Meerwaarde belijdenis

[pol]

Mijn man heeft nog geen belijdenis gedaan. Nu wordt er door vrienden, predikant, kerkraad etc. verschrikkelijk aangedrongen dat hij dit moet doen. Terwijl hij de meerwaarde hiervan niet ziet. Hij zegt: je moet elke dag ahw belijdenis doen. En daarbij speelt ook een rol dat mensen bij ons in de kerk heel snel belijdenis doen en hier niet naar gaan leven bijv. dronkenschap, discobezoek, alles- mag-en- kan-houding, een keer naar de kerk per zondag is toch best, en verder een heel slap geestelijk leven.
Als je dit dus tegen bovenstaande personen zegt wordt dat nog soort goedgepraat zo van: dat moet iedereen toch zelf weten. Wij zeggen dan: leef je tot eer van jezelf of tot eer van God? Dan wordt er nog wat gemummeld en er wordt gezwegen. Als we bijv. Collossenzen 3 lezen moet er toch wat veranderen in je leven en dat missen we veel bij mensen die toch belijdenis doen in de kerk.

Heeft belijdenis meerwaarde als je er niet naar leeft?

[elbert]

Het doen van openbare geloofsbelijdenis in kerken/gemeenten komt met een aantal rechten en plichten.
Hoewel het in de eerste plaats een uitdrukking is van het persoonlijke geloof, betekent het bovendien een opgenomen zijn in een groter geheel, nl. een christelijke gemeente. Geloven is dus niet een strikt persoonlijk iets, want geloof vraagt om gemeente-zijn in de diepste zin van het woord met medegelovigen; dat is ook helemaal bijbels.

Als de afgelegde geloofsbelijdenis niet overeenkomt met het leven dat daarbij hoort (bekering, levenswandel), dan hoort de gemeente de dwalende gelovige daarop te wijzen en eventueel tuchtmaatregelen te nemen, om de betreffende broeder/zuster weer op het juiste pad te brengen. Geloofsbelijdenis doen voor de vorm, dienen we in elk geval af te wijzen.

[pol]

Het doen van openbare geloofsbelijdenis in kerken/gemeenten komt met een aantal rechten en plichten.
Hoewel het in de eerste plaats een uitdrukking is van het persoonlijke geloof, betekent het bovendien een opgenomen zijn in een groter geheel, nl. een christelijke gemeente. Geloven is dus niet een strikt persoonlijk iets, want geloof vraagt om gemeente-zijn in de diepste zin van het woord met medegelovigen; dat is ook helemaal bijbels.

Als de afgelegde geloofsbelijdenis niet overeenkomt met het leven dat daarbij hoort (bekering, levenswandel), dan hoort de gemeente de dwalende gelovige daarop te wijzen en eventueel tuchtmaatregelen te nemen, om de betreffende broeder/zuster weer op het juiste pad te brengen. Geloofsbelijdenis doen voor de vorm, dienen we in elk geval af te wijzen.

Dus het komt erop neer dat een heleboel mensen die belijdenis doen gewoon doorgaan met dingen die ze voor hun belijdenis doen ook deden. Dus belijdenis zonder bekering. Dit is dan voor de vorm.
Tuchtmaatregelen worden er niet genomen. Het is zo fijn dat er zoveel mensen belijdenis doen en levensstijl ach dat boeit niet

[Smurffie]

Het doen van openbare geloofsbelijdenis in kerken/gemeenten komt met een aantal rechten en plichten.
Hoewel het in de eerste plaats een uitdrukking is van het persoonlijke geloof, betekent het bovendien een opgenomen zijn in een groter geheel, nl. een christelijke gemeente. Geloven is dus niet een strikt persoonlijk iets, want geloof vraagt om gemeente-zijn in de diepste zin van het woord met medegelovigen; dat is ook helemaal bijbels.

Als de afgelegde geloofsbelijdenis niet overeenkomt met het leven dat daarbij hoort (bekering, levenswandel), dan hoort de gemeente de dwalende gelovige daarop te wijzen en eventueel tuchtmaatregelen te nemen, om de betreffende broeder/zuster weer op het juiste pad te brengen. Geloofsbelijdenis doen voor de vorm, dienen we in elk geval af te wijzen.

