Donderdag 12 januari:
Ben ik naar de dokter geweest met als klacht vergroote verharde bal. Dokter vertrouwde het niet helemaal en heeft me direkt doorverwezen naar de uroloog in het ziekenhuis om kwaadaardigheden uit te sluiten. Een uur na die afspraak zat ik al in de spreekkamer in het ziekenhuis en na een kort onderzoek moest ik smiddags een echo gaan laten maken omdat ook hier het niet helemaal vertrouwd was. Smiddags een echo gemaakt en tussentijds ook bloed geprikt. Na de echo kregen we gelijk te horen wat de uitslag was. Diagnose: zaadbalkanker. Ook de inmiddels binnengekomen uitslagen van het bloed wezen daar wel op. Het kwam er op neer dat ik vrijdag kon terugkomen om de bal te laten verwijderen.
Vrijdag 13 januari:
Mocht deze morgen niets meer eten omdat geopereerd moest worden. Het werd allemaal nog iets gecompliceerder omdat ik die ochtend vroeg ook mijn laatste tentamen moetst maken. In overleg toch besloten dat tentamen te maken en daarna gelijk door naar het ziekenhuis. Daar aangekomen kreeg ik binnen een kwartier te horen dat ik naar de OK kon. Dus snel uitkleden en naar de OK toe. Na de narcose kwam ik bij. Had nog redelijk wat pijn maar kon al vrij snel naar mijn kamer terug. Verwijdering van de bal was via de lies gegaan dus het onderlichaam bewegen was niet bepaald mogelijk. Ik heb die dag een rust ervaren die ik niet van mijzelf verwacht had. Ik lig eigenlijk voor de eerste keer bewust in mijn leven op de operatietafel. Ik had eigenlijk verwacht een brok spanning te zijn. Nu ik hier zo over na denk heeft dat maar een betekenis en dat is dat God mij al die tijd gedragen heeft. Na een onrustige nacht waarin je niet lekker slaapt mocht ik zaterdag naar huis toe.
Zaterdag 14 januari:
Dokter kwam van morgen langs en ik mocht naar huis toe. Thuisgekomen sloegen de emoties toe. Je kunt moeilijk lopen en dan de emoties van de afgelopen twee dagen komen dan een beetje los. De dag eigenlijk door gebracht met mensen die langs zijn geweest.
Zondag 15 januari:
Niet mobiel genoeg om naar de kerk te gaan, dus heb de diensten voor de kerktelefoon gevolgd. Mensen schrikken toch wel omdat er voor donderdag nog niks aan de hand was. Ook komen er net als zaterdag kaarten binnen. Bemoedigend hoe mensen om je heen kunnen staan. Je staat er eigenlijk niet bij stil hoeveel een kaartje betekend met een paar woordjes. Ik kan je verzekeren dat het veel is. Een wens, een tekst uit de Bijbel. Ik word er gewoon stil van en soms blijven de tranen ook niet uit. Je ervaart er ook best een steun uit.
Maandag 16 januari:
Vroeg op omdat er begonnen moet worden het het slikken van vloeistof voor de ct scan die gepland staat voor vandaag. Het middel schijnt vrij vies te zijn maar het was redelijk weg te krijgen. Daarna op naar het ziekenhuis waar de scan werd gemaakt. Na een uurtje zou de dokter er zijn met de uitslag. Daar kwam na kanker de tweede klap het was uitgezaaid, naar de longen en naar de lymfe bij de nieren. Wel werd ons verzekerd dat het niet zo was dat er geen hoop meer was. Zaadbalkanker is dan wel de snelst groeiende vorm die er is maar de vooruitzichten zijn ook vrij goed. Daarna kreeg ik voorlichting over de chemokuren en wat je allemaal kunt verwachten. Een hele berg informatie rijker zit ik nu thuis in de wetenschap dat ik maandag begin aan een chemokuur.
Het is de bedoeling dat er 4 keer een traject gevolgd gaat worden van een week in het ziekenhuis, en daarna 2 maandagen naar het ziekenhuis. Dus voorlopig ben ik twaalf weken zoet. Een hoop dingen zullen op een laag pitje dan wel niet gedaan kunnen worden. Morgen moet ik afrijden voor mijn rijexamen. Ga ik toch maar niet doen. Ook school hoef je met chemo niet op te rekenen omdat het toch vrij vermoeiend is.
Ik ga de komende tijd dus een zware tijd in waarin ik alle kracht van de ALlerhoogste nodig zal hebben. Ik heb wel de hoop dat het goed zal komen. Hij zet mij op dit moment even stil omdat ik weet dat ik niet altijd zijn regels zo netjes heb geleefd. Maar met Zijn kracht ga ik me er doorheen werken. Ik heb het de afgelopen dagen al mogen ervaren en weet wel zeker dat hij ook aan mijn zij zal staan de komende tijd.
Ik realiseer me dat dit voor jullie ook best een klap kan zijn. Ik wilde het toch laten weten aan jullie omdat ik toch vrij veel hier te vinden ben. De komende tijd zal dat vast minder worden, en verder wilde ik jullie vragen voor mij te bidden, ik zal het nodig hebben.
Voor de belangstellenden mijn adres is:
- op te vragen via pb/mail -
Dat is wel even slikken.
