Christus heeft gebracht aan het kruis is eigenlijk een cadeau voor de gelovigen. Je moet dat alleen wel aannemen en uitpakken en toegeven dat je inderdaad zondig bent en schuldig aan Zijn kruisiging. Voor die zonden is Jezus gestorven en daarom kun je Hem dus ook om vergeving vragen.

Ik denk dus dat het heel belanrijk is om een persoonlijke relatie te hebben of te krijgen met God.

Stel: Je overlijd en komt voor God te staan.
Hij vraagt je: Wat heb jij met je leven gedaan?
Jij antwoord: Nou ik heb geleefd volgens alle regels, dus U zult wel heel tevreden over mij zijn.
Hij: Wat weet je van Jezus?
Jij: Nou ik veel over hem gelezen. Ik heb zelfs alle oudvaders gelezen.
Hij: Ken je Hem? Heb je een relatie met hem?
Jij: Nou ik ehm....

Ik hoor namelijk nooit mensen uit reformatorische kring over een persoonlijke relatie met God, wel over zondenbesef en dergelijken of allerlei regeltjes waar je je aan zou moeten houden. Ik bedoel het niet verkeerd, maar de Farizeeen hielden er ook allerlei regeltjes op na...

God is geen regelneef. Hij vraagt je niet 10.000 regeltjes na te leven. Hij wil een persoonlijke relatie met jou. Hij vraagt je of je gelooft dat Jezus ook voor jou zonden is gestorven en of je je leven in Zijn hand wil leggen en of je wil leven zoals Hij dat van je vraagt.

-------------------------------------------------------------------------------------
Disclaimer:
Tot zover mijn verhaal. Ik moest dit even kwijt. Het is niet de bedoeling hiermee mensen tegen de schenen te schoppen, maar mensen wakker te schudden. Ik ben benieuwd naar de reacties.

[Kaw]

De onbekeerden zien Hem als rechter, iets wat ie dan ook op dat moment is, maar volgens mij kennen de bekeerden God echt wel als Vader.

Dat vermeende reformatorische wettisisme ligt veel ingewikkelder.
Sommingen zullen het doen om zo bekering af te willen dwingen, waar overigens bijna elke zondag tegen gepreekt wordt.
Sommigen doen het uit een bewuste overweging om te voorkomen dat men niet in aanraking komt met de gevaarlijke wereld.
En sommigen doen dat uit pure Godsliefde die ze hebben gekregen na hun bekering.

Ik loop hier ook vaak te hakken tegen wettisisme en onderschatting van Vrije Genade, maar dit gaat naar mijn mening iets te ver.

[joris]

Ik zie God als een liefdevolle (en dus rechtvaardige, eerlijke) vader en Jezus als mijn broer en vriend. De Heilige Geest is mijn leidsman.

[TheKeimpe]

Jozz,

je verhaal is duidelijk een verhaal van iemand die van buitenaf kijkt naar een gedeelte van de groep waar hij het over heeft.
Er zijn natuurlijk mensen die er zo over denken, maar de meesten niet. Waar misschien wel een groot gebrek ligt is dat er weinig openheid is over wat mensen nu werkelijk denken. Op een bepaalde manier kan je je diepste innerlijk verbergen achter het spreken over God als Rechter.

Overigens is het van wezenlijk belang dat God ook Rechter is. Wat hadden we anders aan het offer van Zijn Zoon Jezus Christus? Dan wordt Jezus een goed voorbeeld.
Nee, doordat Jezus Christus onze Borg is bij de Hemelse Vader, wil Hij weer met ons van doen hebben, omdat onze schuld vergeven en onze onreinheid gewassen is in het Bloed van Christus.

Moet je eens voorstellen hoe die verloren zoon zich voelde toen hij weer thuiskwam. Hij zei "Vader, ik heb gezondigd,..., ik ben niet waardig om uw zoon te zijn" Ik vraag me wel eens af hoeveel mensen dat besef nog hebben. We hebben het zo makkelijk over onze Vader, en we mogen Hem onze Vader noemen , maar dat is door Zijn genade, niet zomaar...

[Kate]

Aangezien ik Jozz ken, weet ik dat hij niet zomaar wat zegt zonder dat hij er wat van af weet
Verder wilde ik zeggen dat ik ook min of meer tegen hetzelfde probleem aanloop alleen dan in mindere mate.
God is voor mij mijn Vader die voor mij zorgt en die mij om Christus wil alles wil vergeven wat ik verkeerd heb gedaan.