Dus het komt erop neer dat een heleboel mensen die belijdenis doen gewoon doorgaan met dingen die ze voor hun belijdenis doen ook deden. Dus belijdenis zonder bekering. Dit is dan voor de vorm.
Tuchtmaatregelen worden er niet genomen. Het is zo fijn dat er zoveel mensen belijdenis doen en levensstijl ach dat boeit niet

Daarom doe ik dus geen belijdenis (voorlopig)

Het is misschien makkelijk praten. Het zou bijv. een goed excuus kunnen zijn, zodat ik gewoon door kan blijven leven als ik nu doe. Anderzijds weet ik dat ik mijn levensstijl niet zal aanpassen als ik belijdenis gedaan heb. Het is dus van de 2 kwade de beste kiezen.

[Marnix]

Tja, dan kom je weer op de betekenis van de belijdenis uit. Als je de kerk wel oke vindt, en de leer zoals die uitgebreid is uitgewerkt wel kan onderschrijven, schijn je vaak gewoon belijdenis te kunnen doen.... tja, wat houdt je dan tegen... Maar volgens mij moet er ook geloof zijn en leg je daar belijdenis van af... en als je daar dan niet naar leeft of gewoon niet gelooft, waarom zou je dan daar belijdenis van doen?!

[elbert]

Dus het komt erop neer dat een heleboel mensen die belijdenis doen gewoon doorgaan met dingen die ze voor hun belijdenis doen ook deden. Dus belijdenis zonder bekering. Dit is dan voor de vorm.
Tuchtmaatregelen worden er niet genomen. Het is zo fijn dat er zoveel mensen belijdenis doen en levensstijl ach dat boeit niet

Zoals met zoveel dingen, heft het verkeerde het goede niet op. Dus daarom is het nog steeds goed om geloofsbelijdenis af te leggen en tegelijkertijd zelf wel een levensstijl te hebben die daarmee overeenkomt. Bovendien heeft een lid van een christelijke gemeente wel de opdracht om de vinger bij de zere plek te leggen in de gemeente.

[André]

Voor God maakt het wel verschil dat je zegt: ik wil Uw kind zijn en daar naar leven.
Als je dan vervolgens daar niet naar leeft mag je je zelf later verantwoorden.

Dus een vraag aan de topic startster zou kunnen zijn, is je man bang voor God?

[Machiavelli]

Voor God maakt het wel verschil dat je zegt: ik wil Uw kind zijn en daar naar leven.
Als je dan vervolgens daar niet naar leeft mag je je zelf later verantwoorden.

Dus een vraag aan de topic startster zou kunnen zijn, is je man bang voor God?

Zou Gods liefde afhankelijk zijn van een formele belijdenis? Ik snap de echtgenoot van ts wel. Doordat er zoveel mensen zijn die belijdenis doen, maar waar vervolgens geen enkele zichtbare verbetering tov. de situatie van voor de bekering plaatsvindt word de 'waarde' van de belijdenis natuurlijk wel minder.

[Smurffie]

Voor God maakt het wel verschil dat je zegt: ik wil Uw kind zijn en daar naar leven.
Als je dan vervolgens daar niet naar leeft mag je je zelf later verantwoorden.

Dus een vraag aan de topic startster zou kunnen zijn, is je man bang voor God?

Zou Gods liefde afhankelijk zijn van een formele belijdenis? Ik snap de echtgenoot van ts wel. Doordat er zoveel mensen zijn die belijdenis doen, maar waar vervolgens geen enkele zichtbare verbetering tov. de situatie van voor de bekering plaatsvindt word de 'waarde' van de belijdenis natuurlijk wel minder.

In de ogg zouden ze zeggen; Men zou er goed aan doen voor de 'ordentelijkheid'

[elbert]

Zou Gods liefde afhankelijk zijn van een formele belijdenis? Ik snap de echtgenoot van ts wel. Doordat er zoveel mensen zijn die belijdenis doen, maar waar vervolgens geen enkele zichtbare verbetering tov. de situatie van voor de bekering plaatsvindt word de 'waarde' van de belijdenis natuurlijk wel minder.

Onze belijdenis is afhankelijk van Gods liefde en is tevens als het goed is een uiting van onze wederliefde. Daarbij hoort nadrukkelijk ook de liefde tot Gods gemeente.
Christen zijn buiten de gemeenschap met mede-christenen om (de gemeente) is bijbels gezien onbestaanbaar. Daarom is een formele belijdenis noodzakelijk, zodat het voor iedereen duidelijk is, dat je aangesproken wil worden op basis van het algemeen ontwijfelbaar christelijk geloof.

