Feliciteren na het belijdenis doen

[Night]

Op zich heb je gelijk Tweetietwee..

Maar wat mij tegenstaat is dat je normaal feliciteert met prestaties, dingen die jezelf voor elkaar hebt gekregen etc etc..
Met dat idee in mijn hoofd zeg ik: nee...

greetz..
Night

[tweetietwee]

night, je feliciteert toch ook bij een geboorte?

(misschien een beetje rare vergelijking, maar ik moest er opeens aan denken...)

groeties, tweetie

[Korsiaan]

Je kunt mijns inzien iemand die belijdenis gedaan heeft beter Gods zegen toewensen!

[Night]

night, je feliciteert toch ook bij een geboorte?

(misschien een beetje rare vergelijking, maar ik moest er opeens aan denken...)

groeties, tweetie

Ja, ik snap wat je bedoelt...daar ga ik eens even over denken wat ik daar eigenlijk van vind...

Greetz..
Night

[Mary]

Daar kom ik ook nog even.......

feliciteren na een belijdenis kan je op 2 manieren opvatten. Of je feliciteert diegene om het feit dat hij/zij ja tegen God heeft gezegd of je feliciteert diegene, net als je iemand feliciteert als die jarig is. Je hebt er dan ook niet zelf voor gezorgd dat je nog een jaar bent blijven leven.

Ik zelf denk dat je iemand niet kan feliciteren om het feit dat hij/zij ja tegen God gezegd heeft, dat is namelijk helemaal geen prestatie van jezelf, maar van God!!

Ik sluit me dus aan bij Korsiaan, dat je iemand het beste Gods zegen kan toewensen!!!!

[Night]

Dat is dus ook mijn mening Mary, maar dan nog de opmerking van Tweetytwee....met een baby? Heb je zelf ook niks voor gedaan...
Toch is het daarbij veel normaler om te feliciteren...

Greetz..
Night

[Anke]

Een geboorte vind ik een andere situatie. Bij belijdenis neem je het lidmaatschap in de kerk over van je ouders, je belijdt dus dat je zelf de rest van je leven wil proberen te leven volgens Gods woord. Bij geboorte is het nog steeds zo dat je het niet zelf in de hand hebt gehad wat allemaal gebeurd is, maar er is leven gespaard, leven gegeven. En er wordt ook niks beloofd, zoals je een poosje later zult doen bij de doop.

Zo zie ik het, is wel een moeilijk uit te leggen onderwerp...

Eigenlijk moet je feliciteren ook zien als een teken van medeleven, dus niet als feliciteren met iets wat je zélf gepresteerd hebt.

Pfff, ik geloof dat het leesbaar is, anders moet je het zeggen, probeer ik het nog een x.

[tweetietwee]

mary en night, opzich ben ik het met jullie eens. Maar Anke, misschien heb ik een andere kijk op belijdenis doen dan jij. Ik zie het niet als het lidmaatschap van je ouders overnemen. (of zoals zogal eens gezegd wordt de doop van je ouders overnemen, want dat kan al helemaal niet) Voor mij was en is belijdenis: persoonlijk en in het openbaar belijdenis doen van je geloof.
Night, kun jij uitleggen waarom je het bij een geboorte normaler vind?
Oplossing: het kan ook allebei, feliciteren en Gods zegen toewensen. Dat sluit elkaar niet uit.

benieuwd naar jullie reactie, tweetie

[Night]

Niet dat ik dat vindt, maar dat het in het algemener normaler wordt gevonden, feliciteren daarbij..

Ik denk nog ;_)

Greetz..
Night

[tweetietwee]

ik blijf nieuwsgierig............

[Night]

Mooi zo..en echt langer zal ik je niet laten wachten

Waar ik even over moest nadenken was het feit dat men in het algemeen makkelijker met een geboorte feliciteert dan met een belijdenis doen, laat ik het anders zeggen, er zijn mensen waaronder ik die daarmee een gevoelsmatig probleem hebben, en met feliciteren bij een geboorte niet.

Ik heb erover nagedacht. In ieder geval is het niet duidelijk te beargumenteren, wel kan ik een gevoelsmatig verschil aangeven.
Bij feliciteren met een geboorte bedoel ik daar persoonlijk ook mee: wat fijn dat de Heere alles in gezondheid heeft willen doen geven, dat alles goed mocht gaan. In geval van een ziek kindje of een gestorven kindje feliciteren we niet, oftewel, het is een uiting van dankbaarheid voor de goede zaken die de Heere ook weer gaf. Vaak doe je persoonlijke vrienden of kennisen ook nog wat andere wensen toekomen, zoals gezondheid en herstel van kracht ed.