[TheKeimpe]

Aangezien ik Jozz ken, weet ik dat hij niet zomaar wat zegt zonder dat hij er wat van af weet

Dan moet hij dat laten weten, dit is een manier van argumenteren die niets zegt. Waarom is het beeld wat hij schetst dan in tegenspraak met mijn beeld, het beeld van iemand over wie hij het heeft (?)

[joris]

mooi verhaal, Jozz. Die vraagtekens heb ik hier ook gesteld.

The Keimpe, jozz argumenteert niet, hij geeft zijn visie op iets wat volgens hem een probleem is.

[hijwel]

Ik hoor namelijk nooit mensen uit reformatorische kring over een persoonlijke relatie met God, wel over zondenbesef en dergelijken of allerlei regeltjes waar je je aan zou moeten houden. Ik bedoel het niet verkeerd, maar de Farizeeen hielden er ook allerlei regeltjes op na...

Dan zal ik je toch eens wat meer verdiepen in de refomatorische kring.
Ik heb veel, heel veel mensen horen spreken over Jezus hun verlosser.
Kom maar eens op 1 van onze verenigingen dan zal je zeker getuigen vinden van Gods genade.

Ik ben het er mee eens dat de oudere genaratie in de kerk nog wel heel wettisch denkt maar de nieuw genaratie staat open voor nieuwe ideeen.

[Maarten]

Ik vind het zeker wel een boeiende gedachte van Jozz, toch gaat hij wel een heel aantal dingen voorbij, die juist wezenlijk zijn in een relatie.

Een relatie van liefde houdt in dat er niets tussen de twee partijen staat. Geen zonde dus, die moet wel beleden worden (zoals dat ook in het dagelijks leven het beste is in een relatie.)

Het is geen relatie met gelijkwaardige personen. Het gaat om een relatie tussen enerzijds een almachtig rechtvaardig GOd en anderzijds een zondig en gevallen schepsel. De relatie is in de eerste plaats Schepper-schepsel. De totstandkoming van een relatie waarbij God je Vriend is is wel een groeiproces. Zoals je ook niet gelijk trouwt als je verkering hebt.

De relatie bestaat bij de goodwill van God en niet bij de goodwille van de mens. De mens is ontrouw maar GOd is trouw. Dit te beseffen maakt nederig en klein.

Een relatie van liefde maakt dat je niet alleen de Persoon liefhebt, maar ook doet wat Hij wil. Zijn geboden onderhouden dus. Dat is niet wettisch, maar een uiting van het geschreven zijn van Gods wet in je hart (ps. 119)

Dat waren wat kanttekeningen bij de woorden van Jozz.

[surfer]

Ik wil er ook nog iets aan toevoegen, wat zo bij opkwam:

als er sprake is van liefde, dan gaat het niet over de vraag of je het verdient of niet. Er wordt vaak nadruk gelegd op het feit dat de mens God's liefde niet verdient, maar hoewel dat een belangrijke constatering in je eigen beleving kan zijn, vanuit God's kant is het niet belangrijk.

'Ik houd van je, alhoewel je het niet verdient'. Op basis daarvan kun je ook geen volwaardige relatie aangaan.

[Pieter]

Wat ik weleens hoor van mensen in de wat strengere gezindten(ben zelf Ned. Hervormd) dat ze een beeld hebben van God als soort van rechter. Je moet volgens allerlei regeltjes leven. Vaak met betrekking op allerlei uiterlijke zaken. En als je genoeg oudvaders hebt gelezen en je hebt genoeg zondenkennis en zondenbesef. Dan is er misschien een kans, soort van lot uit de loterij dat je bent uitverkoren en dat je je kan bekeren.

Jij hoort weleens wat, en op basis daarvan veroordeel jij hier een complete groepering waar je verder niet of nauwelijks mee bekend bent. Dat is nu precies waar ik mij op dit forum zo over kan opwinden...
Je schetst hier een beeld dat zo vreselijk is uitvergroot en aangedikt, dat het niet eens meer in de buurt komt van de werkelijkheid. Verdiep je liever eerst in een bepaalde groep voordat je weer begint om de boel af te zeiken! Excuses voor mijn felheid, maar ik voel dit soort opmerkingen echt als persoonlijke aanval. Het zijn namelijk stuk voor stuk leugens.

