vlila voor de armen en stof voor ieder reptiel

[DesertRose]

Ontdekt ben ik uit mijn moederonderen gaande, en barrelijfs zal ik er terugom gaan.

[[S]]

De diep donkerzoete zware geur; je zou het kunnnen vergelijken met zoals de smaak van een goed glas rode wijn soms kan zijn.
Dat was waar hij naar verlangde. Maar zeker ook naar de rest. Naar alles wat daar bijhoorde.
Je kan alleen niet altijd alles hebben bleek maar weer.

[HarmenV]

En de raven werden opgehangen.

[FV]

Gelukkig kreeg Reynaert de kaas.

[[S]]

Zag hij daar licht aan het eind van de tunnel?

[FV]

Er zat een bocht in. En wat een bocht! Niet te drinken gewoonweg.

[[S]]

Een bocht van jewelste, zeker waar, toch geen licht te zien.
De kilheid op het laatst was om af te schrikken, weg te duwen; te ontkennen.
De vlila werd verwacht;

Pijn doorklieft het hart,
deelt deze op in tweeën,
Het hoofd krijgt geen rust.
Niets rest mij dan te herinneren ’t verleden.
Wordt de pijn dan niet gesust?

[hetsgaapje]

Boink!

[FV]

Met een grote sprong dook de Duffelpoeter in zee, stootte zijn hoofd tegen een zeeslang en trouwde met een snotgurgin.

[DesertRose]

Uit deze samenband wies een spruite! Eenmaal op een dozijnjarige zonnewende gekomen, vernikstigde de spruite de zeeslang, hoofdstoter van zijn ouderhelft.

[Stefanus]

De meloen gaf de citroen een zoen. Frisch ende vroolijck.

[[S]]

Dat Krijgen wat Willen
Dat Willen wat Krijgen.

Of toch niet?

[DesertRose]

ja-absoluut! niet een aarzeling optioneel.
Wie schetste mijn verbazing?

[FV]

Kabouter Plop deed dat. Hij ging aan de gang met schetsboek en potlood, maar kon de verbazing van de woestijnroos niet vangen. Zelfs niet met een vlindernet, want dat ving alleen vlinders. Mooie vlinders, blauwe vlinders, vrolijke vlinders. En vlila's natuurlijk.

[DesertRose]

Frequente vlinders, Fantrope vlinders, Fliegende Vlinders, und Fragiele vlinders, hing vij zin ijn nindervlet.