persoonlijk geloof.

[paprikameisje2]

Hallo

Ik merk nu, nu ik op een gereformeerd vrijgemaakte school zit, dat er een gros reformatorische mensen anders tegen het geloof aan kijkt. Aangezien ik bijna alijd in aanraking geweest ben met reformatorsiche mensen, en dit jaar hier voor het eerst zit. Merk ik dat er een groot verschil is tussen het geloven van beiden gemeenschappen. IK merk dat er binnen de Reformatische gezinte veel op uiterlijke dingen wordt gelet terwijl dat bij de gereformeerden veel minder is. Daar wordt op het persoonlijke geloof gelet.

Ik merkte dat net ook weer tijdens de diest voor onze amerikaanse medestudenten, dat het heel andesr is dan bij mij in de kerk. Het is wat persoonlijker. Ik merk dit ook weer tijdens de JV. De JV is vaak wat er in de bijbel staat, zo is het. Dat is niet verkeerd. Maar vaak wordt het persoonlijke niet gezegd, terwijl dat een leerzaam moment kan zijn voor een ander.

Ik had nu de vraag of ik de enige ben die dit ervaard of dat er nog meer mensen zijn die ditzelfde izjn op gevallen.

[goose]

Uiteindelijk telt het persoonlijke geloof! Dat is waar het om moet gaan, ook binnen een kerkgenootschap!!

Wat ik ervaar is dat bij kerkdiensten enzo het inderdaad is van "dit staat in de bijbel, dit leggen wij zo uit, dus is het ook zo!" (kort door de bocht gezegd dan...). Maar er zijn speciale avonden, wijkavonden, lidmatenkringen, cathesisatie etc. etc. waarin het persoonlijke geloof naar voren komt, waar je met elkaar in discussie kunt gaan over bepaalde zaken!

[Torenspits]

paprikameisje2,

misschien heel dom van mij, maar wat is JV?

[paprikameisje2]

Jeugd vereiniging. Daar wordt gesproken over de bijbel en zo. met allemaal jongeren

[meschianza]

Iedere kerkelijke stroming heeft een eigen karakter. dat kan je aanstaan of juist niet. Bij de 1 wordt er op andere manier over geloof gepraat dan bij de ander. De 1 sober en ingetogen, de ander uitbundig.
Maar of dat gelijk persoonlijker is. Mijn ervaring is dat juist gesprekken met mensen uit alle lagen van kerkelijk Nederland jouw persoonlijk geloof stimuleerd.

Zo vind ik het heerlijk om te luisteren naar mijn oma in haar grote stoel als ze over God praat (heel haar leven Gergemmer geweest). maar ook heerlijk om te kijken naar de enthousiasme voor God van vrienden van de evangelische gemeente.
Het taalgebruik is niet te verglijken! Maar het is voor mij even persoonlijk en oprecht!

Andere zijde is dat je je kan irriteren aan strakke tradities en opvattingen binnen de reformatorische kringen (dat herken ik) maar je kan je ook irriteren aan oppervlakkigheid in evangelische kringen.

Probeer altijd open te staan voor de ander, zeker met zoiets gevoeligs als het geloof in God.

[joris]

ik dacht ook altijd dat er niet veel verschil was tussen evangelisch en gereformeerd en reformatorisch. Maar dat is het wel., juist de verschillende uitingsvormen komen door heel diepe verschillen in geloofsbeleving. En die geloofsbeleving komt verschillend doordat je toch echt de bijbel anders leest.
duik er maar eens echt in, in de theologie van een ander!!!

[Ikke21]

Hallo

Ik merk nu, nu ik op een gereformeerd vrijgemaakte school zit, dat er een gros reformatorische mensen anders tegen het geloof aan kijkt. Aangezien ik bijna alijd in aanraking geweest ben met reformatorsiche mensen, en dit jaar hier voor het eerst zit. Merk ik dat er een groot verschil is tussen het geloven van beiden gemeenschappen. IK merk dat er binnen de Reformatische gezinte veel op uiterlijke dingen wordt gelet terwijl dat bij de gereformeerden veel minder is. Daar wordt op het persoonlijke geloof gelet.

Ik merkte dat net ook weer tijdens de diest voor onze amerikaanse medestudenten, dat het heel andesr is dan bij mij in de kerk. Het is wat persoonlijker. Ik merk dit ook weer tijdens de JV. De JV is vaak wat er in de bijbel staat, zo is het. Dat is niet verkeerd. Maar vaak wordt het persoonlijke niet gezegd, terwijl dat een leerzaam moment kan zijn voor een ander.

Ik had nu de vraag of ik de enige ben die dit ervaard of dat er nog meer mensen zijn die ditzelfde izjn op gevallen.

Dat verschil merk je inderdaad heel goed. vorige week zondag hebben mijn vriend en ik een hele discussie gehad met mijn ouders, die dus ook heel veel op de uiterlijke dingen letten, wij hebben dus ook zo iets van waarom moet je in het zwart lopen als je bekeerd bent en waarom mag je geen oorbellen meer in!!
Persoonlijk heb ik niet zo heel veel met die uiterlijke dingen het gaat tenslotte om ons geloof voor God en tuurlijk moeten we iets uitdragen, maar de uiterlijke dingen zijn zeker niet de belangrijkste!!!