Ik denk dat je als gelovige al bij de kruisiging bent uitverkoren.

Ik geloof dat Zijn kinderen van eeuwigheid zijn uitverkoren.

Ik hoor namelijk nooit mensen uit reformatorische kring over een persoonlijke relatie met God, wel over zondenbesef en dergelijken of allerlei regeltjes waar je je aan zou moeten houden.

Dan heb je waarschijnlijk nog nooit een persoonlijk gesprek gehad met (on)bekeerde mensen uit deze kring...

Ik bedoel het niet verkeerd, maar de Farizeeen hielden er ook allerlei regeltjes op na...

Juist ja, en zij maakten daar hun godsdienst, ja zelfs hun bekering van!! Als reformatorische mensen er al bepaalde regeltjes op na houden, zoals je dat zegt, dan is dat alleen maar om dat zij er van overtuigd zijn God daarmee te dienen en omdat ze denken dat het hun helpt bij een christelijke levenswandel.
De vraag of je God daarmee dient, is een andere discussie waard, maar het beeld dat je schetst dat men door naleving van regels de zaligheid zou willen verdienen, is weer zo'n typisch misverstand/leugen.

[Kate]

Wat ik weleens hoor van mensen in de wat strengere gezindten(ben zelf Ned. Hervormd) dat ze een beeld hebben van God als soort van rechter. Je moet volgens allerlei regeltjes leven. Vaak met betrekking op allerlei uiterlijke zaken. En als je genoeg oudvaders hebt gelezen en je hebt genoeg zondenkennis en zondenbesef. Dan is er misschien een kans, soort van lot uit de loterij dat je bent uitverkoren en dat je je kan bekeren.

Jij hoort weleens wat, en op basis daarvan veroordeel jij hier een complete groepering waar je verder niet of nauwelijks mee bekend bent. Dat is nu precies waar ik mij op dit forum zo over kan opwinden...
Je schetst hier een beeld dat zo vreselijk is uitvergroot en aangedikt, dat het niet eens meer in de buurt komt van de werkelijkheid. Verdiep je liever eerst in een bepaalde groep voordat je weer begint om de boel af te zeiken! Excuses voor mijn felheid, maar ik voel dit soort opmerkingen echt als persoonlijke aanval. Het zijn namelijk stuk voor stuk leugens.

Ik denk dat je als gelovige al bij de kruisiging bent uitverkoren.

Ik geloof dat Zijn kinderen van eeuwigheid zijn uitverkoren.

Ik hoor namelijk nooit mensen uit reformatorische kring over een persoonlijke relatie met God, wel over zondenbesef en dergelijken of allerlei regeltjes waar je je aan zou moeten houden.

Dan heb je waarschijnlijk nog nooit een persoonlijk gesprek gehad met (on)bekeerde mensen uit deze kring...

Ik bedoel het niet verkeerd, maar de Farizeeen hielden er ook allerlei regeltjes op na...

Juist ja, en zij maakten daar hun godsdienst, ja zelfs hun bekering van!! Als reformatorische mensen er al bepaalde regeltjes op na houden, zoals je dat zegt, dan is dat alleen maar om dat zij er van overtuigd zijn God daarmee te dienen en omdat ze denken dat het hun helpt bij een christelijke levenswandel.
De vraag of je God daarmee dient, is een andere discussie waard, maar het beeld dat je schetst dat men door naleving van regels de zaligheid zou willen verdienen, is weer zo'n typisch misverstand/leugen.

Nogmaals Pieter, aangezien ik Jozz goed ken, weet ik dat hij het niet zomaar ergens over heeft. Na 10 jaar op een reformatorische school te hebben gezeten(dat heeft hij dus), ben ik ervan overtuigd dat je dan echt wel min of meer weet hoe de gereformeerde gezindte in elkaar zit.
Ik denk ook niet dat je Jozz' verhaal als aanval moet zien, in ieder geval niet speciaal op jou. Ik wil graag jou kant van de zaak ook weten.
Groetjes, Kate

[Jozz]

Ik heb misschien een aantal confronterende zaken gepost of mensen tegen het hoofd gestoten met dit topic. Het is niet mijn bedoeling hier onrust te zaaien of mensen aan te vallen. Voel je je wel aangevallen, dan is dat niet mijn bedoeling. Ik geef slechts weer wat ik zelf merk en ervaar.

