Omgaan met borderline

[Raido]

Kijk, met lichamelijke en geestelijk ziektes ligt dat wat anders Maar ja, ik zal me proberen niet aangevallen voelen door je opmerkingen als 'ontwetend zijn', 'lees en leer van en over een borderliner' .. tja

chirstelijk = christelijk

[Cathy]

Je zegt toch ook niet met mensen met een griepje, griepers??

ik stel voor om dat per heden in te voeren

[André]

Ik generaliseer omdat sommige van jullie ook generaliseren.
Dat ik geen antwoord gaf op een aantal reacties was omdat degene geen ja en nee spelletjes wil spelen, dus dat respecteer ik.
Sommige van jullie zijn onwetend op het gebied van borderline en daarom reageren jullie op de manier die jullie hebben geleerd!!!
Lees en leer van en over een borderliner en je kunt je eigen mening vormen. ik gebruikte dat over chirstelijke mensen als voorbeeld, ik heb veel christelijke vrienden en die respecteer ik maar zij durven kritisch te kijken naar de dingen die in de bijbel staan en ook naar de dingen in het leven.
Iemand is geen borderliner iemand heeft borderline.
Je zegt toch ook niet met mensen met een griepje, griepers??
Verdiep je eerst voordat je met (ver)oordelen komt.

Hoe je omgaat met borderliners?? Gewoon, we zijn geen stelletje psychopaten!

scizofrenie = schizofrenie

Misschien ken je Herman Finkers?
Die schrijft o.a. een stuk cabaret over de 'schijnwerkelijkheid' en de 'gewone' werkelijkheid.
Want het kan immers maar zo zijn dat iemand die borderline heeft iets anders werkelijk vind dan dat een ander vind dat de werkelijkheid is.

[Gershwin]

Mag ik misschien de kleine kanttekening plaatsen dat een griepje niet blijvend is meestal? dus gaat de vergelijking niet helemaal op.

Overigens, mag je iemand die niet kan zien ook geen blinde meer noemen?

[Wishori Wasesu]

Ook al is het met een geintje, ik geloof dat de meesten hier, zoals zowie zegt, TE weinig een idee hebben van wat borderline kan betekenen in iemands leven. Mensen met borderline zijn al niet in de meerderheid, laat staan dat ze net zoveel kunnen hebben door die aandoening. Een beetje terughoudend zijn in uitingen hier is daarom geen overbodige luxe lijkt mij.

[Gershwin]

Dat klopt. Maar wat ik zeg klopt ook, als iemand een blijvend fenomeen vertoont is het taalkundig volledig correct diegene dat label op te plakken.

[Wishori Wasesu]

Dat klopt. Maar wat ik zeg klopt ook, als iemand een blijvend fenomeen vertoont is het taalkundig volledig correct diegene dat label op te plakken.

Als je goed leest wat ik schrijf spreek ik ook niet aan op de inhoud maar enkel op betrekkingsniveau. Dat het klopt wat je zegt, hoef je voor mij niet te verdedigen. Mijn opmerking was in algemene zin bedoeld, niet direct op jou mocht dat niet duidelijk zijn.

[Wishori Wasesu]

foutje

[Gershwin]

Ok, duidelijk maar iemand als Eline1981 geeft toch zelf al aan de term 'Borderliner' helemaal niet erg te vinden?

[lammetje]

Laten we even on topic blijven...

[eline1981]

Mensen

Het gaat er toch niet om wie of wat we zijn?
Het gaat er in deze discussie om hoe met ons om te gaan. Laten we daarover praten. Je kan altijd nog een nieuw onderwerp opstarten om daar te bespreken of je ons nu borderliners mag noemen ja of nee.

Tip 1.

Wees betrouwbaar.

[essieee]

Mensen

Het gaat er toch niet om wie of wat we zijn?
Het gaat er in deze discussie om hoe met ons om te gaan. Laten we daarover praten. Je kan altijd nog een nieuw onderwerp opstarten om daar te bespreken of je ons nu borderliners mag noemen ja of nee.

Tip 1.

Wees betrouwbaar.