[hijwel]

Als iemand omkeert naar God toe merkt je dat!!!
Maar ik denk dat je dit vooral merkt in het gedrag.

Maar ff een vraagje ikke21.

waarom moet je in het zwart lopen als je bekeerd bent ?
Wat zijden je ouders daarop?

Ik vind zwart een teken van rouw, en als je bekeert ben moet je toch juist heel blij zijn? nx op zwart tegen hoor maar om nou in het expres in het zwart te gaan lopen als je bekeert ben.
Ben benieuwt waarom je ouders dat vinden?

[joris]

Als iemand omkeert naar God toe merkt je dat!!!
Maar ik denk dat je dit vooral merkt in het gedrag.

Maar ff een vraagje ikke21.

waarom moet je in het zwart lopen als je bekeerd bent ?
Wat zijden je ouders daarop?

Ik vind zwart een teken van rouw, en als je bekeert ben moet je toch juist heel blij zijn? nx op zwart tegen hoor maar om nou in het expres in het zwart te gaan lopen als je bekeert ben.
Ben benieuwt waarom je ouders dat vinden?

Dat is nou weer een leugen lijkt mij. Staat het in de bijbel? ophouden ermee dan.

[lizzz]

Hallo

Ik merk nu, nu ik op een gereformeerd vrijgemaakte school zit, dat er een gros reformatorische mensen anders tegen het geloof aan kijkt. Aangezien ik bijna alijd in aanraking geweest ben met reformatorsiche mensen, en dit jaar hier voor het eerst zit. Merk ik dat er een groot verschil is tussen het geloven van beiden gemeenschappen. IK merk dat er binnen de Reformatische gezinte veel op uiterlijke dingen wordt gelet terwijl dat bij de gereformeerden veel minder is. Daar wordt op het persoonlijke geloof gelet.

Ik merkte dat net ook weer tijdens de diest voor onze amerikaanse medestudenten, dat het heel andesr is dan bij mij in de kerk. Het is wat persoonlijker. Ik merk dit ook weer tijdens de JV. De JV is vaak wat er in de bijbel staat, zo is het. Dat is niet verkeerd. Maar vaak wordt het persoonlijke niet gezegd, terwijl dat een leerzaam moment kan zijn voor een ander.

Ik had nu de vraag of ik de enige ben die dit ervaard of dat er nog meer mensen zijn die ditzelfde izjn op gevallen.

Inderdaad. Ik zat op een reformatorische basisschool, de school waar ik nu ga zijn niet veel refo's en dat is echt een groot verschil. Reformatorische mensen zijn zo pessimistisch, ze lezen de bijbel, gaan naar de kerk, maar praten over God, nee dat kan niet. God loven ook niet, want het leven is niet zo vrolijk. Ik vind dat erg moeilijk, als je christen bent, moet je daar voor uitkomen, en dat is ook voor iedereen persoonlijk. Met mensen van de ger.gem. in ned. enzo over het geloof praten is erg moelijk, misschien komt dat ook wel doordat ze nooit over het geloof hoeven na te denken, omdat je als refo vooral in eigen kringen zit, waar toch iedereen hetzelfde denkt. Dat lijkt me een beetje de oorzaak, dat ze echt in een hele besloten kring leven.

[mini]

Maar ff een vraagje ikke21.

waarom moet je in het zwart lopen als je bekeerd bent ?

Sorry, je vroeg het aan ikke21, maar misschien mag ik er ook wel op antwoorden?

In het zwart lopen moet niet als je bekeerd bent. Sommige mensen doen dit ten teken van hun rouw over de zonden. Zonden doe je telkens weer opnieuw, dat vinden ze dan ook heel erg.

Als je aan hen vraagt of ze dan niet blij zijn met de bekering die in hun leven gekomen is, antwoorden ze vaak dat je die blijdaschap niet altijd evenveel voelt en dat de zonden die ze elke dag weer doen heel erg vinden, omdat God zo goed voor hen is.

Daarnaast is er voor veel mensen ook nog het punt van: "geen aanstoot willen geven aan de andere kinderen van God".
Zelfs hiervoor willen mensen in het donker lopen (of aan het avondmaal deelnemen). Je kunt dit kortzichtig of onpersoonlijk vinden, maar ik neem er mijn kerkhoed voor af!
Ik zou dit namelijk zelf niet op kunnen brengen denk ik.

[zeppie]

Maar ff een vraagje ikke21.

waarom moet je in het zwart lopen als je bekeerd bent ?

Sorry, je vroeg het aan ikke21, maar misschien mag ik er ook wel op antwoorden?

In het zwart lopen moet niet als je bekeerd bent. Sommige mensen doen dit ten teken van hun rouw over de zonden. Zonden doe je telkens weer opnieuw, dat vinden ze dan ook heel erg.

