God en emoties...

[Skoezie]

Pas zat ik zo te denken, God kan wel toornig zijn, wel kwaad zijn etc.
Nu vraag ik mij af of God kan lachen of gevoel voor humor kan/kon hebben. Als er geen zondeval was geweest; had God toen wel kunnen lachen?

Grtz. Sk.

P.S. Deze topic is niet om mensen te kwetsen.

[Pieter]

Nu vraag ik mij af of God kan lachen of gevoel voor humor kan/kon hebben.

Ik denk dat je erg voorzichtig moet zijn met het toeschrijven van puur menselijke emoties aan God. Ik wil daarmee je vraag niet direct negatief beantwoorden, maar ik vind dat je op moet passen om jouw emoties te vergelijken met die van God. Hij is zo oneindig veel groter dan wij, dat is gewoon niet met elkaar te vergelijken.

[Skoezie]

OK; zou God menselijk gesproken kunnen lachen zoals hij ook menselijk gesproken ook toornig kan zijn?

[Pieter]

Als je het zo stelt: dat zou ik wel denken, ja. Maar misschien is er iemand die dit vanuit Gods Woord kan onderbouwen??

[kootje]

OK; zou God menselijk gesproken kunnen lachen zoals hij ook menselijk gesproken ook toornig kan zijn?

God toornt verschrikkelijk over de zonde. Verder heeft God een genoegen in de bekering van zondaren.
Lachen is iets menselijks. De Heere Jezus op aarde heeft zeker gelachen, maar of God in de hemel dat doet? Ik denk dat dit ook vrij zinloos is om daarover te discussiëren.

[Lalage]

Ik denk dat God wel gevoel voor humor heeft, ik kan soms best met Hem lachen tijdens mijn gebeden. Gebeurt niet vaak hoor, maar dat ligt meer aan mij dan aan Hem.

[Vito]

Staat er ook maar een lichte verwijzing in de Bijbel dat Jezus ooit gelachen, geglimlacht of een andere humoristische actie heeft beleefd...?

[joris]

Die in de hemel is gezeten lacht, psalm 2. De schrijver van die psalm kende God op zón manier dat hij er geen moeite mee had om hem menselijke eigenschappen toe te dichten.

OVerigens, volgens mij draaien we het nu om: Wij zijn naar Gods beeld geschapen, dus als wij kunnen lachten en huilenen blij zijn, dan denk ik dat God dat ook kan.

Jezus ken ik vanuit de bjibel als een heel 'menselijk' persoon. Hij houdt van mensen en van daaruit is hij diep bewogen. Hij houdt van kinderen en neemt ze op schoot. Ik kan mij niet voorstellen dat Hij stoicijns bleef bijhet kijken naar de kinderen waar hij naar verwees: wees als de kinderen. Daar genoot hj van. En ik weet niet hoe het met jullie zit, maar als ik een groep kinderen zie spelen dan begin ik te lachen. Geweldig hoe kinderen zijn.

Jezus heeft hier 30 jaar opaarde gelopen, zou hij niet gelachen hebben?

En in de hemel? Als daar het paradijs is, dan hoort daar lachen bij lijkt mij. Maar in de bijbel vindt ik dat niet terug.

[Pieter]

Joris zegt:

Die in de hemel is gezeten lacht, psalm 2. De schrijver van die psalm kende God op zón manier dat hij er geen moeite mee had om hem menselijke eigenschappen toe te dichten.

Je moet de tekst natuurlijk niet uit zijn verband rukken hé!

Die in den hemel woont, zal lachen; de HEERE zal hen bespotten. --> de kanttekeningen zeggen hier: "Menselijk van God gesproken, om te verklaren hoe nietig, de raadslagen en het gewoel der vijanden van Christus bij God geacht zijn." M.a.w. menselijke emoties zijn niet te vergelijken met het Wezen van God, dat lijkt me nu wel duidelijk. Bovendien gaat het hier om een heel ander "lachen" dan ons lachen als wij plezier hebben. God "lacht" hier om de dwaasheid van mensen. Hij bespot hen zelfs.

Overigens, volgens mij draaien we het nu om: Wij zijn naar Gods beeld geschapen, dus als wij kunnen lachten en huilenen blij zijn, dan denk ik dat God dat ook kan.

Als ik mij niet vergis, zijn wij dat beeld Gods al een aardig poosje kwijt. Onze emoties zijn dus, net als ons hele "zijn", compleet bedoezeld door de zonde. Ik vind het erg kort door de bocht om te zeggen "als wij het kunnen, kan God het ook". Hiermee geef je (ik wil je niet beschuldigen, hoor!) denk ik aan dat je niets begrijpt van het grote Wezen Gods.

Overigens moeten we in deze discussie de Persoon van God wel los zien van de Persoon van Jezus. Jezus heeft de menselijke natuur aangenomen, en waarschijnlijk dus ook (ten dele?) menselijke emoties. Dat kun je nooit van God zeggen!

