Een paprika dat moest het zeker zijn. Tenminste sommige dachten dat het een paprika was maar het was toch echt een banaan. Een banaan of een paprika kan een wereld van verschil zijn. Maarja, hoe laat je zien dat het toch echt een banaan is, of toch een paprika. Misschien was het dan toch een paprika ook al leek het echt een banaan.
Daar net over de top van de berg was het prachtig. Ik weet hoe het daar is. Gewoon fijn om te zijn.
Maar nu, het leek onmogelijk daar te komen. Gewoonweg menselijk onmogelijk.
De berg te hoog. De stap te groot. Te groot en te hoog.
Als de berg te overbruggen was waren er geen grenzen meer. Dan was het mogelijk weer de sterren van de hemel te plukken zoals het was geweest.
De bromtol zwalkte heen en weer over de straat, niet wetend of hij links of rechtsaf moest slaan. Ach en wee, al negenennegentig pagina's onzin, en nog steeds geen beslissing! Waar is het modernisme, waar zijn de grote dichters, de straatstenen, de wolken?
"De beste manier om een probleem op te lossen is de humor ervan te ontdekken." - Arthur C. Clarke -