Statelijk en standelijk

[bloob]

Van de week las ik een preek waarin de termen statelijk en standelijk voorkwamen. Wie kan me uitleggen wat dat eigenlijk betekent?

[waarnemer]

Dat zijn termen die vroeger wel werden gebruikt. Ik heb dat nooit gehoord, maar men bedoelt er mee, dat je weet dat je van dood levend bent geworden. Maar in het leven van elke dag kan dat wegwezen, je gevoelt dat niet, dan is je staat wel goed, maar de stand van je geestelijk leven is beneden peil.
Misschien is dit wel een term uit de 'tale Kanaäns'.

[bloob]

Ik geloof dat ik het begrijp, maar waar worden deze termen dan vandaan gehaald?

[Raido]

Ik geloof dat ik het begrijp, maar waar worden deze termen dan vandaan gehaald?

Uit de bevindelijk-gereformeerde traditie, de oudvaders en hun boeken.

[Acire]

Ow ja, die termen ken ik ook. Je hebt 2 staten, dood of levend. Maar meer dan 2 standen.

[TheKeimpe]

Hoewel er verschillende invullingen van het begrip standen zijn, is het volgens mij wel Bijbels gefundeerd dat er gradaties zijn. Ik weet even niet meer welke apostel het is die spreekt over zuigelingen, kinderen, jongemannen en vaders in het geloof. (of zoiets)

[huub]

Heey TheKeimpe,

om je te helpen heb ik op biblija.net de teksten opgezocht, waar jouw gezegde vandaan zou kunnen komen. Ik heb ze in de SV (Statenvertaling) weergegeven:

Heb. 5:
12 Want gij, daar gij leraars behoordet te zijn vanwege den tijd, hebt wederom van node, dat men u lere, welke de eerste beginselen zijn der woorden Gods; en gij zijt geworden, als die melk van node hebben, en niet vaste spijze.
13 Want een iegelijk, die der melk deelachtig is, die is onervaren in het woord der gerechtigheid; want hij is een kind.
14 Maar der volmaakten is de vaste spijze, die door de gewoonheid de zinnen geoefend hebben, tot onderscheiding beide des goeds en des kwaads.

1 Johannes 2:
12 Ik schrijf u, kinderkens, want de zonden zijn u vergeven om Zijns Naams wil.
13 Ik schrijf u, vaders! want gij hebt Hem gekend, Die van den beginne is. Ik schrijf u, jongelingen, want gij hebt den boze overwonnen. Ik schrijf u, kinderen, want gij hebt den Vader gekend.
14 Ik heb u geschreven, vaders, want gij hebt Hem gekend, Die van den beginne is. Ik heb u geschreven, jongelingen, want gij zijt sterk, en het Woord Gods blijft in u, en gij hebt den boze overwonnen.

Het eerste gedeelte gaat over inderdaad 2 'standen' van het geloof.
1. Een kind die alles nog niet zo goed onderscheidt en de eerste dingen nog moet leren
2. Een volwassene, volmaakte, die geoefend is in het uit elkaar houden van goed en kwaad.

Het tweede gedeelte is volgens mij niet bedoeld om verschillende standen in het geloofsleven aan te geven. Het is eigenlijk net zo, als dat een dominee tegen een gemeente zegt: kinderen, jeugd, ouderen o.i.d.

Ik ben benieuwd of jullie wel teksten kunnen vinden, die meer dan 2 standen van het geloof aangeven. Is de leer van 2 staten en meer dan 2 standen meer een product van de oudvaders (zoals Raido zegt) of heeft het toch een bijbelse oorsprong?

[Marnix]

De beelden van zuigelingen en "volwassenen" in het geloof is beeldspraak die in de Bijbel wordt gebruikt, Johannes doet dat hier duidelijk niet, die houdt het hier letterlijk.