[Machiavelli]

Onze belijdenis is afhankelijk van Gods liefde en is tevens als het goed is een uiting van onze wederliefde. Daarbij hoort nadrukkelijk ook de liefde tot Gods gemeente.
Christen zijn buiten de gemeenschap met mede-christenen om (de gemeente) is bijbels gezien onbestaanbaar. Daarom is een formele belijdenis noodzakelijk, zodat het voor iedereen duidelijk is, dat je aangesproken wil worden op basis van het algemeen ontwijfelbaar christelijk geloof.

Noodzakelijk nog wel? Dat is wel heel sterk uitgedrukt. Het elkaar aanspreken, bemoedigen en corrigeren kan toch heel goed zonder die formele belijdenis, zeker als het duidelijk is dat het geloof er wel is. Zeker, ik zie de symbolische waarde van die formele belijdenis wel en het is ook goed als je die doet, maar noodzakelijk is ze allerminst.

[columbus]

er is ook nog eens zoiets van een 'getuigenis' afleggen, laten zien waar je staat. maar dan een oprecht getuigenis en niet omdat het 'hoort' zoals ik ooit deed.
en die getuigenis voor een gemeente afleggen is mooi!

[elbert]

Onze belijdenis is afhankelijk van Gods liefde en is tevens als het goed is een uiting van onze wederliefde. Daarbij hoort nadrukkelijk ook de liefde tot Gods gemeente.
Christen zijn buiten de gemeenschap met mede-christenen om (de gemeente) is bijbels gezien onbestaanbaar. Daarom is een formele belijdenis noodzakelijk, zodat het voor iedereen duidelijk is, dat je aangesproken wil worden op basis van het algemeen ontwijfelbaar christelijk geloof.

Noodzakelijk nog wel? Dat is wel heel sterk uitgedrukt. Het elkaar aanspreken, bemoedigen en corrigeren kan toch heel goed zonder die formele belijdenis, zeker als het duidelijk is dat het geloof er wel is. Zeker, ik zie de symbolische waarde van die formele belijdenis wel en het is ook goed als je die doet, maar noodzakelijk is ze allerminst.

Hmm, dus je wilt het allemaal informeler. Maar hoe wil je de bepaalde zaken in een christelijke gemeente dan regelen, zoals toegang verlenen tot doop en avondmaal, stemrecht, ledenadministratie en dergelijke? Met een: "o ja, maar ik ben ook christen hoor, al wil ik dat niet in het openbaar erkennen"?

[suus_]

Mijn man heeft nog geen belijdenis gedaan. Nu wordt er door vrienden, predikant, kerkraad etc. verschrikkelijk aangedrongen dat hij dit moet doen. Terwijl hij de meerwaarde hiervan niet ziet. Hij zegt: je moet elke dag ahw belijdenis doen. En daarbij speelt ook een rol dat mensen bij ons in de kerk heel snel belijdenis doen en hier niet naar gaan leven bijv. dronkenschap, discobezoek, alles- mag-en- kan-houding, een keer naar de kerk per zondag is toch best, en verder een heel slap geestelijk leven.
Als je dit dus tegen bovenstaande personen zegt wordt dat nog soort goedgepraat zo van: dat moet iedereen toch zelf weten. Wij zeggen dan: leef je tot eer van jezelf of tot eer van God? Dan wordt er nog wat gemummeld en er wordt gezwegen. Als we bijv. Collossenzen 3 lezen moet er toch wat veranderen in je leven en dat missen we veel bij mensen die toch belijdenis doen in de kerk.

Heeft belijdenis meerwaarde als je er niet naar leeft?

als je zo'n vraag steld is mijn eerste reactie: wat is dan de inhoud van belijdenis doen.

en als jouw man nog niet toe is aan belijdenis doen zal ik zeker niet voor de vorm belijdenis af gaan leggen.

tenslotte kan de kerk je wel phousen maar dan krijg je misschien wel het boven staande verhaaltje

[Lalage]

Voor God maakt het wel verschil dat je zegt: ik wil Uw kind zijn en daar naar leven.
Als je dan vervolgens daar niet naar leeft mag je je zelf later verantwoorden.

Dus een vraag aan de topic startster zou kunnen zijn, is je man bang voor God?

Zou Gods liefde afhankelijk zijn van een formele belijdenis? Ik snap de echtgenoot van ts wel. Doordat er zoveel mensen zijn die belijdenis doen, maar waar vervolgens geen enkele zichtbare verbetering tov. de situatie van voor de bekering plaatsvindt word de 'waarde' van de belijdenis natuurlijk wel minder.

Tja, als je zo begint hoef je ook niet meer te dopen en te trouwen...