Berichtdoor Zareb » 29 okt 2005 08:35
Met liefde denk ik terug aan m'n eerste vriend Ruud. Nu het huwelijk met m'n nieuwe partner voor de deur staat, komen die herinneringen steeds sterker naar boven. Gisteren heb ik, voor het eerst sinds al die jaren samen met met m'n partner zijn graf bezocht. En al hoe wel ik behoorlijk nuchter ben in die dingen, had het toch zoiets als "voorstellen aan".
We hebben meer dan een uur bij zijn graf gezeten en toen we de begraafplaats afliepen kwam er voor het eerst een gevoel van rust, van overgave in mij. Liefde ook voor Juan, die weet dat hij nooit die plaats van Ruud in mijn hart zal kunnen innemen. Maar er gisteren zo liefdevol voor mij was.
Ik hoef er nu niet meer naar terug, het is afgesloten. Het was goed.