Voorbeelden waar het wel gebeurt:

1 Maar, broeders en zusters, ik kon tot u niet spreken als tot geestelijke mensen. Ik sprak tot mensen van deze wereld, tot niet meer dan kinderen in het geloof in Christus. 2 Ik heb u melk gegeven, geen vast voedsel; daar was u niet aan toe. En ook nu nog niet, 3 want u bent nog gebonden aan de wereld. (1 Kor 3)

11 Hierover valt nog veel te zeggen, maar het is moeilijk aan u uit te leggen, omdat u traag van begrip bent geworden. 12 Werkelijk, u had toch inmiddels allemaal leraar moeten zijn! In plaats daarvan hebt u er zelf een nodig om u opnieuw de grondslagen van het woord van God bij te brengen; het is met u zo ver gekomen dat u weer aangewezen bent op melk in plaats van op vast voedsel. 13 Wie melk drinkt is nog een klein kind en heeft geen weet van de draagwijdte van de verkondigde gerechtigheid. 14 Vast voedsel is voor volwassenen; hun zintuigen zijn door ervaring geoefend en zij zijn in staat onderscheid te maken tussen goed en kwaad. (Heb 5)

Maar ja, Petrus zegt daarentegen weer:

1 Ontdoe u dus van alles wat slecht is, van alle bedrog en huichelarij, alle afgunst en kwaadsprekerij, 2 en verlang als pasgeboren zuigelingen naar de zuivere melk van het woord, opdat u daardoor groeit en uw redding bereikt.

leuk he

[huub]

Hey Marnix,

Maar ja, Petrus zegt daarentegen weer:

1 Ontdoe u dus van alles wat slecht is, van alle bedrog en huichelarij, alle afgunst en kwaadsprekerij, 2 en verlang als pasgeboren zuigelingen naar de zuivere melk van het woord, opdat u daardoor groeit en uw redding bereikt.

Welke tegenstelling zie jij hierin dan?

Petrus heeft het toch alleen maar tegen 'nog kleinere kinderen' dan Paulus, die a.h.w. tegen kleuters zegt: "waarom zijn jullie nou niet gegroeid in de kennis Gods?"
Hele kleine kinderen hebben melk en geen vaste spijs nodig, maar die verder zijn zouden het eigenlijk met vaste spijs moeten kunnen doen en Paulus vindt het jammer dat ze daar toch nog niet aan toe zijn, maar achteruitgegaan zijn.

[Marnix]

Het gaat even over de verschillen tussen Paulus' melk en Petrus' melk Lees het nog een keer rustig door, die tegenstelling kan je niet ontgaan

[huub]

Hey Marnix,

xnap je al beter,

je bedoel natuurlijk: Petrus prijst de melk als zuiver en onvervalst aan.
Paulus zegt echter zo van: Jullie zijn kleine kinders, die nog melk nodig hebben, waaah
Zo geef ik jouw gedachtegang toch weer?

Het verschil zit hem toch niet in de melk, maar in de 'leeftijd' van de melkdrinker.
Voor een baby heeft goede melk ontzettend veel waarde
Een kleuter moet het onderhand zonder die 'goede melk' kunnen.
Dat doet niets af aan de waarde van de melk! Petrus en Paulus waarderen die toch ongeveer even hoog!

Vat je 'em?

[Marnix]

Hm ja, zit wat in

[huub]

Van de week las ik een preek waarin de termen statelijk en standelijk voorkwamen. Wie kan me uitleggen wat dat eigenlijk betekent?

Statelijk wordt mee bedoeld:
Ben je op de brede weg of op de smalle weg?
Ben je op weg naar de hemel of naar de hel?
Leef je in een verzoende staat of in een onverzoende staat met God?

Die staat ligt bij God van eeuwigheid vast. Bij God is bekend in welke staat wij leven. Een van tweeen.

