Moderator: Moderafo's
Pieter schreef:Helaas niet... Tenzij er een eenzijdige daad Gods in ons leven plaatsvindt. En dan nog verzondigen we alles.
Pieter schreef:Dat komt omdat wij "dood zijn voor de dood". Ik was vorige week betrokken bij een ernstig ongeval (ben er zelf gelukkig zonder kleerscheuren vanaf gekomen). Hoewel dan best het besef op je afkomt van de broosheid van je leven, ga je eigenlijk met dezelfde vaart weer verder. We zijn -en dat is ook mijn eigen ervaring- keihard, blind en zelfs vijandig jegens God. Het is dan ook mijn diepste overtuiging dat alleen genade ons kan redden van de dood, hoewel je dat niet ontslaat van je eigen verantwoordelijkheid. (Dat is overigens een discussie die elders op het forum ook wordt gevoerd).
Ikke21 schreef:Hebben wij God nodig in ons leven? Willen wij leven zoals God dat van ons vraagt? Willen wij ons leventje (wat maar zo kort is) hierop aarde opgeven om te leven naar Gods wil en hierna voor eeuwig gelukkig te zijn?
Pieter schreef:.....Ik was vorige week betrokken bij een ernstig ongeval (ben er zelf gelukkig zonder kleerscheuren vanaf gekomen). Hoewel dan best het besef op je afkomt van de broosheid van je leven, ga je eigenlijk met dezelfde vaart weer verder. We zijn -en dat is ook mijn eigen ervaring- keihard, blind en zelfs vijandig jegens God. ...
Ikke21 schreef:Hebben wij God nodig in ons leven? Willen wij leven zoals God dat van ons vraagt? Willen wij ons leventje (wat maar zo kort is) hierop aarde opgeven om te leven naar Gods wil en hierna voor eeuwig gelukkig te zijn?
Lalage schreef:Ikke21 schreef:Hebben wij God nodig in ons leven? Willen wij leven zoals God dat van ons vraagt? Willen wij ons leventje (wat maar zo kort is) hierop aarde opgeven om te leven naar Gods wil en hierna voor eeuwig gelukkig te zijn?
Ja, wij hebben God nodig.
Wij willen wel leven zoals God dat van ons vraagt, maar als het erop aankomt moet Hij heel veel moeite doen voordat het tot ons doordringt dat wat Hij wil toch echt het beste is.
Wishori Wasesu schreef:ik hoor maar elke keer...naar Gods wil leven en dan hierna eeuwig gelukkig te kunnen zijn. Alsof je eerst moet doen zonder dat je er een zak zin in hebt, maar dat doe je toch maar, omdat Hij het zo wil en ik anders geen eeuwig geluk zal ontvangen. Blijkt weinig eerbied en waardering voor Hem en dit leven uit.
Ik vind mijn leven hier al super en alleen met Hem kan ik dat geluk hier op aarde ten volste vinden. Grote dankbaarheid heb ik daarvoor, en of ik dan later ook voor eeuwig mag wezen in het geluk, dat heb ik maar te bezien hoor. Ik wil nu tot Zijn eer hier zijn en daar gelukkig mee zijn.
Wat moet er dan nog meer gebeuren voor je ogen open gaan?
(Dit vraag ik uit bezorgdheid hoor! begrijp me niet verkeerd)
Pieter schreef:Wat moet er dan nog meer gebeuren voor je ogen open gaan?
(Dit vraag ik uit bezorgdheid hoor! begrijp me niet verkeerd)
Weet jij het? Dit maakt me soms moedeloos. Ik ben echt bikkelhard, het lijkt wel of niets me iets kan doen. Ik denk dat enkel genade hier iets aan kan doen... maar dat is misschien wel een makkelijke uitvlucht.
Hoe gaan anderen hier mee om?
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 27 gasten