Bij een belijdenis ligt het wat mij betreft toch anders. Ik zie belijdenis doen enerzijds als een keuze om belijdend lid te worden, ofwel de verantwoordelijkheid van de ouders overnemen. Hopelijk is er ook een bewust afleggen van belijdenis des geloofs, namelijk dat men het waarzaligmakend geloof mag bezitten. Een gave dus, die alleen bij Hem vandaan komt. Daarin is niets van de mens, want als we eerlijk zijn moeten we erkennen dat er waarheid staat in Zijn Woord: Er is niemand die God zoekt, ook niet een. Dus ook nooit een keuze kan maken voor God, uit zichzelf, om daarmee het waarzaligmakend geloof te verdienen of dergelijke.
Misschien is het mijn voorzichtigheid tegenover al die "makkelijke" keuzes die er tegenwoordig zijn (ik kies om te gaan geloven en ik ben er; heel cru gezegd) die me doet kiezen om niet te feliciteren, om aan te geven dat het wat mij betreft niets is waarvoor de mens als persoon geprezen kan worden.
Wel zou je de Heere dank kunnen zeggen dat er iemand die "keuze" mag doen in tegenstelling tot het kiezen voor de wereld zeg maar. De vraag is of je dat via een felicitatie duidelijk maakt. Zoiets houd ik in mezelf, hooguit een goede vriend zou je kunnen zeggen dat je er zo over denkt, maar dan gaat de dank als het goed is rechtstreeks naar de Heere toe.

Tja..heb ik het zo iets duidelijker gemaakt?
I hope so..

Greetz..
Night

[tweetietwee]

ja night, dankjewel voor je reactie. Ik ben het echt een heel eind met je eens. Jij zegt dat je voorzichtig bent, omdat er zoveel mensen zelf voor willen kiezen. Ja die voorzichtigheid zie ik ook bij mezelf.
Alleen, dat van je ouders overnemen, dat kan volgens mij echt niet.
Jij noemt het lidmaatschap van je ouders overnemen, maar vaak wordt dat de doop van je ouders overnemen genoemd. Je ouders hebben je laten dopen, maar de doop is echt eenzijdig, alleen van God uit. Hij sluit een verbond met ons op dat moment. Dat kun je nooit overnemen!! Wat bedoel je precies met het lidmaatschap van je ouders overnemen?
Ik geloof ook dat je nooit een keuze kan maken voor God, uit jezelf, om daarmee het waarzaligmakend geloof te verdienen of dergelijke. Maar belijdenis van je geloof afleggen doe je toch wel zelf. Daarom ga ik iemand die belijdenis heeft gedaan wel een hand geven en doopouders niet. Hoewel dat bij ons in de gemeente wel de gewoonte is.

Je merkt het, ik ben er nog niet echt uit.

groetjes, tweetie

[Night]

Even snel weer...tussen de bedrijven door

Ik heb het overigens niet gehad over lidmaatschap overnemen maar over verantwoordelijkheid overnemen, en dat is wat jij bedoelt met de doop overnemen.
Wat ik ermee bedoel is het volgende. Zolang je dooplid bent word je gezien als kind van je ouders. Zij hebben de vrantwoordelijkheid om je te leren en te doen leren wat betreft Gods Woord. Het overnemen ervan zie ik dan als het bewust gaan dragen van je eigen verantwoordelijkheid. Je hebt een keuze gemaakt, namelijk dat je je bij de gemeente wilt voegen en het eens bent met de leer die aldaar geleerd wordt. Tevens is het wel te hopen dat het ook een belijdenis van een levend geloof mag zijn.
Ik denk dat de ouderlijke verantwoording dan niet gelijk wegvalt, maar het gaat meer om de figuurlijke zin. het is niet zo dat je ervoor zelf niet verantwoordelijk was voor je daden, en het is ook niet zo dat na je belijdenis doen je ouders geen zeggenschap meer zouden hebben, althans niks meer zouden hoeven of mogen zeggen.

Dat de doop een verbond is tussen het kind (jij en ik dus) en Hemzelf ben ik helemaal met je eens. Zodoende kan je dus inderdaad niet spreken van overnemen of lidmaatschap overnemen.

beetje duidelijker weer zo?

Greetz..
Night

[tweetietwee]

ja, dankjewel
toch blijf ik bij mijn standpunt om wel te feliciteren, maar dat is dan vanwege alle persoonlijke overwegingen en het gevoel wat we daarbij hebben... (zie alle voorgaande reacties) ieder in zn waarde.
Wat ik trouwens zelf ook wel doe is een kort kaartje schrijven, dat kun je dan zien als felicitatie, maar daar kan je ook opschrijven wat je die persoon echt toewenst. En ik weet uit eigen ervaring dat je de inhoud van die kaarten beter onthoudt en naleest dan alles wat er op zo'n dag en in de dagen daarna tegen je gezegd wordt.

groeties, tweetie

[Night]

ja, dankjewel
toch blijf ik bij mijn standpunt om wel te feliciteren, maar dat is dan vanwege alle persoonlijke overwegingen en het gevoel wat we daarbij hebben... (zie alle voorgaande reacties) ieder in zn waarde.
Wat ik trouwens zelf ook wel doe is een kort kaartje schrijven, dat kun je dan zien als felicitatie, maar daar kan je ook opschrijven wat je die persoon echt toewenst. En ik weet uit eigen ervaring dat je de inhoud van die kaarten beter onthoudt en naleest dan alles wat er op zo'n dag en in de dagen daarna tegen je gezegd wordt.

groeties, tweetie

We vinden elkaar wel ergens
Volgens mij hebben we het grotendeels over hetzelfde, al leggen we her en der een nuance iets anders..

Greetz..
Night