En nu over het standelijke:
Uitgangspunt is dat je in een verzoende staat met God leeft, een kind van God ben, op weg naar de hemel en zo kan ik het verder uitbreiden
Een kind van God ziet echter niet altijd in dat hij verzoend is!
Dit geldt vooral voor kinderen in het geloof. Waarom?
Een kind in de natuur heeft toch ook geen of weinig kennis van zijn omgeving en zijn toestand? Die moet telkens weer huilen om eten te krijgen.
Zo heeft een kind van God met een zwak ontwikkeld geloof nog weinig zicht op zijn verloste staat. Dit zou je een lage stand kunnen noemen.
Als je echter naar mannen als Abraham, Henoch, Jozef, Daniel kijkt, dat zijn sterke gelovigen, die zich bewust zijn van hun verloste staat en door een levend geloof grote dingen in God hebben mogen doen. Dit is dan een hoge stand

Misschien kun je het zo zien: Staat = objectief Stand = subjectief

[Othello]

Ik citeer:

“Er is een opwas in het geloof mogelijk en wenselijk; er bestaan standen in het geestelijk leven, die samenhangen met een onderscheiden kennen van de drie goddelijke Personen."
(...)
“Het woord “trap” suggereert fasen, die men passeren kan en die dan ook hebben afgedaan. Zo ligt het in de bevinding der heiligen nooit. Wél kunnen er echter “zaken” in het leven van Gods kinderen geschieden, waardoor de zaligheid hun nu nader is, dan toen zij eerst geloofd hebben. (...)
"Wij willen dan graag globaal vasthouden aan de drie stadia, die ook à Brakel noemt (Theodorus, niet Wilhelmus, HvR). Onder kinderkens verstaan wij dan zondaren, die weten wat zonde en schuld is. Zij leerden de droefheid naar (Grieks: kata, d.w.z. volgens, overeenkomstig) God kennen, die een onberouwelijke bekering tot zaligheid werkt. Zij verstaan de noodzakelijkheid om met God verzoend te worden; zij hongeren en dorsten naar de gerechtigheid; Christus heeft als Profeet hun harten verlicht en heeft hen doen slaan op hun borst en kloppen op hun heup van smart (Jeremia 31:19). Onder de jongelingen verstaan wij die zondaren, voor wie de Zonne der gerechtigheid is opgegaan (Maleachi 4:2). Christus is aan hun ziel geopenbaard als het Lam Gods, Die de zonden der wereld wegneemt. Zij zijn als de discipelen ná Pasen en vóór Pinksteren.25) In Christus’ wonden vinden zij allerlei vertroosting; Hij is hun een geopende Fontein. (...) Onder de vaders verstaan wij die zondaren, die verzekerd werden van hun aandeel aan Christus. Zij zijn als de discipelen na Pinksteren. Zij zijn in Christus, nadat (!) zij geloofd hebben, verzegeld geworden met de Heilige Geest der belofte, Die het onderpand is van hun erfenis."
(...)
"Het is een grote weldaad wanneer de Heere ons geloven doet, dat Hij ons een verzoend Rechter geworden is. Het is een nog grotere weldaad, wanneer wij deze Rechter onze “lieve” Vader mogen noemen. Wanneer het nu Pinksteren wordt in de ziel, dan wordt in Christus ook de Geest van Christus gekend. Deze kennis van de Heilige Geest staat niet op zichzelf, maar wortelt in de kennis van Christus. Hij wordt gekend als Degene, Die het werk Gods in de ziel verzekert en verzegelt.”

[Mystiek en bevinding; uit de bijdrage van ds. A. Moerkerken, 74-79]

Samenvattend onderscheidt men in de rechterflank dus de volgende standen:
1. Op de toeleidende weg is er nog geen onderscheiden kennis. Wel ligt er een betrekking in het hart op God Drieënig. God de Vader wordt in deze stand gezien als vertoornd Rechter.
2. Als de Heilige Geest de ogen opent voor Christus komt er enige onderscheiden kennis van Christus.
3. Tengevolge van de bewuste rechtvaardigmaking leert Gods kind God de Vader kennen als een verzoend Rechter.
4. Een nadere weldaad is het dan om God de Vader ook daadwerkelijk als Vader aan te mogen roepen.
5. Met Pinksteren komt er ook onderscheiden kennis van God de Heilige Geest.

[Raido]

Met zulke dingen heb ik altijd... leuk dat je het zo uitlegt, maar het is niet 'de enige weg' of 'zo gaat een echte bekering altijd'..

*leest Afwachten of Verwachten*