[kootje]

Joris zegt:

Die in de hemel is gezeten lacht, psalm 2. De schrijver van die psalm kende God op zón manier dat hij er geen moeite mee had om hem menselijke eigenschappen toe te dichten.

Je moet de tekst natuurlijk niet uit zijn verband rukken hé!

Die in den hemel woont, zal lachen; de HEERE zal hen bespotten. --> de kanttekeningen zeggen hier: "Menselijk van God gesproken, om te verklaren hoe nietig, de raadslagen en het gewoel der vijanden van Christus bij God geacht zijn." M.a.w. menselijke emoties zijn niet te vergelijken met het Wezen van God, dat lijkt me nu wel duidelijk. Bovendien gaat het hier om een heel ander "lachen" dan ons lachen als wij plezier hebben. God "lacht" hier om de dwaasheid van mensen. Hij bespot hen zelfs.

Overigens, volgens mij draaien we het nu om: Wij zijn naar Gods beeld geschapen, dus als wij kunnen lachten en huilenen blij zijn, dan denk ik dat God dat ook kan.

Als ik mij niet vergis, zijn wij dat beeld Gods al een aardig poosje kwijt. Onze emoties zijn dus, net als ons hele "zijn", compleet bedoezeld door de zonde. Ik vind het erg kort door de bocht om te zeggen "als wij het kunnen, kan God het ook". Hiermee geef je (ik wil je niet beschuldigen, hoor!) denk ik aan dat je niets begrijpt van het grote Wezen Gods.

Overigens moeten we in deze discussie de Persoon van God wel los zien van de Persoon van Jezus. Jezus heeft de menselijke natuur aangenomen, en waarschijnlijk dus ook (ten dele?) menselijke emoties. Dat kun je nooit van God zeggen!

Pieter, ben 't helemaal met je eens. Maar doet het er iets toe of af? Maakt het wat uit of God wel eens lacht of niet? Je bekijkt Hem dan puur menselijk. Daarom mag je ook geen afbeelding van God maken.

[surfer]

De Heere Jezus op aarde heeft zeker gelachen

Was daar ook maar enige reden voor?

De vreugde van God heeft volgens mij een hele andere vorm dan die van humor. Humor lijkt me iets typisch menselijks. Humor is relativering; wat zou God moeten relativeren?

[Pieter]

kootje zegt:

Maar doet het er iets toe of af? Maakt het wat uit of God wel eens lacht of niet? Je bekijkt Hem dan puur menselijk.

Ik vind van niet. Ik was ook niet degene die de stelling heeft geponeerd, ik reageerde slechts. Met mijn reactie heb ik duidelijk willen maken dat menselijke en Goddelijke emoties (als je dat zo mag noemen) totaal niet met elkaar te vergelijken zijn.

Ik ben het met je eens dat de oorspronkelijke stelling/vraag irrelevant is voor de verhouding God - mens.

[Chloë]

Waarom ging Jezus naar de bruiloft in Kana? Was dat niet om 'gewoon' feest te vieren? (dit is niet oneerbiedig cq kwetsend bedoeld!)
Was Hij het ook niet die zei dat de hemel feest viert als een zondaar zich bekeert?

Feestvieren is toch meestal nogal emotioneel in de zin van blijheid, lachen.

Groetjes Chloë

PS: lees hierover het boek 'de tranen van God', door Joni Aeckerson Tada (ik weet niet of ik haar naam goed spel, zoiets in elk geval)

[Maarten]

Zelf moet ik wel eens lachen om een malle situatie. Daar zit niets van relativatie in en ik kan me voorstellen dat Jezus daar ook wel eens om moest lachen.

Overigens vraag ik me af of alle lachen wel emotie is. Emoties zijn gevoelens. o.a. van vreugde, droefheid en liefde. Ik denk dat ook Jezus als mens deze emoties gekend heeft. Zou hij niet blij geweest zijn toen er mensen Hem waarlijk gingen volgen? --> vreugde. Weende Hij niet over Jeruzalem --> Droefheid. Beminde Hij de rijke jongeling niet in een zeker opzicht? -->liefde.

Ik ben het denk ik niet een smet Chloë dat emotie meestal gepaard gaat met uiterlijke dingen. De meeste emoties blijven binnenshuis.

[Chloë]

Daar heb je waarschijnlijk wel gelijk in, Maarten.
Ik zat net op de fiets (heerlijk weer trouwens he mensen, zonde om binnen te zitten, maarja.. huiswerk..) en dacht aan Zefanja 3: 'De HEERE, uw God, is in het midden van u, een Held, Die verlossen zal; Hij zal over u vrolijk zijn met blijdschap, Hij zal zwijgen in Zijn liefde, Hij zal Zich over u verheugen met gejuich.' (vs 17)

Groetjes Chloë