Zoals Kate al aangaf weet ik wel degelijk waar ik over praat ik heb (bijna) 10 jaar op een reformatorsche school gezeten. Eerst 6 jaar op de Havo, 1 t/m 5 en nog een keer 5 Havo, omdat ik gezakt was. Dit was op het Van Lodenstein College in Amersfoort. Vervolgens nog bijna 4 jaar op het Hoornbeeck College in Amersfoort. Over een paar maanden hoop ik mijn diploma in ontvangst te nemen.

Zoals ik al zei hoor ik op school vrijwel nooit mensen over een persoonlijke relatie met God. Niet van medestudenten en evenmin van docenten.
Wel hoor ik verhalen over mensen die in kerken zitten met 2000 leden waarvan er 10 aan het avondmaal gaan. Dat vind ik bedroevend weinig.

Ik zeg niet dat het goed is als er veel mensen aan het avondmaal gaan. Maar je hoeft niet zonder zonden te zijn om aan het avondmaal te gaan.
Er is geen mens dat nooit zonden doet.
Zowieso moet je om aan het avondmaal te mogen gaan eerst belijdenis gedaan hebben...

mooi verhaal, Jozz. Die vraagtekens heb ik hier ook gesteld.

The Keimpe, jozz argumenteert niet, hij geeft zijn visie op iets wat volgens hem een probleem is.

Bedankt voor de positieve reactie. Ik was al bang dat ik de enige was die zo denkt.

Ik vind het zeker wel een boeiende gedachte van Jozz, toch gaat hij wel een heel aantal dingen voorbij, die juist wezenlijk zijn in een relatie.

Een relatie van liefde houdt in dat er niets tussen de twee partijen staat. Geen zonde dus, die moet wel beleden worden (zoals dat ook in het dagelijks leven het beste is in een relatie.)

Het is geen relatie met gelijkwaardige personen. Het gaat om een relatie tussen enerzijds een almachtig rechtvaardig God en anderzijds een zondig en gevallen schepsel. De relatie is in de eerste plaats Schepper-schepsel. De totstandkoming van een relatie waarbij God je Vriend is is wel een groeiproces. Zoals je ook niet gelijk trouwt als je verkering hebt.

De relatie bestaat bij de goodwill van God en niet bij de goodwille van de mens. De mens is ontrouw maar God is trouw. Dit te beseffen maakt nederig en klein.

Een relatie van liefde maakt dat je niet alleen de Persoon liefhebt, maar ook doet wat Hij wil. Zijn geboden onderhouden dus. Dat is niet wettisch, maar een uiting van het geschreven zijn van Gods wet in je hart (ps. 119)

Dat waren wat kanttekeningen bij de woorden van Jozz.

Ik wil er ook nog iets aan toevoegen, wat zo bij opkwam:

als er sprake is van liefde, dan gaat het niet over de vraag of je het verdient of niet. Er wordt vaak nadruk gelegd op het feit dat de mens God's liefde niet verdient, maar hoewel dat een belangrijke constatering in je eigen beleving kan zijn, vanuit God's kant is het niet belangrijk.

'Ik houd van je, alhoewel je het niet verdient'. Op basis daarvan kun je ook geen volwaardige relatie aangaan.

Bedankt voor jullie aanvulling.

Wat ik weleens hoor van mensen in de wat strengere gezindten(ben zelf Ned. Hervormd) dat ze een beeld hebben van God als soort van rechter. Je moet volgens allerlei regeltjes leven. Vaak met betrekking op allerlei uiterlijke zaken. En als je genoeg oudvaders hebt gelezen en je hebt genoeg zondenkennis en zondenbesef. Dan is er misschien een kans, soort van lot uit de loterij dat je bent uitverkoren en dat je je kan bekeren.

Jij hoort weleens wat, en op basis daarvan veroordeel jij hier een complete groepering waar je verder niet of nauwelijks mee bekend bent.

Zoals al meerdere malen gezegd is ben ik wel degelijk bekend met die "complete groepering". Ik kom het gewoon vaak tegen en dat vind ik zo jammer.

Dat is nu precies waar ik mij op dit forum zo over kan opwinden...

Doe maar rustig hoor. Als het niet zo is volgens jou zou ik me helemaal niet druk maken over iemand die het volgens jou totaal niet weet...