Het klinkt hard...maar juist dat mis ik vaak..juist bij iemand met bordeline

[Tante Pollewop]

ik heb zelf ook gezocht naar tips.

idd, wees betrouwbaar.
stel je grenzen: maak bijv. afspraken over bezoeken en hoe vaak contact

wie gaat er verder

[linde]

Okay ik heb de discussie even helemaal doorgelezen en zal proberen om er ook iets ‘nuttigs’ aan toe te voegen.

Eerst even wat over het diagnosticeren. In de psychiatrie worden stoornissen geclassificeerd (naamgeven en ordenen) dat is geen doel opzich maar een middel om kennis te kunnen krijgen over het ontstaan,de behandeling etc.Er wordt geclassificeerd op een manier die afgeleid is van de indeling van ziekten in de geneeskunde. Omdat er geen lichamelijke aantoonbare oorzaak is spreek je niet over ziekten. Psychiatrische stoornissen worden geordend als syndromen. Een syndroom is een groep/samenhangend geheel van symptomen in beschrijvende zin.Dus het wordt alleen vastgesteld maar er wordt geen verklaring aan gegeven. Iets wordt pas een symptoom als het een uiting kan zijn van een psychiatrische stoornis. In nederland en belgie wordt er geclassificeerd volgens het DSM-IV (diagnostic and statual manual,editie vier;-)) nah ja als je precies wilt weten hoe dat in zn werk gaat dan pb je maar…maar dit was ff om te laten zien dat het geen ziekte genoemd kan worden en dat je niet zomaar een etiket toebedeeld krijgt.
Het dsm wordt trouwens niet gebruikt als een catalogus ofzo of om maar een vakje te vinden waar iemand in past, diagnostiek houdt veel meer in.maar dat laat ik verder over aan de psychiaters enzo:P
En wat betreft minderheid…ja borderline komt ’slechts’ bij 1% vd bevolking voor maar heeft wel vaak een overlap met andere persoonlijkheidsstoornissen of dissociatieve stoornissen en is daarom moeilijk te diagnosticeren.
k Vind het persoonlijk moeilijk om verder op de uhm symptomen in te gaan van borderline omdat ik geen mensen wil kwetsen maar ook omdat er al wel genoeg over gezegd is, wel wil ik nog even zeggen dat elke persoon met bordeline weer anders is, niet elke persoon heeft dus dezelfde kenmerken.

Wat betreft de omgang met…als hulpverlener is het belangrijk dat je laat merken dat je er voor diegene bent, mij wordt op school ingeprent dat de kern is dat je er mee moet leren omgaan en niet moet willen veranderen anders ga je er als hulpverlener ook aan onderdoor. Wat betreft het manipuleren, soms spelen clienten hulpverleners tegen elkaar uit, wij leren dit te voorkomen door vooraf met elkaar afspraken te maken wie er aardig blijft en wie de onaardige dingen doet zeg maar. Maar ik denk dat lammetje daar veel meer over weet;-)
De borderline symptomen verminderen trouwens na het 40e levensjaar.
Wat betreft het omgaan met mensen met borderline als niet hulpverlener uhm nou ja ik maak het wel van heel dicht mee maar blijf het moeilijk vinden, ik merk wel dat het makkelijker gaat sinds ik in de opleiding er meer over heb geleerd. Duidelijk zijn is erg belangrijk en af en toe is confronteren ook goed al levert dat wel weer boosheid op.
Hehe ik kan nog zo 5 bladzijden vol maken over behandeling/oorzaken etc. maar daar is dit topic niet voor bedoeld:P

Ik heb enorme bewondering voor de mensen met borderline die er hier zo open over kunnen praten! Ik wens jullie heel veel sterkte!!!

[lammetje]

In het verhaal van linde kan ik mij heel goed vinden!
De zorg die wij op de afdeling bieden is de structuur, dagindeling, beschermen tegen angst, begripvol en ook geduldig zijn en grenzen stellen.

De verdeling onder de collega's wie aardig blijft en wie wat minder aardig blijft hebben wij niet echt, alleen als iemand echt een hele slechte dag heeft.