Als je aan hen vraagt of ze dan niet blij zijn met de bekering die in hun leven gekomen is, antwoorden ze vaak dat je die blijdaschap niet altijd evenveel voelt en dat de zonden die ze elke dag weer doen heel erg vinden, omdat God zo goed voor hen is.

Daarnaast is er voor veel mensen ook nog het punt van: "geen aanstoot willen geven aan de andere kinderen van God".
Zelfs hiervoor willen mensen in het donker lopen (of aan het avondmaal deelnemen). Je kunt dit kortzichtig of onpersoonlijk vinden, maar ik neem er mijn kerkhoed voor af!
Ik zou dit namelijk zelf niet op kunnen brengen denk ik.

K weet niet of goed is dat ik hier ook nog ff op reageer...?
Ik respecteer het heel erg als mensen in het zwart lopen.
Alleen wat ik weleens jammer vind, natuurlijk doe je elke dag veel zonden, ieder mens verdient het om voor eeuwig verloren te gaan, je bent zelf niets maar alleen Christus is alles! Maar juist dat geloof dat dwars door alles heen God tegen je zegt; Alzo lief had God de wereld dat Hij Zijn enig geboren Zoon gegeven heeft omdat een ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat maar het eeuwige leven heeft En dat voor de zonden van de hele wereld!!! Dat geeft zo'n heerlijke blijdschap elke dag weer! God is getrouw die het ook doen zal!
Daarom denk ik weleens, blijf niet teveel in je zonden hangen maar geef de eer aan God omdat Hij het heeft gedaan!!!

[joris]

in het zwart lopen? Ik weet niet wat alle persoonlijke instellingen zijn van de mensen die dat doen, maar ik vindt het iets van hoogmoed hebben: zie mij nederig zijn.

[Wilko]

Joris (ja het lijkt alsof ik je opzoek, maar je reacties prikkelen me gewoon tot reageren...),

Je zei: "in het zwart lopen? Ik weet niet wat alle persoonlijke instellingen zijn van de mensen die dat doen, maar ik vindt het iets van hoogmoed hebben: zie mij nederig zijn."


Deze opmerking vind ik te gemakkelijk. 't Is net zoiets als dat ongelovigen zeggen: Ik vind het iets van hoogmoed getuigen als mensen NAAR DE KERK en daar Psalmen zingen: zie mij vroom zijn.
Het is dus flauw om zo'n gebruik meteen af te doen als schijnheilig, terwijl het ook oprecht kan zijn.

Net zoiets als 'vasten', de Farizeers deden het uit schijnvroomheid, terwijl Jezus ook Zijn discipelen opriep tot bidden en vasten voor de uitwerping van duivelen. Alles kan uit schijnheiligheid gebeuren, dat heet: de godsdienstige mens, in plaats van de godvrezende mens.

[joris]

Joris (ja het lijkt alsof ik je opzoek, maar je reacties prikkelen me gewoon tot reageren...),

Je zei: "in het zwart lopen? Ik weet niet wat alle persoonlijke instellingen zijn van de mensen die dat doen, maar ik vindt het iets van hoogmoed hebben: zie mij nederig zijn."


Deze opmerking vind ik te gemakkelijk. 't Is net zoiets als dat ongelovigen zeggen: Ik vind het iets van hoogmoed getuigen als mensen NAAR DE KERK en daar Psalmen zingen: zie mij vroom zijn.
Het is dus flauw om zo'n gebruik meteen af te doen als schijnheilig, terwijl het ook oprecht kan zijn.

Net zoiets als 'vasten', de Farizeers deden het uit schijnvroomheid, terwijl Jezus ook Zijn discipelen opriep tot bidden en vasten voor de uitwerping van duivelen. Alles kan uit schijnheiligheid gebeuren, dat heet: de godsdienstige mens, in plaats van de godvrezende mens.

in de opmerking van mij 'ik weet niet wat de persoonlijk einstelling van die mensenis"zit voor mij ingesloten dat ik niet iedereen over een kam wil scheren.

Ik zou zo graag eens willen dat iemand serieus wilde kijken of het misschien zo is wat ik zeg. niet dat ik gelijk wil hebben, liever niet, maar ik bedoel: ieder heeft zijn blinde vlekken (zelfs ik,haha). soms doe je al jaren iets wat je heel normaal vindt maar als je er nog eens goed naa rkijkt is de houding van waaruit je het doet niet goed. Soms is zo'n verschil maar heel subtiel.
Even terug naar het onderwerp: ik begrijp niet dat je zwarte kleren aan kan trekken uit nederigheid. De zwarte kleren koop je al met het idee dat je daarmee nederig bent, dus is het al niet nederig meer volgens mij, maar meer een verkooptruc of de reclametekst voor je zieleheil. als je nederig bent, dan ben je nederig. Nederig doen, dat komt over als kruiperige oplichterij. Net té zeg maar.
ik heb overigens bijna altijd zwarte kleren aan, maar gewoon omda tik dat het mooist vindt.