Je schetst hier een beeld dat zo vreselijk is uitvergroot en aangedikt, dat het niet eens meer in de buurt komt van de werkelijkheid.

Vreemd dat ik het toch echt in de werkelijkheid tegenkom.

Verdiep je liever eerst in een bepaalde groep voordat je weer begint om de boel af te zeiken! Excuses voor mijn felheid, maar ik voel dit soort opmerkingen echt als persoonlijke aanval. Het zijn namelijk stuk voor stuk leugens.

Ik kom al 10 jaar lang met reformatorische jongeren en docenten in aanraking en ja die spreek ook wel over dit soort zaken.
Ik bedoel het dus niet persoonlijk. Ik schets hier een beel zoals ik het ervaar.
Als er bij jou in je omgeving wel veel reformatische christenen zijn met een persoonlijk geloof wees daar dan blij om.

Ik denk dat je als gelovige al bij de kruisiging bent uitverkoren.

Ik geloof dat Zijn kinderen van eeuwigheid zijn uitverkoren.

Ok.

Ik hoor namelijk nooit mensen uit reformatorische kring over een persoonlijke relatie met God, wel over zondenbesef en dergelijken of allerlei regeltjes waar je je aan zou moeten houden.

Dan heb je waarschijnlijk nog nooit een persoonlijk gesprek gehad met (on)bekeerde mensen uit deze kring...

Misschien dat nooit wat overdreven is. Heel af en toe kom je wel mensen tegen die een persoonlijk relatie hebben, maar dan nog spreek ik ze weinig.

Ik bedoel het niet verkeerd, maar de Farizeeen hielden er ook allerlei regeltjes op na...

Juist ja, en zij maakten daar hun godsdienst, ja zelfs hun bekering van!! Als reformatorische mensen er al bepaalde regeltjes op na houden, zoals je dat zegt, dan is dat alleen maar om dat zij er van overtuigd zijn God daarmee te dienen en omdat ze denken dat het hun helpt bij een christelijke levenswandel.
De vraag of je God daarmee dient, is een andere discussie waard, maar het beeld dat je schetst dat men door naleving van regels de zaligheid zou willen verdienen, is weer zo'n typisch misverstand/leugen.

Tot zover mijn commentaar/reactie.

[joris]

Jozz zei

Ik hoor namelijk nooit mensen uit reformatorische kring over een persoonlijke relatie met God, wel over zondenbesef en dergelijken of allerlei regeltjes waar je je aan zou moeten houden. Ik bedoel het niet verkeerd, maar de Farizeeen hielden er ook allerlei regeltjes op na...

Dapper dat je dit schrijft hier, Jozz. HEt vraagt een volwassen Gods beeld om de regels over boord te gooien en je te durfen laten leiden door Gods Geest. HEt is zo ongelooflijk eng om alle vastigheden achter je te laten en alleen met de bijbel in dehand en het gebed en fijne gesprekken een relatie op te bouwen met God.
Het is echt in het diepe water springen terwijl je niet goed kunt zwemmen.

Mensen spreken wel over Jezus als hun verlosser, maar of dat echt heel diep gaat weet ik eerlijk gezegd niet. Ik ben zelf tot de overtuiging gekomen dat ik niet de vrucht van de Geest kon ontdekken in mijn oude gemeente en daarom ben ik daar weg gegaan (een van de redenen). mensen die diep beseffen wat het betekent om verlost te zijn van hun zonden die brengen vruchten voort. Die kunnen haast niet stoppen met praten over JEzus en het kruis van Golgotha. Die halen het in de gemeente niet in hun hoofd om naast iemand te gaan zitte zonder te groeten of gelijk na de dienst te praten over voetbal en werk.
Gods liefde drijft hen!!!! En dat mis ik in de gereformeerde/reformatorische wereld.
God is je vader, kruip toch bij Hem op schoot!

[Pieter]

Maar je hoeft niet zonder zonden te zijn om aan het avondmaal te gaan.

Er is ook niemand die dat beweerd, toch?

Doe maar rustig hoor. Als het niet zo is volgens jou zou ik me helemaal niet druk maken over iemand die het volgens jou totaal niet weet...

Vergeef me mijn felheid, maar ik krijg vaak het gevoel dat er bewust een bepaald beeld wordt geschetst om zich daarmee af te zetten tegen deze groepering. Dat vind ik erg jammer, vooral omdat ik zelf andere, positieve ervaringen heb.